- Konu Sahibi hayatimin_anlami
- #1
kizlar ben almanyada dogup büyüdüm evlendim türkiyeye geldim. daha 1 ay oldu evleneli. türkiyeye geleli ise 3 ay oldu. hersey cok yeni. ailem almanyada yasiyor. ama ben almanyayida ailemide cok özlüyorum. birde almanyanin hayat sartlariyla türkiyeninki bir degil tabiiki. bu yüzden cok zorlaniyorum burda. tahmin ettigimden daha zormus burda yasamak. en ufak birseyde almanyayi hatirliyorum. geri gitmek istiyorum ama daha hersey cok erken biliyorum. cok zamana ihtiyacim var alismam icin. ama o zaman gelene kadar gecen zaman süresinde nasil yasayacam ben. sik sik agliyorum. bazen hickira hickira hüngür hüngür bazen sessiz icin icin. bazen esimin yaninda bazen ondan gizli(cünkü benim karimin aglamasini istemiyorum ben diyor). hele bazen öyle oluyoki herseyden gözlerim doluyo heran aglayabilir patlayabilir modunda oluyorum. gece gündüz farketmiyo. duygusallastimmi heran agliyorum. gözlerim sisiyor aglmaktan burnum kizariyo basim zonkluyo. ama engel olamiyorum kendime. icimden geliyo aglasam dursam. esimde üzülüyo bu duruma farkindayim ama elimde olmuyo bazen kendimi siksamda gözyaslarim akip iniyo bunuda esim farkediyo. üzülmesin diye gizli gizli agliyorum geceleri o uyuyunca veya ise gidince. birde sürekli yaninda vizirdanmak istemiyorum. hangi erkek mizmiz bir kadinin yaninda mutlu olur ki? benden sogusun istemiyorum. onu üzmemek ona iyi davranmak istiyorum. evliligimiz bu ilk aylarnini onada zehir etmek istemiyorum ama olmuyo. hergün ayni düsünceler. ne zaman giderim nasilgiderim esimi nasil ikna ederim????
sonra hep burda kalmak mecburiyetinde oldugumu düsününce iyice duygusallasiyorum ve arkasindan yine aglama nöbetleri. esim almanyaya gitmeye sicak bakmiyor simdilik. e hakli aslinda burda kendi sifir evimiz var arabamiz isimiz var buraya bir düzen kurmaya calisiyoruz. e 30 yasindan sonra almanyayada alismak istemiyor. burda kalmamiz mantikli. ama iste ben dayanamiyorum burda. bana biraz mücadele et diyor. baslamadan pes ettin diyor. zaman birakmak istiyor acikcasi. e bu beklenen zaman gelene kadar ben hep böyle aglayacakmiyim hergün? herseyiyle almanyadaki hayatimi özlüyorum. allah razi olsun esimden cok memnunum. cok anlayislidir elinden geleni yapiyor. calistigi halde bana ev islerinde yardimci olur. birsey istesem ikiletmez hemen alir. hatta 2 bucuk ay almanyada kalcam yilbasinda. git senin icin iyi olur dedi. cok anlayisli sagolsun. ama burda yasamak buranin yasam tarzi beni bazen öyle boguyor ki. insanlarla sürekli icice olmak herkesin herseyi merak edip dedikodu yapmasi sokaga bile yalniz cikamama hatta evde bile yalniz kalamama sürekli yaninda birilernin olmasi gerektigi. yani ya kendisi yada kayinvalidem. kayinvalidemle muhatap oldugum kadar annemle bile olmuyordum. ben almanyadayken ailemle bile sürekli birlikte olmazdim. hep kendi odamda olurdum evde. okulda ise kütüphanede sessiz ortamda vakit gecirirdim. ben yalniz kalmak istiyorum bunaldigimda yalniz sokaga cikabilmek istiyorum sakinlik istiyorum yani. yalniz disari cikmama izin verse bile esim ben rahat edemem insanlarin bakislari kalabalik offf off. sakinlik olsun istiyorum kendi dünyamda yasamak istiyorum. insanlar hareketlilik kalablik herkes icice cok yoruyo bunlar beni. evlilik zor degil. esimden memnunum ailesindende ama iste burda yasamak bazen zoruma gidiyo eski hayatimi cok özlüyorum. bazen bakiyorum ne güzel esim yerini yurdunu degistirmedi ailesi yaninda annesini istedigi zaman görebiliyo. bakiyorum ona cok mutlu. bi yandan bu mutlulugunu bozmak istemiyom suratimi asip. bi yandan icimden gelmiyo canim istemiyo neseli olmayi. bi yandanda kiziyorum esime bende yerimi yurdumu degistirmesem almanyada olsam ailem ve esim yanimda olsa tabiiki bende mutlu olurum ama böyle mutlu olamiyorum diye. bazende almanyaya gitmek istemedigi icin kiziyorum ona belki bu yüzden biraz soguyorum icimden gelmiyo gülmek filan. 3 gün moralim yoktu. hicbisey canim istemiyodu oda farketti. böyle kücücük bisey icin onuda üzmek istemiyom durduk yere.
yaaa noluuur bana esimi ikna etmem icin yardimci olun.
simdilik stratejim su. yavas yavas almanca ögretiyorum ona caktirmadan laf arasi. ögrenme kabiliyeti cok yüksek. sonra yazin almanyaya tatile gitmeyi düsünüyoz.orda ona birkac is yaptirayimki güven gelsin kendine bende almanyada kendi ayaklarimin üzerinde durabilirim. bende burda birseyler yapabilirim hissi gelsin diye. birde almanyanin olumlu yönlerini gösterimki gitmeye ikna olsun diye.
nasil ikna ederim baska? yardimci olurmusunuz?
lütfen
sonra hep burda kalmak mecburiyetinde oldugumu düsününce iyice duygusallasiyorum ve arkasindan yine aglama nöbetleri. esim almanyaya gitmeye sicak bakmiyor simdilik. e hakli aslinda burda kendi sifir evimiz var arabamiz isimiz var buraya bir düzen kurmaya calisiyoruz. e 30 yasindan sonra almanyayada alismak istemiyor. burda kalmamiz mantikli. ama iste ben dayanamiyorum burda. bana biraz mücadele et diyor. baslamadan pes ettin diyor. zaman birakmak istiyor acikcasi. e bu beklenen zaman gelene kadar ben hep böyle aglayacakmiyim hergün? herseyiyle almanyadaki hayatimi özlüyorum. allah razi olsun esimden cok memnunum. cok anlayislidir elinden geleni yapiyor. calistigi halde bana ev islerinde yardimci olur. birsey istesem ikiletmez hemen alir. hatta 2 bucuk ay almanyada kalcam yilbasinda. git senin icin iyi olur dedi. cok anlayisli sagolsun. ama burda yasamak buranin yasam tarzi beni bazen öyle boguyor ki. insanlarla sürekli icice olmak herkesin herseyi merak edip dedikodu yapmasi sokaga bile yalniz cikamama hatta evde bile yalniz kalamama sürekli yaninda birilernin olmasi gerektigi. yani ya kendisi yada kayinvalidem. kayinvalidemle muhatap oldugum kadar annemle bile olmuyordum. ben almanyadayken ailemle bile sürekli birlikte olmazdim. hep kendi odamda olurdum evde. okulda ise kütüphanede sessiz ortamda vakit gecirirdim. ben yalniz kalmak istiyorum bunaldigimda yalniz sokaga cikabilmek istiyorum sakinlik istiyorum yani. yalniz disari cikmama izin verse bile esim ben rahat edemem insanlarin bakislari kalabalik offf off. sakinlik olsun istiyorum kendi dünyamda yasamak istiyorum. insanlar hareketlilik kalablik herkes icice cok yoruyo bunlar beni. evlilik zor degil. esimden memnunum ailesindende ama iste burda yasamak bazen zoruma gidiyo eski hayatimi cok özlüyorum. bazen bakiyorum ne güzel esim yerini yurdunu degistirmedi ailesi yaninda annesini istedigi zaman görebiliyo. bakiyorum ona cok mutlu. bi yandan bu mutlulugunu bozmak istemiyom suratimi asip. bi yandan icimden gelmiyo canim istemiyo neseli olmayi. bi yandanda kiziyorum esime bende yerimi yurdumu degistirmesem almanyada olsam ailem ve esim yanimda olsa tabiiki bende mutlu olurum ama böyle mutlu olamiyorum diye. bazende almanyaya gitmek istemedigi icin kiziyorum ona belki bu yüzden biraz soguyorum icimden gelmiyo gülmek filan. 3 gün moralim yoktu. hicbisey canim istemiyodu oda farketti. böyle kücücük bisey icin onuda üzmek istemiyom durduk yere.
yaaa noluuur bana esimi ikna etmem icin yardimci olun.
simdilik stratejim su. yavas yavas almanca ögretiyorum ona caktirmadan laf arasi. ögrenme kabiliyeti cok yüksek. sonra yazin almanyaya tatile gitmeyi düsünüyoz.orda ona birkac is yaptirayimki güven gelsin kendine bende almanyada kendi ayaklarimin üzerinde durabilirim. bende burda birseyler yapabilirim hissi gelsin diye. birde almanyanin olumlu yönlerini gösterimki gitmeye ikna olsun diye.
nasil ikna ederim baska? yardimci olurmusunuz?
lütfen
bence olumsuz düşünceleri at kafandan eşinle mutlu olmaya çalış canım
