- 3 Ekim 2010
- 11.481
- 3.782
- 448
Kendimi çok yorgun, çok bıkmış hissediyorum uzun zamandır. 3 yıllık evliyim bir oğlum var. Eşim en büyük yardımcım oldu. Ne var ki çocuktan sonra hiç bir şey eskisi gibi olmuyor derlerdi haklılarmış.
Eşim evine bağlı, çocuğumuza düşkün, ilgili bir babadır bir anne gibi ilgilenir hatta. Ona gözüm kapalı oğlumu bırakıp istediğim yere gidebilirim. Yalnız biz bir türlü eskisi gibi olamıyoruz. Bir gün iyiyiz, bir gün kötü. Günümüz kavgasız, tartışmasız geçmiyor. Ve genelde o başlatıyor. Bir bakmışsınız tartışıyoruz, bana saracak bir şey buluyor mutlaka. İncir kabuğunu doldurmayacak şeyler büyüyor biz de.
Her şeyi büyütür mü bir insan bu kadar?
Ayağı taşa takılsa benden biliyor. Elindeki şişeyi çöp tenekesine isabet ettiremedi diye '' senin yüzünden'' dedi kızarak. Koluna dokunmuşum.
Arabadan iniyorum, çantamı al falan kapısını kapatacağım 'ya ne kadar yavaşsın smuwiLa' bağırıyor avaz avaz.
Bir gün çocuğu teyzemden aldı geldi, arabaya yaklaşırken bağırmaya başladı. Neden görmemişim, kapıyı aç diyecekmiş! O sırada o yöne bakmamışım ''bakmazsın zaten sen'' Yoldan geçenler bize bakıyor.
Kavgalarımız böyle şeylerden çıkıyor genelde. İlgi sıfır, güzel bir söz duymayı geçtim tartışma moduna geçmeyelim diye dua eder oldum artık. Bu durum beni yoruyor. Bir erkek neden bu kadar değişir, eşine değer vermez hale gelir? Kırdığı için üzülmez? Gönül almak falan umurunda değil, genelde hiç bir şey olmamış gibi davranmayı seçer.
Fikirleriniz benim için çok önemli sevgili KK üyeleri..
Eşim evine bağlı, çocuğumuza düşkün, ilgili bir babadır bir anne gibi ilgilenir hatta. Ona gözüm kapalı oğlumu bırakıp istediğim yere gidebilirim. Yalnız biz bir türlü eskisi gibi olamıyoruz. Bir gün iyiyiz, bir gün kötü. Günümüz kavgasız, tartışmasız geçmiyor. Ve genelde o başlatıyor. Bir bakmışsınız tartışıyoruz, bana saracak bir şey buluyor mutlaka. İncir kabuğunu doldurmayacak şeyler büyüyor biz de.
Her şeyi büyütür mü bir insan bu kadar?
Ayağı taşa takılsa benden biliyor. Elindeki şişeyi çöp tenekesine isabet ettiremedi diye '' senin yüzünden'' dedi kızarak. Koluna dokunmuşum.
Arabadan iniyorum, çantamı al falan kapısını kapatacağım 'ya ne kadar yavaşsın smuwiLa' bağırıyor avaz avaz.
Bir gün çocuğu teyzemden aldı geldi, arabaya yaklaşırken bağırmaya başladı. Neden görmemişim, kapıyı aç diyecekmiş! O sırada o yöne bakmamışım ''bakmazsın zaten sen'' Yoldan geçenler bize bakıyor.
Kavgalarımız böyle şeylerden çıkıyor genelde. İlgi sıfır, güzel bir söz duymayı geçtim tartışma moduna geçmeyelim diye dua eder oldum artık. Bu durum beni yoruyor. Bir erkek neden bu kadar değişir, eşine değer vermez hale gelir? Kırdığı için üzülmez? Gönül almak falan umurunda değil, genelde hiç bir şey olmamış gibi davranmayı seçer.
Fikirleriniz benim için çok önemli sevgili KK üyeleri..