- 19 Şubat 2010
- 9.066
- 5.689
- 398
Kızlar Merhaba,
Çözümü yok biliyorum ama yıne de ıcımı dökmek istedim.
Bir bucuk yıllık evliyim
Bu ıkıncı evliliğim.
Eşimi çok sevıyorum o da beNı cok sever , çok ilgili, çok merhametli bir eş.
Eşim başka sehirden benim yasadıgım şehire geldi evlendiğimiz zaman.
Burada düzenımızı kurduk.
Eşimin ailesi ile tanışma döneminde , nişanlılık döneminde oldukça iyiydik.
Ailesini çok sevıyordum
Şimdiki eşimin ailesi ile tanısınca ve çok iyi ilgili insanlar olduklarını düşünürken çok mutlu idim.
Basından beri eşimin benim yasadıgım sehıre geleceği belliydi ,ne zaman bu kesınlesti ve biz evlilik için gün aldık eşimin ailesinin tavırları tamamen değişti.
Düğün öncesi 2-3 aylık dönemde ne eşimi ne de beni birker eolsun aramadılar.
Maddi anlamda değil manevi anlamda da hiçbir iletişimimiz olmadı bizi tamamen yok saydılar.
Eşimle konustuklarında eşim annemler bu kadar ciddiye almamışlar bizi , nasılsa ayrılırız diye düşünmüşler dedi.Yani bana sevgili ve nişanlılık döneminde iyi davranma sebepleri bu imiş . nasılsa ayrılacaklar :)
Nikahımız ist da idi, bir gün öncesinde annelerine gittik ve kapıyı çaldığımızda evde tek bir insan dahi yoktu. Aradık nerdesınız dıye gezmeye gittik aksam geliriz dediler.
Elimizde gelinlik damatlık, valizler kapıda kaldık öylece.
Eşyaları komsuya bırakıp yorgun argın biz de dısarı cıkıp yemek yedik :)
Şuanda aramız çok soğuk , ben evliliğimizin basından beri bazı seyleri hep görmezden geldim , duymadım , unutmaya calıstım ama artık onların gerçek yüzlerinin farkındayım ve tahammül edemıyorum.Ben arayıp sormuyorum , artık onlar da beni aramıyorlar.Ancak eşimle görüştüklerinde sürekli güzel gelinimiz ne yapıyor , sizi çok özledik eceyi de öp bizim için falan dediklerinde cinlerim tepeme çıkıyor.
Karsımda cok politik insanlar var ve eşim de ailesinin yapısını biliyor, annem kardeşlerim malesef benim yanımda bir başka kadın istemıyorlar diyor.
Annem kıskançlık yapıyor kimle sevgili olsam sorun çıkarıyor diyor.
Daha evvel eşimin yasadıgı sehırde yani ist da 6 senelk bir kız arkadaşı olmuş, bu kızı çok sevmiş ( kv dem her görüştüğümüzde ah oğlum onu ne sevdiiii, ne sevdiiii diye saatlerce anlatır sağolsun )
Ama kv bir yolunu bulup o kızdan eşimi ayırmış , e şimdi ne oldu sen aynı şehirde hep kızla vakit geçiriyor diye bozuldun , Allah şiimdi oğlunu başka nir şehire yolladı.
Eşim ailesini tanıyor ama onların davranısları bu sekılde değil, mesela yüzyüze görüştüğümüz zamanlar bana haddnden fazla ilgili davranıyorlar, sarılmalar , öpmeler , tatlı dilli konusmalar falan ama biz ordan ayrılıp kendi yasadıgımız sehıre dönunce sanki yabancı oluyoruz.
Eşime telefonda ilk evlendiğimiz zamanlar çok baskı yaptılar
Sen evlilik yapamaycaksın , geri geleceksin, beceremeyeceksin , sakın cocuk yapma , ev alma.
Sen eceyi tercih ettin, anneyim ben bundan sonra ben kimseye güvenmem gibi laflar etti.
Hatta daha evvel bizim evimize ilk geldiğinde işten eve erken gidip çok güzel bir sofra hazırladım
ama o sofrada sürekli ağladı..
O araa görümcem aradı , ece sana neler hazırlamış anne dediğinde , ağlaması devam etti, görümcem de anladım hiçbi özen göstermemiş sen ona bozuldun dedi( sessizlikte telefon dısına sesi geliyor)
eşim de duydu.
kvde de gelince konusuruz kızım dedi kapadı.
O ara eşimle çatısma yasadılar, eşim böyle yapacaksan bırdaha gelme bize dedi. hatta aglayacaksan seni bimndireyim şimdi git dedi.
Eşimin bu konusmasından sonra kv bana süper iyi davranmaya başladı ama benim içim almıyor.
Politik insanlarla nasıl başa cıkabılırız , ben bunu beceremıyorum...
Çözümü yok biliyorum ama yıne de ıcımı dökmek istedim.
Bir bucuk yıllık evliyim
Bu ıkıncı evliliğim.
Eşimi çok sevıyorum o da beNı cok sever , çok ilgili, çok merhametli bir eş.
Eşim başka sehirden benim yasadıgım şehire geldi evlendiğimiz zaman.
Burada düzenımızı kurduk.
Eşimin ailesi ile tanışma döneminde , nişanlılık döneminde oldukça iyiydik.
Ailesini çok sevıyordum
Şimdiki eşimin ailesi ile tanısınca ve çok iyi ilgili insanlar olduklarını düşünürken çok mutlu idim.
Basından beri eşimin benim yasadıgım sehıre geleceği belliydi ,ne zaman bu kesınlesti ve biz evlilik için gün aldık eşimin ailesinin tavırları tamamen değişti.
Düğün öncesi 2-3 aylık dönemde ne eşimi ne de beni birker eolsun aramadılar.
Maddi anlamda değil manevi anlamda da hiçbir iletişimimiz olmadı bizi tamamen yok saydılar.
Eşimle konustuklarında eşim annemler bu kadar ciddiye almamışlar bizi , nasılsa ayrılırız diye düşünmüşler dedi.Yani bana sevgili ve nişanlılık döneminde iyi davranma sebepleri bu imiş . nasılsa ayrılacaklar :)
Nikahımız ist da idi, bir gün öncesinde annelerine gittik ve kapıyı çaldığımızda evde tek bir insan dahi yoktu. Aradık nerdesınız dıye gezmeye gittik aksam geliriz dediler.
Elimizde gelinlik damatlık, valizler kapıda kaldık öylece.
Eşyaları komsuya bırakıp yorgun argın biz de dısarı cıkıp yemek yedik :)
Şuanda aramız çok soğuk , ben evliliğimizin basından beri bazı seyleri hep görmezden geldim , duymadım , unutmaya calıstım ama artık onların gerçek yüzlerinin farkındayım ve tahammül edemıyorum.Ben arayıp sormuyorum , artık onlar da beni aramıyorlar.Ancak eşimle görüştüklerinde sürekli güzel gelinimiz ne yapıyor , sizi çok özledik eceyi de öp bizim için falan dediklerinde cinlerim tepeme çıkıyor.
Karsımda cok politik insanlar var ve eşim de ailesinin yapısını biliyor, annem kardeşlerim malesef benim yanımda bir başka kadın istemıyorlar diyor.
Annem kıskançlık yapıyor kimle sevgili olsam sorun çıkarıyor diyor.
Daha evvel eşimin yasadıgı sehırde yani ist da 6 senelk bir kız arkadaşı olmuş, bu kızı çok sevmiş ( kv dem her görüştüğümüzde ah oğlum onu ne sevdiiii, ne sevdiiii diye saatlerce anlatır sağolsun )
Ama kv bir yolunu bulup o kızdan eşimi ayırmış , e şimdi ne oldu sen aynı şehirde hep kızla vakit geçiriyor diye bozuldun , Allah şiimdi oğlunu başka nir şehire yolladı.
Eşim ailesini tanıyor ama onların davranısları bu sekılde değil, mesela yüzyüze görüştüğümüz zamanlar bana haddnden fazla ilgili davranıyorlar, sarılmalar , öpmeler , tatlı dilli konusmalar falan ama biz ordan ayrılıp kendi yasadıgımız sehıre dönunce sanki yabancı oluyoruz.
Eşime telefonda ilk evlendiğimiz zamanlar çok baskı yaptılar
Sen evlilik yapamaycaksın , geri geleceksin, beceremeyeceksin , sakın cocuk yapma , ev alma.
Sen eceyi tercih ettin, anneyim ben bundan sonra ben kimseye güvenmem gibi laflar etti.
Hatta daha evvel bizim evimize ilk geldiğinde işten eve erken gidip çok güzel bir sofra hazırladım
ama o sofrada sürekli ağladı..
O araa görümcem aradı , ece sana neler hazırlamış anne dediğinde , ağlaması devam etti, görümcem de anladım hiçbi özen göstermemiş sen ona bozuldun dedi( sessizlikte telefon dısına sesi geliyor)
eşim de duydu.
kvde de gelince konusuruz kızım dedi kapadı.
O ara eşimle çatısma yasadılar, eşim böyle yapacaksan bırdaha gelme bize dedi. hatta aglayacaksan seni bimndireyim şimdi git dedi.
Eşimin bu konusmasından sonra kv bana süper iyi davranmaya başladı ama benim içim almıyor.
Politik insanlarla nasıl başa cıkabılırız , ben bunu beceremıyorum...
Son düzenleme: