Bunları zaten konuştuk. Evliliğimin düzgün olmadığını düşündürten nedir? Ailesi bizden bişeyler beklemedikçe bir problemimiz zaten olmuyor. Benim yanımda olmayan insanlar arsız gibi bize güvenip araba, para istemeyecek. Bu yüzsüzlük değil mi?
orada zaten aynı fikirdeyiz. size haber vermeden, ortak bir karar almadan esinizin kime olursa olsun para vermesi size ayip. ben olsam bu konuyu konusurdum. kötü bir sey yok ailesine zor durumda destek olmak istemesinde ama size danışması gerekirdi.
Evet konuşmayı düşündüm ama mesajını okuyarak bildiğim için geri durdum. Direkt söylemeli miyim okuduğumu?
Ben de öyle düşünüyorum zaten ve bize gram faydası olmayan insanlara yardımcı olmak istemiyorum.
Gerçekten haklıyken haksız konuma düşmek istemiyorum ama bi şekilde de olayı bildiğimi, benden saklamaması gerektiğini söylemek istiyorum. İki ucu şeyli değnek oldu katip
Maddi beklentim olmadı. Kayınvalidem beni bir kez arayıp nasılsın demedi. Bahsettiğim durum bu. Evlenirken yabancı olanlar evlendikten sonra aile olmamalı. Kocamın borç vermesi konusunda haklısınız. Borçlar düğünden kalan borçlar değil. Kendimizin keyfi olarak aldığı elektronik aletlerden ve yapılan bir takım yatırımlara ait olan borçlar ve zaten bütçe planlaması yaparak borç edindik. Yani benim maaşım bizi kısıtlamıyor gayet sosyal hayatımız da var evimiz de geçiniyor. Borçlardan bahsetme sebebim eşin evi aksatıyor mu sorularına istinadendi. Evi benim maaşımla geçindiriyoruz o yüzden ev ihtiyaçları ve özel istekler aksatılmıyor. Ama sürekli keyfi olarak çalışmayan ve keyfi olarak kumar borcu yapan insanlara destek olmak zorunda hissetmiyorum kendimi. Eşimin bana söylememesini de saygısızlık olarak görüyorum.
Ben bunu eşimin isteği ile yaptım, borç verme durumu yok fazla, kendi isteğiyle gönderiyor. Ben nemrut bi tipim, bana kadar cesaret edip gelen de zaten gerçekten ihtiyacı olanlar oluyor.
Kadına bilenmedim neden yanlış anlaşıldı bilmiyorum. İsterse bütün gün yatsın banane. Biz bu devirde tek çalışanla özel isteklerimizi yapamaz ve hayat kalitemizi bu kadar iyi tutamazdık. O yüzden ben de güzel bir mesleğim de olduğu için çalışmayı mantıklı buldum. Ama onlar geçinemiyor ve bizden borç isteyip duruyor. Doğal olarak madem yetmiyorsa bir yetişkin olarak eltim de ev bütçesine katkı sağlayabilir. Yok ben çalışmam diyorsa da bizden borç isteyip durmasınlar. Umarım açıklayabilmişimdir kendimi
Benden zaten hayatta isteyemez çok çekiniyorlar. Eşime de acıtasyon yapıyorlar. Ve benim gördüğüme göre eşime çocukken senden bişey olmaz muamelesi yapılmış. Eşim de şimdi o çok sevilen abisinin ona muhtaç olmasından içten içe haz alıyor. Ama farkında değil ki ben çalışmasam ailesine verecek 1 lirası bile olmaz. Bu yüzden benden saklanması salak yerine konmuşum gibi hissettiriyor. Yoksa ödediği sürece ve 1000 lira gibi rakamlara kızmam zaten. Zamanında çok söylendiğim için eşim kızıcağımı da düşünüyorBen bunu eşimin isteği ile yaptım, borç verme durumu yok fazla, kendi isteğiyle gönderiyor. Ben nemrut bi tipim, bana kadar cesaret edip gelen de zaten gerçekten ihtiyacı olanlar oluyor.
Kesinlikle. Demek ki geçinemiyorlar ki tek çalışan ile sürekli abiden borç isteniyor. O zaman eşi girip çalışacak ya da başkasından borç isteyecekler. Ben köpek gibi çalışayım, kaynım gelsin bizden borç alıp dursun eltim yatarken evde, oh ne güzel dünya.
Aynen öyle yoksa tam tersi olsa banane milletten. Ama işte çok söylendiğim için zamanında şimdi ne desem kötü anlaşılıyor. Şu an mesaj okuduğumu söyleyemem ama mutlaka karşıma çıkıcak ve o zaman konuşucam. Ergen gibi telefon karıştıran pozisyonuna düşmek istemiyorum. Üstelik kaynım benden bile yüksek kazanıyor ve kira dahil hiçbir gideri yok. Şimdiye dünyaları biriktirirdi ama kumar oynuyor. O kumar oynayacak, karısı evde yatacak ben eşşek gibi çalışıp onlara borç vereceğim öyle mi? Alıştılar iyice
Çok çok haklısın. Size mi güvenip oynuyor kumarı. Eşinin dur demesi lazım. Gerekirse olmayan borçlar uydurun, bizimde yüklü ödemelerimiz var vs. Cidden bir kere alışkanlık oldu mu bu böyle gider. Hiç sevmiyorum böyle şeyleri ya. Benimde görümcem sürekli borç alıyordu nişanlımdan. Şimdi çeyiz, beyaz eşya alışverişi derken yüz bulamıyor istemeye sanırım. Kendisi çalışmıyor, kıt kanaat geçiniyorlar. İki kızı da büyük, bebek değiller yani. İstese home office evde call center gibi bir iş yapabilir ama yapmıyor. Evlendiğimiz de kendi evde oturup, ben çalışırken borç istediğini duyarsam asla izin vermem yani.
Eşinle alakalı bir durum o zaman. Hani ağlıyolar acındırıyolar olayı hikaye. Adam kendini gerçekleştiriyor egosunu doyuruyor. Yılların açlığı bir günde gitmez tabi. Değneği almış eline, sana vermek istemeyecektir. Şimdi izlemekten başka çaren yok. Yarın daha fazlasını vermek isterse sana kıyın kıyın yanaşır, haddinden fazla ilgi alaka gösteriyor ağzının içine her günkünden fazla düşüyosa anla ki bi b.k yiyecek.
Kızlar şimdi eşim geldi telefonuna baktım. Geçen hafta eve misafir gelecek param yok diye 1500 istemiş abisi. Eşim de -3000 lira hesabım çok lazımsa atayım bende de yok demiş hesabının ekran görüntüsünü atmış. (Onun hesabını sıfırlayıp altın almıştık). Abisi de lazım işte at annem maaşını alıcak yarın gönderirim demiş ve göndermiş. Sonra bu hafta gene istemiş cumartesi bi işleri varmış para kalmamış pazartesi göndericem demiş. Yani adam yoktan da anlamıyor. Bu arada kayınvalidemin maaş kartı da anladığım kadarıyla abide duruyor. Yani abi eşimin ekside olduğunu ve parasının olmadığını bildiği halde 2 kez üst üste para istemiş.
Ay şaka gibi ya. At işte nedir. Artık yüzsüzlüğe vurmuş işi. Acaba ters psikolojimi yazsanız?
