bugün bir cifte gittim, is geregi, ev plani cizmeye.
Mevzu bosanmamizdan acildi bi sekilde.
Derken bir cocuk geldi yasi 16. cocuk bosanma lafini duyunca sasirdi. Olamaz dedi, o (esimi kastediyo) senin adini duyunca yada söylerken gözlerinin ici gülüyordu. Senin ne kadar mükemmel bir es oldugunu söylüyordu, dedi.
Dayanamadim, hüngür hüngür agladim. O cocuk öyle icten dedi ki o cümleyi. cok kötü oldum.
Derken eve geldim, babam esimin onu bu sabah bir cok defa aradigini söyledi.
Ne istiyormus dedim, görüsmek istiyormus dedi babam.
Bugün olmaz baska bir gün demis babam. Bizim bugün misafirlerimiz gelicek.
Esim babama sormus, nasilsin hasta misin vs. Babam diyo alttan almalar, iyi davranmalar.
Tabi bunu duyunca daha da kötü oldum. Neden derseniz, o hala benim esim. AMa bende biraktigi bir virane...
sizce bu adam ne yapmaya calisiyor?