- 5 Mart 2017
- 1.786
- 1.988
- 133
Arkadaşlar biliyorum benim derdim ufacık ama kafama takıldı. Paylaşmak istiyorum. Bu arada memleketten döndüm sonunda evimdeyim. Misafirim de var annanem memleketten benimle beraber geldi.
Eşim zaman zaman bana danışmadan eve misafir davet ediyor. Ev müsait mi, misafir ağırlayabilecek durumda mıyım düşünmeden. Elbette burası onun da evi arkadaşları elbette gelecek. Ama çağırdığı kişiler çoğunlukla bekar. Hani evli arkadaşlarını davet etse eşleriyle gelseler başım üstüne... Misafiri geldiği zaman erkek erkeğe muhabbet ediyorlar yani. Eşim yanlarında oturabileceğimi söylüyor ama beni pek açmadığı için kaçıyorum salondan odaya. Hayır ne işim var adamı tanımam etmem hayatımda ilk defa görücem bana ne yani o ortamda oturmak istemiyorum.. Şimdi karnım da burnumda. Zaten bir tek salonumuz var vaktimiz orada geçiyor oturma odamızla salon bir. Uzun süre oturamıyorum ayaklarımı uzatmam gerekiyor uzanıyorum vs ama misafiri gelince buz gibi odaya kaçmak zorunda kalıyorum.
İki oldu üç oldu seslenmedim bu duruma evidir misafir çağırmak hakkı diyerekten. Dün işten geldi kapıyı açtım baktım kulağında telefon yine birini davet ediyor. Konuşmayı duyuyorum adam diyor ki hamile eşin var rahatsız etmeyeyim dışarıda buluşalım. Ama benim şapşik koca gözünün içine ters ters baktığım halde ısrarla davet etti. Neyse telefonu kapattı. Bana sordun mu misafir isteyip istemediğimi dedim. Burası benim de evim misafir çağırırken izin mi alıcam dedi. Bu mu senin misafirperverliğin dedi. Evet izin alacaksın senin karın hamile zaten sırtının belinin ağrısından duramıyor yeri geliyor uzanmak zorunda kalıyor dedim. Annaneme ayıp olmasın diye odaya geçtik tartışmaya orada devam ettik. Kaldı ki senin evinde zaten bir misafir var onun rahatını düşünmeden nasıl çağırırsın ayıp oluyor çağırdığın kişiler eşleriyle gelse başım üstüne ama elin adamıyla biz oturup ne konuşacaz şimdi dedim. Hem de Annanem salonda yatıp kalkıyor ve genelde erken yatar misafir yüzünden uykusuz kalacaktı. Genelde eşimin bekar arkadaşları geldi mi gitmek bilmez eşim de saat 12 bile olsa otur erken der. Eşime bunu anlatamadım ne var sanki rahatsız olursanız gerekirse mutfakta otururuz zaten bilgisayarda işimiz var keyfimden çağırmadım dedi. Ama haksız mıyım ya sıkıldım yani. Benle kıyasladı kendini. Ben bayan arkadaşlarımı çağırırken kendisinden mi izin alıyormuşum cart curt... Evet benim bayan arkadaşlarım zaman zaman geliyor ama eşim evde olmadığı zaman geliyorlar... Dün net bir şekilde bana danışmadan bir daha misafir çağırmamasını söyledim. Artık çağırmaz bundan eminim. Ama haksızlık mı ettim diye düşündürüyor beni dünden beri biraz morali bozuk yansıtmamaya çalışsa da farkındayım. Kızdım epey yani. Kocamın bekar arkadaşlarını ağırlamak zorunda mıyım? Hiç değilse bana haber vermeli yanii... Müsait misin çağırayım mı demeli. Haksız mıyım? Yumuşamalı mıyım bu konuda? Yoksa bu konudaki fikrimi sabit mi tutmalıyım?
Eşim zaman zaman bana danışmadan eve misafir davet ediyor. Ev müsait mi, misafir ağırlayabilecek durumda mıyım düşünmeden. Elbette burası onun da evi arkadaşları elbette gelecek. Ama çağırdığı kişiler çoğunlukla bekar. Hani evli arkadaşlarını davet etse eşleriyle gelseler başım üstüne... Misafiri geldiği zaman erkek erkeğe muhabbet ediyorlar yani. Eşim yanlarında oturabileceğimi söylüyor ama beni pek açmadığı için kaçıyorum salondan odaya. Hayır ne işim var adamı tanımam etmem hayatımda ilk defa görücem bana ne yani o ortamda oturmak istemiyorum.. Şimdi karnım da burnumda. Zaten bir tek salonumuz var vaktimiz orada geçiyor oturma odamızla salon bir. Uzun süre oturamıyorum ayaklarımı uzatmam gerekiyor uzanıyorum vs ama misafiri gelince buz gibi odaya kaçmak zorunda kalıyorum.
İki oldu üç oldu seslenmedim bu duruma evidir misafir çağırmak hakkı diyerekten. Dün işten geldi kapıyı açtım baktım kulağında telefon yine birini davet ediyor. Konuşmayı duyuyorum adam diyor ki hamile eşin var rahatsız etmeyeyim dışarıda buluşalım. Ama benim şapşik koca gözünün içine ters ters baktığım halde ısrarla davet etti. Neyse telefonu kapattı. Bana sordun mu misafir isteyip istemediğimi dedim. Burası benim de evim misafir çağırırken izin mi alıcam dedi. Bu mu senin misafirperverliğin dedi. Evet izin alacaksın senin karın hamile zaten sırtının belinin ağrısından duramıyor yeri geliyor uzanmak zorunda kalıyor dedim. Annaneme ayıp olmasın diye odaya geçtik tartışmaya orada devam ettik. Kaldı ki senin evinde zaten bir misafir var onun rahatını düşünmeden nasıl çağırırsın ayıp oluyor çağırdığın kişiler eşleriyle gelse başım üstüne ama elin adamıyla biz oturup ne konuşacaz şimdi dedim. Hem de Annanem salonda yatıp kalkıyor ve genelde erken yatar misafir yüzünden uykusuz kalacaktı. Genelde eşimin bekar arkadaşları geldi mi gitmek bilmez eşim de saat 12 bile olsa otur erken der. Eşime bunu anlatamadım ne var sanki rahatsız olursanız gerekirse mutfakta otururuz zaten bilgisayarda işimiz var keyfimden çağırmadım dedi. Ama haksız mıyım ya sıkıldım yani. Benle kıyasladı kendini. Ben bayan arkadaşlarımı çağırırken kendisinden mi izin alıyormuşum cart curt... Evet benim bayan arkadaşlarım zaman zaman geliyor ama eşim evde olmadığı zaman geliyorlar... Dün net bir şekilde bana danışmadan bir daha misafir çağırmamasını söyledim. Artık çağırmaz bundan eminim. Ama haksızlık mı ettim diye düşündürüyor beni dünden beri biraz morali bozuk yansıtmamaya çalışsa da farkındayım. Kızdım epey yani. Kocamın bekar arkadaşlarını ağırlamak zorunda mıyım? Hiç değilse bana haber vermeli yanii... Müsait misin çağırayım mı demeli. Haksız mıyım? Yumuşamalı mıyım bu konuda? Yoksa bu konudaki fikrimi sabit mi tutmalıyım?