Daha önce başka konular içinde az da olsa bahsetmiştim bu konudan.Ancak artık kendimi mutsuz,değersiz hissetmeye başlamam nedeniyle şuan en çok kafama takılan meseleden sizlere bahsetmek ve bana yol göstermenizi istiyorum.
Eşim 14 yıl önce babasını kaybetmiş.Bir kız kardeşi ve bir annesi kalmış.Eşim 15 yaşından itibaren hem okumuş hem çalışmış kardeşi ve annesine bakmış.İlginç bir noktadır ki annenin oğlunun çekti bu zorluğa karşı çalışma niyeti olmamış rahat bir hatun.Biz eşimle babasının vefatından 1 yıl sonra tanışıp arkadaş olduk.Uzun bir arkadaşlıktan sonra da evlendik.Şuan 1 yıl 8 aylık evliyiz.
Benim ailem eşimi istemediler.Nedeni başta babasının olmaması ve bizim evlilik hayatımızı bu durumun etkileyeceğini düşünmesiydi.Belki annesiyle birlikte yaşamak isteyecek ayrı olsa da annesine bağımlı yaşayacaksınız kendinize ait bir hayatınız olmayacak diyorlardı.Tabi o dönem yani şundan 4 sene önce nişanlanmaya karar verdiğimizde ben bunları eşime anlattım.babamla ilişkilerimde sorun olduğu için ozaman birlikte kızdık babama.Ama ben de eşime annesiyle bırak aynı evde yaşamayı aynı binada bile oturamayacağımı,fazla sıkı fıkı olmanın yaratabileceği sorunları, insanın annesi ile bile zaman zaman anlaşamadığını ki farklı yetişme kültüründe olan annesi ile anlaşamayacağımız konuların daha fazla olacağını, ömür boyu küs olmaktansa belli bir samimiyette ilişkileri laçka etmeyerek ömür boyu birbirimiz sayıp sevmenin daha iyi olacağını söyledim.Eşim de beni anladığı gibi bana katıldı ve annesinin de böyle olmasını istediğini söyledi.
Evlenmeye karar verdiğimizde her şey tamamdı.Çünkü eşimin sözlerine bana olan sevgisine bana verdiği değere emin olmuştum.Ancak hiçbir şey umduğum gibi olmadı.Başlangıçta evi gerçektende evi iki aileye de uzak tuttuk.Hala orada oturuyoruz.Şimdi eşimin kardeşi nişanlandı.Ve ortalarda birlikte kayınvalidemin tek katlı evini yıktırıp 3 katlı ev yaptırma biz,eşimin kardeşi ve annem birlikte oturma teklifleri havada uçuşmaya başladı.
Eşime bu teklif sunulduğunda benim bu konuyla ilgili düşüncelerimi bildiğimi söylerken tartıştık.Ne istiyorsun benim annemden gibi şeyler söyledi.Tabi bu olay benim canımı sıkmadı değil.Bir daha üstüne konuşulmadı.
Eşim evlendiği günden beri yuva kurduğumuz fikrini oturtamadığını davranışlarıyla hep gösterdi.İlk zamanlar hep bi misafirliğe gidilecekse birlikte gidildi gelindi.nerdeyse haftanın 4 günü birlikteydik.Sonuçta bende ana kuzusuydum.Ben annemi haftada bir gün zor zar görürken haftanın 4 günü k.v ile olmak beni çok bunaltmıştı.Kendimi evlenmiş yuva kurmuştan ziyade evlatlık gibi hissediyordum.
Eşimle tatil günlerimiz farklı.Benim tatillerimde eşim öğlen işe gidiyor.O gittikten sonra temizlik falan bütün günüm evde geçiyor.İkinci tatil günümde çamaşırdı ütüydü derken bitiyor.Eşimin tatil olan iki gününde ise ben işten ikide çıkıyorum eşim sabahın köründe kalkmış annesine gelmiş oluyor ve benide iş çıkışı oraya sürüklüyordu.Bazen hadi yemek var bide yemek yapcan evde boşver dedikleri için orada akşama kadar kalıyorduk.
Birde zaten Cuma günleri k.v dede oluyoruz.K.v evlendiğimiz ilk hafta bana haftanın bir gününü bize bir gününü annenlere ayırın.Bunu herkes bilsin.Geleniniz gideniniz olacağı zamanda onlara söyleyin.Böylece her hafta birbirimizi görmüş oluruz dedi.Perşembe ve Cuma günleri mubarek günler bu günlerden istediğin günde bana istediğin günde annenlere git onu sen seç dedi.Başta bana çok mantıklı geldi tamam dedim.İlk hafta Perşembe k.v ye Cuma da annemlere gittik.K.v yine beni kenara çekip bana cumaları gelmenizi istiyorum.Bak eşim düğünlere gidiyo bazı cumaları cihazları almak için mecbur buraya gelecek böyle daha mantıklı dedi.Bozuldum ama daha 2 haftalık gelin olmanın verdiği çekingenlikle bişey diyemedim.Perşembe günleri annemlerden erken kalkmak zorunda kalıyorduk çünkü ben sabah 7 de kalkıyordum.Ama Cuma günü ertesi gün tatil olduğundan 2de iş çıkışından itibaren saat gece 2ye 3 e kadar orada oluyorduk.
Ben annemlere c.tesi gitmeye karar verdim madem geç yatabileceğim bir tatil günümü k.v dede harcıyorsam bir günü de annemlerde harcamak geç kalkmak için.Ama k.v tatil diye her c.tesi bi akrabasına gezme ayarlıyordu.Ben annemlere gideceğimizi hafta içi annemlerle vakit geçiremediğimi söylediğimde.K.v sen onu gene perşembeye al çünkü gidilcek yerlere anca c.tesi gidebiliyoruz dedi.Artık çıldırmıştım.Böylece Eşimin tatili olan 2 gün.Cuma günü ve c.tesi olmak üzere 4 gün birlikteydik.bunalma girdim,eşimle konuşmaya çalıştım beni anlamadı hep kavgalar ettik en sonunda artık sinir krizleri geçirmeye başladım.Okadar birbirimize girdik ki haftanın bir günü belki kavgasız geçiyordu.
Yaz tatillerinde bana sormadan annesi dedenin yazlığına gitcez şu tarihte diyordu eşimde tamam diyordu.Bana soran uygun musun o tarihte gitmek istiyor musun diyen yok.Allahtan eşimin işi dolayısıyla 5 günden fazla kalamıyorduk ama o tatilde burnumdan geliyordu.Eşim kız kardeşi ve annesiyle denizde tabiri caizse oynaşıyorlardı.Bense orda öksüz yetim gibiydim.Denizden korktuğum için sözde bana dokunmuyordu.Ama karşıdan bakan eşimin kardeşini yada annesini eşimin karısı zannediyorlardı.Öyle bir samimiyet siz düşünün.Midem bulanıyordu.Bazen k.v oğlum rahat bırak bizi biz sana oynaş diye aldık eşini diyip uyarıyordu.O uyarmayla bana gelen eşime istem dışı kötü davranıyordum.Çünkü annesi ne derse o eşimin gözü beni bile görmüyordu.Nerde 11 yıllık flört dönemindeki eşim nerde şimdi eşim.Yazlıkta boşanmaya karar vermiştim.
Döndüğümüz günün ertesi günü evde eşim bambaşka bi insandı.Bana ilgili üstüme düşen sürekli benimle ilgilenen bambaşka bir adam.O an o sevgi açlığından vazgeçtim boşanmadan ve aile terapisine gitmeye zorla ikna ettim eşimi.
Terapi seanslarından sonra çok girdik birbirimize.Eşim benim düşüncelerime akıl erdiremediğini onların ailesi olduğunu söyledi ve daha beter oldu bana karşı.Tabi zamanla 6 seanstan sonra düzeldik biraz.En azından benim saldırgan davranış ve konuşmalarım eşimin saldırgan konuşmaları gitti.Eşime tatil günlerinde beni de oraya sürüklememesini istedim.Terapide de konuşuldu bunlar.Terapist büyüklerden çok daha fazla kendimize ve arkadaşlarımızla birlikte bir seyler yapmamız gerektiğini söyledi.Ondan sonra tatil günlerinde benim çıkışıma kadar annesi gilde oldu sonra beraber buluşup bir şeyler yaptık.C.tesi gezmelerine eşim itiraz edip çok üst üste görüştük demeye başladı annesine.Böylece haftanın bir gününü k.v lerde geçiriyordum ama öğlen 2 den gece 3 e kadar olan oturmalara hala bişey diyemiyordum.Üst üste çok şey istediğim için göze batıp başa dönmesinden korkumdan sustum.
Yine de her tatil gününde kalkıp annesi gile özel arabayla gitmesi,bir günden bir güne beni evde beklememesi canımı sıkıyordu.Diğer günler iş çıkışı da mutlaka uğruyordu bana söylemese de ben biliyordum.Bunun içinde annesinin dul olduğunu ve o evde bir erkek olarak gözükmesi onların sahipsiz olmamasını göstermesi gerektiğini söyledi.
Neyse ben buna da razıydım Neredeyse 1 yıl 3 ayım ziyan geçmişti.Ondan sonraki 3-4 ay gayet güzeldi.Sadece tatil günlerinde annesinde olmaya iş çıkışları direk eve gelmeye başlamıştı.Bebeğimizin olmasına karar verdik.Bana göre hem böylece geriye kalan ufak tefek sorunlarda ortadan kalkacak evde ayrı bir canı olacağı için eve daha bağlı olacaktı.
Şuan 11 haftalık hamileyim.Eşim kardeşinin nişanı nedeniyle annesinin evinde tadilat yapılacağı için her tatilinde sabahtan akşam 10a kadar, her öğle arasında 2 saat, her iş çıkışında gene 9-10a kadar k.v lerdeydi.Bense evde yalnız.Ama bana biraz sabretmemi işlerin biran önce bitmesi için böyle yaptığını beni evde yalnız bıraktığı için çok üzgün olduğunu söyledi.bu konuşması benim için yeterliydi isterse bir hafta eve gelmeden orada kalsın üzülmezdim.Çünkü bana verdiği değeri hissettiriyordu.
EEEEEE SORUNUN NE SENİN KARDEŞİM? Diyeceksiniz.Sorun şu eşim yine başa döndü.Tadilat nişan bitti.Eşim her tatil günü annesi gilde yine ve benim çıkışımda eve gelmemeye çalışıyor.Hep bir bahane buluyor.Tadilattan kalan alışkanlıkla her işinde öğlen arası annesinde.Cuma iş çıkışları saat 4 gibi annesine geliyor.Ama benim annemlerde olduğumuzda saat 6dan 7den önce gelmiyor annemlere.Oysa ben saat 2 de annesi gildeyim öğlen.Altında araba hiç düşünmeden hep annesinde.Ben ise 2 otobüsle işime gidiyorum.İşim merkeze 10-15 km.Evimde merkeze 7-8 km.Dolayısıyla yaklaşık 23 24 km gidip geliyorum her gün ve hamileyim.Sabah benden 2 saat sonra gidiyor işe.Ben mide bulantılarıyla işime zor ulaşıyorum.Bize ekstra masraf olmasın die beni işe götür al demeyip sabrediyorum o ise vırt zırt annesine acımadan gidiyor.
Geçen hafta annemlerdeyken aramız biraz bozuktu bu durumlardan ters davranıyordum.Bana msj çekmiş eniştem anneme kahve içmeye gitcekmiş sende gel dedi.Bende oraya gidiyorum biraz gecikebilirim die. Çıldırdım ya….Biz onu yemeğe bekleyelim tüm ailem o kahve içmeye annesine gitsin.Dayanamayıp anneme anlattım.Annem de çok bozuldu.Ben onun sevdiği yemekleri yapıyorum.Sana ne zamandır söylicem susuyorum hamilesin die ama madem açtın benim de söyleyeceklerim var dedi.Siz biz ve k.v bir araya geldiğimizde eşin çok başka bi insan oluyor.Hep annesinin yanında onunla ilgilenmeler.Seni sevmediğini bile düşündüm dedi.Annesine bu kadar aşıksa evlenmicekti dedi.Bize de değer vermediğini hissediyorum dedi.Her hafta geç geliyor bir işi oluyor dedi.Bende anneme bunları bana anlatma k.v bişey oldumu beni kenara çekip sıkıştırıyor bana anlatıp canımı sıkacağına eşime söyle dedim.
Annem ben eşine altının değeri hiçbir zaman düşmez altın her zaman değerlidir dicem.Madem böle ananın koynundan çıkmıcaktın neden evlendin dicem dedi.Bende anneme saçmalama tatlı tatlı alttan msjlar vererek konuş öle konuşursan biz birbirimize daha çok gireriz bu sefer onun ailesi de karışır dedim.Neyse eşim geldiğinde ben çok ters davrandım.Ona hoş geldin demeden kaçtım odadan.Anneme ne yaptınız dövdünüz mü siz bunu demiş.Annem daha çok uyuz olup bir iki laf sokmuş.Sonra akşam otururken kenara çekip bak karın hamile bu dönemlerde hassas olur anne babadan çok senin ilgine ihtiyacı var senin işten çıkacağın saati dört gözle bekliyor sende kahve içmeye annene gidiyorsun demiş.O da napıyım anne adam anneme gidiyo kahve içmeye annemi adamla yalnız mı bıraksaydım mecburdum demiş.Annemde bana babasız olmasını çok güzel kullanıyo dedi.Eşim o gün akşam bana annemin sözünden sonra güzel davrandı ama noldu ne bitti konuşmadı benimle bende onunla.
Şimdi bebeğimiz olacağına üzülüyorum.Sanırım eşim beni hep ikinci plana atacak..Sizce ne yapmalıyım.Onunla bu akşam konuşmayı düşünüyorum.Ne demeliyim ne konuşmalıyım?Nasıl Konuşmalıyım?
BU UZUN YAZIYI OKUYUP SABREDEN HERKESE VE YORUM YAPAN TÜM ARKADAŞLARA ŞİMDİDEN ÇOOOK TEŞEKKÜR EDİYORUM…