Öncelikle biraz uzun olacak ama kusura bakmayın problemimi en başından anlatma istedim. Eşimle daha önceden de bir birimizi tanıdığımız için kısa sürede severek evlendik. Esime ilk adımı ben attım çünkü uzun süredir uzaktan beğeniyorum onu hiç aklımdan çıkmıyordu oda zaten bana karşı boş değildi kısa bir ayrılık dönemimiz oldu sevgililik te çok üzüldüm ağladım onunla evlenemeyecegim diye ödüm koptu ama neyseki Allah nasip etti evlendik. Sevgililik döneminde de nisanlilik doneminde de o kadar heyecanlıydık ki ikimizde her gün buluşturduk her buluşma daha heycanliydi tabi bu bulusmalarimizda yüzeyselde olsa biraz yakinlasmamiz oldu hep ten uyumumuzun ne kadar iyi olduğunu söylerdik bir an önce evlenmek aynı evde yaşamak istedik. Başıma böyle birseyin geleceğini hiç düşünmezdim çünkü böyle bir korkum yoktu ama ilk gece başladı eşimle ilişkiye giremedim tam o an geldigimde kendimi kasiyordum geri çekiyordum ilk gün olabilir böyle şeyler dedik onemsemedik. 1 haftalığına balayına gittik dedik orda dinlenmiş olacağız nasılsa daha rahat olur 2 3 gün denedik yine aynı şey olmadı eşimde boş ver balayimizin tadını çıkaralım eve gidince olur dedi ama o balayı bana zehir oldu hep bu durumu düşündüm ağladım eve geldik aylarca evde denedik doktora gittik sakinleştirici suruplar kayganlastiricilar hersey alkol bilr denedik olmadı tabi koca bi zaman geçti 1 sene bu süreçte hep kavgalarımız bu sebepten oldu eşim iyi biri bu süreçte bana hep destek oldu beni yadirgamadi ama yine de benden kaynaklı ondan kaynaklı hep kavgalar oluyordu özellikle benim psikolojim çok bozuldu hep ağlıyordum sonra böyle olmaz dedik ben işten ayrıldım psikolojik destek almaya başladım psikologumun ve kendi çabamla bir senenin sonunda bu hastalığı yendik eşimle artık ilişki yasayabiliyirduk ama ben o kadar yaşadığımız iliskiden belki 2 tanesinden filan zevk almışımdır ama eşimi seviyorum tabi istek ve zevk alma asla yoktu bende, 7 ay sonunda hamile kaldım kendi istegimizle hamilelikte de bebeğe bisey olur diye hiç yapmadık. Doğum yapalı 4 ay oluyor eşimle en fazla 3 defa ilişkiye girdik benim asla isteğim yok hatta esime sarılmak öpmek bile istemiyorum hiç içimden gelmiyor ben durumun farkında değildim eşim surekli şikayetçi bu konudan hakli olarak beni artık istemiyorsun sabah öpmek bile içinden gelmiyor bir an önce kapıyı kapatayım da gitsin diye bakıyorsun diyor. Eşim kac kere yanıma geldi ilişki istedi ama ben hep bahane uydurdum asla istemiyorum nedense ve işin tuhaf yani son zamanlarda eski sevgililerimi filan görmeye başladım rüyamda tabu yanlış anlaşılmasın başka türlü girmedim böyle eskisi gibi sevgiliymisiz o şekilde görüyorum hatta bazen o kişiyle evlensem nasıl olurdu diye düşünüyorum. Aslında şu an başımızda başka sorunlar var bebeğimle ilgili ben bu konuyu hep erteliyorum ertelememem gerekiyor sanırım eşim hep dile getiriyor çünkü, ben neden böyle oldum bilmiyorum eşimi sevmiyormuyum acaba eskisi gibi kafam karma karışık yoksa bebekli hayata geçiş yapınca mı böyle oldu bir türlü anlayamıyorum kendimi.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşimi sevmiyor muyum yoksa
- Konu Sahibi Simaycan
- Başlangıç Tarihi
- 27 Ekim 2022
- 4.974
- 14.201
- 138
- 13 Nisan 2007
- 33.146
- 100.531
- 1.123
- 45
Gördüğüm kadarıyla bazı insanların cinsel isteği hiç yok. Eşlerini,sevgililerini ne kadar çok sevseler de cinsellikten hoşlanmayan büyük bir kesim var.
Eskiden insanlar sevdikleri ile beraber çok vakit geçiriyorlarmış,şimdi herkes daha bireysel yaşıyor,cinselliğe ihtiyaç da duymuyor,canı istemiyor,zor geliyor,sevişmenin yerine başka bir şey koyuyor.
Eskiden insanlar sevdikleri ile beraber çok vakit geçiriyorlarmış,şimdi herkes daha bireysel yaşıyor,cinselliğe ihtiyaç da duymuyor,canı istemiyor,zor geliyor,sevişmenin yerine başka bir şey koyuyor.
- 1 Şubat 2015
- 3.411
- 8.682
- 358
- 11 Aralık 2018
- 40.680
- 252.796
- 598
- 4 Mart 2012
- 15.127
- 34.912
- 798
Genelde psikolojik sebepler sanırım esini ne kadar sevsende yaşadığın olumsuz durumlardan dolayı olmuyor bazen
- 13 Şubat 2025
- 43
- 95
- 3
merhaba, yanlış anlamadıysam eşinizden önce cinsel birliktelik deneyiminiz olmamış, siz eşinizle sevgililik döneminizdeki ufak yakınlaşmalarda hissettiğiniz uyumun/sıcaklığın evlendiğinizde daha ilerisi için işleri yolunda tutacağını düşünmüşsünüz, olmamış, ki olabilir sağlık olsun, süreç içinde eşiniz sizi desteklese de rahat hissettirmeye çalışıp zaman verse de kötü hissetmişsiniz (belki de eşinizin bu duruma yaklaşımı nazik olduğu için kendinize daha çok yüklendiniz, bir an önce onunla birlikte olmayı başarmak istediniz, bu toplumsal bir baskının tezahürü müydü -kadınlık görevini yerine getirme- yoksa daha çok kendinizle/ilişkinizin dinamiğiyle alakalı mıydı bilemiyorum, her ne ise sizi psikolojik yardım almaya itti, iyi geldiğini söylemişsiniz).
cinsel birliktelik yaşamaya başlamışsınız, sayısı az ve size hissettirdikleri ahım şahım değilken istediğiniz bir hamilelik yaşamışsınız, birlikte olmayı çocuk için mi istiyordunuz orasını anlayamadım, hamilelikte cinsel yakınlaşmadan uzak kalmışsınız, doğum sonrası da hiç isteğiniz yokmuş eşiniz adım atsa da kaçınıyormuşsunuz, şimdi sizin bir bebeğiniz var sağlıkla büyüsün diliyorum, bu bebek bakımı ve sevgisi/meşguliyeti sizi eşinizden uzaklaştırabilir, bu başlı başına bir çözülmesi/üzerinde çalışılması gereken konu olacakken sizin bir bebeğiniz olmasaydı da birliktelik davetine icabet edeceğiniz bir eşiniz olmayacaktı, siz o davetin isteklisi değildiniz/değilsiniz.
affedersiniz daha önce tadıp olmasa da olurmuş dediğiniz bir şeye şimdi kucağınızda bir minik sorumluluk varken ağzınızı açmak istememenizin eşinize olan sevginizle pek alakası yok.
siz yine eşinizi sevebilirsiniz, onun varlığı/yakınlığı isteğinizdir ama onunla zevk almadığınız bir eylemin içine girmek istemeyebilirsiniz. belki de en başında evlendiğiniz gibi o birleşmenin olması için türlü yöntemler deneyişiniz o birleşmeyi bir görev/hedef, gerçekleşen birleşme de gözünüze bir başarı (bebek bile olmuş daha ne olsun) gibi gözüktüğünden siz zaten hallettiğiniz/kapadığınız bir dosyayı neden yeniden işletesiniz ki?
sekse bakış açınız, sekste deneyimsizliğiniz başlıca problem, neyi sevdiğinizi neyi sevmediğinizi keşfetmeden/affedersiniz tavşanlar gibi gözü dönmüş çiftleşmeler geçirmeden şöyle sekse penceresinden bir bakıp pervazından bir bebek alarak dönmüşsünüz yüzünüzü.
çift terapisi deneyebilirsiniz, bebeğinizi uyutup farklı bir odaya koyarak eşinizle bu kez sadece zevk almak için sevişmeyi deneyebilirsiniz (bu isteğin gelmesi için de terapi deneyebilirsiniz), eşiniz size ve yavrusuna karşı sevgi dolu/ilgili/sorumluluk sahibi ise neden çabalamayasınız ki bu evlilik için? şans dilerim.
cinsel birliktelik yaşamaya başlamışsınız, sayısı az ve size hissettirdikleri ahım şahım değilken istediğiniz bir hamilelik yaşamışsınız, birlikte olmayı çocuk için mi istiyordunuz orasını anlayamadım, hamilelikte cinsel yakınlaşmadan uzak kalmışsınız, doğum sonrası da hiç isteğiniz yokmuş eşiniz adım atsa da kaçınıyormuşsunuz, şimdi sizin bir bebeğiniz var sağlıkla büyüsün diliyorum, bu bebek bakımı ve sevgisi/meşguliyeti sizi eşinizden uzaklaştırabilir, bu başlı başına bir çözülmesi/üzerinde çalışılması gereken konu olacakken sizin bir bebeğiniz olmasaydı da birliktelik davetine icabet edeceğiniz bir eşiniz olmayacaktı, siz o davetin isteklisi değildiniz/değilsiniz.
affedersiniz daha önce tadıp olmasa da olurmuş dediğiniz bir şeye şimdi kucağınızda bir minik sorumluluk varken ağzınızı açmak istememenizin eşinize olan sevginizle pek alakası yok.
siz yine eşinizi sevebilirsiniz, onun varlığı/yakınlığı isteğinizdir ama onunla zevk almadığınız bir eylemin içine girmek istemeyebilirsiniz. belki de en başında evlendiğiniz gibi o birleşmenin olması için türlü yöntemler deneyişiniz o birleşmeyi bir görev/hedef, gerçekleşen birleşme de gözünüze bir başarı (bebek bile olmuş daha ne olsun) gibi gözüktüğünden siz zaten hallettiğiniz/kapadığınız bir dosyayı neden yeniden işletesiniz ki?
sekse bakış açınız, sekste deneyimsizliğiniz başlıca problem, neyi sevdiğinizi neyi sevmediğinizi keşfetmeden/affedersiniz tavşanlar gibi gözü dönmüş çiftleşmeler geçirmeden şöyle sekse penceresinden bir bakıp pervazından bir bebek alarak dönmüşsünüz yüzünüzü.
çift terapisi deneyebilirsiniz, bebeğinizi uyutup farklı bir odaya koyarak eşinizle bu kez sadece zevk almak için sevişmeyi deneyebilirsiniz (bu isteğin gelmesi için de terapi deneyebilirsiniz), eşiniz size ve yavrusuna karşı sevgi dolu/ilgili/sorumluluk sahibi ise neden çabalamayasınız ki bu evlilik için? şans dilerim.
Bebek eşimde bende istedik yasimiz geçiyor çünkü belki düzelir dedik ama daha da uzaklaştık birbirimizden aslında ben bosanma konusunu çok açtım ama eşim lafına bile duyduğu zaman çok üzülüyor
- 2 Kasım 2023
- 2.078
- 3.507
- 53
- 31
Hamileyken niye bebeğe birşey olsun yahu ilişkide. O kadar doktora psikoloğa gitmissinizdir birşey olmayacağını biliyorsunuz dur. Google yazsan ögrenirsin. Doğum vs derken bir sene olmamış ilişki çook uzun.
- 2 Kasım 2023
- 2.078
- 3.507
- 53
- 31
Bebek sağlam evliliği sarsar. Sağlam olmayanı yıkar. Koca bir sorumluluk.
- 14 Ekim 2016
- 7.076
- 47.696
- 548
Öncelikle zaman ayırıp bu kadar detaylı cevap verdiğiniz için teşekkür ederim. Aslında çok güzel anlamışsınız seks istenildigi zaman yapılan güzel biseyken bende ilk başta yaşadığım sorunlardan dolayı algı tamamen değişti dediginiz gibi yapmak zorunda hissettiğim bir şey haline geldi. İçimde hep suçlamalar korkular vardı herkes yapıyor ben niye yapamıyorum yapmam lazım yoksa eşim beni bosayacak diye hep düşünür ağlardım. İlk başlarda istek olmasada hep yapmaya çalıştım zamanla düzelir alışmam lazım dedim daha yeni dedim ama defalarca ilişkiye girmemize rağmen hissiyatim değişmedi bunu elimden geldiğince esime hissetirmemeye çalıştım bir de o zaman çocuk yoktu tabi zaman çöktü yorgun değildik. Eşim bebek çok istiyordu bende öyle yaşımızda geçiyor zaten dedim o düzelmiyor bari bebeğimiz olsun en azından hayatımıza değişiklik gelir. Son aylarda yaşadığımız ilişkiler hep bebek içindi hatta özellikle yumurtlama zamanı ilişkiye girerdik. Hamile kalinca da eşim istese de ben hem bahaneler sundum istemedim zaten son aylarda da zor olduğu için yapmadık. Bebeğimiz doğdu ay oluyor eşim çoğu kez yakınlassa da ben istemedim hep geri ittim önceden bundan rahatsız olurdum mesela istemesemde yapardım simdi direkt istemediğimi söylüyorum yapmıyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum ama eşimi ailemi seviyorum bu durum son zamanlarda beni üzmeye başladı yuvamin dağılmasını asla istemem ki eşimde istemez.
- 2 Temmuz 2023
- 9.856
- 28.051
- 468
Noktalama işaretleri ve paragraf kullanirsaniz benim gibi astigmat sorunu yasayan bireyler aci cekmeden okurdu. Ben evlenemeyeceginiz icin odunuzun koptugu noktada gozum acidigi icin birakmak zorunda kaldim.
Ama diger arkadaslarin cevaplarindan anladigim kadariyla cinsel isteksizlik yasiyorsunuz, terapi alin.
Ama diger arkadaslarin cevaplarindan anladigim kadariyla cinsel isteksizlik yasiyorsunuz, terapi alin.
Evet belki buda büyük bir sorun evlilikte ama eşimle bundan başka bir problem yok hayatımızda normalde gayet güzel anlaşırız tartışırız orta yolu buluruz umarım terapiyle düzelen bir durumdur yoksa ilerisi için can sıkıcı
- 11 Aralık 2018
- 40.680
- 252.796
- 598
Tabi ki istemişsinizdir ancak hata olduğu da ortada. Cinsel hayatı yolunda olan çiftler için bile hamilelik ve bebek cinselliği sekteye uğratan bir şeyken sizde görüldüğü üzere tamamen bitirmiş.
Evet şimdi karşı çıkıyor, istemiyor boşanmayı ama nereye kadar istemeyecek? Ya da cinsel açıdan tatmin olmayan bir insanın karşısına iyi seks vadeden biri çıkarsa ne olacak? Kendini kontrol edebilecek mi?
Esime çok güveniyorum bu konuda ama haklısınız belki şu an olmayabilir ama ilerisi için bir garantisi yok böyle birsey olursa da eşimi suçlamaya hakkım yok maalesef
Forum düzeltiyor yaziyi normalde geçen gün birsey paylaştım onda hemen düzenledi o yüzden dikkat etmedim
- 11 Aralık 2018
- 40.680
- 252.796
- 598
Ben kendime bile bu kadar güvenmiyorum siz eşinize nasıl o kadar güvenebiliyorsunuz?
- 13 Şubat 2025
- 43
- 95
- 3
rica ederim. kendinize zaman ve şans tanıyamamışsınız hep bir başkalarıyla kıyas ve "normal/olması gereken" budur kaygılarıyla evliliğinizi "olması gereken"e taşımaya çalışmışsınız ve bu sizi çok yormuş, en azından anlaşıldığınızı bilmek size daha az yorgun hissettirebilir, sizi anlıyorum bu yüzden biraz çenem düştü kusura bakmayın.
karmaşık/kolay gözükmeyen uzun bir dönem geçirmişsiniz, eşinize şu an nasıl hissettiğinizi anlatabilme imkânınız varsa bu hem size hem de ona çok iyi gelecektir.
bizlere anlattığınız gibi yaşadığınız süreci eşinize anlatsanız, o size şimdi ne yapmalıyım/ne yapmalıyız dese ki evlilik beraberliği bu şimdi ne yapalım gücünü taşımıyor mu siz birbirinizin hayat arkadaşı değil misiniz işte o zaman beklentilerinizi/isteklerinizi/rahatsızlıklarınızı ve hassasiyetlerinizi açın birbirinize. iletişim kurmadan, o ne düşünüyormuş bilmeden, o sizin ne ile cebelleştiğinizi belki tahmin bile edemezken işler yoluna nasıl koyulur? kendinize yüklenmeyin, eşinize yaslanın, birlikte üstesinden gelin tüm bunların, nihayetinde ayrılmakla çözümlenecek olsa bile o ayrılığa birlikte karar verin. yalnız değilsiniz.
Benzer Konular
