- 18 Ocak 2018
- 692
- 374
- 53
- 33
- Konu Sahibi Ponciginannesi
- #1
Merhaba hanımlar gününüz ayın huzurlu bereketli olsun inşallah. dün akşamdan bu yana canım çok sıkkın ve derin duygular içersindeyim. biz eşimle çok severek evlendik her evlilikte ki gibi bizim de sorunlarımız sıkıntılarımız oldu elbet ama en azından konuşarak bir yerlere varabildik. zaman geçtikce evlilğin daha çok oturduğunu bazı şeylerin zamana bırakılmasını gerektiğini ögrendim
Evlilik bana sabretmeyi öğretti, alttan almayı öğretti idare etmeyi öğretti bende çok değiştim bir evladımız var.
Ben bu derdimi dışarıdan birine anlattığım zaman bana sen daha ne istiyorsun ? delimisin. buldukca bunuyorsn aman senin ki de dert mi diye tepkiler alıyorum.. birde sizlerde paylaşmak istedim belki beni anlayan ablalarım vardır bu forumda.. hayat tecrübesi olan bunu yaşayan eşini değiştirebilen yahut kendi değişen birşeyler yapan.
Gelelim sorunuma, eşim sorumluluklarını bilen evi ile ilgili kötü bir alışkanlığı olmayan bir eştir.
evine vaktinde gelir ikimizde çalışıyoruz bana yardım eder, cocugumuza çok düşkündür, ( aslında yapması gereken şeyler ) benden çok o ilgilenir hatta, beni kırmaz izin günlerini hep birlikte geçiririz, birşey yapalım dediğim zaman yapmam demez her ortama ayak uydurur, espirilidir.
Ailesi ile ilgili sıkıntılarım olmuştur hiç bir zaman beni ezdirmedi arkamda durabildi..
Aksam eve geliriz bir iki sohbet muhabbet yavrumuzla ilgileniriz uyuruz.
ama bir o kadar da sinirli ağzı bozuk bir insandır eşim bize karşı küfür etmez ama sürekli küfürlü konuşur aniden parlar..
Ben artık sinirlenmiyorum ona karşı bir sıkıntımız olduğu vakit söyleyeceğim söyleyip kendi kabuğuma çekiliyorum böylece hatasını anlayabilyor vs.. bunları size biraz eşimin karakteri hakkında bilgi sahibi olabilmeniz için anlattım.
Gelelim asıl mevzuya eşim çok duygusuz ruhsuz bir insandır. ben eşimin beni sevmediğini düşünüyorum.
çünkü seven insan hiç mi belli etmez ?
İşten gelir çogu zaman yüzüme bakmaz mesela. cinsellik harici ( böyle olunca kendimi kullanılmş hissediyorum ) gelipde bir karısını öpmez, sarılmaz. ben bakımlı ve herşeyine dikkat eden bir bayanım eşim için bunlar hiç önemli değildir..
biliyorum hanımlar biliyorum evlilik filmlerde ki gibi değil emin olun biliyorum.. ama ben bir kadınım arada sırada sevldiğimi hissetmek istiyorum çok mu birşey istiyorum ama yok çok kez konuştum eşimle tamam haklısın düzeleceğim değişeceğim dedi yok yine aynı.. evlendiğimzden bu yana bir kere bana güzel bir söz söylememiştir güzel bir üslupda hitap etmemiştir.. bir kere olsun dolu dolu gözlerime bakmamıştır. birkere gelipde karısının ruhunu okşayıp öpmemiştir.. bir çok şey 5. yılımıza girdik 5 koca yıl geçti.. bu boşluk gün geçtikce artıyor bana sevgiyle bakmıyor eşim hanı kadınlar hissedermiş ya hissediyorum beni sevmiyor eşim..
demek ki içinde yok birşeyler.. içinde olsa illa ki dışa vurur değil mi ? olmayan birşeyi nasıl göstersin bana
çok çabaladım o yapmıyorsa ben yaptım, olmadı olmadı.. bende köreldim zamanla içimde kocaman bir boşluk oluştu.. ben eşimin sadece beni cocugunun annesi olarak gördüğünü ve sevdiğini düşünüyorum benmile duygusal anlamda asla ilgilenmiyor..
o boşluğumu evladımın sevgisi ile kapatmaya çalışıyorum artık ..
Dün bu konu açıldı ve ben eşime dedim ki ; ben artık yoruldum kabullendim sanırım bazı şeyleri sen değişmeyeceksin belli ki hanı bana benim yapım böyle diyorsun ya ? hayır kabul etmiyorum sen böyle bir insan olsaydın sevgilyken nişanlıyken de aynı olurdun senin ki yapı meselesi değil insan içinden gelmeyen içinde olmayan birşeyleri yapamaz sende yapmıyorsun bende umursamıyorum inan ki.. böyle mutlu olmaya çalışıyorum değiştim dedim.. hiç birşey söylemedi yattı uyuduk
bana hep sen elindekilerle yetinmesini bilmiyorsn vs derdi..
biliyorum karsıını aldatan şiddet uygulayan yalan söyleyen evi ile ilglenmeyen birsürü erkek var ama ne bileyim çok köreldim genç yaşımda ruhum yaşlandı..
Bazen boşanmayı bile düşünüyorum artık bir ömür nasıl geçer ki böyle duygusuz ruhsuz bir insanla diyorum..
Sizce eşim düzelmez mi ? benim durummu yaşayan illa ki vardır bana bir yol gösterin birşeyler söyleyin..
Ben eşime de dediğim gibi birşyleri kabullenip kafama takmayp hayatıma devam mı etmeliyim en güzeli böyle yapmak mı hanımlar.. karmakarışık duyguları içerisindeyim
belki sizlerde dışardan düşünenler gibi düşünürsünüz ..
Evlilik bana sabretmeyi öğretti, alttan almayı öğretti idare etmeyi öğretti bende çok değiştim bir evladımız var.
Ben bu derdimi dışarıdan birine anlattığım zaman bana sen daha ne istiyorsun ? delimisin. buldukca bunuyorsn aman senin ki de dert mi diye tepkiler alıyorum.. birde sizlerde paylaşmak istedim belki beni anlayan ablalarım vardır bu forumda.. hayat tecrübesi olan bunu yaşayan eşini değiştirebilen yahut kendi değişen birşeyler yapan.
Gelelim sorunuma, eşim sorumluluklarını bilen evi ile ilgili kötü bir alışkanlığı olmayan bir eştir.
evine vaktinde gelir ikimizde çalışıyoruz bana yardım eder, cocugumuza çok düşkündür, ( aslında yapması gereken şeyler ) benden çok o ilgilenir hatta, beni kırmaz izin günlerini hep birlikte geçiririz, birşey yapalım dediğim zaman yapmam demez her ortama ayak uydurur, espirilidir.
Ailesi ile ilgili sıkıntılarım olmuştur hiç bir zaman beni ezdirmedi arkamda durabildi..
Aksam eve geliriz bir iki sohbet muhabbet yavrumuzla ilgileniriz uyuruz.
ama bir o kadar da sinirli ağzı bozuk bir insandır eşim bize karşı küfür etmez ama sürekli küfürlü konuşur aniden parlar..
Ben artık sinirlenmiyorum ona karşı bir sıkıntımız olduğu vakit söyleyeceğim söyleyip kendi kabuğuma çekiliyorum böylece hatasını anlayabilyor vs.. bunları size biraz eşimin karakteri hakkında bilgi sahibi olabilmeniz için anlattım.
Gelelim asıl mevzuya eşim çok duygusuz ruhsuz bir insandır. ben eşimin beni sevmediğini düşünüyorum.
çünkü seven insan hiç mi belli etmez ?
İşten gelir çogu zaman yüzüme bakmaz mesela. cinsellik harici ( böyle olunca kendimi kullanılmş hissediyorum ) gelipde bir karısını öpmez, sarılmaz. ben bakımlı ve herşeyine dikkat eden bir bayanım eşim için bunlar hiç önemli değildir..
biliyorum hanımlar biliyorum evlilik filmlerde ki gibi değil emin olun biliyorum.. ama ben bir kadınım arada sırada sevldiğimi hissetmek istiyorum çok mu birşey istiyorum ama yok çok kez konuştum eşimle tamam haklısın düzeleceğim değişeceğim dedi yok yine aynı.. evlendiğimzden bu yana bir kere bana güzel bir söz söylememiştir güzel bir üslupda hitap etmemiştir.. bir kere olsun dolu dolu gözlerime bakmamıştır. birkere gelipde karısının ruhunu okşayıp öpmemiştir.. bir çok şey 5. yılımıza girdik 5 koca yıl geçti.. bu boşluk gün geçtikce artıyor bana sevgiyle bakmıyor eşim hanı kadınlar hissedermiş ya hissediyorum beni sevmiyor eşim..
demek ki içinde yok birşeyler.. içinde olsa illa ki dışa vurur değil mi ? olmayan birşeyi nasıl göstersin bana
çok çabaladım o yapmıyorsa ben yaptım, olmadı olmadı.. bende köreldim zamanla içimde kocaman bir boşluk oluştu.. ben eşimin sadece beni cocugunun annesi olarak gördüğünü ve sevdiğini düşünüyorum benmile duygusal anlamda asla ilgilenmiyor..
o boşluğumu evladımın sevgisi ile kapatmaya çalışıyorum artık ..
Dün bu konu açıldı ve ben eşime dedim ki ; ben artık yoruldum kabullendim sanırım bazı şeyleri sen değişmeyeceksin belli ki hanı bana benim yapım böyle diyorsun ya ? hayır kabul etmiyorum sen böyle bir insan olsaydın sevgilyken nişanlıyken de aynı olurdun senin ki yapı meselesi değil insan içinden gelmeyen içinde olmayan birşeyleri yapamaz sende yapmıyorsun bende umursamıyorum inan ki.. böyle mutlu olmaya çalışıyorum değiştim dedim.. hiç birşey söylemedi yattı uyuduk
bana hep sen elindekilerle yetinmesini bilmiyorsn vs derdi..
biliyorum karsıını aldatan şiddet uygulayan yalan söyleyen evi ile ilglenmeyen birsürü erkek var ama ne bileyim çok köreldim genç yaşımda ruhum yaşlandı..
Bazen boşanmayı bile düşünüyorum artık bir ömür nasıl geçer ki böyle duygusuz ruhsuz bir insanla diyorum..
Sizce eşim düzelmez mi ? benim durummu yaşayan illa ki vardır bana bir yol gösterin birşeyler söyleyin..
Ben eşime de dediğim gibi birşyleri kabullenip kafama takmayp hayatıma devam mı etmeliyim en güzeli böyle yapmak mı hanımlar.. karmakarışık duyguları içerisindeyim
belki sizlerde dışardan düşünenler gibi düşünürsünüz ..
