Eşimi affedemiyorum

Bazen en iyi silah susmaktir....sizde onun silahiyla vurun onu hic konysmayin sessizligi oynayin bu durumdan bir sure sonra esinizde sikilacaktir...konusmak istediginde sakin kafayla tek tek konusun...bir sure sonra sizi anlucaktir umarim....
 
eşinLe konuşacağın zamanda önce bi iki onu öven cümLeLer kullan sonra alttan alttan ver coşkuyu : )
 
Allah kolaylık versin.Bi an kendi yaşadıklarım aklıma geldi.Siz kötü bişey dememişsinizki.Zaten okadarcık bebeğe verilmemesi gerektiğini kendi bilmesi gerekir.Kızıma doğum yağtığımda aynı şeyleri bende yaşadım siz yine şanlısınız kayınvalideniz size yemek yapıp ilgilenmiş benimki alt kattan üst kata çıkmadı artık bide eşimi doldurup yolladı ve kızımın doğduğu 7 gün dikişlerimin alındığı gün eşim beni evden kovdu 1 haftalık bebeğimle annemin evinde kaldım.Sizi çok iyi anlıyorum.Emin olun daha sonra eşinizde anlıycak bazı şeyleri.


Yok artıkkkk. Bu kadarına da sadece pesss diyebiliyorum ancakkkk.
 
Valla gerçekten herkez sizin gibi pes dedi ozaman.Loğusa bi kadın hiç kovulurmu dediler.10gün annemin evinde kaldım.

İşte beterin beteri var..

Bu bir derdim böLümünün en güzeL özeLLiğide bu insan başkaLarının hayatLarını görünce şükrediyo kendi haline..
 
İşte beterin beteri var..

Bu bir derdim böLümünün en güzeL özeLLiğide bu insan başkaLarının hayatLarını görünce şükrediyo kendi haline..

Şİmdi Çok İyiyiz. .Hatta galiba 2.bebişimiz yolda annem hep der bazı şeyler yaşanmadan rahat edilmez diye.Tabiki yaşananlar unutulmuyo.
 
mektup yazınca dalga konusu olacagım kesin benle adam gibi konuş diye kızacak konuşuncada kaldıramayacak gene bana yüklenecek ailem bi kısmını biliyorum daha fazlasını anlatamam bu hafta içi annemin meme kanseri oldugunu ögrendik ve tüm vücuduna yayılmış onlara hiçbişey diyemiyorum kendimemii yanıyım annememi bilemedim


Öncelikle geçmiş olsun ve inşallah annenizin tedavi süreci iyi sonuçlansın, Allah şifa versin diyorum.

Lütfen sizi anlamadığımı veya anlayamadığımı düşünmeyin lütfen. Ben de kendimce görüşümü yazmak istiyorum ve bunu yaparken haklılık veya haksızlık gibi bir şeylerden hiç bahsetmek bile istemiyorum çünkü, "şu anda veya şu durumda bundan sonrası için ne yapılabilir, herkes için ve tabi ki başta siz bebeğiniz ve eşinizin iyiliği için, en doğru tutum, tarz ve davranış şekli ne olmalı? bence önemli olan ve üzerinde durulması gereken husus bu.

Çünkü neden?????

Çünkü, bakın anneciğinizin rahatsızlığı nedeniyle zaten uzunca süren bir tedavi süreci olacak.

Ayrıca, kısmet olur sabaha çıkarsak yeni bir gün içinde bir şekilde bu bebekle, yaşadığınız evle ve yine bir şekilde hem kendinizle ve hem de eşinizle ilgili bir takış işler ve sorumluluklarınızı mutlaka ama mutlaka yapmak zorundasınız.

Hayat devam edecek çünkü.

Bebeğiniz daha çok küçük, yani doğum sonrası duyguların en çalkantılı seyrettiği dönemdesiniz. Bu hepimizde az veya çok, öyle veya böyle mutlaka oluyor ve olmuştur.

Dokuz ay boyunca sadece ve sadece sizinle temas halinde olan küçücük bir canlıyla geçiriyorsunuz her saniyenizi. Evet onların bir de babaları var, eşlerimizle ortak bebeklerimiz ama dokuz ay boyunca biz ve bebeklerimizden oluşan dünya, kim ne derse desin bir bambaşka, öyle değil mi?

Ama dünyaya gelince artık o özel bağımız değişiyor. Bebeklerimizi sadece biz değil, herkes kucağına alabiliyor. Neyse ki, en azından yine bebeklerimizle aramızda, asla başkalarıyla olamayacak özel ama çok özel bir bağ daha var. Onları emzirebiliyoruz ve bunu sadece biz yapabiliyoruz.


On günlük bebeğe tabi ki çorba verilmez. Ayrıca kucağa veya sallayarak uyutulmaya alışmış bir bebeği her uykusunda sallamak zorunda kalmak da hiç kolay birşey değil ve çok yorucu. Hatta bazen, hele ki sıkıntımız varsa bizler de bir insan olduğumuz için hakikaten sinir bozucu.

Ama bir de şöyle düşünün, ne olur ki? Bir çocuğu en fazla kaç yaşına kadar ayakta sallayabiliriz ki?

Nihayetinde iki mi? belki de daha az veya biraz fazla belki...

Evimizde bulunan ya da birlikte yaşadığımız kişiler, kayınvalidemiz de olsa, bebeklerimizi çok sahiplenseler ne çıkar ki? Yani kucaklarında çok tutsalar ne olur ki?

Bizim anneliğimizden birşeyler eksiltir mi bu durum? Böyle saçma birşey olabilir mi? Tabi ki hayır, öyle değil mi?

Yabancı bile olsa bir bebek görünce hangimiz dayanabiliyoruz, onu sevmeden, içimiz kıpır kıpır olmadan yapabilenimiz var mı?

Evet, benim de kayınvalidemi ben burada anlatsam sayfalar yazabilirim inanın. En ufacık her şeyde sürekli "ben üç çocuk büyüttüm, hiç böyleler görmedim, hiç böyle şey olmaz, şöyle yapma, böyle yapma ..........

Evet bana göre yanlış düşünüyordu, ancak onun doğruları onlardı. Çünkü evet o üç çocuk büyütmüştü. Koca adam etmişti. Eşim ve ondan iki yaş küçük kaynım ilkokuldan sonra sürekli arasız yatılı ve başka şehirlerde okumuşlar, sonrasında da ünv için yine başka şehirlerde okumuşlardı. Ama sonuçta üç çocuku büyütmüştü o kendince.

Bunları kendimden birşeyler yazmaktan ziyade, genelde k.valideler veya diğer aile büyükleri kendi adlarına bizlerden çok daha deneyimli oldukları kanaatiyle hareket ederler ve konuşurlar. Sizinkinin de daha farklı olmasını beklemenin manası yok yani.

Kısaca;

Şimdi eğer bebeğiniz de uyku problemi olan bir bebek değilse şayet bir güzel uykunuzu alır, hayırlarla, güzelliklerle, biraz daha sağduyu ve tahammül gücüyle dolu bir sabaha uyanırsınız inşallah

Ve lütfen anne olmanızın, şu anda bebeğinizin herhangi bir sorunu ve problemi olmamasının, çok tanımıyorum ve her ne kadar bebeğinize çorba ve yemek sokmaya çalışsa da ağzına bir şekilde en azından bir ihtiyacınız olsa küçük de olsa yardımı dokunabilecek bir insan nefesinin yanınızda olduğunu düşünerek tüm bunların tadını çıkarmaya bakın derim ben.

Şu anda hani "uzaklaşsam o zaman anlar kıymetimi" diye düşündüğünüz veya öyle dillendirdiğiniz eşinizin de size kıymet vermiyor olduğunu sanmıyorum. Eminim ki o da sizi mutlu ve huzurlu görme istiyordur, ne güzel bebeğinizi sağlıcakla almışsınız kucağınıza.

Ben kaçırmış olabilirim belki aralarda bir yerlerde, çalışıyor ve bebeğinizi siz yanında değilken k.validenize tam gün falan bırakıyor değilsiniz zaten değil mi?

Yani nihayetinde siz de birlikte oluyorsunuz onlarla. Biraz daha takip etmeye çalışarak, biraz daha sağduyulu yaklaşarak, bu süreci biraz daha dingin bir süreç haline getirmeye çalışırsanız farkında olmadan sorunlar sizin için belki biraz daha küçülebilir mi acaba diye düşünüyorum daha doğrusu öyle olmasını temenni ediyorum ve inşallah buna inanıyorum.

Allah hepimize herşeyin hayırlısını versin inşallah. Bakın hem etrafımızdan duyuyoruz görüyoruz, hem de artık dünyadan haberler anında elimizin altında bir tıkla bunları okuyabiliyor izleyebiliyoruz, hem de bu forumdaki bir dolu insanın ne kadar büyük sabır ve gayretlerle, büyük umutlarla ne büyük sıkıntılarını yenmeye çalıştıklarını hep beraber okuyoruz öyle değil mi?

Yanlış anlamayın lütfen, herkesin yaşadığı olayların derecesi veya büyüklüğünü onları yaşayan bilebilir sadece. Bunun bir ölçüsü yoktur. Benim amacım da asla böyle bir mukayeseye girmek veya bu şekilde bir kıyas yapmak değil, özellikle bunu da belirtmeden geçmek istemiyorum.

Sadece hepimizin birtakım sorunlarını okuyup dinlediğinde, keşke benim sorunum da bu olsa diye iç geçiren bir dolu insan olduğunu veya olabileceğini hayatımızın hiç bir safhasında unutmamamız gerekiyor.

İsteyelim, dileyelim, gayret gösterelim ve daima iyiye, güzele, sevgiye yaklaşmak suretiyle Allah ın izniyle hepimiz sorunlarımızın veya sıkıntılarımızın bizlere daha büyük sıkıntılar yaşatmasına sebep olmadan ve en az üzüntülerle üstesinden gelebilelim inşallah.

Hayırlı geceler, hayırlı sahurlar olsun herkeslere. Sevgimle
 
bundan 5 ay önce kızım dünyaya geldi o güne kadar herşey oldukca güzeldi tek sorunumuz evli olan görümcemdi onuda takmamaya kendi haline bıraktım çünkü hamileydim...
ve artık planlı dogum vaktim gelmişti dogum yaptım kızım aşırı derecede gazlı bi bebek oldugu için durmuyordu agrım çok fazla oluyodu sürekli ayakta kalmaktan eşim bana elinden geldigince yardımcı oluyordu kayınvalidem gelip yemegimi yapıyor bulaşıgımı yıkıyor gidiyor herşey normaldi ancak kayınvalidem herşeye burnunu sokana kadar...
bi cumartesi gecesi kızım anakucagında uyuyor eşim maça gidecek kayınvalidem benle kalacaktı kızım uyumasına ragmen sallıyordu,sürekli agzına bişeyler veriyordu bir kere degil iki kere degil defelarca kayınpederim ve ben uyardık kadın anlamıyor arkamızı dönüyoruz kadın bebegimin agzına çorba yemek suyu vermiş kızım 10günlük bile degil herzman sabırla yapma etme dedim yok bişey olmazda şuda buda dedi herseferinde artık bi gün dayanamadım patladım olan oldu evliligim sallanmaya başladı eşim degişti bambaşka bi insan oldu...
az önceki cumartesi gününe gelelim kızım uyuyor bi yandan sallıyor yapma dedim yok bişey olmazmış alışmazmış onun yüzünden gece boyunca kızım ayagımda sallayarak uyuyordu alıştı gece istiyo ben zaten iyi degilim dedim bişi olmaz dedi artık çileden çıkdım eşimde vardı bişey demiyo dinliyo ben alıştırcamda sen bakcanda işin nede ne çabuk sıkıldında şuda buda ben kusura bakma siz sefasını sürüyonuz ben cefasını çekemem dedim eşim annesine sen eve git dedi kadın kapıdan çıkdı benimki bagırmaya başladı ben nankörmüşüm şöle böle nankörlügüm sebebi kaynananım bana bakması ben 7aylık hamileyken ameliyat oldu kaynana ben bakdım hiç adı bile olmadı başında durdum evini temizledim yemegini yaptım herşey unutuldu....
saydıgım sebeplerden dolayı eşimle sürekli tartışıyoruz bu tartışma ne tek ne ilk nede son olacak gibi bunaldım artık eşim karşıma geçip hem sen haklısın diyip hemde benle aynı yataga yatmıyosa konuşmuyosa surat asıyosa benim hakllıgım nerde bıktım arkadaşlar bana yardım edin ne olur 5 aydır evliligim benim için sallanıyo kızım olmasa 1sn bile kalmam alır başımı giderim ama olmuyo yapamıyorum....

canım, öncelikle allah yardımcın olsun;gazlı bebek çok zor olur(9 ay boyunca ben de kızım da çektik:KK43:),ikincisi zor bir kaynana, üçüncüsü eş. hepsi geçer inşallah. sabırlı olman gerekli. inan bebeğin ilk zamanları bu halde gaz varken ve dışardan müdahale çokken insanı mahvediyor. benim 1,5 yılda ömrümden ömür gitti. eşimel çok sorunlarımız oldu, ayrılığın eşiğinden döndük. bizim de hem k.valide hem de benim annemn yaşattığı problemler de vardı. çok kötü günlerdi, herşeyi kafama taktım, çok yalnız kalıp ağladım. ne oldu!! kızım 5 aylıkken sütüm kesildi ve minicik bebeğim mamalarla büyüdü:KK43:( kimseye bişey olmaz bu halde. olan sana, çocuğuna, eşinle ilişkinize olur. ufak tefe şeyler için k.v.ne bişey deme, eşinle aranı bozma. sen şu anda çok yorgunsun bence ve yanında seni anlayıp istediğin şekilde yardımcı olan biri olmadığından sıkıntılısın ama hepsi geçecek. sabırlar diliyorum sana.
 
amin kayınpederim hem eşimle hemde kaynanayla defalarca konuştu ancak degişen pek bişey yok kadın çocugumu sahipleniyor onda durmuyo illa benim kucagımda dursun diyor oyun oynuyo kendi kendine bebegimi kucagına alıyo o da cıvıyo aglıyo sonuç suçlu gene ben huzurumun bozuldugunu biliyomu biliyodur kendine göre kesin haklıdır geri adım atmıyo ilk çocugum habire laf sokuyo bunlar kitaptan bebe büyütüyo biz şimdiye kadar hiç bebe büyütmemişiz bunlar çok bilmiş şöle böle....




anladığım kadarıyla eşin tartışmak istemediği için sen haklısın diyip gene bildiğini okuyor. o halde sen de bugüne kadar gösterdiğin tavrı değiştir.(daha ılımlı olabilirsiniz, mesela) eşini şaşırt ne yapacağını bilemesin .. ezberlemiş eşin söylenecek lafları, gösterilecek tutumları ..
oyunu kendi yazmış gibi yani... senaryoyu değiştiremezsen de kendi rolünde biraz değişikliğe git ......bakalım sonuç ne olacak...
unutmayalım ki ilişkiler stratejiler üstüne kuruludur......

kayınvalideyse benimki de aynıydı daha çocuğum doğmadan yok kundaklarım bilmem naparım bisürü ıvırzıvır (hatırlayınca bile gerildim yani okadar) baktım ısrar ediyor kendisine gayet sakin bi şekilde kalça çıkıklığına sebep olabileceğini anlattım ama dinler mi yok.... kendileri de kundaklamış yok bişey olmamışmış... dayanamadım bunu söyleyen ben değil doktorlar eskiden bezle çocukları bağlıyodunuz şimdi ise hazır bezler var ve kundaklamak bu yüzden sakıncalı buna rağmen ille de kundaklayacam diyosanız eğer bi sorun çıkarsa sizden bilirim dedim... kadın bu mevzuda en azından ufak ufak değişti inanamazsınız..(tabi bu bir örnek sadece neler var neleeeerrrr).

sonra da pusuya yattım adeta yüzümde kocaman gülümsemeyle (ayıp değil mi ayıp tabi ama napayım anlatamadım ki)vallahi çocuk bakımında yaptığı tüm kusurları zamanı gelince ortaya döktüm
sonuç: 2'nci çocuğuma müdahale sıfır.........:)))


çok uzun oldu kusura bakma aklıma o günler gelince dayanamadım...
 
anladığım kadarıyla eşin tartışmak istemediği için sen haklısın diyip gene bildiğini okuyor. o halde sen de bugüne kadar gösterdiğin tavrı değiştir.(daha ılımlı olabilirsiniz, mesela) eşini şaşırt ne yapacağını bilemesin .. ezberlemiş eşin söylenecek lafları, gösterilecek tutumları ..
oyunu kendi yazmış gibi yani... senaryoyu değiştiremezsen de kendi rolünde biraz değişikliğe git ......bakalım sonuç ne olacak...
unutmayalım ki ilişkiler stratejiler üstüne kuruludur......

kayınvalideyse benimki de aynıydı daha çocuğum doğmadan yok kundaklarım bilmem naparım bisürü ıvırzıvır (hatırlayınca bile gerildim yani okadar) baktım ısrar ediyor kendisine gayet sakin bi şekilde kalça çıkıklığına sebep olabileceğini anlattım ama dinler mi yok.... kendileri de kundaklamış yok bişey olmamışmış... dayanamadım bunu söyleyen ben değil doktorlar eskiden bezle çocukları bağlıyodunuz şimdi ise hazır bezler var ve kundaklamak bu yüzden sakıncalı buna rağmen ille de kundaklayacam diyosanız eğer bi sorun çıkarsa sizden bilirim dedim... kadın bu mevzuda en azından ufak ufak değişti inanamazsınız..(tabi bu bir örnek sadece neler var neleeeerrrr).

sonra da pusuya yattım adeta yüzümde kocaman gülümsemeyle (ayıp değil mi ayıp tabi ama napayım anlatamadım ki)vallahi çocuk bakımında yaptığı tüm kusurları zamanı gelince ortaya döktüm
sonuç: 2'nci çocuğuma müdahale sıfır.........:)))


çok uzun oldu kusura bakma aklıma o günler gelince dayanamadım...

eşin tartışıyo hiç bi zaman sen haklısın diyip susmadı bagırdı çagırdı küstü yatagını ayırdı ...ben ılımlı yaklaştım başta anne yapma o küçük ona yaramaz aksine tuzlu yaglı salçalı ve baharatlı oldugu için zarar verir diye defalarca söyledim yani artık ılımlı yaklaşmaya tahammülüm kalmadı:KK43:
inş.benimki 2.ye müdahale etmez tek umudum bu artık hoş bu durumda 2.düşünmemde neyse
 
bu tip sorunları aslında bir çok gelin kaynana yaşıyor ama sizde eşinin anlayışsızlığı da eklenince olaylar daha da tatsızlaşmış.biraz daha ılımlı davran bakalım canım eşinle de iyiikle güzellikle konuş tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır derler sende daha yumuşak davran bakalım mutlaka faydası olacaktır:KK31:
 
Yazınızı okudum yorumlardan sonra ağır olan ne bişey mı kaçtı gözümden die dönüp bı daha okudum
Ağır kavramı farklı anlaşılan
Hiç ağır konuştuğunuzu düşünmüyorum
İlk bebeğiniz ve lohusa sınız anlayışla karşılamaları gerekirdi
Esınız abartmış birçok arkadaşı. Dediği gibi evlendikten sonra daha bı kiymetleniyor aileler
Tabiki kıymetli aileler yanlış anlaşılmasın fakat herkes yerini bilecek
 
eşin tartışıyo hiç bi zaman sen haklısın diyip susmadı bagırdı çagırdı küstü yatagını ayırdı ...ben ılımlı yaklaştım başta anne yapma o küçük ona yaramaz aksine tuzlu yaglı salçalı ve baharatlı oldugu için zarar verir diye defalarca söyledim yani artık ılımlı yaklaşmaya tahammülüm kalmadı:KK43:
inş.benimki 2.ye müdahale etmez tek umudum bu artık hoş bu durumda 2.düşünmemde neyse

düzelir inşallah biraz daha dayanmanız gerekecek sanırım. bi de yalnız kadınlar değil erkekler de doğum sonrası sendromu yaşıyolar adeta. ben birazda doktorumdan yardım almıştım o dönem mesala doğar doğmaz kayınvalidem yavruma şekerli su içirmişti bende sanki hiç bilmiyomuş gibi kayınvalidemin yanında doktora --sarılık olmasın diye şekerli su içirdik nasıl iyi etmiş miyiz diye sorunca doktor yarı hakaretvari şakilde konuştu cahil misiniz... falan dedi o an kayınvalidemin suratında oluşan ifade bana yetti zaten:))

sözün özü yanındaymış gibi davranıp salağı da oynamak gerek bazen...
 
esmerkuzum haklısın ağır kavramı değişir kişiye göre..
bana kalırsa analarımızın neslinin yetiştirme tarzında var bi sakatlık... anneler hep ben olayım oğlumun hayatında diyor... daha küçükken başlamadılar mı
" sen şimdi bana böyle yapıyon yarın elin kızına yapmazsın"
elin kızı alır adamı gider ....falan demeler.
ee sonunda noluyo aha da böyle erkekler ...
bi fabrikadan çıkmış hasarlı ürünler diyorum kısaca:))


eşlerimiz annelerimiz babalarımız hepsini seviyoruz daaa bide yaşam hakkı tanısalar keşke.......
 
agır konuşma sebebim defalarca uyarmamdı kadın çocuguma yapışıyo bırakmıyor çıldırcam eşimden tık yok ben sürekli kendi kendime sakin olmaya çalışmaktan aglamaktan bıktım şuan gülsemde hepsi yalan eşimle konuşamıyorum her şartta suçlu tek benim kabullenmiyo herşeyden önce anne babaymış ben kızım 2.plandayız

sen niye politik olmuyorsun. Hepimizin hatası bu zaten. Eşinin yanında söylemiceksin, eşin yokken endirek bir şekilde söyleyeceksin. Eşinin yanında direk konuşulur mu..Adamın annesi o be ! yok abicim ben bunna katılmıorum. Mutlaka kadın yanlış yaptı ama kesinlikle ne olursa olsun o anne ! birşey söyliceksen de dediğim gibi endirek ve eşin yokken ! Bence kayınvalidenin gönlünü alıormuş gibi yap. Eşine de onları yemeğe çağıralım filan...sonrada bir daha politik davran. Kolay değil ama böyle bn de böle yapmaya uraşıorum.
 
sen niye politik olmuyorsun. Hepimizin hatası bu zaten. Eşinin yanında söylemiceksin, eşin yokken endirek bir şekilde söyleyeceksin. Eşinin yanında direk konuşulur mu..Adamın annesi o be ! yok abicim ben bunna katılmıorum. Mutlaka kadın yanlış yaptı ama kesinlikle ne olursa olsun o anne ! birşey söyliceksen de dediğim gibi endirek ve eşin yokken ! Bence kayınvalidenin gönlünü alıormuş gibi yap. Eşine de onları yemeğe çağıralım filan...sonrada bir daha politik davran. Kolay değil ama böyle bn de böle yapmaya uraşıorum.

aklıma hürrem geliyo izlemek ders almak lazım:)
 
aklıma hürrem geliyo izlemek ders almak lazım:)

evet evet kesinlikle..hürrem kocasına gidip 'anneni, kız kardeşini bu akşam yemeğe çağıralım diyo'' sonra nasıl öldürsem şunları diye plan yapıo..Ben önceden Hürremin psikopat olduğunu düşünüyordum. Hani öldrmek istiyor ya, şimdi kadının eline sağlık be diyorum :)
 
Hamileliğin ilk olması-tecrübesizlik,zor geçen hamilelik süreci, lohusalık, duygu değişimleri v.s bunların hepsi birikimlere neden olur.
Dolayısıyla bazı sabır zorlamalarıyla patlamalar kaçınılmazdır.
Çok saygılıyken birden çileden çıkabiliyor kadınlar.Bunu anlaması gerekenlerde çevredekiler.
Oysa anlamak yerine, herkes kendi hayatından bir rolü o kadının üstüne yüklemeye çalışıyor.
İnsan bazen, kimsenin iyiliği dokunmasın istiyor, yeterki huzurlu olsun kafası, kendi başına yetiyor, yetiştiriyor kendi hayatını.
.....

Bu durumu düzeltmek istiyorsanız sanırım tek yolu az taviz vermek.
Çünkü eşinizin sizden yaşça büyük olması tahakkum kurmaya zorluyor onu haksız olarak.
Eşinizin yanında gösterdiğiniz tepki ise sizi onun hayatından soyutlamış.
Oysa o orada olmasaydı bu kadar olmayacaktı tepkisi size karşı.

Tavizden kastim, k.validenizle aranızı düzeltme yolunu bulmak.
Bunu yaparken özellikle eşinizin yanında yapmaya çalışın. (Bu bir oyun, iki yüzlülük değil, gereklilik)

Güleryüzünüzü eksik etmeyin ona karşı. Hediye alın.
Mesafenizi koruyaral yeniden inceden bir bağ kurmaya çalışın.
Fakat eski günlerden ve olaylardan bir an bile söz etmeyin derim ben.

İnşaallah eski güzel ve huzurlu günlerinize dönersiniz.

bence de aranızı düzeltmenizin tek yolu bu!

Kayınvalideniz bebeği sevdirmediğinizi düşünüyor ya bir gün bebeğinizi ona bırakın ve birkaç saat eşinizle gezmeye gidin. Yemeğe çağırın onları, kayınvalidenize hediye alın ama bu süreç içerisinde kayınvalidenizle kimse yokken konuşun. Anne sen torununa da bize de kötü hiçbirşey yapmazsın biliyorum ama benim de ilk çocuğum herşeyin en iyisini yapayım, alıştırayım istiyorum falan deyin. Arada bir bebek büyütmekle ilgili birşeyler sorun, onun dediklerini uygulamayacak olsanız bile tamam anne olmadı bunu da denerim deyip politik davranın =)
 
erkeklerin hepsi aynı canım söz konusu kendi aileleri olunca...benim kaynanada kendi ameliyat oldu o kadar gelini kızı içinde ben baktım...her şeylerine maddi manevi koşturdum..hamile kaldım yıllar sonra aman kzım ben bakarım torunuma bakıcılara bırakmam dedi..doğumuma bile gelmedi,10gün sonra geldi altınını takıp gitti,sonrada suratını astı sanki ben bişey yapmışım gibi aramadı sormadı..eşimde utanmadan bana sordu anneme bişeymi dedin kadın çok değişti diyo...hey Allahım ...kaynanama mı kızayım,kocamama mı yoksa kaderimemi?? tabi bebeğim büyüdü ya şimdi sahiplenir oldular,bana laf çakar oldular..vay efendim ben torunlarını getirmiyomuşum falan..Rabbim büyük benim iyi niyetimi biliyo nasıl bilirse öyle yapsın...ben eşime sinir oldum ve halada bu olaylardan dolayı sinir oluyorum..ayrı şehirlerdeyiz ama yakın..eşim sanki hiçbişey olmamış gibi her hafta görüşmeye onların emrine amade olmamı istiyo tabi benden yüz bulamıyo,onun içinde bu aralar başka şeyleri bahane edip kavga çıkarmaya çalışıyo..ama benim umrumda bile değil...ssessiz kalıyorum bikaçgündür..ama bugün saçma bişeye bağırdı bende seni kapının önüne koyup boşarım o zaman gidip ananla yaşarsın ..bu ne hava be..yeter artık düşün üstümden dedim..gıkı çıkmadı :) o da farkında yaptığının ve benim haklılığımın..ama ben sizin gibi yapmadım,sesimi çıkarmadım,mesafe koydum,onlar konuştu durdu,dolayısıylada gelinde bize şunu dedi diyecek lafları olmadı...görüşüyoruz tabi arada ve ben o zaman hiç konuşmuyorum...eşimde buna sinir oluyo..kusura bakmasın...eskisi gibi olamaz hiçbişey....sizde bu saatten sonra muhattap olmayın,bırakın naparsa yapsın..bu erkeklerin anaları evlendikten sonra pek kıymetleniyo..
 
X