- Konu Sahibi sirenamelita
- #1
merhaba arkadaşlar...
kabus gibi bir hafta sonu geçirdim,şöyle başlayayım günlerdir sürekli öksürüyordum sigara kullandığım için gıcık yaptı falan diye üstelemedim dr a gitmedim Cuma gecesi sırtıma ve göğsüme sancı saplandı sanki kaburgalarım nefes alırken batıyo gibi hissediyodum o gece eşime söyledim böyle böyle diye sırtımı ovdu krem sürdü falan biraz hafifleyince saat 12 gibi yattık uyuduk sabaha karşı saat 4 de uyandım ölücek gibiydim nefes alamıyorum kalktım evin içinde dolaştım sabaha kadar sonra dayanamadım eşimi uyandırdım acile gittik ilaçlar falan eve döndük ve ben hiç uyumadan geri işe gittim,öğleye kadar çalıştığımız için c.tesi günleri saat 2 gibi eve geldim (eşim benden sonra gelir eve) eşimi aradım ben evdeyim uyumaya çalışıcam çok uykum var ararsan duymam haberin olsun dedim tamam aşkım dedi kapadım ama sancıdan uyuyamıyorum öyle kötüyüm,yarım saat sonra aradı nasıl oldun diye değişen bişey olmadığını söyledim o da annemlerle konuştum sirena yorulmasın al kızı bize gelin evde yorulur bizde kalın demiş k.validem ben de Allah razı olsun ama gerek yok orası kalabalık oluyor gelen giden durmuyor ben evde sakin sessiz dinlenmek istiyorum aşkım dedim tamam canım dedi kapadı...5 dakika sonra msj attı “annemler geliyo haberin olsun” ben bunu görünce resmen sinir krizi geçirdim ben de ona msj attım ben sancıdan sağdan sola dönemiyorum uyuyamıyorum nefes alamıyorum sen nasıl misafir çağırırsın diye,hemen aradı tabi onlar sana yardımcı olmak için geliyorlar ziyaret etmek istediler ne var bunda dedi ben de evin halini bilmiyor musun ben nasıl temizlik yapıcam diye bağırmaya başladım suratına kapadım (hafta içi bana söz vermişti hiçbir şeye dokunma hafta sonu beraber yaparız demişti ben de temizlik yapmamıştım) o halimle kalktım hem canımın acısından hem de sinirimden ağlaya ağlaya etrafı topladım sildim süpürdüm toz aldım vs sonra annemi aradım ama sinirlerim öyle bozuk ki salya sümük ağlıyorum annem korktu tabi haliyle durumu anlattım hemen babamı da al gel bu akşam burada kalacaksınız,eğer siz kalmazsanız onlar kalacak dedim (o sinirle eşimden böyle bir intikam almak geldi aklıma) annem tabi o ses tonumu duyunca apar topar çıkıp geldiler babam sinir küpüydü,annem çok ayıp olur kalamayız biraz oturur gideriz dedi tamam dedim(babamı daha fazla kızdırmak istemedim) tabi eşim yarım ağızla ısrar ediyor annemlere kalsaydınız diye,neyse k.valide ve görümce topluluğu geldi yemekler yapıldı sofralar kuruldu ben de yattım hiçbir şeye elimi sürmedim cumartesi saat 7 gibi geldiler Pazar gecesi 11 de kendi evlerine döndüler,eşim bunları yolcu etti eve geldi bana şebeklikler yapmaya başladı çünkü bana gına gelmişti gitsinler diye 4 gözle bekliyordum,neyse yattık yatakta konuşuyoduk eşim bana döndü dedi ki ben seni çok seviyorum ama bir şeyler eksik gibi sana alışmaya çalışıyorum dedi,annemlerin gelmesinden rahatsız oluyorsun ben isterdim ki sen isteyesin gelsinler biz onlara gidelim diye sen söyle isterdim dedi,o an resmen beynimde şimşekler çaktı sinirden ama sakin sakin konuştum durumumu anlattım normal de zaten hemen hemen her hafta sonum zaten annenlerde geçiyor ben haftalardır kendi evimde Pazar kahvaltısı yapmıyorum,kendi evimin işini bırakıp annenlere gidiyorum kaldı ki ben çalışan bir insanım kendi evimde zaman geçirmeyi istemek benim hakkım değilmi dedim ses yok hafta sonlarından nefret eder oldum herkes sevinir hafta sonu olunca,ben evimde kalmak için bin bir türlü yalanlar söylüyorum bıktım artık kendimi ev kadını gibi hissedemiyorum sürekli orda burda geçiyo hafta sonum kendime zaman ayıramıyorum iyice bunaldım napıcam ben
kabus gibi bir hafta sonu geçirdim,şöyle başlayayım günlerdir sürekli öksürüyordum sigara kullandığım için gıcık yaptı falan diye üstelemedim dr a gitmedim Cuma gecesi sırtıma ve göğsüme sancı saplandı sanki kaburgalarım nefes alırken batıyo gibi hissediyodum o gece eşime söyledim böyle böyle diye sırtımı ovdu krem sürdü falan biraz hafifleyince saat 12 gibi yattık uyuduk sabaha karşı saat 4 de uyandım ölücek gibiydim nefes alamıyorum kalktım evin içinde dolaştım sabaha kadar sonra dayanamadım eşimi uyandırdım acile gittik ilaçlar falan eve döndük ve ben hiç uyumadan geri işe gittim,öğleye kadar çalıştığımız için c.tesi günleri saat 2 gibi eve geldim (eşim benden sonra gelir eve) eşimi aradım ben evdeyim uyumaya çalışıcam çok uykum var ararsan duymam haberin olsun dedim tamam aşkım dedi kapadım ama sancıdan uyuyamıyorum öyle kötüyüm,yarım saat sonra aradı nasıl oldun diye değişen bişey olmadığını söyledim o da annemlerle konuştum sirena yorulmasın al kızı bize gelin evde yorulur bizde kalın demiş k.validem ben de Allah razı olsun ama gerek yok orası kalabalık oluyor gelen giden durmuyor ben evde sakin sessiz dinlenmek istiyorum aşkım dedim tamam canım dedi kapadı...5 dakika sonra msj attı “annemler geliyo haberin olsun” ben bunu görünce resmen sinir krizi geçirdim ben de ona msj attım ben sancıdan sağdan sola dönemiyorum uyuyamıyorum nefes alamıyorum sen nasıl misafir çağırırsın diye,hemen aradı tabi onlar sana yardımcı olmak için geliyorlar ziyaret etmek istediler ne var bunda dedi ben de evin halini bilmiyor musun ben nasıl temizlik yapıcam diye bağırmaya başladım suratına kapadım (hafta içi bana söz vermişti hiçbir şeye dokunma hafta sonu beraber yaparız demişti ben de temizlik yapmamıştım) o halimle kalktım hem canımın acısından hem de sinirimden ağlaya ağlaya etrafı topladım sildim süpürdüm toz aldım vs sonra annemi aradım ama sinirlerim öyle bozuk ki salya sümük ağlıyorum annem korktu tabi haliyle durumu anlattım hemen babamı da al gel bu akşam burada kalacaksınız,eğer siz kalmazsanız onlar kalacak dedim (o sinirle eşimden böyle bir intikam almak geldi aklıma) annem tabi o ses tonumu duyunca apar topar çıkıp geldiler babam sinir küpüydü,annem çok ayıp olur kalamayız biraz oturur gideriz dedi tamam dedim(babamı daha fazla kızdırmak istemedim) tabi eşim yarım ağızla ısrar ediyor annemlere kalsaydınız diye,neyse k.valide ve görümce topluluğu geldi yemekler yapıldı sofralar kuruldu ben de yattım hiçbir şeye elimi sürmedim cumartesi saat 7 gibi geldiler Pazar gecesi 11 de kendi evlerine döndüler,eşim bunları yolcu etti eve geldi bana şebeklikler yapmaya başladı çünkü bana gına gelmişti gitsinler diye 4 gözle bekliyordum,neyse yattık yatakta konuşuyoduk eşim bana döndü dedi ki ben seni çok seviyorum ama bir şeyler eksik gibi sana alışmaya çalışıyorum dedi,annemlerin gelmesinden rahatsız oluyorsun ben isterdim ki sen isteyesin gelsinler biz onlara gidelim diye sen söyle isterdim dedi,o an resmen beynimde şimşekler çaktı sinirden ama sakin sakin konuştum durumumu anlattım normal de zaten hemen hemen her hafta sonum zaten annenlerde geçiyor ben haftalardır kendi evimde Pazar kahvaltısı yapmıyorum,kendi evimin işini bırakıp annenlere gidiyorum kaldı ki ben çalışan bir insanım kendi evimde zaman geçirmeyi istemek benim hakkım değilmi dedim ses yok hafta sonlarından nefret eder oldum herkes sevinir hafta sonu olunca,ben evimde kalmak için bin bir türlü yalanlar söylüyorum bıktım artık kendimi ev kadını gibi hissedemiyorum sürekli orda burda geçiyo hafta sonum kendime zaman ayıramıyorum iyice bunaldım napıcam ben
azıcık evimde zaman geçireyim istiyorum tembellik yapayım istiyorum evlendiğimizden beri kitap okumuyorum insan ayaklarını uzatıp kitap okumaya özenirmi ya? 
