Eşimin ailesinin yanında birden değişmesi

parlayanyldz

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2024
134
75
26
Merhaba. Eşimin ailesiyle uzak mesafede farklı şehirlerde oturuyoruz. 1 haftalığına yanlarına gittik. Benim kahınvalidem özünde iyidir. Benden yardım dahi istemez pek. Onlardayken ben çamaşırımı makinaya atayım. O çıkarır asar kurutur katlar bile. (Tabi ben bundan biraz rahatsızım çünkü ben eşimle kendi kıyafetlerimi atarım sadece bu yüzden iç çamaşırımı görsün istemem)
Neyse bu konuda bir şey dersem yanlış anlar diye demedim. Ama her şey hakkında fikri var ve bu beni rahatsız ediyor. Mesela orada topluca dışarı yemeğe gittik ve benim et yemeği pişmemiş. Masada hemen bunu dile getirdim. Direkt lafa atlayıp pişmiştir dedi birkaç defa. Ben de hayatımda ilk defa bu yemeği yemiyorum pişmemiş dedim. Eşim de pişmemiş dedi hatta onunki de pişmemiş diye mekanın sorumlusunu çağırdık özür dilediler çıktık mekandan. Yine oradayken eşim dışarıya benden ayrı çıktığında aramak isteyeyim. Arama mesaj at yoksa kızar der. Hayır bana kızmaz diyorum. Birkaç defa farklı zamanlarda aramama müdahale etmek istedi. Ben de tersini yaptım.
En son eşim rahatsızdı acile gidecekti ısrarla kardeşini de al öyle git dedi. Ben de neden ben gitmeyeyim dedim. Eşimi arka odaya çağırdım tartıştık. Sonra kaynanam geçerken kapıyı sert kapattım. (Burada hatalıyım çünkü yapmamam lazımdı) o yüzden buraya takılmayın. Eşim geldi çok kızdı annemin suratına nasıl kapıyı kapatırsın dedi. Israrla aranızdaki neyse konuşun dedi ben oralı olmadım. Neyse kayınababam da bir hatamız mı oldu demiş eşine. Eşim ısrarla salona çağırdı ve onlar karşımda ben tek konuşmaya başladık. Eşim neden benim böyle olduğumu anlattı. Annesinin tavırlarından bahsetti ve annem konuşmayı bilmez diye de herkesin önünde söyledi. Bence bu da yanlıştı.sonra kayınbabam çok sakince konuştu yanlış anlaşılma falan olmuş herhalde dedi. Hatta kayınbabam da eşiyle gitmek hakkı belki oğlumuzun o an bir şeye ihtiyacı olur eşi olarak sen yanında olmalısın falan demişti.Neyse kayınvalidem mutfakta ağlamış sessizce. Buna da çok üzüldüm sonuçta o da bir anne. Ertesi gün ben hiç konuşmadım eşim konuşturmak istedi tek tük konuşma oldu. Akşama kadar da çok az konuşma oldu. Sonra kayınbabam gelince moralim düzeldi espri yapınca. Akşam misafir gelecek diye 2 çeşit pasta yaptım ve o sürede kaynanamla eskisi gibi olduk. Hatta eşim yanıma gelip özür diledi keşke aranıza girmeseydim dedi. Ben karışmamalıydım dedi.
Bunun dışında vantilatörü açmak istediğim zamanlarda sürekli neden açmak zorundayım diye de açıklama yapıyordum. Soruyordu çünkü
Öyle işte. Eşimle ben memuruz ve birkaç sene tayin isteyeceğiz. O da ailesiyle aynı şehirde olmak istiyor. Onlar bizim gideceğimiz şehire gelecekler. Ben ise korkuyorum ya çok değişirse diye. Eşim bazen anneme takılma he de geç der bazen de annem öyle demek istememiştir diye başımın etini yer Akıl verin lütfen.

(Bu arada ben 2 gün sonra çiçek yolladım eve. Çünkü yola çıkmıştık evimize dönüyorduk. Aradı mutlu olmuştu. Yani ben hatamın farkındayım kapıyı çarpmamalıydım. Ama onun dışında müdahalelerini hala sevmiyorum. Ama bundan sonra olursa çok takılmayacagım)
 
Son düzenleme:
Çok ciddiye alma yahu he de geç bildiğini yap.
Aslında haklısın da ister istemez moralim bozuluyor. Çocuk yokken böyleyse olursa nasıl olur uzaktan da müdahale eder mi diye düşünmeye başladım. Ben gelemiyorum böyle şeylere. Annem de bir şey hakkında gereksizce karışsa bunalıyorum. Sonuçta ben bile isteye yanlış yapmam
 
Merhaba. Eşimin ailesiyle uzak mesafede farklı şehirlerde oturuyoruz. 1 haftalığına yanlarına gittik. Benim kahınvalidem özünde iyidir. Benden yardım dahi istemez pek. Onlardayken ben çamaşırımı makinaya atayım. O çıkarır asar kurutur katlar bile. (Tabi ben bundan biraz rahatsızım çünkü ben eşimle kendi kıyafetlerimi atarım sadece bu yüzden iç çamaşırımı görsün istemem)
Neyse bu konuda bir şey dersem yanlış anlar diye demedim. Ama her şey hakkında fikri var ve bu beni rahatsız ediyor. Mesela orada topluca dışarı yemeğe gittik ve benim et yemeği pişmemiş. Masada hemen bunu dile getirdim. Direkt lafa atlayıp pişmiştir dedi birkaç defa. Ben de hayatımda ilk defa bu yemeği yemiyorum pişmemiş dedim. Eşim de pişmemiş dedi hatta onunki de pişmemiş diye mekanın sorumlusunu çağırdık özür dilediler çıktık mekandan. Yine oradayken eşim dışarıya benden ayrı çıktığında aramak isteyeyim. Arama mesaj at yoksa kızar der. Hayır bana kızmaz diyorum. Birkaç defa farklı zamanlarda aramama müdahale etmek istedi. Ben de tersini yaptım.
En son eşim rahatsızdı acile gidecekti ısrarla kardeşini de al öyle git dedi. Ben de neden ben gitmeyeyim dedim. Eşimi arka odaya çağırdım tartıştık. Sonra kaynanam geçerken kapıyı sert kapattım. (Burada hatalıyım çünkü yapmamam lazımdı) o yüzden buraya takılmayın. Eşim geldi çok kızdı annemin suratına nasıl kapıyı kapatırsın dedi. Israrla aranızdaki neyse konuşun dedi ben oralı olmadım. Neyse kayınababam da bir hatamız mı oldu demiş eşine. Eşim ısrarla salona çağırdı ve onlar karşımda ben tek konuşmaya başladık. Eşim neden benim böyle olduğumu anlattı. Annesinin tavırlarından bahsetti ve annem konuşmayı bilmez diye de herkesin önünde söyledi. Bence bu da yanlıştı.sonra kayınbabam çok sakince konuştu yanlış anlaşılma falan olmuş herhalde dedi. Hatta kayınbabam da eşiyle gitmek hakkı belki oğlumuzun o an bir şeye ihtiyacı olur eşi olarak sen yanında olmalısın falan demişti.Neyse kayınvalidem mutfakta ağlamış sessizce. Buna da çok üzüldüm sonuçta o da bir anne. Ertesi gün ben hiç konuşmadım eşim konuşturmak istedi tek tük konuşma oldu. Akşama kadar da çok az konuşma oldu. Sonra kayınbabam gelince moralim düzeldi espri yapınca. Akşam misafir gelecek diye 2 çeşit pasta yaptım ve o sürede kaynanamla eskisi gibi olduk. Hatta eşim yanıma gelip özür diledi keşke aranıza girmeseydim dedi. Ben karışmamalıydım dedi.
Bunun dışında vantilatörü açmak istediğim zamanlarda sürekli neden açmak zorundayım diye de açıklama yapıyordum. Soruyordu çünkü
Öyle işte. Eşimle ben memuruz ve birkaç sene tayin isteyeceğiz. O da ailesiyle aynı şehirde olmak istiyor. Onlar bizim gideceğimiz şehire gelecekler. Ben ise korkmuyorum ya çok değişirse diye. Eşim bazen anneme takılma he de geç der bazen de annem öyle demek istememiştir diye başımın etini yer Akıl verin lütfen.

Bence sen kv ile rahatsız olduğun şeyleri bir gün baş başa konuş. Suçlayıcı dil kesinlikle kullanma. " Sen bunları eminim iyi niyetle söylüyorsundur ama ben rahatsız oluyorum, bazen kırılıyorum" diyebilirsin. " Yıkanan çamaşırları katlayıp koyman çok güzel, düşünceli bir hareket ama iç çamaşırlarımı senin görmeni istemiyorum, çünkü utanıyorum " diyebilirsin.

Bana kv anlayışsız biri gibi gelmedi. Sadece anne olduğu için sizi bazen küçük çocuk gibi görüyor (Öyle görmemesi gerekir tabii.) O yüzden yukarıdaki tavsiyeyi verdim.
 
Merhaba. Eşimin ailesiyle uzak mesafede farklı şehirlerde oturuyoruz. 1 haftalığına yanlarına gittik. Benim kahınvalidem özünde iyidir. Benden yardım dahi istemez pek. Onlardayken ben çamaşırımı makinaya atayım. O çıkarır asar kurutur katlar bile. (Tabi ben bundan biraz rahatsızım çünkü ben eşimle kendi kıyafetlerimi atarım sadece bu yüzden iç çamaşırımı görsün istemem)
Neyse bu konuda bir şey dersem yanlış anlar diye demedim. Ama her şey hakkında fikri var ve bu beni rahatsız ediyor. Mesela orada topluca dışarı yemeğe gittik ve benim et yemeği pişmemiş. Masada hemen bunu dile getirdim. Direkt lafa atlayıp pişmiştir dedi birkaç defa. Ben de hayatımda ilk defa bu yemeği yemiyorum pişmemiş dedim. Eşim de pişmemiş dedi hatta onunki de pişmemiş diye mekanın sorumlusunu çağırdık özür dilediler çıktık mekandan. Yine oradayken eşim dışarıya benden ayrı çıktığında aramak isteyeyim. Arama mesaj at yoksa kızar der. Hayır bana kızmaz diyorum. Birkaç defa farklı zamanlarda aramama müdahale etmek istedi. Ben de tersini yaptım.
En son eşim rahatsızdı acile gidecekti ısrarla kardeşini de al öyle git dedi. Ben de neden ben gitmeyeyim dedim. Eşimi arka odaya çağırdım tartıştık. Sonra kaynanam geçerken kapıyı sert kapattım. (Burada hatalıyım çünkü yapmamam lazımdı) o yüzden buraya takılmayın. Eşim geldi çok kızdı annemin suratına nasıl kapıyı kapatırsın dedi. Israrla aranızdaki neyse konuşun dedi ben oralı olmadım. Neyse kayınababam da bir hatamız mı oldu demiş eşine. Eşim ısrarla salona çağırdı ve onlar karşımda ben tek konuşmaya başladık. Eşim neden benim böyle olduğumu anlattı. Annesinin tavırlarından bahsetti ve annem konuşmayı bilmez diye de herkesin önünde söyledi. Bence bu da yanlıştı.sonra kayınbabam çok sakince konuştu yanlış anlaşılma falan olmuş herhalde dedi. Hatta kayınbabam da eşiyle gitmek hakkı belki oğlumuzun o an bir şeye ihtiyacı olur eşi olarak sen yanında olmalısın falan demişti.Neyse kayınvalidem mutfakta ağlamış sessizce. Buna da çok üzüldüm sonuçta o da bir anne. Ertesi gün ben hiç konuşmadım eşim konuşturmak istedi tek tük konuşma oldu. Akşama kadar da çok az konuşma oldu. Sonra kayınbabam gelince moralim düzeldi espri yapınca. Akşam misafir gelecek diye 2 çeşit pasta yaptım ve o sürede kaynanamla eskisi gibi olduk. Hatta eşim yanıma gelip özür diledi keşke aranıza girmeseydim dedi. Ben karışmamalıydım dedi.
Bunun dışında vantilatörü açmak istediğim zamanlarda sürekli neden açmak zorundayım diye de açıklama yapıyordum. Soruyordu çünkü
Öyle işte. Eşimle ben memuruz ve birkaç sene tayin isteyeceğiz. O da ailesiyle aynı şehirde olmak istiyor. Onlar bizim gideceğimiz şehire gelecekler. Ben ise korkuyorum ya çok değişirse diye. Eşim bazen anneme takılma he de geç der bazen de annem öyle demek istememiştir diye başımın etini yer Akıl verin lütfen.
Ayrıca ailelerden uzakta bir şehirde olmak iyidir diye düşünüyorum. Çünkü aynı şehirde olunca ister istemez daha fazla görüşülüyor, herkesin her şeyden haberi oluyor. Ama sizin şu anki şartlarınız ve isteğiniz aynı şehirde olmak yönünde olabilir, tercih meselesi.
 
Merhaba. Eşimin ailesiyle uzak mesafede farklı şehirlerde oturuyoruz. 1 haftalığına yanlarına gittik. Benim kahınvalidem özünde iyidir. Benden yardım dahi istemez pek. Onlardayken ben çamaşırımı makinaya atayım. O çıkarır asar kurutur katlar bile. (Tabi ben bundan biraz rahatsızım çünkü ben eşimle kendi kıyafetlerimi atarım sadece bu yüzden iç çamaşırımı görsün istemem)
Neyse bu konuda bir şey dersem yanlış anlar diye demedim. Ama her şey hakkında fikri var ve bu beni rahatsız ediyor. Mesela orada topluca dışarı yemeğe gittik ve benim et yemeği pişmemiş. Masada hemen bunu dile getirdim. Direkt lafa atlayıp pişmiştir dedi birkaç defa. Ben de hayatımda ilk defa bu yemeği yemiyorum pişmemiş dedim. Eşim de pişmemiş dedi hatta onunki de pişmemiş diye mekanın sorumlusunu çağırdık özür dilediler çıktık mekandan. Yine oradayken eşim dışarıya benden ayrı çıktığında aramak isteyeyim. Arama mesaj at yoksa kızar der. Hayır bana kızmaz diyorum. Birkaç defa farklı zamanlarda aramama müdahale etmek istedi. Ben de tersini yaptım.
En son eşim rahatsızdı acile gidecekti ısrarla kardeşini de al öyle git dedi. Ben de neden ben gitmeyeyim dedim. Eşimi arka odaya çağırdım tartıştık. Sonra kaynanam geçerken kapıyı sert kapattım. (Burada hatalıyım çünkü yapmamam lazımdı) o yüzden buraya takılmayın. Eşim geldi çok kızdı annemin suratına nasıl kapıyı kapatırsın dedi. Israrla aranızdaki neyse konuşun dedi ben oralı olmadım. Neyse kayınababam da bir hatamız mı oldu demiş eşine. Eşim ısrarla salona çağırdı ve onlar karşımda ben tek konuşmaya başladık. Eşim neden benim böyle olduğumu anlattı. Annesinin tavırlarından bahsetti ve annem konuşmayı bilmez diye de herkesin önünde söyledi. Bence bu da yanlıştı.sonra kayınbabam çok sakince konuştu yanlış anlaşılma falan olmuş herhalde dedi. Hatta kayınbabam da eşiyle gitmek hakkı belki oğlumuzun o an bir şeye ihtiyacı olur eşi olarak sen yanında olmalısın falan demişti.Neyse kayınvalidem mutfakta ağlamış sessizce. Buna da çok üzüldüm sonuçta o da bir anne. Ertesi gün ben hiç konuşmadım eşim konuşturmak istedi tek tük konuşma oldu. Akşama kadar da çok az konuşma oldu. Sonra kayınbabam gelince moralim düzeldi espri yapınca. Akşam misafir gelecek diye 2 çeşit pasta yaptım ve o sürede kaynanamla eskisi gibi olduk. Hatta eşim yanıma gelip özür diledi keşke aranıza girmeseydim dedi. Ben karışmamalıydım dedi.
Bunun dışında vantilatörü açmak istediğim zamanlarda sürekli neden açmak zorundayım diye de açıklama yapıyordum. Soruyordu çünkü
Öyle işte. Eşimle ben memuruz ve birkaç sene tayin isteyeceğiz. O da ailesiyle aynı şehirde olmak istiyor. Onlar bizim gideceğimiz şehire gelecekler. Ben ise korkuyorum ya çok değişirse diye. Eşim bazen anneme takılma he de geç der bazen de annem öyle demek istememiştir diye başımın etini yer Akıl verin lütfen.
Eşinizi arayınca duyuru mu yapiyorsunuz ? Telefonu açıp aramak 3 saniye falan neden kaynana gözü önünde oluyor ki ?
 
Eşinizi arayınca duyuru mu yapiyorsunuz ? Telefonu açıp aramak 3 saniye falan neden kaynana gözü önünde oluyor ki ?
Hayır şöyle oluyor. Eşim babasınn yanına iş yerine gitti birkaç defa. Geç kalınca ben de aramak istedim. Arama mesaj at kızmasın dedi.
Yani eşimle kayınbabamı bekliyorduk. Gözümüz saatteydi. Bu yüzden aradığımı görüyordu
Y
 
Bence sen kv ile rahatsız olduğun şeyleri bir gün baş başa konuş. Suçlayıcı dil kesinlikle kullanma. " Sen bunları eminim iyi niyetle söylüyorsundur ama ben rahatsız oluyorum, bazen kırılıyorum" diyebilirsin. " Yıkanan çamaşırları katlayıp koyman çok güzel, düşünceli bir hareket ama iç çamaşırlarımı senin görmeni istemiyorum, çünkü utanıyorum " diyebilirsin.

Bana kv anlayışsız biri gibi gelmedi. Sadece anne olduğu için sizi bazen küçük çocuk gibi görüyor (Öyle görmemesi gerekir tabii.) O yüzden yukarıdaki tavsiyeyi verdim.
Çok teşekkür ederim tavsiyeniz için
Belki sonraki gidişimizde söylerim. Açıkçası bu saatten sonra bir şey dersem yanlış anlar diye çekiniyorum da
Üzülsün istemem
 
Ben seni saygısız buldum. Ortada büyütülecek bir konu yok. Hareketlerin abartılı
Hayır saygısız değilim. Olsam derim burada kimseyi tanımam. Neredeyse her akşam görüntülü konuşuruz. Arada mesajlaşıız. Her gittiğimizde hediyelerle gideriz. Oradayken 50 defa belki detaylı temizlik teklif ederim yardım etme mahiyetinde.
Yemek yaparım gittiğimizde. Çok güzel sohbetler ederiz. Zaten özünde iyi kadın. Sadece bu her şeye karışma yorun yapma hevesi beni bunaltıyor. Aldığım giydiğim elbiselere de oradayken hep yorum yapar. Beğenmezse açık açık söyler. Ben bol giyerim ama bol giyinmek sana yakışmıyor der. Öyle işte
Ama eşim bol olsun ben de bol seviyorum derim. Kendi sürekli yorum yapar. Başörtümü bağlama şeklime de sürekli karışır. Sıkıldım
 
Ama sizin geçinmeye gönlünüz yok ki. Biraz idare etmeye bakın bence madem ki iyi insanlar.

Eşiniz sizi alttan alıyor, kv anlayışlı iş beklemiyor, kp bi hatamız mı oldu diyor... bu insanlar bu kadar yüksek tepkileri hak ediyor mu sizce?

O kadar ufacık şeylere yüksek tepkiler veriyorsunuz ki... yaşını başını almış insanlara üzüldüm açıkçası.

Kapı çarpmak, annem konuşmayı bilmiyor demek filan. Karı koca gecimsizsiniz. Bu şekilde yapacaksanız evlerine gitmemenizi öneririm.
 
Hayır saygısız değilim. Olsam derim burada kimseyi tanımam. Neredeyse her akşam görüntülü konuşuruz. Arada mesajlaşıız. Her gittiğimizde hediyelerle gideriz. Oradayken 50 defa belki detaylı temizlik teklif ederim yardım etme mahiyetinde.
Yemek yaparım gittiğimizde. Çok güzel sohbetler ederiz. Zaten özünde iyi kadın. Sadece bu her şeye karışma yorun yapma hevesi beni bunaltıyor. Aldığım giydiğim elbiselere de oradayken hep yorum yapar. Beğenmezse açık açık söyler. Ben bol giyerim ama bol giyinmek sana yakışmıyor der. Öyle işte
Ama eşim bol olsun ben de bol seviyorum derim. Kendi sürekli yorum yapar. Başörtümü bağlama şeklime de sürekli karışır. Sıkıldım
Karşısında ki kocaman kadına kapıyı çarpan bunun üstüne ertesi gün eşi arayı bulmayı çalışırken ısrarla konuşmayan kişi bence saygısızdır.
Anlattığın tüm sorunlar konuşarak hallolacak sorunlar. Zaten eşin taleplerini ciddiye alıyor,kayın baban suçu sana atmadan kendilerinde arıyor.
Daha ne istiyorsun ki yani. 12 yıllık kocam annemin suratına kapı kapatsa karşısında beni bulur yani
 
Ama sizin geçinmeye gönlünüz yok ki. Biraz idare etmeye bakın bence madem ki iyi insanlar.

Eşiniz sizi alttan alıyor, kv anlayışlı iş beklemiyor, kp bi hatamız mı oldu diyor... bu insanlar bu kadar yüksek tepkileri hak ediyor mu sizce?

O kadar ufacık şeylere yüksek tepkiler veriyorsunuz ki... yaşını başını almış insanlara üzüldüm açıkçası.

Kapı çarpmak, annem konuşmayı bilmiyor demek filan. Karı koca gecimsizsiniz. Bu şekilde yapacaksanız evlerine gitmemenizi öneririm.
Aşırı katıldığım bir yorum. Kaynana görmemiş konu sahibi 😅 şurayı 5 gün okusun kadının gider elini öper 😃
 
Hayır şöyle oluyor. Eşim babasınn yanına iş yerine gitti birkaç defa. Geç kalınca ben de aramak istedim. Arama mesaj at kızmasın dedi.
Yani eşimle kayınbabamı bekliyorduk. Gözümüz saatteydi. Bu yüzden aradığımı görüyordu
Y
Yine de anlamsiz. Başka bir odaya geçip arayabilirsiniz. Huyunu biliyorsunuz illa polemiğe gerek yok ki arayasin varsa odaya geçer ararsın gizli yapma anlamında değil yanlış anlama.
 
Hayır saygısız değilim. Olsam derim burada kimseyi tanımam. Neredeyse her akşam görüntülü konuşuruz. Arada mesajlaşıız. Her gittiğimizde hediyelerle gideriz. Oradayken 50 defa belki detaylı temizlik teklif ederim yardım etme mahiyetinde.
Yemek yaparım gittiğimizde. Çok güzel sohbetler ederiz. Zaten özünde iyi kadın. Sadece bu her şeye karışma yorun yapma hevesi beni bunaltıyor. Aldığım giydiğim elbiselere de oradayken hep yorum yapar. Beğenmezse açık açık söyler. Ben bol giyerim ama bol giyinmek sana yakışmıyor der. Öyle işte
Ama eşim bol olsun ben de bol seviyorum derim. Kendi sürekli yorum yapar. Başörtümü bağlama şeklime de sürekli karışır. Sıkıldım
Zaten senede 1 kere 1 haftalığına gitmişsiniz. Hangi ara kıyafetinize yaptığı yorumdan sıkılma fırsatı buldunuz?
 
Karşısında ki kocaman kadına kapıyı çarpan bunun üstüne ertesi gün eşi arayı bulmayı çalışırken ısrarla konuşmayan kişi bence saygısızdır.
Anlattığın tüm sorunlar konuşarak hallolacak sorunlar. Zaten eşin taleplerini ciddiye alıyor,kayın baban suçu sana atmadan kendilerinde arıyor.
Daha ne istiyorsun ki yani. 12 yıllık kocam annemin suratına kapı kapatsa karşısında beni bulur yani
Ama kaynanam da konuşmuyordu. Bana açıklama da yapmadan hastaneye gitme mevzusunda ısrarla beni yok saydı. Ben buna çok bozuldum.
Ben anlatıyorum siz anlamıyorsunuz. Zaten kapıyı kapatma konusunda haksızım diye ama eşim o an üstüme çok geldi diye çok üzgünüm ve gergindim.
 
Zaten senede 1 kere 1 haftalığına gitmişsiniz. Hangi ara kıyafetinize yaptığı yorumdan sıkılma fırsatı buldunuz?
Yaşamadığınız için böyle anlamak zor. Evde giydiğim her kıyafet ya da dışarıya çıkarkenki kıyafetlerim.
Artık eşim de bunu anlamıştı mesela anne sen karışma diyordu
 
Merhaba. Eşimin ailesiyle uzak mesafede farklı şehirlerde oturuyoruz. 1 haftalığına yanlarına gittik. Benim kahınvalidem özünde iyidir. Benden yardım dahi istemez pek. Onlardayken ben çamaşırımı makinaya atayım. O çıkarır asar kurutur katlar bile. (Tabi ben bundan biraz rahatsızım çünkü ben eşimle kendi kıyafetlerimi atarım sadece bu yüzden iç çamaşırımı görsün istemem)
Neyse bu konuda bir şey dersem yanlış anlar diye demedim. Ama her şey hakkında fikri var ve bu beni rahatsız ediyor. Mesela orada topluca dışarı yemeğe gittik ve benim et yemeği pişmemiş. Masada hemen bunu dile getirdim. Direkt lafa atlayıp pişmiştir dedi birkaç defa. Ben de hayatımda ilk defa bu yemeği yemiyorum pişmemiş dedim. Eşim de pişmemiş dedi hatta onunki de pişmemiş diye mekanın sorumlusunu çağırdık özür dilediler çıktık mekandan. Yine oradayken eşim dışarıya benden ayrı çıktığında aramak isteyeyim. Arama mesaj at yoksa kızar der. Hayır bana kızmaz diyorum. Birkaç defa farklı zamanlarda aramama müdahale etmek istedi. Ben de tersini yaptım.
En son eşim rahatsızdı acile gidecekti ısrarla kardeşini de al öyle git dedi. Ben de neden ben gitmeyeyim dedim. Eşimi arka odaya çağırdım tartıştık. Sonra kaynanam geçerken kapıyı sert kapattım. (Burada hatalıyım çünkü yapmamam lazımdı) o yüzden buraya takılmayın. Eşim geldi çok kızdı annemin suratına nasıl kapıyı kapatırsın dedi. Israrla aranızdaki neyse konuşun dedi ben oralı olmadım. Neyse kayınababam da bir hatamız mı oldu demiş eşine. Eşim ısrarla salona çağırdı ve onlar karşımda ben tek konuşmaya başladık. Eşim neden benim böyle olduğumu anlattı. Annesinin tavırlarından bahsetti ve annem konuşmayı bilmez diye de herkesin önünde söyledi. Bence bu da yanlıştı.sonra kayınbabam çok sakince konuştu yanlış anlaşılma falan olmuş herhalde dedi. Hatta kayınbabam da eşiyle gitmek hakkı belki oğlumuzun o an bir şeye ihtiyacı olur eşi olarak sen yanında olmalısın falan demişti.Neyse kayınvalidem mutfakta ağlamış sessizce. Buna da çok üzüldüm sonuçta o da bir anne. Ertesi gün ben hiç konuşmadım eşim konuşturmak istedi tek tük konuşma oldu. Akşama kadar da çok az konuşma oldu. Sonra kayınbabam gelince moralim düzeldi espri yapınca. Akşam misafir gelecek diye 2 çeşit pasta yaptım ve o sürede kaynanamla eskisi gibi olduk. Hatta eşim yanıma gelip özür diledi keşke aranıza girmeseydim dedi. Ben karışmamalıydım dedi.
Bunun dışında vantilatörü açmak istediğim zamanlarda sürekli neden açmak zorundayım diye de açıklama yapıyordum. Soruyordu çünkü
Öyle işte. Eşimle ben memuruz ve birkaç sene tayin isteyeceğiz. O da ailesiyle aynı şehirde olmak istiyor. Onlar bizim gideceğimiz şehire gelecekler. Ben ise korkuyorum ya çok değişirse diye. Eşim bazen anneme takılma he de geç der bazen de annem öyle demek istememiştir diye başımın etini yer Akıl verin lütfen.
Fazla alıngansınız. Konu başlığı ile de alaka kuramadım. Eşinizinde dediği gibi konuşmayı bilmeyen insanla kendinizi bir tutup gereksiz yere ortam germişsiniz. Hem o da nihayetinde bir anne ağlamasına üzüldüm diyip akşama kadar uzatmışsınız konuyu.
 
Yine de anlamsiz. Başka bir odaya geçip arayabilirsiniz. Huyunu biliyorsunuz illa polemiğe gerek yok ki arayasin varsa odaya geçer ararsın gizli yapma anlamında değil yanlış anlama.
Neden başka odaya gideyim o zaman yanlış anlar işte.
 
Ama kaynanam da konuşmuyordu. Bana açıklama da yapmadan hastaneye gitme mevzusunda ısrarla beni yok saydı. Ben buna çok bozuldum.
Ben anlatıyorum siz anlamıyorsunuz. Zaten kapıyı kapatma konusunda haksızım diye ama eşim o an üstüme çok geldi diye çok üzgünüm ve gergindim.
Eşinizi geren de sizsiniz ama ?
 
X