Bende aynı durumdayım. İş iş iş bizim refahımız için ben napim beraber harcayamadığımız parayıBen ozet geceyim,
Esimi 6ay askere yolladim eywallah, 7ay dugunu erteledim, 6 ayligina egitim icin sehirdisina gitmesi, 1.5 ay yine gitmesi,tanistigimiz 5yillik sure zarfinda devamli ders calismasi,aklindaki kariyer planlari beni biktirdi..
Daha once onun hayallerine kavusmasini bekledim,sabrettim,alttan aldim,tam rahata erdik derken mufettis olmasiyla birlikte hersey tepetaklak oldu. Simdi daha da fazla yukselme gayreti icinde. Ben de yillarin vermis oldugu ayriliklardan, ewlilik beklentimi karsilayamamasindan oldukca bunalmis durumdayim. Aslinda aramizda hicbir sorun yok,gayet iyi anlasiyoruz ama ders,sinav deyince cinlerim tepeme cikiyor
Biraz daha kisa oldu sanirim ne dersiniz?
Kardesim gemide,komsumuz kaptan ve cocuklari var. Onlar napsin peki diyor? Iyi de ben para,pul isteseydim 15bin maas isteseydim o meslekte birini bulurdum. Yanyana olup,derdimi anlatamadiktan sonra napiyim parayi,isi gucu..bence çalışması kariyer planı yapması kötü birşey değil. evine bakmayan işsiz güçsüz kocalar dolu öyle olsa daha mı iyiydi. kocanın hayatı bu şekilde ne yapalım, gemi kaptanı olup 6 ay gelmeeyn var, doktor olu sürekli nöbet + hayatı boyunca ders çalışan var. hayat istedigimiz gibi olmuyo malesef
Herkesin kariyer plani belli ben onun kadar azimli ve hirsli degilim. Hersey kariyerden ibaret degil. Huzur ve mutluluktan yanayim, sevdiklerim yanimda olsun, kendimi gecindirecek maasim olsun, mudur olmayayim ama mdr yrd olabilmeliyim.. daire grup baskani olmaliyim diye bi dusuncem yok. Ama esim yerimde olsa onu hedelerTek derdiniz bu olsun, millet eşim çalışmıyor kendini geliştirmiyo diye üzülür.
Yalnız şu var, siz de ondan geri kalmayın, kendinizi geliştirin,asıl sorun aranızdaki uçurum açılırsa ortaya çıkar.
Bu arada yurt dışında akademik kariyer fikri hiç fena değil. İyi bir imkan, hem size de iyi gelir.
Ben de çalışmayı severim, hayatım ve işim ders çalışmak üzerine kurulu. Öğretim üyesiyim.
Diğer türlü ilerlemediğim kendimi geliştirmediğim bir hayat çok sıkıcı bana göre.
Eşimle tanıştık tanışalı sınavlara girip çıkıyorum, bu benim rutinim ve hayatım boyunca böyle olacak.
O değil de eşimin ailesi şikayetçi çünkü sevgili oğullarını fazla göremiyorlar :)
Bende aynı durumdayım. İş iş iş bizim refahımız için ben napim beraber harcayamadığımız parayıekstra spor var, resim çizme var...... aslında sanslısın esin yemek yapıyo, elinden geldigince ilgileniyo. Bizde bulduğumuz her anı beraber geçirmeye calışıyoruz, öğlen beni alıyo kahve içiyoruz bişeyler yiyoruz. Yani durumu olabildiğince kurtarmaya güzelleştiemeye çalışıyoruz. Artık bende kendi planlarını yapıyorum akşamları arkadaşlarım hep bekar zaten öyle hallettik yinede baska çözüm bulursan haberdar et:)
Valla tüm yazıyı okudum, anlatım dilin güzel.
Diğer konu kocanın Disko-bar-aleminden > İdari Hakimlik, Müşavirlik, YMMM e geçen bi kariyeri tebrik ettim.
Çok düzgün bi eş, sülale, evlilige sahipsiniz, Allah bozmasın.
Esas konuya gelirsek; Benim anladığım SENIN istifa etmen gerektiği, en azından hamilelik sonrası.
Sen her gun 1 sat giddy 3 sat dönüyorsun, Adam 30 dk
Sen saat8:30-9:00 da evdesin o 18:00
senin ne iş yaptığını bilmiyorum yazmamışsın, o YMMM (tahminen 5 civarı para alır.)
Cocukla ilgilenmesi gereken sensin.
Ayni meslek grubunda olanlar birbirini daha iyi anliyorbence eşiniz gibi çalışan erkekleri idare eden kadınlar çalışmıyor ve eşinin forsu onlara yetiyor. ya da eşleri de aynı onun gibi çalışıyor. mesela biz ikimiz de akademisyeniz, ikimizin de hayatı sürekli sınavla, makale yetiştirmekle, ayrı ayrı yurtdışına gidip 3-5 ay kalmakla geçiyor ama bu bizce idare edilecek bir durum bile değil, gayet normal, hayatımız böyle:) sizin zaten yıpratıcı bir işiniz olması, yollarda zaman geçirmeniz (ki o konuda çok hak veriyorum, ben de avrupada oturup anadoluda çalışıyorum, bütün gün derste yorulmuyorum yolda yorulduğum kadar) ve çocuk denemeleri, olmayışının gerginliği sizi daha tahammülsüz yapıyor. çocuk sahibi olmanız durumu düzeltmez ama çocuk olunca izin alıp evde olmak, bu konuyu değil daha önemli başka şeyleri umursuyor olmak aranızı düzeltir diye düşünüyorum. allah yardımcınız olsun ne diyeyim.
ciddi bi uyumsuzluk göremedim, kişisel istekler konusunda her evde olabilecek bi uyumsuzluk.Tesekkur ederim guzel dusuncelerin icin. Ben bankaciyim. Oldukca stresliyim,ayaklarda yolculuk cekiyorum birde ewdeki bu durumlar.. Cocuk durumunda 1.5yila kadar izin alabiliyorum. Saniyorum 5yil icinde isi biraksam(esimde YMMM sinavini kazanmis olur) ben evle ilgilensem daha rahat gorusup,sorunumuz azalir diye dusunuyorum.. ama bir eşe guvenip istifa edersem ve yari yolda kalirsam,ayrilirsak.. hayatimizin garantisi mi var diye dusunmeden de edemiyorum..
Ona yarim gun calisan ogretmen lazimmis bence, hem yemek temizlik yapan ewi gecindiren ..hem de ewe erken geldigi icin onun saatlerinde ona vakit ayirabilen..
Bizde bi uyusmazlik var ama hadi hayirlisi
Canım evet çok uzun yazmışsın ama konunun özünü anladım sana şunu söyleyim ki ders olmasa başka bişeye saracak emin ol benimki de önce yüksek lisans dedi tamamen ona odaklandı hop hevesi geçti dükkan açıcam dedi 3 ayda ömrümden 3 sene götürdü onda battı memuriyetinde yükselmek için derslere sardı bi ara vucut çalışıyordu evet bu bile bahanesi oldu yani konu önemli değil benle ilgilenmesin ne olursa olsun. Hakaret yok küfür yok şiddet yok ve ilgi yok. Ben çaresiz kaldım umarım sen bi çözüm bulursun. Gün geçtikçe soğuyor ve uzaklaşıyorum ben. Çocuk bizde de olmuyor bazen günün birinde ayrılacağımıza o kadar inanıyorum ki Rabbim belki de bu yüzden vermiyor diye düşünüyorum.... Yaşamayan anlamaz ben ruhum yetim kaldı diyorum beni en iyi anlatan buMerhaba hanimlar.. sonunda sizlerle dertlesmeye karar verdim. Bir cikis yolu gosterin bana.
Esimle 2009 da tanistik, 2011 de nisanlanip 2012 de de evlendik.
87Dogumluyuz. İstnbldayiz.
Esimle tanistigimda uni son sinifta alttan dersi vardi,2_3 yıl oncesinde de abisini kaybetmis psikolojisi bozukti. Tek cocuk kalinca Zoraki olarak ailesi nisan yapmis bizimkine,annesine kansersin ölürsün demisler. Onlarda digerini goremedik bari bunu ewlendirip torunumuzu gorelim demisler. Deprs. Ilaclari vs kullanmayi yeni birakmisti tanistigimizda. Isyerinden bi arkadasin 10yillik cocukluk arkadasiydi. Neyse tanistigimizda 3aylik nişanini bozdu. Hic istemedigim bi kizdi ya onu ya kendimi oldurecektim sonunda dedi.
Yil 2009. Ben basta kabul etmedim onu hovarda,kizlar,barlar aleminde diye. Ben bankada calisiyordum ailemi birakip gelmistim ist e. Ben calisirken o okulunu bile bitirememisti.O okulunu bitirdi yaza. Onun icin gece yarilarina kadar is aradim,bulduklarimi onla paylastim. Cv hazirladim,hatalarini duzelttim. Olumsuz gecen mulakatlarinda moral verdim,Elimden geldigi kadariyla destek oldum. Hatta parasi olmadigi icin benimle gorusmek istemedigi zamanlar bile oldu,benden gectik sorun etmedim hic. Cunku gercekten seviyordum onu. Artik ise girmesi gerekiyordu,Kpss sinavi icin ders calisti yine destek oldum,az gorustuk,dır dır etmedim. Askere gonderdim 6 ay,yine bekledim onu. Dondugunde kpss yi kazanmisti orada bile ders calismis. Ve kamu ya atandi sonrasinda. Ama ders calismaya devam etti,en iyisini istiyordu surekli,azimli ve hirsliydi,caliskandi,kafasina koymustu bir kere. Bu huyu hosuma da gidiyordu. Askerden döndü ailemle tanistirdim onu ve nişanlandik. 7Ay sonrasinda da dugunumuz olacakti. Ancak esim busefer baska kamu sinavlarina hazirlanmaya basladi,surekli ders,kariyer vardi aklinda. Hatta 1yil dersaneye yazildi,gorusme imkanimiz azdi. Elimden geldigince destek oldum. Hatta dugun isleriyle kafasi yorulmasin,dersinden geri kalmasin diye kiz tarafi olarak dugunu 6ay sonraya erteledik,sirf o hayallerine kavussun diye.. neyse ewlendik sonunda.
Hayali idari hakimlikti. Evlendik 1yil boyunca yine ders..herhaftasonu kutuphaneye falan gitti. Bu sure zarfinda da isten gece 10_11 de ewe geliyordu hep onemli kisilerle toplantilari oluyordu,resimleri vs var biliyorum cunku. Bir yil boyuncada oyle idare ettim. Derken baska bir sinavi kazandi ve sonunda kamu mufettisi oldu.hah dedim tamamm artik ders yok,gidip gezer tozariz,sabrettim ama artik sira bizde dedim... yine bekledigim gibi olmadi hanimlar. 7 ay bunu sehirdısi egitime yolladilar. Ve konu burada koptu bizde. Artik tahammul etmeye gucum kalmadi,idare etmekten,alttan almaktan biktim, ilgi gosteremeyisinden sıkıldım,ve dır dır etmeye basladim artik. Verimli vaktimiz bile yok,dewamli kariyer planlari var aklinda. Zaten birlikte uyuyamiyrz o 2_3 de uyuyor. Kv dem de diyor oglum bu kiza da yazik,bak seni bekliyor bitiversin şu derslerin diye.. birlikte bile olamiyorsunuzdur ben cok uzuluyorum,yeni gelinsin hem de deyip benim basimi okşuyor annesi.
Kizlar artik tahammul edemiyorum,simdi 1.5ay daha sehirdisina egitime gitti daha yeni döndü. Seneye turne olacak sehirdisi,amerikada egitimi olacakmis 3_5yil sonra. sende gelirsin diyor. Hatta yuksek lisans yapariz orda diyor.
Seneye kurumici 2buyuk sinavi var. 5Yil sonra YMMM sinavi icin calisacak. Benim hayatim bu ama,seni de anliyorum ama ben hergun tv karsina gecip film izleyip uyuyamamki diyor. Sen oyle bi hayat istiyorsun ama diyor. Daha nkdr idare edilir bilmiyorum. Bosanmayi istemiyorum cunku aramizda saygisizlik,sewgisizlik,hakaret,siddet,kufur yok. Beni sewdigini de biliyorum. Egitimden geldiginde 8saatlik yol ustune beni isten almaya geldi surpriz yapip hemde istanbul trafiginde. Esim 5bucukda ewe geliyor ben 8 de. Cok yorucu bir isim var aksamlari 1.5saat hergun ayakta yolculuk yapiyorum. Sabahlari da 1saat servisle gidiyrm. Yani hergun 2_3 saatlik yolun yarisi ayaklarda geciyor. Ewe 8de geldigimde hicbirseye halim kalmiyor. 10Bucukda da uykum geliyor zaten. Suan cocugumuz yok,olmasi icin deniyrz.Uzun egitim bitiminde bu sebeplerden dolayi buyuk bir tartisma yasadik,ayrilsakmi diye dusunduk. Ama esimin bu kariyer plani olmasa gayet mutlu mesutuz hicbir sorunumuz yok. Dersleri yuzunden bana vakit ayiramayisi beni cileden cikariyor. Ailem ve cevremdeki herkes esimi cok sever ve begenir. Onun ailesi de beni begeniyor gerci saygili,efendi,kibar,guler yuzlu diye.. iyiki o kizla evlenmemis bak dengini bulmus diye.
Esim dun dediki, arklarim arasinda esi sorun cikaran tek sensin dedi,kimsenin esi bisey demiyor alttan aliyormus. Onlarin cocuklari da var,o kadinlar napsin peki diyor? Aslı varmi bilmiyorum ama kim bu durumu kabul eder? Yada ben 5yildir idare ediyorum ondan mi bu kdr bunaldim? Yada hergun cektigim 3saatlik yolun ustune ewdeki yanlizligim mi canimi sıkıyor? Terapistemi gideyim napayim. Esim diyorki sen bir cozum yolu bul. Ben seni 7ay daha beklerim ama senin kariyer planlarin,ders calismalarin bitmez diyorum. O da diyorki bende bunaldim,ben cok mu istekliyim ders calismaya.. iyiligimiz ve daha rahat gelecek icin diyor. Sanirim ondaki kariyer planiyla benim kurumici sinavla yukselip emekli olma hayalim onunkiyle ortusmuyor. Ewe yorgun geldigim icinde(esim servisiyle 30dk da evde) yemek yapacak vaktim bile olmuyor esim yapiyor genelde. Yemek yapmayi seviyor ama bana kiyamadigi icin de hadi sen yap demiyor. Artik isten gelip yapmayi deneyecegim,tayin de olamiyorum ewe yakin yere. Ben simdi napayim? Kaderim boyle deyip omurboyu susayimmi? Ama ben boyle bir evlilik planlamamistim. Esim dediki erkenmi ewlendik acaba su sinavlarim bitseydi keske dedi. Ama sen beni boyle kabul edip ewlendin dedi. Bu meslegi sececegini bilmiyordumki diyebildim sadece,bilseydim daha farkli dusunurdum dedim. Ben tek sinavla hayatimiz duzene girecek biliyordum. 8Aylik egitimmi olur? Cok agir ve kafa yorucu gercekten onun isi de. Onun devamli basinin etini yiyip onu kacirmaktan da korkuyorum.ama tekbasina hayat gecermi? Terkedilmis gibi hissediyorum kendimi. Kendi kendime uyuyup,gidip yerime yatiyrm,sabah yine is,aksam gel 8de o yorgunlukta.. esimle gecirdigim 1saatlik sohbet bana yetmiyor. Cocuk olunca duzelir miyiz bilmiyorum. Ama zor bir donemden geciyoruz bu bir gercek..
Ha buarada esim kendine zaman ayirmayi da sever, bir ara havuza gidiyorduk onla haftada 3kez. Ben cocuk durumundan dolayi biraktim,o hala dewam ediyor. Dersi yetmiyormus gibi birde havuza gitme diye mucadele veriyorum. Galiba uyusmuyoruz bazi konularda, ama birbirimizi sewiyoruzda.. ewliligimizin tehlikeye girmesinden korkuyorum. Bir cikis yolu varmidir sizce?
Ne kadar uzun yazmisim yahu:) cok doluyum ondan sanirim,bir de objektif olmasi acisindan..
Tesekkurler hepinize...
Canım bu plan işi çok mantıklı gerçekten! Yorumları kendime yazılmış gibi okuyorum benAyni meslek grubunda olanlar birbirini daha iyi anliyor
Keske bende mufettis olsaymisim,yada kendi meslegimden biriyle evlenseymisim..
Akademisyenleri,doktorari da merak ederim hep esleri napiyor acaba evde,nasil idare ediyorlar diye..
Isimde yorucu oldugu icin haftaici yemek yapmaya birakin yemeye bile halim kalmiyor. Haftasonu temizlik,utu,bulasikla geciyor. Aksaminda film falan izlemeye calisiyoruz. Sonra uykum geliyor 10 da. O da tekrar derse devam ediyor bazen.
Bu durumda ikimizde kendimize gore hakliyiz,bunu ikimizde biliyoruz. Saniyorum artik ne yapip duzeltebiliriz diye konusmaliyiz, plan olmali ve ona uymaliyiz..
Ayni dert bendede var. Eşim mba yapmaya başladı . Sürekli ders çalışıyor. Sadece akşam yemeklerinde beraber olabiliyoruz. Sonrasında odasına kapanıp ders çalışıyır. Banada çocuklarla ilgilenip sıkıntıdan patlamak kalıyor(bende sürekli dırdır edip söyleniyorum. Eşimin durumunada üzülüyorum. Bu yaştan sonra ders çalşıyor. Bizim için didiniyor farkındayım ama hayatta geçip gidiyor. Yalnızlıktan bunalıyorum. Sana tavsiyem çocuk yapma şimdilik. Eşin çalışıyorsa sana yardım edemez bebek konusunda.daha çok bunalırsın.