Eşimi artık seviyor muyum bilmiyorum

Kirli_beyaz_kedi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
16 Mayıs 2021
58
39
34
Merhaba arkadaşlar,
Aranıza yeni katıldım. Neredeyse 3 yıldan beri evliyim. İlk zamanlar eşimle çok kavga ettik. Ailesi ile aynı binada oturuyoruz. Onlar üst katta biz alt kattayız. Eşim en başta evli olmaya alışamadı. Her gün ailesi ile yiyip içmek oturup kalkmak istedi. Onlar ablasına gidince biz de gidelim onlar da sürekli bize gelip gitsinler istedi. Balayından geldiğimizin ikinci günü ailesini eve yemeğe çağırdı. Ben de tabi alışık değilim sürekli içli dışlı olmaya. Yetişme tarzım bu şekilde değil. Her gün kavga ettik. Tabi başka şeyler yüzünden de kavga ettik başlarda. Ailesi bize söz verdiği şeyleri yapmadı. Ben her kavga ettiğimizde ağlardım. İçimden ağlamak geliyordu ve bu adam neden beni anlamıyor neden beni zorluyor diye de ağlardım.
3.yıl olacak hala aynı konularda anlaşamıyoruz. Artık ailesine onunla beraber gitmiyorum. Her gün gördüğüm insanlar zaten. Ama eşim günde 3 4 kez yukarı çıkıyor. Canım sıkıldı deyip gidiyor. Annesiyle babası kavga edince sesleri gelince ben çıkıp şunları bir susturayım diyor. Kaç yaşında insanlar kendi meselelerini kendileri halletsin diyorum, ben de onların çocuğuyum diyor. Ailesi çat kapı gelsin istiyormuş. Ben de müsait olmayabiliriz neden çat kapı gelsinler diyorum. Sen ne zaman müsait oluyorsun ki diyor. Ben de çalışan insanım. İşten eve gelince dinlenmek istiyorum. Anlamıyor. Ailesinin 2 dükkan 1 ev kirası var. Babası da emekli hala çalışıyor. Annesi de 3 5 aydan beri çalışıyor. Borçları varmış para yetmiyormuş diye eşim önceden hep ailesine para verdi. Bizim de borcumuz vardı eşim 5 ay maaş alamadı. Ailesinin verdiği para 100 liraydı. Eşimin eline çocuğa harçlık verir gibi 100 lira tutuşturup bizde de bu kadar var diyorlardı. O kadarla koca ev nasıl geçinecekse.
Neyse her şeyi aştık bazı şeyleri görmezden geldik derken eniştesi eşimin aklına araba fikrini soktu. Zaten araba var. Sen onu sat yenisini al diyor. Senin araban yakında çürür diyor. Kendimizi sıkıp yeni araba alacakmışız. 3 yıl boyunca kendimi sıka sıka kurudum zaten. Bir sürü borç evin tadilatı kredi derken bazen cebimde 5 lira ile işe gittim. Şimdi biraz rahat etmek istiyorum. Çocuk istiyoruz ama bende pco var. Diyet yapıyorum yumurta takibi yapıyorum. Diyorum ki bak tedavi gerekebilir. Bizde Bi sorun yok olur neden olmasın diyor. Düğünden kalan 10 tane bileziği var. Birini ailem taktı 4 tanesi bana nişanda takılan mehir niyetine. Geri kalan da akrabaların taktıkları. Araba almak için elde avuçta ne varsa bozduracakmış. Üstüne kredi çekecekmiş. Sonra her ay kenara para koyacakmış bana bilezik yapacakmış. Mehir olarak takılan bileziklerime ortak çıkıyor. Onlar evimize takıldı sana değil diyor bana. Ailemin taktığını bile bozdurmaya çalışıyor. Annem takarken bana biz bunu sana hediye diye takıyoruz sakın bozdurma dedi. Ben de bunu ona söyledim en başta. Tamam demişti. Şimdi de neden bozdurmuyosun ben sana daha güzelini alırım diyor. Ben de vermek istemiyorum. Sonra da bana diyo ki o senin beğenmediğin falanca var ya bütün takılarını çıkardı kocasına verdi. Ben daha nişanlanmadan 1 bileziği 3 4 tane de çeyreğim vardı. Onun ailesinin söz verip de yaptırmadığı evin içini yaptırırken bozdurdum. Bunları unuttu da çıkmış bana neler diyor. Sonra bir de ailesinin yazlığı yaptırma derdi çıktı. Yazlıkta 10 gün gidip kalıyoruz diye yazlığı tadilatına ortak oluyoruz. 15 milyarmış 3 e bölünecekmiş. Hem araba alıp hem 3 ayda bir nasıl 1000 lira verecek bilemiyorum. Çocuk düşünüyoruz kenara para koymamız lazım bir birikimimiz olsun diyorum tedavi gerekebilir diyorum biraz rahat yaşamak istiyorum diyorum adamın umuru bile değil. Sürekli onun ailesine para veriyoruz benim aileme bir kere bile vermedik. Onlar da zor durumda oldu ama söylemediler. Ben geleceğimizi düşünmek istiyorum omuj umurunda bile değil. Sonra da akşam bana kızdı. Çocuk mocuk istemiyorum sen çok yüzsüzsün ben olsam istemediğim yerde 1 dk durmam. Defol git gibi şeyler söyledi. Sabaha kadar uyuyamadım. Her kavgada yavaş yavaş soğuyorum ondan. Her kavga kalbime saplanan bir bıçak gibi. En başta bana sahip çıkan beni seven adam yok. O gitti yerine ailesinin dibinde gezen her şeyde onları koruyan beni 2.sıraya atan adam geldi. Kendimi değersiz hissediyorum artık. Ben fedakarlık yaptıkça sanki benim görevim oluyor bu. Hep daha fazlası bekleniyor. Artık daha fazlasını yapmak istemiyorum. Biraz da o fedakarlık yapsın diyorum. Ama nerde o günler. Lütfen bişrylrr yazın kızlar. Fikirlerinize çok ihtiyacım var.
 
Ay dayanamayıp bir daha yazıcam. Ailenize böyle yapmalarına nasıl izin verirsiniz, nasıl bir de gidip özür dilersiniz? Yazık ailenize gerçekten üzüldüm, bence siz boşanabilecek bir insan değilsiniz biz de boşuna yazıyoruz. Çocuk da yaparsınız bir de. Gerçekten çok yazık...Biraz gururunuz olsun. İşi gücü olmayan, ailesi arkasında durmayan kadınları anlayabilirim ama sizin durumunuzda size değil sadece doğacak çocuğunuza ve ailenize acırım.
 
İşten ayrılın eve 100 tl ile bakıp araba alıp yazlık bakımı yapması için eşinizin önünü açın.
Bir kadın olarak size tek çözümüm bu erkek kişisi sizi maaş bordrosu olarak görüyor ailesi de öyle.
Boşanmak yada boşanmamak sizin kararınız ama bir evlat için kocamı adam ederim diye çözüm olarak görmeyin çözüm degil tamamlayıcıdır çocuk.Mutlu bir evliliği tamamlayan şeyi ziyan rtmeyin
 
Eşim için ailemden vazgeçtim sayılır onunla bir aile kurmak için onunla olmak için. Beni seviyor diye ben de onu seviyorum diye. Aileye çok düşkün biri değilim bu yüzden kendi ailemi oturtabilmek için dayandım.
Uğruna “ailemden vazgeçtim” dediğin adama dön bir bak.
 
Ciddi tepki verdiğim zamanlar da oldu. Bilerek yapıyorsun boşanmak için yapıyorsun duygu sömürüsü yapıyorsun göz yaşlarının arkasına saklanıyosun dedi bana. Geçen yıl kist ameliyatı oldum. Ailem bana bakmaya geldi. Ameliyat olduğum gün kuzenleri bizim eve dolmuştu. Bi de yemeğe kaldılar. Annem onlara yemek yaptı Bi de kadın yorgun argın. Ben bunları dedim eşime kavga çıktı yine. Ailem uyurken gece kavga ettik. Sabah da kendimi tutamadım çok ağladım. Annem annesini çağırdı aşağı. Bak (eşimin ismini söyledi) üzüyo bu kızı bu kız ameliyatlı yatmak dinlenmek ister sizin misafirin gelmesi doğru mu gibisinden konuştu. Bi de benim eve çıktığım gün eşim de hasta oldu. Babam diyo Bi iğne vurduralım gelelim. Yok ben iğneden korkuyorum yok şöyle yok böyle. Ben hastayım adam benden daha hasta. O halimle başına ıslak havlu koydum ilaç verdim ateşini düşürmeye çalıştım. Annem annesiyle konuşurken de kadın başladı mı sesini yükseltmeye. Annem blöf olsun diye ben kızımı alıp gidiyorum bu nedir dedi. Al kızını git Bi giderse geri gelemez. Senin kızını benim çocuğum dan başkası öyle sevemez. Benim çocuğum gibisini bulamazsınız. Neler neler. Sonra kadın çıktı gitti. Eşim geldi eve. Annem onunla da konuşmaya çalıştı o da celallendi. Eşim eve gelmeden önce babam babasını aramış ben kızımı siz üzün diye mi verdim çocuğun adam gibi olsun demiş. Bunlar da ortaya çıktı. Sonra annem gitti bu kavgalara dayanamadı. Eşim geldi bana kızdı. Bir sürü olay yaşandı. Sonra tabiki yine yukarı çıktı. Ailesi demiş ki ya boşayacaksın ya da bizimle konuşma. Eşim geldi yanıma ailem böyle diyo bana diye ağlamaya başladı. Aslında o zaman anlamıştım onun güçsüz bir erkek olduğunu. Dedim ki o zaman başka eve taşınalım gidelim bizbize yeteriz dedim. Gelmedi benimle. Sonra ertesi gün yukarı çıktık. Ben aslında ailesi ile daha fazla konuşmak istemedim. Ama eşim zorla çıkardı annesinden özür diledim. Kadın anneme Bi ton laf etti. Benim annem Bi yemek bile yapamamış. Yok eşimin ablası küçük çocuğunu bize bırakıp gitse ne olacakmış işini halletseymiş. Eşime demiştim ki annem buraya çocuk bakmaya değil bana bakmaya geldi. Yok baksa ne olacakmış. Böyle şeyler yaşadık. Ama ben bir türlü hazmedemiyorum. Babam eşimle konuşmuyor. Annem konuşuyor ama çok değil. Babam onunla konuşmuyor diye ben 1.5 yıldır ailemin yanına gitmiyorum onsuz bir yere gitmemek için.
Okuduğum şeyler için buraya yazacaklarım çok ağır kaçar onun için yazmayacağım.
 
Ciddi tepki verdiğim zamanlar da oldu. Bilerek yapıyorsun boşanmak için yapıyorsun duygu sömürüsü yapıyorsun göz yaşlarının arkasına saklanıyosun dedi bana. Geçen yıl kist ameliyatı oldum. Ailem bana bakmaya geldi. Ameliyat olduğum gün kuzenleri bizim eve dolmuştu. Bi de yemeğe kaldılar. Annem onlara yemek yaptı Bi de kadın yorgun argın. Ben bunları dedim eşime kavga çıktı yine. Ailem uyurken gece kavga ettik. Sabah da kendimi tutamadım çok ağladım. Annem annesini çağırdı aşağı. Bak (eşimin ismini söyledi) üzüyo bu kızı bu kız ameliyatlı yatmak dinlenmek ister sizin misafirin gelmesi doğru mu gibisinden konuştu. Bi de benim eve çıktığım gün eşim de hasta oldu. Babam diyo Bi iğne vurduralım gelelim. Yok ben iğneden korkuyorum yok şöyle yok böyle. Ben hastayım adam benden daha hasta. O halimle başına ıslak havlu koydum ilaç verdim ateşini düşürmeye çalıştım. Annem annesiyle konuşurken de kadın başladı mı sesini yükseltmeye. Annem blöf olsun diye ben kızımı alıp gidiyorum bu nedir dedi. Al kızını git Bi giderse geri gelemez. Senin kızını benim çocuğum dan başkası öyle sevemez. Benim çocuğum gibisini bulamazsınız. Neler neler. Sonra kadın çıktı gitti. Eşim geldi eve. Annem onunla da konuşmaya çalıştı o da celallendi. Eşim eve gelmeden önce babam babasını aramış ben kızımı siz üzün diye mi verdim çocuğun adam gibi olsun demiş. Bunlar da ortaya çıktı. Sonra annem gitti bu kavgalara dayanamadı. Eşim geldi bana kızdı. Bir sürü olay yaşandı. Sonra tabiki yine yukarı çıktı. Ailesi demiş ki ya boşayacaksın ya da bizimle konuşma. Eşim geldi yanıma ailem böyle diyo bana diye ağlamaya başladı. Aslında o zaman anlamıştım onun güçsüz bir erkek olduğunu. Dedim ki o zaman başka eve taşınalım gidelim bizbize yeteriz dedim. Gelmedi benimle. Sonra ertesi gün yukarı çıktık. Ben aslında ailesi ile daha fazla konuşmak istemedim. Ama eşim zorla çıkardı annesinden özür diledim. Kadın anneme Bi ton laf etti. Benim annem Bi yemek bile yapamamış. Yok eşimin ablası küçük çocuğunu bize bırakıp gitse ne olacakmış işini halletseymiş. Eşime demiştim ki annem buraya çocuk bakmaya değil bana bakmaya geldi. Yok baksa ne olacakmış. Böyle şeyler yaşadık. Ama ben bir türlü hazmedemiyorum. Babam eşimle konuşmuyor. Annem konuşuyor ama çok değil. Babam onunla konuşmuyor diye ben 1.5 yıldır ailemin yanına gitmiyorum onsuz bir yere gitmemek için.
Hadi kendinize değer vermiyorsunuz ailenize de mi vermiyorsunuz ?
 
10 yıldır kk üyeyim net olarak söylüyorum ki eşinizden hiçbir cacık olmaz. Hayatınız boyunca da onun ailesi için yaşar ruh hastası olur çocukta yapar birde onları bu hayata mahkum eder es ailesini besler bir dikili ağacınız olmaz. Kısaca ya herro ya merro olayı. Başlığa cevabım : sevmiyorsunuz, sevmeyinde zaten canınıza yazık ama ben boşanacağınızı hiç zannetmiyorum
 
Ailenizi de es ailesine ezdirmissiniz tam tersine esinize rest cekecektiniz ya adam ol ya da ailem beni alacak sana da yuklu tazminatlı bosanma davasi acacagim diye o zaman degil ozur diletmek, kul kole olurdu. Bazen rest cekip kararli durmak lazim ki karsidaki ciddiye alsin. Ben olsam ya ayri ev ve ailenle gorusmem derim ya bosanma + tazminat. Valla siz bu gidisle cok ezilirsiniz. Bir kadin eşinin ailesine gitmeyince erkek de ortada hic bir sey yokken gitmem diyebiliyorsa esiniz ailenize nasilsa siz de onun ailesine oyle olun ve bunu da dile getirin, sen ailemle ne kadar samimiysen ben de o kadar olurum diye.
 
Ailenizi de es ailesine ezdirmissiniz tam tersine esinize rest cekecektiniz ya adam ol ya da ailem beni alacak sana da yuklu tazminatlı bosanma davasi acacagim diye o zaman degil ozur diletmek, kul kole olurdu. Bazen rest cekip kararli durmak lazim ki karsidaki ciddiye alsin. Ben olsam ya ayri ev ve ailenle gorusmem derim ya bosanma + tazminat. Valla siz bu gidisle cok ezilirsiniz. Bir kadin eşinin ailesine gitmeyince erkek de ortada hic bir sey yokken gitmem diyebiliyorsa esiniz ailenize nasilsa siz de onun ailesine oyle olun ve bunu da dile getirin, sen ailemle ne kadar samimiysen ben de o kadar olurum diye.
O benim ailemle konuşuyor ben de konuşuyorum onunkiyle ama ben aileme para vermem onlar da zaten kabul etmez benim derdim kendi ailesini ikinci plana atması bişey diyorum bana inanmıyor ailesi deyince hee tamam doğru diyo
 
Ciddi tepki verdiğim zamanlar da oldu. Bilerek yapıyorsun boşanmak için yapıyorsun duygu sömürüsü yapıyorsun göz yaşlarının arkasına saklanıyosun dedi bana. Geçen yıl kist ameliyatı oldum. Ailem bana bakmaya geldi. Ameliyat olduğum gün kuzenleri bizim eve dolmuştu. Bi de yemeğe kaldılar. Annem onlara yemek yaptı Bi de kadın yorgun argın. Ben bunları dedim eşime kavga çıktı yine. Ailem uyurken gece kavga ettik. Sabah da kendimi tutamadım çok ağladım. Annem annesini çağırdı aşağı. Bak (eşimin ismini söyledi) üzüyo bu kızı bu kız ameliyatlı yatmak dinlenmek ister sizin misafirin gelmesi doğru mu gibisinden konuştu. Bi de benim eve çıktığım gün eşim de hasta oldu. Babam diyo Bi iğne vurduralım gelelim. Yok ben iğneden korkuyorum yok şöyle yok böyle. Ben hastayım adam benden daha hasta. O halimle başına ıslak havlu koydum ilaç verdim ateşini düşürmeye çalıştım. Annem annesiyle konuşurken de kadın başladı mı sesini yükseltmeye. Annem blöf olsun diye ben kızımı alıp gidiyorum bu nedir dedi. Al kızını git Bi giderse geri gelemez. Senin kızını benim çocuğum dan başkası öyle sevemez. Benim çocuğum gibisini bulamazsınız. Neler neler. Sonra kadın çıktı gitti. Eşim geldi eve. Annem onunla da konuşmaya çalıştı o da celallendi. Eşim eve gelmeden önce babam babasını aramış ben kızımı siz üzün diye mi verdim çocuğun adam gibi olsun demiş. Bunlar da ortaya çıktı. Sonra annem gitti bu kavgalara dayanamadı. Eşim geldi bana kızdı. Bir sürü olay yaşandı. Sonra tabiki yine yukarı çıktı. Ailesi demiş ki ya boşayacaksın ya da bizimle konuşma. Eşim geldi yanıma ailem böyle diyo bana diye ağlamaya başladı. Aslında o zaman anlamıştım onun güçsüz bir erkek olduğunu. Dedim ki o zaman başka eve taşınalım gidelim bizbize yeteriz dedim. Gelmedi benimle. Sonra ertesi gün yukarı çıktık. Ben aslında ailesi ile daha fazla konuşmak istemedim. Ama eşim zorla çıkardı annesinden özür diledim. Kadın anneme Bi ton laf etti. Benim annem Bi yemek bile yapamamış. Yok eşimin ablası küçük çocuğunu bize bırakıp gitse ne olacakmış işini halletseymiş. Eşime demiştim ki annem buraya çocuk bakmaya değil bana bakmaya geldi. Yok baksa ne olacakmış. Böyle şeyler yaşadık. Ama ben bir türlü hazmedemiyorum. Babam eşimle konuşmuyor. Annem konuşuyor ama çok değil. Babam onunla konuşmuyor diye ben 1.5 yıldır ailemin yanına gitmiyorum onsuz bir yere gitmemek için.

Eskiden ben sensiz yaşayamam diye ağlardı. Artık her kavgada bilerek yapıyorsun boşanmak için diyor. Boşanalım diyor bana sürekli.

Ben onu boşanmakla tehdit etmedim çok eskiden etmiştim 2 kere falan. O zaman da bağırıp çağırıyor sadece. Kendini öldürmeye kalkıyor.
Bu adamdan hiçbir şey olmaz, hayatta değişmez, devam edeceksen alışmaya bak, kabullenemeyeceksen yol yakınken kurtar kendini. İntihar falan etmez korkma anası izin vermez kendini öldürmesine. Yenisini alırız der teselli eder. Adam sana boşanma kapısını göstermiş zaten. Benim evliliğimde boşanma kelimesi geçerse biz boşanırız, dile dolamalık değildir o kelime. Bileziklerini koluna takıp kapıdan çıkana kadar politik ol, sonra kurtar kendini.
Senin yolun belli bu deveyi gütmeye tahammülün yoksa bu diyardan çabucak git.
 
Ailemin yaşadığı ilçede bana göre iş yok.

Bilezikler zaten kasada ama bizim çalıştığımız için zamanımız olmamıştı annesi gitti koydu o yüzden onun üzerine.
Ben gibi bir saf daha. Ben de bilezikleri kasaya koyarken banka görevlisine bana bişey olursa eşim alabilir mi dedim hayır dedi. Onu da yetkilendirmeniz lazım. Yetkilendirdim adam 3 ay 12 gün sonra gitti çoğunu aldı ve koca 5 yıl benden gizledi. Acaba sizinkiler hala duruyor mi 🤔🤔🤔
 
Ben gibi bir saf daha. Ben de bilezikleri kasaya koyarken banka görevlisine bana bişey olursa eşim alabilir mi dedim hayır dedi. Onu da yetkilendirmeniz lazım. Yetkilendirdim adam 3 ay 12 gün sonra gitti çoğunu aldı ve koca 5 yıl benden gizledi. Acaba sizinkiler hala duruyor mi 🤔🤔🤔
Kasanın anahtarı bende o olmadan açamazlar o yüzden duruyor
 
Merhaba arkadaşlar,
Aranıza yeni katıldım. Neredeyse 3 yıldan beri evliyim. İlk zamanlar eşimle çok kavga ettik. Ailesi ile aynı binada oturuyoruz. Onlar üst katta biz alt kattayız. Eşim en başta evli olmaya alışamadı. Her gün ailesi ile yiyip içmek oturup kalkmak istedi. Onlar ablasına gidince biz de gidelim onlar da sürekli bize gelip gitsinler istedi. Balayından geldiğimizin ikinci günü ailesini eve yemeğe çağırdı. Ben de tabi alışık değilim sürekli içli dışlı olmaya. Yetişme tarzım bu şekilde değil. Her gün kavga ettik. Tabi başka şeyler yüzünden de kavga ettik başlarda. Ailesi bize söz verdiği şeyleri yapmadı. Ben her kavga ettiğimizde ağlardım. İçimden ağlamak geliyordu ve bu adam neden beni anlamıyor neden beni zorluyor diye de ağlardım.
3.yıl olacak hala aynı konularda anlaşamıyoruz. Artık ailesine onunla beraber gitmiyorum. Her gün gördüğüm insanlar zaten. Ama eşim günde 3 4 kez yukarı çıkıyor. Canım sıkıldı deyip gidiyor. Annesiyle babası kavga edince sesleri gelince ben çıkıp şunları bir susturayım diyor. Kaç yaşında insanlar kendi meselelerini kendileri halletsin diyorum, ben de onların çocuğuyum diyor. Ailesi çat kapı gelsin istiyormuş. Ben de müsait olmayabiliriz neden çat kapı gelsinler diyorum. Sen ne zaman müsait oluyorsun ki diyor. Ben de çalışan insanım. İşten eve gelince dinlenmek istiyorum. Anlamıyor. Ailesinin 2 dükkan 1 ev kirası var. Babası da emekli hala çalışıyor. Annesi de 3 5 aydan beri çalışıyor. Borçları varmış para yetmiyormuş diye eşim önceden hep ailesine para verdi. Bizim de borcumuz vardı eşim 5 ay maaş alamadı. Ailesinin verdiği para 100 liraydı. Eşimin eline çocuğa harçlık verir gibi 100 lira tutuşturup bizde de bu kadar var diyorlardı. O kadarla koca ev nasıl geçinecekse.
Neyse her şeyi aştık bazı şeyleri görmezden geldik derken eniştesi eşimin aklına araba fikrini soktu. Zaten araba var. Sen onu sat yenisini al diyor. Senin araban yakında çürür diyor. Kendimizi sıkıp yeni araba alacakmışız. 3 yıl boyunca kendimi sıka sıka kurudum zaten. Bir sürü borç evin tadilatı kredi derken bazen cebimde 5 lira ile işe gittim. Şimdi biraz rahat etmek istiyorum. Çocuk istiyoruz ama bende pco var. Diyet yapıyorum yumurta takibi yapıyorum. Diyorum ki bak tedavi gerekebilir. Bizde Bi sorun yok olur neden olmasın diyor. Düğünden kalan 10 tane bileziği var. Birini ailem taktı 4 tanesi bana nişanda takılan mehir niyetine. Geri kalan da akrabaların taktıkları. Araba almak için elde avuçta ne varsa bozduracakmış. Üstüne kredi çekecekmiş. Sonra her ay kenara para koyacakmış bana bilezik yapacakmış. Mehir olarak takılan bileziklerime ortak çıkıyor. Onlar evimize takıldı sana değil diyor bana. Ailemin taktığını bile bozdurmaya çalışıyor. Annem takarken bana biz bunu sana hediye diye takıyoruz sakın bozdurma dedi. Ben de bunu ona söyledim en başta. Tamam demişti. Şimdi de neden bozdurmuyosun ben sana daha güzelini alırım diyor. Ben de vermek istemiyorum. Sonra da bana diyo ki o senin beğenmediğin falanca var ya bütün takılarını çıkardı kocasına verdi. Ben daha nişanlanmadan 1 bileziği 3 4 tane de çeyreğim vardı. Onun ailesinin söz verip de yaptırmadığı evin içini yaptırırken bozdurdum. Bunları unuttu da çıkmış bana neler diyor. Sonra bir de ailesinin yazlığı yaptırma derdi çıktı. Yazlıkta 10 gün gidip kalıyoruz diye yazlığı tadilatına ortak oluyoruz. 15 milyarmış 3 e bölünecekmiş. Hem araba alıp hem 3 ayda bir nasıl 1000 lira verecek bilemiyorum. Çocuk düşünüyoruz kenara para koymamız lazım bir birikimimiz olsun diyorum tedavi gerekebilir diyorum biraz rahat yaşamak istiyorum diyorum adamın umuru bile değil. Sürekli onun ailesine para veriyoruz benim aileme bir kere bile vermedik. Onlar da zor durumda oldu ama söylemediler. Ben geleceğimizi düşünmek istiyorum omuj umurunda bile değil. Sonra da akşam bana kızdı. Çocuk mocuk istemiyorum sen çok yüzsüzsün ben olsam istemediğim yerde 1 dk durmam. Defol git gibi şeyler söyledi. Sabaha kadar uyuyamadım. Her kavgada yavaş yavaş soğuyorum ondan. Her kavga kalbime saplanan bir bıçak gibi. En başta bana sahip çıkan beni seven adam yok. O gitti yerine ailesinin dibinde gezen her şeyde onları koruyan beni 2.sıraya atan adam geldi. Kendimi değersiz hissediyorum artık. Ben fedakarlık yaptıkça sanki benim görevim oluyor bu. Hep daha fazlası bekleniyor. Artık daha fazlasını yapmak istemiyorum. Biraz da o fedakarlık yapsın diyorum. Ama nerde o günler. Lütfen bişrylrr yazın kızlar. Fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Siz en başta hata yapmışsınız ailesinin dibine oturarak o yüzden çocuğu vs diğer arta kalanları bırakıp taşınmaya çalışın daha uzak bir yere.Maalesef ana kuzusu bir adamla evlisiniz.Yanyanayken size iyi davranan adam başkalarının yanındayken yanlış anlaşılmasın diyerek yobaza dönüşebiliyor sanki sevgi göstermenin nesi öyleyse?Azarlama tersleme olsa şak diye yaparlar düşüncesizce.Neyse altınlarınızı vermeyin,hele kendi ailenizin verdiklerini hiiç vermeyin bence.Verseniz de iki gün sonra ben mi ver dedim vermeysedin der çıkarlar.Fedakarlık yapmaktan bende çok yoruldum bırakalım biraz da başka insanlar bizim için fedakarlık yapsın.
 
Merhaba arkadaşlar,
Aranıza yeni katıldım. Neredeyse 3 yıldan beri evliyim. İlk zamanlar eşimle çok kavga ettik. Ailesi ile aynı binada oturuyoruz. Onlar üst katta biz alt kattayız. Eşim en başta evli olmaya alışamadı. Her gün ailesi ile yiyip içmek oturup kalkmak istedi. Onlar ablasına gidince biz de gidelim onlar da sürekli bize gelip gitsinler istedi. Balayından geldiğimizin ikinci günü ailesini eve yemeğe çağırdı. Ben de tabi alışık değilim sürekli içli dışlı olmaya. Yetişme tarzım bu şekilde değil. Her gün kavga ettik. Tabi başka şeyler yüzünden de kavga ettik başlarda. Ailesi bize söz verdiği şeyleri yapmadı. Ben her kavga ettiğimizde ağlardım. İçimden ağlamak geliyordu ve bu adam neden beni anlamıyor neden beni zorluyor diye de ağlardım.
3.yıl olacak hala aynı konularda anlaşamıyoruz. Artık ailesine onunla beraber gitmiyorum. Her gün gördüğüm insanlar zaten. Ama eşim günde 3 4 kez yukarı çıkıyor. Canım sıkıldı deyip gidiyor. Annesiyle babası kavga edince sesleri gelince ben çıkıp şunları bir susturayım diyor. Kaç yaşında insanlar kendi meselelerini kendileri halletsin diyorum, ben de onların çocuğuyum diyor. Ailesi çat kapı gelsin istiyormuş. Ben de müsait olmayabiliriz neden çat kapı gelsinler diyorum. Sen ne zaman müsait oluyorsun ki diyor. Ben de çalışan insanım. İşten eve gelince dinlenmek istiyorum. Anlamıyor. Ailesinin 2 dükkan 1 ev kirası var. Babası da emekli hala çalışıyor. Annesi de 3 5 aydan beri çalışıyor. Borçları varmış para yetmiyormuş diye eşim önceden hep ailesine para verdi. Bizim de borcumuz vardı eşim 5 ay maaş alamadı. Ailesinin verdiği para 100 liraydı. Eşimin eline çocuğa harçlık verir gibi 100 lira tutuşturup bizde de bu kadar var diyorlardı. O kadarla koca ev nasıl geçinecekse.
Neyse her şeyi aştık bazı şeyleri görmezden geldik derken eniştesi eşimin aklına araba fikrini soktu. Zaten araba var. Sen onu sat yenisini al diyor. Senin araban yakında çürür diyor. Kendimizi sıkıp yeni araba alacakmışız. 3 yıl boyunca kendimi sıka sıka kurudum zaten. Bir sürü borç evin tadilatı kredi derken bazen cebimde 5 lira ile işe gittim. Şimdi biraz rahat etmek istiyorum. Çocuk istiyoruz ama bende pco var. Diyet yapıyorum yumurta takibi yapıyorum. Diyorum ki bak tedavi gerekebilir. Bizde Bi sorun yok olur neden olmasın diyor. Düğünden kalan 10 tane bileziği var. Birini ailem taktı 4 tanesi bana nişanda takılan mehir niyetine. Geri kalan da akrabaların taktıkları. Araba almak için elde avuçta ne varsa bozduracakmış. Üstüne kredi çekecekmiş. Sonra her ay kenara para koyacakmış bana bilezik yapacakmış. Mehir olarak takılan bileziklerime ortak çıkıyor. Onlar evimize takıldı sana değil diyor bana. Ailemin taktığını bile bozdurmaya çalışıyor. Annem takarken bana biz bunu sana hediye diye takıyoruz sakın bozdurma dedi. Ben de bunu ona söyledim en başta. Tamam demişti. Şimdi de neden bozdurmuyosun ben sana daha güzelini alırım diyor. Ben de vermek istemiyorum. Sonra da bana diyo ki o senin beğenmediğin falanca var ya bütün takılarını çıkardı kocasına verdi. Ben daha nişanlanmadan 1 bileziği 3 4 tane de çeyreğim vardı. Onun ailesinin söz verip de yaptırmadığı evin içini yaptırırken bozdurdum. Bunları unuttu da çıkmış bana neler diyor. Sonra bir de ailesinin yazlığı yaptırma derdi çıktı. Yazlıkta 10 gün gidip kalıyoruz diye yazlığı tadilatına ortak oluyoruz. 15 milyarmış 3 e bölünecekmiş. Hem araba alıp hem 3 ayda bir nasıl 1000 lira verecek bilemiyorum. Çocuk düşünüyoruz kenara para koymamız lazım bir birikimimiz olsun diyorum tedavi gerekebilir diyorum biraz rahat yaşamak istiyorum diyorum adamın umuru bile değil. Sürekli onun ailesine para veriyoruz benim aileme bir kere bile vermedik. Onlar da zor durumda oldu ama söylemediler. Ben geleceğimizi düşünmek istiyorum omuj umurunda bile değil. Sonra da akşam bana kızdı. Çocuk mocuk istemiyorum sen çok yüzsüzsün ben olsam istemediğim yerde 1 dk durmam. Defol git gibi şeyler söyledi. Sabaha kadar uyuyamadım. Her kavgada yavaş yavaş soğuyorum ondan. Her kavga kalbime saplanan bir bıçak gibi. En başta bana sahip çıkan beni seven adam yok. O gitti yerine ailesinin dibinde gezen her şeyde onları koruyan beni 2.sıraya atan adam geldi. Kendimi değersiz hissediyorum artık. Ben fedakarlık yaptıkça sanki benim görevim oluyor bu. Hep daha fazlası bekleniyor. Artık daha fazlasını yapmak istemiyorum. Biraz da o fedakarlık yapsın diyorum. Ama nerde o günler. Lütfen bişrylrr yazın kızlar. Fikirlerinize çok ihtiyacım var.
boyle bir ortam ve cocuk düşüncesi ?????
 
X