Eşimin tavrı normal mi? Parasal konular

Kendi babamı gördüm sanki...
Maaşı,babasından kalan mallar vs hepsi kendisinindi. Annemin asla söz söyleme hakkı yoktu. Arkadaşlarıyla gezmeler,yemeler, içmeler,sonradan kumar da oynadığını öğrendik. Hesap sorsak para benim istediğim gibi harcarım derdi,bir kez geliyorum hayata elbet harcayacagim derdi. Hani gizli birikim falan yapsa ses edilmez de ama benim peder sadece kendini düşüşünen ve asla sorumluluğunu bilmeyen bir insandı.Ne kıyafet alırdı ne arkadaşlarımla bir yere gitmeme izin verirdi pahalı diye. Kendine ise en pahali markalardan kiyafetler,en şık restoranlarda yemekler...Üniversite hayatım boyunca çalışmak zorunda kaldım ve kendime belki 4 senede 4 kazak almamişimdir.
Sonunda tabii elde avuçta ne varsa yedi bitirdi üstüne milyarlarca borç.. Annem hayatında hiç calismamiş babama bagimli bir kadın,kardesim küçük.Annemin hatrina ödedik bitirdik tabii şimdi peder bey kedi gibi uysal ama biz bizden gittik.

İçiniz kararmasın ama bu tarz adamlar çaresiz karıncaya kadar böyle yaşıyor siz o zamana dayanabilir misiniz mesele o.
Babanızın yüzüne vuruyor musunuz? Ben olsam dayanamayıp vururdum sanırım
 
Para konusu hep sorun oluyor da.
Sizinki çok vahim durum.
Paranızı kenara koyun.
Bu adam aşırı savruk ve sorumsuz.
Erkeğin ne cimrisi ne savrugu cekilir.
 
Dolaptan alıyordum olacak. Son kısımda. Bana verdiği harçlıkla hem market alışverişimi yapar hem de dolaptan çocuğun ihtiyaçlarını karşılardım. Ama aynı maaşı alan arkdaşı çocuk olduktan sonra araba aldı. Gayet de güzel geziyorlar. Ben çalışmadığım dönemde bir kazak almıştı hatırlıyorum buna gerek var mı şimdi demişti. Ve 40 liraydı. Pahalı bir şey de değildi. O zaman maaşı 6 bin falandı
Bu durumu yaşarken çocuğunuz yoktuysa keşke bunu işaret olarak görüp yolunuza baksaymissiniz.

Eşten bu derece çekinmek ve temkinli olmak zorunda kalmak normal mi sizce? İkinci çocuk yapmayın sakın ve mümkünse kendinize ayrı bir yol çizin kendinizi hazir hissedince. Bu şekilde bir çift değilsiniz çünkü, haberiniz olsun.
 
Eşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?

Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz
Eşiniz bildiğin yamyam :KK70: Valla benzer konular maalesef ki çok. Hepsine de aynı cevabı verdim. Boşanmak zor olacaksa ya da tek sorun bu deniliyorsa madem kendisi padişah hayatı yaşayıp sizi görmezden geliyor sizde aynısını ona yapacaksınız. Yemeği kendinize yapın, ütüleri, çamaşırları her şeyini kendi yapsın nasılsa kendisine para bol tutsun bi hizmetçi yapsın. Şahsen böyle karakterde biri için kılımı kıpırdatmam.
 
Eşiniz anormal. Siz normal sayılmazsınız.

Eşinizin anne ve babası da mı bu şekilde geçiniyor? Evlilik algısı bu sanırım. Kendim kazanırım, kendim yerim, kimseyede hesap vermem. Kendi gelecek planımı kendim yaparım. Sırf kendimi düşünürüm. Ben bencilim diye bağırıyor.

Neden evlenmiş ki kendi parasını kendi yemek için mi? Siz eşiniz ile mutlu huzurlu musunuz? Eşiniz sizi ve çocuğunuzu mutlu etmek adına bir şeyler yapıyor mu? Maddi olarak kendini sakınan bir eş evliliği adına ne yapıyor? Bence bunları bir düşünün.
 
Ben bu eşler arasında yapılan senin paran benim param muhabbetini anlamıyorum, anlayamıyorum, anlayamayacağım da sanırım.
 
Eşiniz anormal. Siz normal sayılmazsınız.

Eşinizin anne ve babası da mı bu şekilde geçiniyor? Evlilik algısı bu sanırım. Kendim kazanırım, kendim yerim, kimseyede hesap vermem. Kendi gelecek planımı kendim yaparım. Sırf kendimi düşünürüm. Ben bencilim diye bağırıyor.

Neden evlenmiş ki kendi parasını kendi yemek için mi? Siz eşiniz ile mutlu huzurlu musunuz? Eşiniz sizi ve çocuğunuzu mutlu etmek adına bir şeyler yapıyor mu? Maddi olarak kendini sakınan bir eş evliliği adına ne yapıyor? Bence bunları bir düşünün.
Dışarıda yemek falan yeriz tatlı alır gelir ayda bir iki kere çocuk için de oyuncak falan alıyor ama işte genelde elle tutulur işe yarar birşey yok
 
Şu an konuşuyor musunuz ? Kira ve faturayı tek yaşasa da ödeyecek. Karşınıza alıp bunları iyice konuşmanız lazım, artık bir ailesinin olduğunun farkında olmalı. Bir eş kendi çocuğunda bile cimrilik yapıyor ama kendine gelince kısmıyorsa doğru seçim olamaz.
 
Benim merak ettiğim evliliğinizde aldığınız 40 liralık kazağın lafını eden size doğru dürüst ayakkabı bile almayıp, tüm birikimini kafasına göre kendine harcayan bencil bir adamı baba yapıp, evladınıza böyle bencil ve kendini düşünen bir adama mahkum etmenizdeki motivasyonunuz neydi? Bu dünyada kadınlar kocasızda yaşanabileceğini bir anlayıp, böyle bencil adamlaeı baba yaparak evlatlarına kötülük etmekten ne zaman vazgeçecekler çok merak ediyorum. Sizin hikayenizde yanan evladınız olmuş.
 
Bu adam hayatınızdan çıksa ayda bir kira bedeli ve faturalar harici ne eksilir onu bi düşünün derim. Biriktirdiğiniz parayı bankada tutuyorsaniz yavaş yavaş parça parça çekip altın vs yapın, varsa güvendiginiz biri anneniz vs verin ona dursun, boşanmanın yolunu yapın yavaştan. Bu adamdan bi yol olmaz bekar olsa da ev kirası fatura vs ödeyecekti zaten, bedavadan çamaşırını yıkayıp yemeğini yapacak bi eş ve ilerde haksız yere "ben büyüttüm" diye ovunecegi bir çocuk sahibi olmuş adam resmen.
 
Eşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?

Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz
Çok haklısınız iyi sabirlisiniz yalnız evi geçindirmek kocanın görevi bunu belirtin ben olsam sabredemem böyle adama çocuğunuza kendinize harcayın mesela şu faturasını ödeyin elektrik i o ödesin elektriksiz kalırsa mecbur öder sorumluluk alsın biraz eşiniz
 
Eşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?

Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz
Eşiniz düşünmeden harcayan tiplerden benim eşim de öyledir, ben birşey alacaksam gerçekten ihtiyaç değilse on kez düşünürüm genelde alışverişleri internetten yaparım ve bazen sepete atarım ben almaya karar verene kadar ürün stoğu biter , sadece sağlık-gıda-tatil ve eğitim harcamalarından kısmam ama kıyafet elektronik eşya ev eşyası ihtiyacı giderecek kadarı varsa fazlasını almam . Eşim ise eşiniz gibi kıyafete elektronik eşyaya düşkün kaliteli pahalı şeyler alır, çocuğumuza da bana da birşey aldığında hep pahalısından alır ama ondada ne zaman sorsam para yoktur çünkü yatırım yapacak biri değil.
Bizde ailemin desteği ile ev aldık, aracımız yok.
Eşim evin aidat fatura apartman giderleri, kızımın okul taksitlerini öder, pazarı düzer yada günlük market ihtiyacını alır.
Ben de evin kredisi, vergisi, sigortası, toplu market alışverişi arada pazar alışverişini yaparım.
Kişisel harcamalar herkesin kendisine ait kızımın giyim kuşam masrafı ortak. Kim ne isterse alır, kursa gidiyor onu ben veriyorum.
Tatil harcamalarımız da ortak konaklama genelde bende ulaşım ve ek giderler eşimde oluyor.
İkimizdede köşede 1 kuruş yok gelen harcanıyor. Ben kışın az biraz biriktiririm onu da gezmeye harcıyoruz :KK66:
Sizde eşinize daha çok sorumluluk verin, kendi gelirinizden yatırım yapacak iseniz bağımsız yapın ve kendinizden de kısmayın para biriktireceğim diye ben bir ara kısardım artık bende bıraktım gerçekten ihtiyacım varsa alıyorum. Ödeme gücümü aşmadıktan sonra sıkıntı değil modundayım.
 
Memnunum demedim yalnızca yanlış anlaşılmasın diye ekleme yaptım

hayat senin hayatın istersen devam et senin gibi savurgan eşi olanların bir evi bile olmuyor emekli olunca bile kirada oturuyorlar. Çocukları da perişan oluyor. Devam ediyorsan et. ama ne olursun korun. Cocuklara yazık.
 
Madem ekonomileriniz ayrı, ben sizin yerinizde olsam gider notere mal ayrılığı sözleşmesi yaptırırım. Sonra da araba, ev ne istiyorsam, neye gücüm yetiyorsa alırım. Bu sözleşme onun da işine gelir bence. Ama sözleşme olmadan kesinlikle mal almam. Muhakkak üstüne yatar eşiniz. Çocuğuna, eşine, evine para harcamaktan kaçınan bir eş olabilir mi? Siz de gücünüz neye yetiyorsa o kadar birikim yapın. Çocuğunuzdan kısmayın lütfen. Ekonomik özgürlüğü olan bir kadınsınız, sinemaya götürmek istiyorsanız götürün. Eşinizden izin almaya ihtiyacınız yok.
 
Eşimle anlamadığımız bazı konular var. Özellikle parasal konularda. 5 yıllık evliyiz. Eşim 7 yıldır memur ben de 2 yıldır çalışıyorum memurum yine. Ancak hala hiçbir şeyin sahibi değiliz. Çünkü eşimin para yönetimi kesinlikle yok. Kirayı ve faturaları ödüyor. Yaklaşık 10 bin kalıyor kendisine eğer kredi kartından da harcama yaptıysa 7 8 bin ve bu kalan parayı kendisine harcıyor. (Bizi yemeğe götürüyor ya da çocuğa oyuncak falan alıyor bazen ya da marketten abur cubur alır ) geri kalanı yok paranın. Bu ay televizyon çubuğu aldı 1200 verdi. Geçen ay tablet aldı taksitle 7 bin falan. Bu ay kendi netini kapatmayı unuttuğu için telefon faturası 400 TL gelmiş. Böyle Saçma saçma yerlere para gidiyor. İki telefonu iki bilgisayarı bir tableti ve akıllı saatleri var. Kulaklık alır 500 600 verir. Ben de bu huyunu bildiğim için çocuğun kıyafetlerini alırım. ( 3 yaşında çocuğum şu ana kadar yalnızca 4 takım aldı ) msrket alışverişini yüzde 90 ben yaparım eşimden de olabildiğince para isterim ki birikime atayım yoksa yok oluyor çünkü birikime kendi maaşımın yarısını en az atıyorum eşim ise hiç atmıgordu birkaç aydır bin lira falan gönderdi bu ay göndermedi ve para yine çöp oldu gitti. Çocuğu kreşe vermedi pahalı diyip bir akrabamız bakıyor ama para kendisine harcamaya gelince bir kere dünyaya geliyor her şeye hakkı var. Sinemaya gitmek istedi çocuk 100 lira pahalı diyip göndermedi ve beni en çok sinirlendiren dün 200 lira harçlık istedim nakitim yoktu aslında kenarda kartta param var o da sen de çalışıyorsun ben de ben kirayı faturayı ödedikten sonra 7 8 bin kalıyor zaten diyip atmnim önünde sesini yükseltti kimse yoktu takımımızda ama gururuma dokundu. Ben yarın öbür gün işsiz kalsam ya da ücretsiz izine ayrılsam bu adamın maaşıyla geçinmek zorundayız ve bana bakabileceğinden şüpheliyim evliliğin ilk yılları da çalışmıyordum evet kendime bir ayakkabı bile aldırmadım çünkü bu tavırları yüzünden yüzüme vurduğu için idare ettim ya da annem aldı. Çocuğumun ben çalışmazken de kıyafetlerini genellikle dolaptan alıyordu ya da akrabalarım zaten çokça getirdiği için fazla ihtiyaç kalmamıştı konuyu uzattım sizce haklı mıyım haksız mıyım?

Not. Kiramız 2200 2 artı 1 de oturuyoruz
Beni sakın yanlış anlamayın nolur ama ben çalışmıyorum eşim tek maaş olduğu halde sırf ayda iki kez alkole para veriyor diye eşim laf etmiyim diye 3 çocuk olduğu halde dolaptan falan alisvers yaptırmaz bana. Dolabı kucumsemiyorum lütfen yanlış anlamayın... Yada herhangi ihtiyaç dahilinde bile olmayan birşeyi alacağım zaman fiyatını bile sormaz al ben kendimi ona göre ayarlayim der. Eşimde çünkü harcamayı seven biri dediğin gibi kulaklık alır akıllı saat falan. Benimde mesleğim fırsatım olsa evde asla oturmam o ayrı çocukların küçük ama sen kendin birde çalışıyorsun üstelik. Yani kendi çocuğu ya bu bir sinema için laf ediyor nerde yiyor bu parayı her ay kulaklık akıllı saat alacak hali yok okadar maaştan 1000tlmi yollamış o ay. Sizde birikim yapıyorsanız lütfen bu parayı eşinize ortak etmeyin. Hatta haberi bile olmasın harcıyorm diyin. Senin paran benim parammi olur aynı evin içinde ya ☹️
 
X