eşin kendini güzel ifade etmiş ama senin hiçbir şey söyleme hakkın kalmamış
neyazııkki bu durumu kabul etmen gerektiği gibi bir durum ortaya çıkmış sen ne dedin
Bende aynı durumdayım üstelik aynı evdeyizz ,1 sene oldu evleneli halen benimseyemedim evi sanki yabancıyım misafirim o evde,,hafta içi hiç yalnız kalamıyoruz yetmiyor gibi hafta sonu da ördek ailesi gibi bir yere gidilecekse hep birlikte gidiliyo,eşimle baş başa yürüyüşe bile gitsem laf ediliyo bizsiz nereye gittiniz gezdiniz diye,,eşimle tatile gidicem kayınvalidem hemen görümcemi de bizimle göndermek istiyo yani ayrı bir ev olamadık eşimle bir aile olamadık şuan hamileyim o da süpriz oldu evliliği bir düzene oturtmadan düşünmüyordum ama oldu ,belki çocuk olunca onlardan bağımsız bir aile olduğumuzun bilincine varırlar diye ümit ediyorum,,maalesef böyle durumlarda katlanmaktan başka çare yok çünkü onların arasında öyle bir bağ oluşmuş ki babasının vefatından sonra sımsıkı kitlenmişler birbirlerine ve bu kilidi açmakta çok zor
Merhaba canım;
Allah sağlık ve mutlulukla evladını kucağına almayı nasip etsin öncelikle. Seni anlıyorum çünkü bilhassa bugünlerde eşimi yine annesinin memleketine yerleşme krizi tutmuş durumda. 2 yılımız bitti sırf annesi yüzünden bir günümüz huzurlu geçmedi.
Ne mi yapacağım bundan sonra? Kaynanamla küsmek yok ama evine gitmemek ve onunla görüşmemek için elimden geleni yapacağım.
Bence çok fazla görüşme kendisiyle. Eşin gidiyormuş zaten arkadaşım sen işine bak. Bu konuda sana tavır yaparsa hiç yüz verme.
Bu arada kayınvaliden damatla yalnız kalmasın diye eşinin annesinin yanına gitmesi doğru ama sana illallah geldiği için empati yapacak takatin kalmamış. Canını sıkmamaya çalış 7' den 70' e her kadın bir şekilde uğraşıyor bu işlerle yapacak bir şey yok...
canım gecen akşam sabaha kadar oturup bu konuyu arastrdım erkek cocuklarının aılesıne düşkünlüğünü.bi yazı vardı dıkkatımı cektı.eşinden ilgi görmeyen kadınlar ya da erkek kaybeden kadınlar erkek cocuklarına yönelirmiş onu evin resi gibi görürmüş.hayatına bı kadın gırdgınde kendını 2.plana atılmş gibi aldatılmş gibi hissedermiş.bütün hayatını oğlunun üzerine kurar kendine bağlı değil bağımlı çocuklar yetştirmsine dönermş bu durum.yani ilgiyi sevıyolar.senınkınde de böyle durum var.şuna kıızyorum senın de kızın var 2 gün sonra o da gelınının düştüğü duruma düşse üzülmezmsin.eskiden kız annelerı babaları ağlanırmş kız evden gıtı evlendı yuvadan uctu dıye.artık bu durum erkek aılsı ıcın de gecerlı bunu anlamalrı lazım.artık erkek de yuvadan ucup kendıne yuva kuruyor.şu bi gerçek karşındakini tam anlmıyla değiştiremezsin.kızıpbağırığ çağırıp da cok mutlu olmazsın.bence eşine dikkat et.terapiye devam edebilrsinz mesela.ama onunla ilgilen seninle ilgilenmesini sağla.bi erkek hangi durumlarda evde vakıt gecrmektn hoşlanır bu olanakları sağla.bebeğinz de olcakmş.bu duurmda ruh halının değiştiğine alınganlaşabileceğine ve artık daha cok ılgıye ıhtıyacnız olacagını ona ttalı dille söyle
haklısın canım evlendikten sonra,eski hayatlarını arıyorlar sanırım. benım eşimde 35 yaşına kadar ailesiyle yaşamış,bekarken eve gıtmek ıstemezdı, şimdide annemı ozledım, gıdelım kalalım bı gece,merkeze yakın köyde oturur kv,( 35 dk yol yanı ) koyde fındıklıkları bakıma gırecekmıs,kışlık odun gelmış kesıp yardım etsınmıs..... vs.... hep bı bahaneler yaratıyor, yaratıyor yazıyorum çünkü eşim mesaılı çalışıyor ve ondan kucuk erkek kardesı ıle babası işlerinı halletmiş oluyorlar ama benımkı bana gıtmem lazım ıs var orda deyıp yalalnlar atıyor.............
merhaba canım, forumda dolaşırken rastladım samımı satırlarına , bende de aynı durum sozkonusu, eşim 35 yasına kadar ailesiyle yasamıs aşırı bağlı bırı,
9 aylık evlı olmama ragmen artık evlılıgımın sınırlarını katı bır sekılde cızıyorum,bazı kısıler durumdan oldukça rahatsız ama olsun benım evım ayrı, bızımde artık hayatımız var..............
önceden esım annemlere gıdınce kalalım bı gece lutfen nolcak bı gece yaaaaaaaaaaaaaa dıye sozunu ederdı ama tavrım kesın ve net........... konustum ağırlıgımı koydum, eskısı gıbı yumusak davranmıyorum bu suistımal edlıyor ....
canım seni çok çok ii anlıyorum aynı şeyleri yaşadım aynı yanlızlıgı kırgınlıgı sevdigin güvendigin adamın seni 2.planda tutması..
umutlarla heyacanla isteyerek yaptıgın evlilligin pişmanlıga dönüşmesini kalp kırıgını kendimmiş gibi hissedebiliyorum allah yardımcın olsun
işin zor bizde altlı üstlüyüz 7 senedir kendi hayatımız die bişi olmadı malesef bizde baba da vr üstelik ama eşim hem madden hem manen
her zaman onlarla bi cocugumuz var o bile degiştirmedi bu düzeni üstene üstlük zorlastırdı dogum yaptım lohusalıgımı bile burnumdan
getirdiler gece 1lere kadar bizde herşeye karıştılar ondan sonrada biteviye ya geldiler zırtpırt ya onlarda kalmamı istediler çok uzak
sanki bi huzur vermediler benim eşimde tek oglan el bebek gül bebek büyümüş çok tartıştık biz bide evde bekar görümcemde var siz
düşünün..seninki gibi ailem onlar ne zararları var derdi benimki bende dolardım çoook agladım kimseye anlatmazdım banada boşan o
zamn dedi ve ogün ipler koptu gururum razı gelmedi eşyalarımı topladım ben aglar bebegim aglar sonra göndermedi beni annemi aradım
bana böle yaptı die annemde canına okudu ohhhh sana nacizane tavsiyem asla degişir die anlayış gösterme madem o kadar kolay boşan demk sonuçlarına katlansın benimki o zamndan beri degişti ailesini tutmuyo bana karsı sessiz kalıyo haklısın dio bu bile öyle güzel
bi hiski anlatamam.. alttan alma kaynananıda kavgada etme saygılı ama bilsin haddini nerde duracagını ne kadr sessiz kalırsan zararı
sana allah yolunu açık etsin kardeşim kalbine göre versin::18:
O sınırları çizmeyi bide ben öğrenebilsem.Nasıl cvp vereceğimi nasıl konuşacağımı bilmiyorum.ters konuşur kalplerini kırarım haklıyken haksız duruma düşerim diye korkuyorum.nasıl oluyor bu sınır çizme bide bana öğretinn yaa(