onu da düsündüm de, o zaman bu adam bakimli olmasi lazim degil mi?
sabahin köründe ise geliyor (is yeri benim evimin karsisinda) ve aksam cikiyor.
Bakimsiz bir hali var, haftalarca ayni gömlek, sac sakal uzun.
bune ya boyle evlılık mı olur gıtsın annesıyel yaşlansın acaba annesı aklına bırını mı soktu
yarin esimin dogumgünü...30 yasina giricek.
oysa ben neler planlamistim
eşin yengeç burcu sanırsam aıleye cok duskun olurlar annelerıne felan bıldıgım kadarıyla ama senı aılesı olarak gormemıs cnm galıba baksana cok saçma yaptıkları
özelliklede dogum günleri özel günler çok daha zor geçiyor dimi.bende yaşadım da diger günlerden çolk daha kötü şeyler hissediyorsun...
senin eşin benim eşim çok benziyor.annesinin agzına bakar ama yokkkkk anası bişey demezki onlara...sen fesat hain olursun öyle taparlar kollarlar ailelerini ..sen el kızısın bu tip erkeklere dış kapının dış mandalısın bile demişti düşünün
evet hatta bu günü uyuyarak gecirmeyi planliyorum.
O kadar kötü ki, neler planlamistim bi bilse. Özel olucakti hersey.
Kismet degilmis...
babam kendisine söyledi avukata gittigimi bosanmak istedigimi, ben daha düsünmek istiyorum demis öyle kaldi mevzu.
Kaynanami aradim esimle konusmak istiyorum dedim. Konusamazsin dedi, ve ekledi: sen bizi saf sandin, oglumu elimden alirsin sandin ama olmadi. Oglumun 10 senelik ömrü gitti seninle. sen evinde otur da ev isi yap dedi, erkek gibi calisacagina. Madem dedi bize ayak uyduramadin o zaman kendine sünepe bir koca bulsaydin. Benim oglum sana büyük geldi dedi. Bizim cevremiz genis dedi, senin kimin varki dedi. Bundan sonra ne haliniz varsa görün dedi. ben bisey diyemedim, kelimeler bogazimda kaldi. Sonunda da dedi ki, güya ben evde kendime kadar yemek yapiyormusum, oglu da aksam isden eve gelince kendine yeniden yemek yapiyormus. Dedim ya yok öyle bisey, orasini bilmem sen otur önce camlarini sil dedi kapadi telefonu.
bugün esimin dogumgünü ve ben simdi ona tebrik icerikli bir mail attim.
Umarim bu hamlemden pisman olmam.
Neden yaptim onu da bilmiyorum. Sanki birazcik mutlu oldum su an.
bugün esimin dogumgünü ve ben simdi ona tebrik icerikli bir mail attim.
Umarim bu hamlemden pisman olmam.
Neden yaptim onu da bilmiyorum. Sanki birazcik mutlu oldum su an.
Onun bi cabası yokken neden kendini hırpalıyorsun? Siz birleşseniz bile o aileyle huzurlu olmanız cok zor
konularını okudum canım, eşin seni kaybettiği çoook pişman olacak ama iş işten geçmiş olacak. iletişimsizlik ve 3. kişilerin müdahelesi işi çıkmaz bir sokağa sokmuş durumda. kendini hırpalama bence, çünkü bu sadece senden götürür, onlar keyfindedir büyük ihtimalle. allahlarından bulsunlar
birey olamamış hala annesinin kısa pantolonlu çocuğu olmaktan öteye geçemeyen erkeklerden Allah bütün kadınları korsun.............mümkünse bu erkekler evde kalsın hiç evlenemesin.................
ailesinin cok mutlu oldugunu biliyorum da esimin durumu pek parlak degil.
Sac sakal karismis, (ki kendisi ögretmen). Üzerindeki kiyafetler uyumsuz ve özensiz hatta ütüsüz.
sence gercekten günün birinde pisman olur mu? dönmek icin demiyorum, yasadiklarimin bi telafisi gibi düsünüyorum.
Sanki yüregimdeki kor atese bir damla su düser gibi.