Çok güzel yazmışsınız . Bende Çocuklarımı düşündüğüm için daha çok sorun etmeye başladım onun hal ve hareketlerini baştan beri hep uyaririm zaten bak cocuklarimz olursa bunları yapmycksn diye yada kızımızın yannda bagrmasi diye ama o beni hiçbi zaman dinlemedi ben yapmack davrananam dedi ! Ona kizmamak lazim oda öyle bi ortamda büyümüş çünkü belkide böyle olmasının en büyük sebebide bu ! Anlayacağınız eğer çocuklarımızı düşünürsek bu iş hemen bitmeli ki cnku eşim için böyle şeyler önemli değildir . Bosanacam dedgmde ble benim için çocuk önemli değildir sevmiyosam bosanirim der .ağlasin sizlasn umursamaz eğer canı gerçekten yanmiyosa tabi ! Tabi ileride nasıl olur bilmemŞimdi şöyle bir durum var. Siz bu konuyu hisleriniz için açıyorsunuz. Ama konu o kadar hassas ki. Konu da hakaret var, değer vermeme var, sevgisizlik var, psikolojik şiddet var, hödük bir erkek var. Var da var. Siz belki sadece karı koca olarak yorum bekliyorsunuz ama yorum yapanlar esas öneml kısmı görüyor. 2 tane çocuk. Ben üzgünüm yetişkin bir kadının aldığı kararlarla ilgili yaşadığı sonuçlara birşey diyemem. Ama beni üzen iki yetişkinin sorunlarını yaşamak zorunda kalan çocuklardır.
İnsanlar başka insanların çocuk yapıp yapmamasına müdahale edecek bir çeşit manyak değiller. Ama çoğu insan mutsuz annenin yetiştirdiği, huzursuz ortamda büyüyen çocuklarıda açılan psikolojik yaraların farkında. Bu yüzden bu kadar tepkililer bu ortamda iki çocuğa. Yoksa tuhaf bir doğum kontrol tarikatına mensup falan değiller. İnsanlar nedense psikolojik şiddeti fiziksel şiddet kadar önemsemiyor. Eşiniz ilk çocuğunu dövseydi siz ikinciyi yapar mıydınız? Ama eşinizin ve birazcık da bu mutsuzlukla sizin çocuğunuzun psikolojisinde açtığınız yaralar dayaktan beter. Burda kaç tane konu var huzursuz aile ortamından nerdeyse intiharı düşünen arkadaşlarımızın açtığı.
Bir kadın ve bir erkek istediği evliliği istediği şekilde yürütmekte özgür ama bir anne ve bir baba artık sadece bir kadın ve bir erkek değil. Onlar çocuklarını da düşünmek zorunda. Sizde beğenmediği huyları psikolojik baskı ile değiştiren, sizin içinizdeki neşeli kadını öldüren, hayat enerjinizi emen adamın nasıl çocuk yetiştireceğini düşünüyorsunuz? Nasıl bir rol model olacak? Çocuklarınızn kadın-erkek ilişkilerindeki modeli sizin ilişkiniz mi olacak? Yarın öbür gün babasının kopyası bir oğul yada annesinin çaresizliğinde ezikleşen bir kız çocuğu görürseniz ne olacak?
Daha çok şey yazılabilir ama bir noktadan sonra anlamsızlaşıyor. İnanın burdaki insanlar incitmek için, aşağılamak için keyiflerinden 2. çocuğa takmıyorlar. Nasıl ki dayak yiyen bir çocuğu görünce kayıtsız kalamıyorsak, psikolojik şiddet gören bir çocuğu görünce de kayıtsız kalamadığımızdan. Onlar için çok ama çok üzülüp, onlar adına sinirlendiğimiz için.
Ona göre sorun yok ki ilişkide ! Çünkü hersey onun istediği gbi ilerliyor . Bana göre bu ilişki dayanılmaz bi hal aldı ama ona göre bizim gayet güzel giden bi evliligimiz var ! Tabi hislerimden haberi yok .O vakit eşinle konuşup anlaşın boşanın hayırlısı olsun yada biraz uzaklaşın ne bilim ayaklarınızın üstünde durabiliyorsanz ömür boyu çekmenin lüzumu yok
eşin gururlu değil kibirli ve aşırı bencil.Ona göre sorun yok ki ilişkide ! Çünkü hersey onun istediği gbi ilerliyor . Bana göre bu ilişki dayanılmaz bi hal aldı ama ona göre bizim gayet güzel giden bi evliligimiz var ! Tabi hislerimden haberi yok .
Sizin gibileri duydukca gördükçe daha çok üzülüyorum halime . Insan bazen haketmedgi şeyleride yasayabiliyo gerçektenhem sizi calistiriyor hemde biryere gondermiyor.ne tezatlik
ne bicim adam benim kocam bile calismadigim halde bana yardimci olur ne istersem yapar.boyle bi adamla hayat gecmez..
Evet haklısınız duygu durumum çok sık degisiyodu bundan yaklaşık 1 ay öncesine kadar hem boşanmayı çok isteyip hemde onsuzluktan deli gibi korkardim ama smdi durum öyle değil . Ciddi manada ondan ayrılığı düşünüyorum ama aynı zamanda normal hayata devam ediyorum bu durumsa gerçekten canımı skiyo ! Belkide yalnızlıktan korkuyorum bilemem ama artk boşanıp kendime yeni bı hayat kurmak istiyorum . Ama dediginiz gbi nekadar çok istesem sonradan pişman olmamak icin bu kararı Zamana bırakmak istiyorum!Amacım sizi kırıp üzmek değil tabii ama, duygu durumunuz da fazla sık değişiyor sanki ve hiç düşünmeden de büyük büyük ( peş peşe 2 çocuk yapmak gibi..) kararlar alabiliyorsunuz fazla cesurunuz belki bilemedim.. Daha 3 yıldır evlisiniz, 1 yaşında kızınız var tamam, bu adam belliki 3 yıldır hiç değişmemiş siz bir yıldır da evliliğinizde çocuk varken neler yaşandığını hali hazırda tecrübe ediyorsunuz zaten, durum böyleyken gel gitler yaşıyorsunuz "seviyorum.. Hımm yok yok sevmiyorum " sonra bir çocuk daha yapmaya karar veriyorsunuz hamile kalıyorsunuz hamile kaldıktan sonra zaten huyu suyu aynı olan adamın davranışlarından rahatsız olup "mutsuzsan boşanalım" deyip duran eşinizden soğuyup sevmediğiniZe karar veriyorsunuz lütfen biraz durup düşünmeyi deneyin kendinize ve çevrenizde olup bitenleri gözlemlemek için zaman verin kendinize herşeyi bu kadar hızlı yaşarsanız hayatınız hep bir girdap gibi olur, bazen bir şeyleri zamana bırakmak iyidir
Evet malesef ki bencil fazlasıyla hemde ! Sizce çocuklarım icin en iyisi ne ?eşin gururlu değil kibirli ve aşırı bencil.
sen artık sadece kendin için değil çocukların için en iyisi neyse onu yapmak zorundasın.
Peki ne değişti?Bu sebepten soruluyor.
Peki ne değişti?
Karnında bir çocuk var ve doğacak.
Geriye gidip herşeyi değiştirme durumu yok.
Sadece anneyi kötü hissettiriyor.
Onun yerine neden yaptın diye kötü hissettirmek yerine çocukların bundan sonraki sağlıklı gelişimi için neler yapılabilir o söylenebilir.
Anca bunları yazan bi insan kıskanc olablr o yuzden sana yazcak baska bişeyim yok cicim hadiNiye o zaman uzuuuuun zamandir diye uzatarak cocuk istedigini ve cocugunun olmadığını yazdin ki. Hic kiskanc degilsin hı hı.
Derdim konu sahibini savunmak niye oldun ki. Tanimam etmem. Ama dogruta dogru. Senin gibi egriye ise eğri. Burda kiskanclik yapacagina dua et cocuk icin.
Ben neyi kiskanabilirim ki burda. Hadsiz yorumunu mu.. neyse hoscakal.Anca bunları yazan bi insan kıskanc olablr o yuzden sana yazcak baska bişeyim yok cicim hadi
Kardeş buraya fasikül dökmüşsün daha ne sebep olacak. He emin değilim boşanıp boşanmamakta desen tamamda.Öncelikle herkese hayırlı cumalar .. Eşimle 3 sene dir süren bi evliligimiz var ve bu 3 senede eşimle çok gelgitler yaşadık eşim hep ben böyleyim kabul edersen dedi banaysa bendeki sevmediği huylarida hep zorbalikla değiştirmeye çalıştı böyleysen kabul etmiyorum dedi ! Ben hep kendimden ödün verdim smdi eski benden eser yok ben kimim sorusuna bile cvp veremiyorum ! Oyle ki yaşam dolu olan ben artık hiçbişey yapmak istemiyorum . Ne zaman tartissak hep alttan alan ben oldum o hep kırdı döktü Bağırdı çağırdı beni dinlemedi güzellikle konuşmaya çalıştığım zamanlardaysa bidaha sinirlendigi kavga ortamı olduğu için oda çözüm olmadı :-( sevmediğim bi yönü De sinirlendigi zman direk bana gerizekalı aptal beyinsiz diye hakaretler etmesi ! Ayrıca benimle muhabbet etmeyi de sevmez yani bişeyler anlatrm öyle dinler ama çoğu muhabbetlerimde sorularima cvp bile vermez . Mesela 1 saat yolculugumz sürer hep ben konuşurum kendisi ya evet der ya Hayır . Normalde arkadaşlarının yanında neşeli Şakacı sakin adam benim yanımda sessiz sıkıcı sinirli birine dönüşüyor ! Ev islerinde bana hic yardimci olmaz cok nadir dir yani bi elin 5 parmagni gecmez . Çalışan bi bayanim ve yardım a çok ihtycm oluyo ancak anne evinde el bebek gül bebek büyüyen eşim hiç yanasmiyo öyle ki hamileyim kendi suan tatilde calismiyor ben hergün sabah ise gidip akşam geldiğim halde yine yardimci olmuyo bi bebegimz var onun yükü de benim üzerimde niye bana yardım etmiyosun dedigimde yapma ozaman diyo artık psikolojimin iyi olmadgni dusunuyorum ona sinirlenip 1 yasndaki kizima kiziyorum sonradan vicdan azabı hissediyorum lavaboya gittgimde dahi arkamdan çabuk ol der ben gelene kadar o çocuk ağlar kalkıp susturaym demez çok düşkün dür rahatına. Ilk başlarda suskun odun halinide seviyodum ama artık çok batmaya başladı onunla vakit geçirmek istemiyorum onun yanında çok skliyorum . Öyle ki eşime karşı hiçbişey hissetmiyorum sarılıyor öpüyor buz gbiym hiçbir heyecan yok ona karşı bakıp ta seviyorum be dediğim hiçbi an yokuzun zamandır bu halim devam ediyo ve bu durum beni çok üzüyor . Boşanmak için elime çok fırsat geçti ama salak gbi bosanmadim değişir dedim Smdiyse boşanmak istiyorum ama ortada sebep yok . Çünkü ickisi kumari dayağı aldatma gbi sorunlarımız yok ama onun bu vurdumduymazlgi beni cildirtiyo ayrıca merhametsizligi beni tek başıma hiç bi yere yollamaması herseye kızıp sinirlenmesi beni kendinden çok soğuttu. Bi ömür bu şekilde surebilirim mutsuzluktan ölmem ama istemiyorum huzursuz sevgisiz bi ortamda Çocuklarımı büyütmek bi ömrümü geçirmek istemiyorum . Bosanaym desem ortada elle tutulur bi sebep yok ! Siz söyleyin ben napim ? Eşime karşı olan bu soğukluğum geçer mi ? Yoksa bi ömür sevmediğim adamla mi yaslanacam
önce mutlu bir anne ve mutlu bir aile ortamı.Evet malesef ki bencil fazlasıyla hemde ! Sizce çocuklarım icin en iyisi ne ?
Aslında çok güzel ozetlemssinz yaşadıklarımı . Hergün kavga hergün huzursuzluk artık iyice bunalıma başladım huzura güler yüze içten samimi sarilmalara hasret kaldım diyebilirim . Halim içler acısı! Aslında şuanda tam tayin zamanı şeytan diyo ki tayinini işte annenleern yanına oda ne hali varsa görsün çünkü eminim onu istemedigime !
Çok güzel yazmışsınız . Bende Çocuklarımı düşündüğüm için daha çok sorun etmeye başladım onun hal ve hareketlerini baştan beri hep uyaririm zaten bak cocuklarimz olursa bunları yapmycksn diye yada kızımızın yannda bagrmasi diye ama o beni hiçbi zaman dinlemedi ben yapmack davrananam dedi ! Ona kizmamak lazim oda öyle bi ortamda büyümüş çünkü belkide böyle olmasının en büyük sebebide bu ! Anlayacağınız eğer çocuklarımızı düşünürsek bu iş hemen bitmeli ki cnku eşim için böyle şeyler önemli değildir . Bosanacam dedgmde ble benim için çocuk önemli değildir sevmiyosam bosanirim der .ağlasin sizlasn umursamaz eğer canı gerçekten yanmiyosa tabi ! Tabi ileride nasıl olur bilmem
Ona göre sorun yok ki ilişkide ! Çünkü hersey onun istediği gbi ilerliyor . Bana göre bu ilişki dayanılmaz bi hal aldı ama ona göre bizim gayet güzel giden bi evliligimiz var ! Tabi hislerimden haberi yok .
Evet aslında aradığım cvp bu galiba . Bazı yanlışlar tüm doğruları götürüyor malesef ! Eşimin iyi yönleri de var elbet ama herseye kizmasi küsmesi bunun günlerce sürmesi hakaret etmesi ve dahası .. Bunlar onun comertligini yeri geldiğinde bana yaptığı yardımları sürprizleri yok ediyo malesef ! Beni bi yere gturuyo mesela ama geri donerken bana bagirip kizinca mahfediyo o yaptgi guzelligi sonrada nankörsn oluyo ! Ama asıl içimi acitanda ne biliyo musunuz Eşimi önceden çok sevmem onun için okadar fedakarlık yapmam ve suan zerre miktarı bu isteğin olmaması ! Önceden onsuz 5 dk geçirmek istemezken smdi eve geleceği zaman huzursuz olup yine acaba ne yasycaz diye beklemek . Hep ben sarılıp kucağına oturup onunla çocuk gbi ilgilenirken smdi o bana sarildignda bi an once ondan kaçma isteği . Belkide cok ilgiden boyle oldu bilemem ! Ya ilişkiye girdgmzde bile bişey hissetmiyorum aşk adına sevgi adına . Bunun iğrenç bişey oldgnu ve bian once son vermem gerektiğini biliyorum ama neden olmuyo neyi bekliyorum onu biliyorum ! Pismanliklarimin neler olacağını düşününce cocuklarim geliyo aklıma onlar babalarını muhakkak isteyecekler ha görüşecekler de elbet ama evli oldgmuz gbi her akşam aynı evin içinde olduğu gibi olmycak malesef . Sonra bayram sabahları özel güzel günler de hep eksikliklerni hissedecekler ! Suan kirginliklarim okadar çok ki .. eşimin beni her konuda kısıtlaması yaşadığımız huzursuz luklari düşününce kendim adına asla pişman olacağımi düşünmüyorum !Diğer mesajlarınıza bakılırsa iç sesinizi dinlemenizi öneririm.
Eşiniz size kısaca "ben kötü biriyim, sana zaten iyi davranmıyorum, çocuklarıma da kötü davranabilirim" demiş,
bunu da dürüstlük kavramının arkasına sıgınarak yapıyor ki böylece suçunu bastırmak üzere -aklınca- teraziyi dengeleyebilsin.
Fakat hayat öyle değil, bazı yanlışlar tüm dogruları götürür.
Peki sizin ve cocuklarınız için dogrularınız neler?
Pişman olmak istemediginizden bahsetmişsiniz. Hangi durumlarda gerçekten pişmanlık yaşayabileceginizi düşünmenizi tavsiye ederim.
Allah yardımcınız olsun . Bende annemle babamla bazı sorunlar yasardim ama es daha zormuş bundan emin olabilirsiniz !ailemle bazı olaylardan ötürü soğuğuz.bana eşinizin davrandığı gibi davranıyorlar.ne kadar rahatsız edici olduğunu biliyorum.insanın ailesi yapınca bile kötü oluyor.biliyorum eşte aile .yalnız bunlar benim annem ve babam.
bence böyle sürerse ayrılın.
smdi eve geleceği zaman huzursuz olup yine acaba ne yasycaz diye beklemek .