Eşime çalış dediğimde sinirleniyor

Size kötü bir haberim var. Her şey ilgi, terbiye ve sevgi ile oluyor. Çocuk psikolojisi ile ilgili eğitim almış biri olarak söylüyorum. :KK51:
Çocuk psikolojisine ilgi duyuyorum. Daha doğrusu yaşam serüvenimizin en önemli kısmı çocukluk olduğundan, çocuğumu daha doğru yetiştirebilmek istiyorum. Henüz bekarım :)
Bana kitap önerebilir misiniz? Bu konuyla alakalı bir kitap okudum. Nihan Kaya “İyi Aile Yoktur “
 
Merhaba arkadaşlar iyi bayramlar dilerim herkese. 24 yaşındayım ve 2 senelik evliyim konuya nasıl gireceğim bilmiyorum ama şöyle başlıcam direk konuya ; BUNALDIM.
Eşim de 30 yaşında. 7 yaşındayken anne babası boşanıyorlar, annesiyle birlikte yaşıyolar babasından hayır yok kısacası,en son 10 sene önce görmüş babasıyla baba sevgisi nedir baba nedir bilmiyor kısacası (birazdan buraya bağlıcam konuyu)
Evlenmden önce 2 buçuk ay bi sevgililik dönemimiz oldu bazı durumlar gereği kaçmak zorunda kaldım, sevgiliyken zaten evlenmeyi hep düşünüyorduk aileler de tanıştı vs hatta bana diyordu ki; " annemle yaşıyorum biliyorsun,evlendiğimiz de 1 sene olur 2 sene olur işe girer çalışırım sonra kendi evimize çıkarız" diyordu gelelim fasülyenin faydalarına... 2 sene oldu işe girmedi. Girmek istemedi! Yok ben çalışmak istemiyorum çalışmak köleliktir,köle gibi çalışcam hakkımı vermicekler vs neyse sustum haklısın dedim ta ki 6-7 ay öncesine kadar. Ailem ile benim oturduğum evin arasında 2 saatlik mesafe var bu yüzden her gittiğimde aileme kalıyorum 2 3 gün. Neyse bir gün canıma tak etti ne düşünürse düşünsün dedim aradım çalışmasını istedim, ama tabiki bunu tatlı dilli bir şekilde "fikrin nedir,ne yapalım" gibisinden sordum. Ayrı eve çıkalım dediğim için sen benim annemi istemiyorsun diye tartıştık. Anneni istemiyorum demedim,sadece ikimizde rahat değiliz bunu biliyorsun dedim eşime. Afedersiniz ama rahat bir ilişkiye girmek için annesinin komşuya,arkadaşa,ya da eşimin anneannesine gitmesini bekliyorduk. Bunu dediğim için nankör oldum,işte yok sen vöyle kayınvalide bulamazsın vs analamadan dinlemeden gitmiş annesine söylemiş işte ben onu güya istemiyormuşum da ondan ayrı eve çıkmak istiyormuşum diye. Neyse annesi de bizi istemeyeni ben hiç istememem demiş,boşanma konusu açılınca göbek atmış. Yine hüyğümdür durumu bari ona izah edeyim dedim yok açmıyor. Bu durum olunca aişemin yanındaydım tabi,eşimle 10 güne yakın bi ayrı kaldık,boşanmaya kadar gitmiştik avukat bakınmıştık falan. Neyse en sonunda bi şekilde karara vardık ve tekrar deneyelim dedik bana söz verdi çalışıcam edicem vs bir kaç iş bakındı iş görüşmesine gitti olmadı diye daha da iş bakmadı.Kızlar eminim ki çoğu kadın,hele ki yeni evlenen biri asla istemez kayınvalidesiyle oturmayı,herşeyine karışılmasını.. hadi dedim bir kaç aylık evliyken heyecanla 3- 5 ay dayanayım işe girip ev bakarız dedim yok 2 sene oldu hala işe giricek. Arada babam sağlam iş ilanları gönderiyor bana ona söylediğimde " sana kaç defa dedim çalışmak istemiyorum zorlama bu konuda beni iş konusu açılınca afakanlar basıyor bunalıyorum diye" diyip bağırmaya tartışmaya başladı. Annesinin bi emekli maaşıyla geçiniyoruz şuan. Kiradayız üstelik emekli maaşı da 3. Bin tl kaldı ki asgari ücret şuan yetmezken.. e bi kadın olarak isteklerim vs var benim demi. Ben her zaman aileme gideceğim zamanlarda babama diyorum ki baba para gönderir misin size gelicem diye sağolsun gönderiyor ama utanıyorum artık istemekten. Geçenler de banyoda ki termosifon bozuldu şofben taktırdık bir kaç gün önce topraklama olmadığı için de uyardılar bizi çarpılanilirsiniz diye elektrikçi dedi. Ona da bi şofbenle birlikte (ev sahibi değil biz aldık üstelik) 1000 tl gitti ama yıkanamıyoruz.Ev sahibi desen açık açık napıyorsanız yapın diyor. Evden çıkıp farklı ev bakınsak 3 bin tl emekli maaşıyla nakliyeye para gitcek. Hadi onu da geçtim oturduğumuz ev eşyalı yani başka eve taşınsak eşya almak zorunsa kalcaz falan... Kısacası kafayı yemek üzereyim. Eşim bir de bunun üstüne arkadaşlarıyla futbol maçında dirseğini kırdı ameliyat parası bir de 30. Tl ona gitti özel hastanede. Teyzesi ödedi sağolsun borç olarak. E kredi deseniz 10 tane kredi borcumuz var. Ev deseniz temizleseniz dahi içinde oturulmayavak derece de. Ailemi ben yaşadığım eve çağıramıyorum düşünün. Ya yaşıtlarıma bakıyorum evleri,çalışkan eşleri vs bana bakıyorum kaynanasıyla yaşayan,çalışmayan bir eşi,annesinin parasını yemekten gocunmayan bir eşi ve üstüne üstlük onca maddi sıkıntı... Ya işin garibi eşim dışarı çıkmayı da sevmiyor. Bekarken ailem zor izin verdiği halde bile geziniyordum. Ya evliyim bak evli,kocam istemiyor bu sefer dışarıyı. Ya ekmek alamaya bile zar zor üşenir öi bir insan ya bu tembellik de harbiden kaçıncı seviye bilemiyorum. Ya aşağımız da hemen sahil var yürüyüş yapalım diyorum yok,param olmadan gezinmeyi sevmiyorum diyor,içimden e çalış da o zaman para kazan diyorum. Bugünüm dünümün aynısı inanın ki,monoton hep monoton. Sabah kalkıyorum kahvaltı,sigara çay kahve akşam yemek ev işi varsa ev işi,sonra kitao okuyorum bolca,dizi izliyorum. Yaptığım bu. Eşim oyun oynuyor,oyun oynuyor,bir de oyun oynuyor yaptığı bu... Kaynanam iyi kadın aslında fakat rahatsızım aynı evde istediğim gibi giyinemiyorum,istediğim gibi yiyip içemiyorum eşimle yakınlaşıyoruz tam bizi o şekilde yakalıyor. Yani ne kadar kısıtlı hayat ve utanç verici... Bir de kocam ben işe girmeden seni de girmeni istemem diyor. Ay çıldırcam,e napcaz peki ya?
Ayrıca kayınvalidem ilk senelerde evlenmek istiyordu,kendisi güzel de bir kadın yani fakat arada bir gelgir fikirli bir evlenmek istiyorum diyor bir istemiyorum diyor,bazen de diyor ki "belkide allah size bakmam için bana nasip etmedi evlenmeyi ben olmasam napcaktınız annem" eşime boşanma muhabbetleri olduğu zaman vir laf söylemiştim,kendimi evin çocuğu gibi hissediyorum diye cidden öyle. Evlilik bu değil. Bir de utanmadan eşim,ne güzel rahatsın işte demişti bana sorumlulul alsaydın inan ayrı evde olsaydım sen bu kadıncağızın yerinde olsaydın kaçar giderdin diyor bana ya şaka gibi. Ya bunu diyen düşünen adam hala çalışmak istemiyorum diyor bana ya? Saçımı boyarım kayınvalidem yaşlı göstermiş beğenmedim der,dışarı çıkarken halim yoktur özensiz giyerim makyaj yapmam bana şakayla karışık kombinin çok güzel der. Ayrı yaşamamız için annesi ancak evlenip de öyle ayrı çıkarmışız ancak bir de,yanımdan ayırmam diyor. Daha neler var da hangi birini söyleyeceğimi bilmiyorum çok da uzun uzadıya yazdım zaten kızlar fikirlerini nedir cidden kafayı yicem iyi anlaşıyoruz biribirimizi çok güzel seviyoruz fakat bu iş konusu açılınca adam cin çarpmışa dönüyor aramız yine bozuluyor. Yani bu durumdan muzdarip kişilerinin konularının sltına atılan yorumları gördüm,gözünü korkut vs tarzı ama inanın zaten huy olarak olsa da olur olmasa da olur kafasında olduğu için çoğu kez boşanmak istedi benden yok yere de babasızlığına verdim ben. Zamanında annesinden de darbe görmğş babadan da. Babam olsaydı başımda diyor beni zorlasaydı git çalış diye zorlasaydı kolumdan tutup alışırdım çalışmaya,***tüm alışmış tembelliğe napiyim diyor. Ha biliyor da bir de evet :) sizce napmalıyım,inanın konuşmak ya da araya birilerini devreye sokmakla olmuyor denedim. İnanın denedim,eşimi bakın seviyorum,ama ben bu gidişle kimsenin fikrini almadan zatrn boşanıcam bu gidişle. Sadece bu süreç için napmalıyım evden dışarı çıktığımız yok marketten markete insan yüzü görmüyorum ailem harici lütfen bişiler deyin çözüm ne
Yazdıklarınızı baştan sona okudum.Yazmadan önce de epey düşündüm, ne yazılabilir bu konuya diye.
Öncelikle çalışmayan tembel bir erkekle yapılan bir evlilik var.Annesi ile birlikte yaşıyorsunuz.Zor zamanlarınızda babanız aileniz yardım ediyor.Eve giren para sadece annenin emekli maaşı.
Sizin yaşınız ne bilmiyorum ama çok gençsiniz anlaşılan.Ancak eş kişisi 30 yaşında.30 yaş az bir yaş değil.Anne ile büyümüş.Elbette o annede tek başına bir çocuk büyütürken neler çekti kim bilir böyle hayatlar hiç kolay değil.Bizim sorumsuz babalar işte hem kadını aldatıyor, hem anneden hem de çocuğundan boşanıyor.Aslında çocuğu ona bırakacaksın ki sorumluluk alsın.Ancak o çocuğa da yazık tabi.Belli ki anne hem iş (maddi sorunlar) hem çocukla zorlanmış ortaya sorumsuz çalışmayı bilmeyen erkek çocuğu gelmiş.Siz de gitmiş alelacele hiç bir şeyi sorgulamadan bu sorumsuz genci bulup evlenmişsiniz.
Bu saatten sonra oturup enine boyuna düşüneceksiniz.
Eş ben asla çalışmam diyor.Ömrünüz boyu bu çalışmak istemeyen adamı koca diye (yarın baba diye) yanınızda tutacak mısınız.Önce düşünüp buna karar vereceksiniz.Çünkü 30 yaşındaki adam kendini saklamıyor ben çalışmayacağım diyor size (bazıları var iş arıyor bulamıyor bu öyle değil açık ve net) işte siz bu konuda kararınızı netleştireceksiniz. Bu adamla yola devam mı değil mi.
Ben görüşümüz belirteyim.
Çalışmaması ile ilgili cevabı ancak bir uzman verebilir ve çözümü varsa o önerebilir.Ama sonuç alınır mı bilemem.Varsa imkanınız siz kendiniz (madem baba size yardım ediyor) bir uzmandan yardım alın ( bu adam gitmez ondan dedim) ondan bu konuda ne yapabileceğinizi öğrenin, belki bir yol haritası çizer size.
Açık öğretimde okuyorsunuz.Okulunuzu bitirin meslek edinmeye bakın. Bu sorumsuz adamı daha fazla hayatınızda tutmazsınız inşallah.Ayrıca babanıza da yazık size daha ne kadar yardım edecek....
Tüm bunları yeniden oturun sağlam kafa ile düşünün ve yolunuzu çizin.Bu arada unuttum yapacağınız en büyük yanlış çocuk doğurmak olur size hatırlatayım.Onu ben de biliyorum diyeceksiniz hemen biliyorum.Bilmekle yapmak hayata geçirmek farklı şeyler..
 
okuduğum bölüm iktisat. İş olanaklarını iyi görüyorum. Bu yüzden kendimi geliştirmeden günümü kurtarayım diye geçici işe girecek kadar düşmedim de. Ben bir güçlü kadın olarak ayaklarımın üstünde durabiliyorsam
AÖF iktisat okuyup mu garanti ise gireceğinize inanıyorsunuz?
AÖF iktisat okumak kendinizi geliştirmek mi?
AÖF iktisat okuduğunuz icin ayakların üzerinde durdugunuzu mu dusunuyorsunuz?
AÖF iktisat okurken bir yandan da bir ise girip günü kurtarmak düşmek mi?!
Valla sizin kafa going to go, Kari koca birbriinize çok uygunsunuz. İkiniz de hayal alemindesiniz. İkiniz de bir işin ucunu tutmaktansa asalak gibi yaşamayı, bit gibi insanların kafasına yerleşip onların kanını emip semirecek hayat yaşamayı normal buluyorsunuz.
Yirmi otuz yaşındaki gençler evde yayılsın,g.t büyütsün ama ellili yaşlardaki damadın annesi,kızın babası, hatta yetmişli yaşlardaki anane bile yardımda bulunsun. Bu arada yardımda bulunmayan damadın babası da tü kaka. Adamın iki gram şansı varsa size selam bile vermez, bir de ona dadanmayin diye.
Ne sefil bir hayat
Bekarken baban gezmeye göndermemis, şimdi kocan alt sokaktaki sahile çıkmana izin vermiyor. Ömrün ondan bundan para dilenmekle , kaynana komşuya gidince kocanla sevişmekle geçiyor.
Azıcık gerçeklere baksana...
iki buçuk ayda işsiz adama kactiysan (nasıl bir zorunluluk vardı onu da anlamadım,aileler tanışmış, baba hala sana yardimda bulunacak kadar ılımlı. Hamile kaldım desek ortada bebek yok..nasıl bir zorunluluk insana bunu yaptırır ki) bu cesaret sahibi birisin demektir. Yani baba evini bırakıp , onca lafı sözü vs yiyeceğini bilip kaçmak kolay değil
Eeee, bunu yapan insan bu iğrenç hayattan çıkıp kurtulmak için bu adamdan kaçamaz mi?
Kendine bu hayatı mi layık görüyorsun?
25 yaşındasın, ben senin yaşındayken Avrupa'da görmediğim ülke kalmamıştı. Tek başıma ,üç kuruş dilimle oradan oraya gezerdim.
Senin yaşında evli insanlarla dolu çevrem , onlar da yok balayına muglaya mi gitsek Kapadokyaya mi, yok takı parasıyla araba mı alsak bakiye mi gitsek falan, böyle şeylerin derdine dusuyorlar. Anne babalarini agirliyorlar evlerinde ,çeyizlik takımlarını serip güzel yemekler yapıyorlar. Anne babasindan para istemeyi geç, annebabasinin evine market alışverişi yapıp - lokum çikolata alıp gidiyorlar. Aileleri paraya sıkışınca çıkartıp üç beş veriyorlar.
Bir de senin yaşadığın hayata bak, eğer ona hayat dersek.
Biraz uzaktan bak kendine ve de ki 'ben bu rezaleti hak edecek ne yaptım, ben daha iyilerine layık değil miyim'
Ona göre, eğer hak ettigin hayatın bu çukur olmadığını düşünüyorsan silkelen ve kendine gel.
Nasıl baba evinden kactiysan şu koca evinden de kaçıp kurtulmanın bir yolunu bul
 
Son düzenleme:
Ya çok özür dilerim kurmak istemiyorum ben çok iyi bi üniversitede iyi bir bölüm okudum asgari ücret alamıyorum çalışırken. Lütfen hayal dünyasında yaşama açık öğretimde iktisat okudun diye seni sürekli olarak bir işe mi alacaklar Allah aşkına lütfen hayatın gerçeklerini gör. Bu bölümden ne bekliyorsun memur falan olmayı ya da masa başı bir işi mi? Gör hayatın gerçeklerini biran önce bu adamdan boşan çünkü çalışmayacak dön annenin yanına gir işe zaten çocuğun falan yok biriyle tanışır düzgün bir evlilik gene yaparsın ölene kadar kendine yakıştırdığın hayat bu mu lütfen ben okurken şoka uğradım 3000 TL ile nasıl geçiniyorsunuz? Lütfen yapma kendine acilen bırak bu adamı aşk sevgi bir yere kadar çocuk falan olur kazaara iyice bitersin
Yani ben çalışıyorum hobi olarak okuyorum o bölümleri kimse kusura bakmasın.
Tamam kendini geliştirmek, açıktan bile olsa üniversite bitirmek güzel ama önce bir geçimini sağlaması gerekiyor o insanın
 
Hedefim var yaşım genç evet okuduğum bölüm iktisat. İş olanaklarını iyi görüyorum
Sokakta elimi gelişi güzel sallayıp on kişiye çarpsam dokuzu iktisat mezunudur.

Konuyu gerçekçi bulmadım ama gerçek oluğunu varsayarak yazacağım, gencecik yaşta kocaya kaçacağınıza eğitiminize odaklansaydınız şu an bambaşka bir hayat yaşıyor olurdunuz. Aileniz tembel kocanızın değil sadece sizin finansörünüz olurdu. Meslek sahibi olduktan sonra dilediğiniz gibi yaşardınız.

Ya boşanıp hayatınızı kurtarırsınız ya da ömür boyu birilerine bağımlı yaşarsınız. Seçim sizin.
 
Merhaba arkadaşlar iyi bayramlar dilerim herkese. 24 yaşındayım ve 2 senelik evliyim konuya nasıl gireceğim bilmiyorum ama şöyle başlıcam direk konuya ; BUNALDIM.
Eşim de 30 yaşında. 7 yaşındayken anne babası boşanıyorlar, annesiyle birlikte yaşıyolar babasından hayır yok kısacası,en son 10 sene önce görmüş babasıyla baba sevgisi nedir baba nedir bilmiyor kısacası (birazdan buraya bağlıcam konuyu)
Evlenmden önce 2 buçuk ay bi sevgililik dönemimiz oldu bazı durumlar gereği kaçmak zorunda kaldım, sevgiliyken zaten evlenmeyi hep düşünüyorduk aileler de tanıştı vs hatta bana diyordu ki; " annemle yaşıyorum biliyorsun,evlendiğimiz de 1 sene olur 2 sene olur işe girer çalışırım sonra kendi evimize çıkarız" diyordu gelelim fasülyenin faydalarına... 2 sene oldu işe girmedi. Girmek istemedi! Yok ben çalışmak istemiyorum çalışmak köleliktir,köle gibi çalışcam hakkımı vermicekler vs neyse sustum haklısın dedim ta ki 6-7 ay öncesine kadar. Ailem ile benim oturduğum evin arasında 2 saatlik mesafe var bu yüzden her gittiğimde aileme kalıyorum 2 3 gün. Neyse bir gün canıma tak etti ne düşünürse düşünsün dedim aradım çalışmasını istedim, ama tabiki bunu tatlı dilli bir şekilde "fikrin nedir,ne yapalım" gibisinden sordum. Ayrı eve çıkalım dediğim için sen benim annemi istemiyorsun diye tartıştık. Anneni istemiyorum demedim,sadece ikimizde rahat değiliz bunu biliyorsun dedim eşime. Afedersiniz ama rahat bir ilişkiye girmek için annesinin komşuya,arkadaşa,ya da eşimin anneannesine gitmesini bekliyorduk. Bunu dediğim için nankör oldum,işte yok sen vöyle kayınvalide bulamazsın vs analamadan dinlemeden gitmiş annesine söylemiş işte ben onu güya istemiyormuşum da ondan ayrı eve çıkmak istiyormuşum diye. Neyse annesi de bizi istemeyeni ben hiç istememem demiş,boşanma konusu açılınca göbek atmış. Yine hüyğümdür durumu bari ona izah edeyim dedim yok açmıyor. Bu durum olunca aişemin yanındaydım tabi,eşimle 10 güne yakın bi ayrı kaldık,boşanmaya kadar gitmiştik avukat bakınmıştık falan. Neyse en sonunda bi şekilde karara vardık ve tekrar deneyelim dedik bana söz verdi çalışıcam edicem vs bir kaç iş bakındı iş görüşmesine gitti olmadı diye daha da iş bakmadı.Kızlar eminim ki çoğu kadın,hele ki yeni evlenen biri asla istemez kayınvalidesiyle oturmayı,herşeyine karışılmasını.. hadi dedim bir kaç aylık evliyken heyecanla 3- 5 ay dayanayım işe girip ev bakarız dedim yok 2 sene oldu hala işe giricek. Arada babam sağlam iş ilanları gönderiyor bana ona söylediğimde " sana kaç defa dedim çalışmak istemiyorum zorlama bu konuda beni iş konusu açılınca afakanlar basıyor bunalıyorum diye" diyip bağırmaya tartışmaya başladı. Annesinin bi emekli maaşıyla geçiniyoruz şuan. Kiradayız üstelik emekli maaşı da 3. Bin tl kaldı ki asgari ücret şuan yetmezken.. e bi kadın olarak isteklerim vs var benim demi. Ben her zaman aileme gideceğim zamanlarda babama diyorum ki baba para gönderir misin size gelicem diye sağolsun gönderiyor ama utanıyorum artık istemekten. Geçenler de banyoda ki termosifon bozuldu şofben taktırdık bir kaç gün önce topraklama olmadığı için de uyardılar bizi çarpılanilirsiniz diye elektrikçi dedi. Ona da bi şofbenle birlikte (ev sahibi değil biz aldık üstelik) 1000 tl gitti ama yıkanamıyoruz.Ev sahibi desen açık açık napıyorsanız yapın diyor. Evden çıkıp farklı ev bakınsak 3 bin tl emekli maaşıyla nakliyeye para gitcek. Hadi onu da geçtim oturduğumuz ev eşyalı yani başka eve taşınsak eşya almak zorunsa kalcaz falan... Kısacası kafayı yemek üzereyim. Eşim bir de bunun üstüne arkadaşlarıyla futbol maçında dirseğini kırdı ameliyat parası bir de 30. Tl ona gitti özel hastanede. Teyzesi ödedi sağolsun borç olarak. E kredi deseniz 10 tane kredi borcumuz var. Ev deseniz temizleseniz dahi içinde oturulmayavak derece de. Ailemi ben yaşadığım eve çağıramıyorum düşünün. Ya yaşıtlarıma bakıyorum evleri,çalışkan eşleri vs bana bakıyorum kaynanasıyla yaşayan,çalışmayan bir eşi,annesinin parasını yemekten gocunmayan bir eşi ve üstüne üstlük onca maddi sıkıntı... Ya işin garibi eşim dışarı çıkmayı da sevmiyor. Bekarken ailem zor izin verdiği halde bile geziniyordum. Ya evliyim bak evli,kocam istemiyor bu sefer dışarıyı. Ya ekmek alamaya bile zar zor üşenir öi bir insan ya bu tembellik de harbiden kaçıncı seviye bilemiyorum. Ya aşağımız da hemen sahil var yürüyüş yapalım diyorum yok,param olmadan gezinmeyi sevmiyorum diyor,içimden e çalış da o zaman para kazan diyorum. Bugünüm dünümün aynısı inanın ki,monoton hep monoton. Sabah kalkıyorum kahvaltı,sigara çay kahve akşam yemek ev işi varsa ev işi,sonra kitao okuyorum bolca,dizi izliyorum. Yaptığım bu. Eşim oyun oynuyor,oyun oynuyor,bir de oyun oynuyor yaptığı bu... Kaynanam iyi kadın aslında fakat rahatsızım aynı evde istediğim gibi giyinemiyorum,istediğim gibi yiyip içemiyorum eşimle yakınlaşıyoruz tam bizi o şekilde yakalıyor. Yani ne kadar kısıtlı hayat ve utanç verici... Bir de kocam ben işe girmeden seni de girmeni istemem diyor. Ay çıldırcam,e napcaz peki ya?
Ayrıca kayınvalidem ilk senelerde evlenmek istiyordu,kendisi güzel de bir kadın yani fakat arada bir gelgir fikirli bir evlenmek istiyorum diyor bir istemiyorum diyor,bazen de diyor ki "belkide allah size bakmam için bana nasip etmedi evlenmeyi ben olmasam napcaktınız annem" eşime boşanma muhabbetleri olduğu zaman vir laf söylemiştim,kendimi evin çocuğu gibi hissediyorum diye cidden öyle. Evlilik bu değil. Bir de utanmadan eşim,ne güzel rahatsın işte demişti bana sorumlulul alsaydın inan ayrı evde olsaydım sen bu kadıncağızın yerinde olsaydın kaçar giderdin diyor bana ya şaka gibi. Ya bunu diyen düşünen adam hala çalışmak istemiyorum diyor bana ya? Saçımı boyarım kayınvalidem yaşlı göstermiş beğenmedim der,dışarı çıkarken halim yoktur özensiz giyerim makyaj yapmam bana şakayla karışık kombinin çok güzel der. Ayrı yaşamamız için annesi ancak evlenip de öyle ayrı çıkarmışız ancak bir de,yanımdan ayırmam diyor. Daha neler var da hangi birini söyleyeceğimi bilmiyorum çok da uzun uzadıya yazdım zaten kızlar fikirlerini nedir cidden kafayı yicem iyi anlaşıyoruz biribirimizi çok güzel seviyoruz fakat bu iş konusu açılınca adam cin çarpmışa dönüyor aramız yine bozuluyor. Yani bu durumdan muzdarip kişilerinin konularının sltına atılan yorumları gördüm,gözünü korkut vs tarzı ama inanın zaten huy olarak olsa da olur olmasa da olur kafasında olduğu için çoğu kez boşanmak istedi benden yok yere de babasızlığına verdim ben. Zamanında annesinden de darbe görmğş babadan da. Babam olsaydı başımda diyor beni zorlasaydı git çalış diye zorlasaydı kolumdan tutup alışırdım çalışmaya,***tüm alışmış tembelliğe napiyim diyor. Ha biliyor da bir de evet :) sizce napmalıyım,inanın konuşmak ya da araya birilerini devreye sokmakla olmuyor denedim. İnanın denedim,eşimi bakın seviyorum,ama ben bu gidişle kimsenin fikrini almadan zatrn boşanıcam bu gidişle. Sadece bu süreç için napmalıyım evden dışarı çıktığımız yok marketten markete insan yüzü görmüyorum ailem harici lütfen bişiler deyin çözüm ne
Evlenip aile kurmaya kalkışmış biri, ben çalışmak istemiyorum diye derip kavga çıkarıyor, annesi de oğluna yanlışını, söylemiyor, yaşadığınız saçma, yalnız ve boş bir hayat, maddi açıdan ciddi sıkıntılı vs vs vs derken böyle bir hayat kaç yıl çekilir? Nasıl çekilir? Ya da çekilir mi?
 
Bu arada konu sahibine bir konuda hak veriyorum. Konu sahibi eğer çalışmaya başlarsa bu adam asla işe girmez. Kadının maaş günlerini gözler.
Zaten kaçırdığı kızın babasından para iste diyen biri rahatlıkla yapar bu dediğimi
Konu sahibinin önünde iki yok var ya ayrılacak ya bu adamı olduğu gibi kabul edip kıt kanaat geçinecek.
Adamın çalışması ayrı eve çıkmaları falan hayal
Çok zorlarsa bir ay çalışır 5 ay oturur bu tür adamlar
 
Burada bu paylaşım gibi o kadar değişik konular okuyoruz ki. Herkesin alması gereken dersler oluyor.
Öncelikle kızlarımız çok zayıf güçsüz.(bedensel değil tabi demek istediğim)
İşte görüyoruz.Böyle bir koca .Aslında ortada koca bile yok.Hala boşanmayı düşünmeyip bu sorumsuz adamla hayata nasıl devam edebilirim peşinde bir genç kızımız.Yaşadıklarını yaşayacaklarını hiç sorgulamayan bir genç.O kadar benzer konu açılıyor ki.Tamam kabul ederim boşanma o kadar kolay değil.Ancak söylemek istediğim o değil.Bakın burası daha çok genç evliler sitesi.Çocuklar yetiştiriliyor.Bu yaşananları ders alın.Artık online çocuk eğitiminden başlayıp her konuda videolar var.Uzmanlar çok güzel anlatıyor.Ben hep diyorum boş konulu haha hihi li videolar izleneceğine bizleri zenginleştirecek videolara yönlenelim.
Bunun gibi o kadar çok konu var ki burada.Demek ki kızlarımızı yetiştirirken yapılan büyük yanlışlıklar var.
Güçlü kadınlarımız kızlarımız nasıl güçlü kaldıklarını nasıl bir iyi eğitim aldıklarını anlatsınlar biraz karşı tarafları yargılamadan önce.
İnanın ben böyle konuları okuyunca bu kızları bu bakışları görünce sinirleniyorum inanın
Evet eğitim işte her şeyin başı...
 
Babam ve anneannesi yardım ediyor. Olur ders veririz merak etmeyin isterseniz size de ücretsiz terbiye verebilirim.

Ayyy laf mı soktun sen bakiyim ☺️ ama maalesef herkes sizin aileniz gibi olamıyor,eğer sadece terbiye, ilgi ve sevgi ile olabilseydi kimse sizin gibi kendisinde olup da başkasında olmayan,tıpkı şekeri olmayıp hava atan çocuk gibi şımarık olmazdı. 🌺

Ay sadece su 2 cevabınızı okuyabildim gerisini için almadı.
En iyi aile sizde , en mükemmel terbiye(!) Sizde. Sayamayacağım bütün erdemler sizde bizler ise sizin yanınızda solda sıfırız.

Eğer sizin uslubunuz genel anlamda buysa zaten karı koca gayet denksiniz. Şaşırmamak gerek. burda size akıl vermek isteyen herkese laf sokmak için kullandığınız zekanızı İşi olmayan adama kaçarken de kullansaydınız keşke. Bi de kaynana yanında oturacağınızı bilerek kaçmışsınız.

Babanıza da yazık adamın kızı kaçmış utancı yetmemiş şimdi de boşandı dedirtmemek için kocanıza da anasına da bakıyor. Kocanızdaki ne çeşit bi yüzsüzlük ki babandan para iste diyebiliyor o da ayrı.

Kocanız demiş ya hanimbenim g**tüm rahata alıştı diye. Sizin mabadınız da farklı değil bence

Ayrıca AÖF iktisat okuyunca herhangi bir şirkete ceo falan olmuyorsunuz bilginiz olsun. Bu ülkede nice yeni mezun mühendisler mimarlar diş hekimleri asgari ücretin biraz üstü maaşlara iş bulabiliyorken siz ne umuyorsunuz acaba 100 kişiden 95 inin sırf diplomam olsun diye okuduğu bölümden mezun olarak?

Boşanmayı da düşünmüyorsunuz nasılsa bu mükemmel evliliğinizi arka arkaya 2 çocuk yaparak taçlandırın. Aşkınızın meyveleri olmasın mı? Ona da baban bakar nasılsa. Evlenmeyi bilmişsiniz ama daha ana baba eline bakmamayı öğrenememişsiniz. Yahu ben 16 yaşımdan beri çalışıyorum evliliği geçtim bekarken bile ailemden ayrı yaşıyordum ünv den sonra asla babamdan anamdan 1 lira istemedim. Utandım. Bi de evliyken mi istiycem? Çalış kazan harca paran varken git yokken gitme varsa ye yoksa yeme. Azcık gurur sahibi olun madem boşanmaya niyetiniz yok çalışmaya niyetiniz yok koynunuza aldığınız adam(!) İle biraz aç kalın da hayatı öğrenin yoksa ikiniz de analarınız babalarınız ölmeden(Allah geçinden versin) adam olmaya niyetiniz yok.

İlk üzülmüştüm konunuza ama bakıyorum da tam tencere kapaksınız. Ailelerinize üzüldüm...
 
AÖF iktisat okuyup mu garanti ise gireceğinize inanıyorsunuz?
AÖF iktisat okumak kendinizi geliştirmek mi?
AÖF iktisat okuduğunuz icin ayakların üzerinde durdugunuzu mu dusunuyorsunuz?
AÖF iktisat okurken bir yandan da bir ise girip günü kurtarmak düşmek mi?!
Valla sizin kafa going to go, Kari koca birbriinize çok uygunsunuz. İkiniz de hayal alemindesiniz. İkiniz de bir işin ucunu tutmaktansa asalak gibi yaşamayı, bit gibi insanların kafasına yerleşip onların kanını emip semirecek hayat yaşamayı normal buluyorsunuz.
Yirmi otuz yaşındaki gençler evde yayılsın,g.t büyütsün ama ellili yaşlardaki damadın annesi,kızın babası, hatta yetmişli yaşlardaki anane bile yardımda bulunsun. Bu arada yardımda bulunmayan damadın babası da tü kaka. Adamın iki gram şansı varsa size selam bile vermez, bir de ona dadanmayin diye.
Ne sefil bir hayat
Bekarken baban gezmeye göndermemis, şimdi kocan alt sokaktaki sahile çıkmana izin vermiyor. Ömrün ondan bundan para dilenmekle , kaynana komşuya gidince kocanla sevişmekle geçiyor.
Azıcık gerçeklere baksana...
iki buçuk ayda işsiz adama kactiysan (nasıl bir zorunluluk vardı onu da anlamadım,aileler tanışmış, baba hala sana yardimda bulunacak kadar ılımlı. Hamile kaldım desek ortada bebek yok..nasıl bir zorunluluk insana bunu yaptırır ki) bu cesaret sahibi birisin demektir. Yani baba evini bırakıp , onca lafı sözü vs yiyeceğini bilip kaçmak kolay değil
Eeee, bunu yapan insan bu iğrenç hayattan çıkıp kurtulmak için bu adamdan kaçamaz mi?
Kendine bu hayatı mi layık görüyorsun?
25 yaşındasın, ben senin yaşındayken Avrupa'da görmediğim ülke kalmamıştı. Tek başıma ,üç kuruş dilimle oradan oraya gezerdim.
Senin yaşında evli insanlarla dolu çevrem , onlar da yok balayına muglaya mi gitsek Kapadokyaya mi, yok takı parasıyla araba mı alsak bakiye mi gitsek falan, böyle şeylerin derdine dusuyorlar. Anne babalarini agirliyorlar evlerinde ,çeyizlik takımlarını serip güzel yemekler yapıyorlar. Anne babasindan para istemeyi geç, annebabasinin evine market alışverişi yapıp - lokum çikolata alıp gidiyorlar. Aileleri paraya sıkışınca çıkartıp üç beş veriyorlar.
Bir de senin yaşadığın hayata bak, eğer ona hayat dersek.
Biraz uzaktan bak kendine ve de ki 'ben bu rezaleti hak edecek ne yaptım, ben daha iyilerine layık değil miyim'
Ona göre, eğer hak ettigin hayatın bu çukur olmadığını düşünüyorsan silkelen ve kendine gel.
Nasıl baba evinden kactiysan şu koca evinden de kaçıp kurtulmanın bir yolunu bul
Ah yengenc Hanım ah. Kadın kendini kötü bir durumda olarak görmüyor. Ona göre ayaklarının üstünde duruyormuş zaten. :deli: Kayınvalide parasıyla yan gelip yatıyoruz evet deyip kendi kendine ironi falan yapıyor, rahat rahat. :olamaz: Ben olsam şunun şakasını bile yapamazdım. İki yıl ya, iki koca yıl elin kadınının evinde tek kuruş vermeden yaşamışsın. Daha babam yardım etti diyor. Yediğin, içtiğin, faturalar falan ne oldu? Kayınvalidenin maaşı ödemedi mi onları? Kullandığın o beğenmediğin eşyalar kimin? Hepsi para işte, o kadının parası ve emeği.
Daha babam para veriyor, kitap, sigara, öz bakım malzemeleri vs. alıyorum diyor. Kayınvalide karnını doyuruyor, babası da giydiriyor kuşandırıyor. Oh ne güzel hayat.
Valla benim öz anne babam çekmez beni bu kadar. Baba bana para ver sigara alacağım her ay desem... Ovv düşünemiyorum bile.
 
Herkes sayfalarca mantıklı mantıklı tavsiyeler etmiş yorumlar yapmış da bu öyle bir konu değil bence. Köylerde birbiriyle basgoz edilip ebeveyn gözetiminde barınan zihinsel engelli çiftler vardır, bunlar onların şehir versiyonu arkadaşlar. Konu sahibinin telefon kullanabilme ve okuyup yazma seviyesine bakınca durumları çok ağır değil belki ama evlilik kurma topluma karışma ehliyetleri yok büyük ihtimalle. O yüzden aileler aç kalmayacaklari kadar destek veriyor. Ben kv nin ve kızın ailesinin korunma konusunda da bunları kontrol altında tuttuğunu düşünüyorum. Yoksa iki yılda çoktan urerlerdi.
 
Ay bunu da içimde tutamıycam.

Okumakla övündüğün kitapların parasını muhtemelen baban veriyor. O kitapları okurken içtiğin kahvenin çayın sigaranın parasını da kaynanan. Demekki neymiş kendini geliştirmek sadece okunakla olmuyormuş. Önce biraz onurlu olup insanların üzerinden geçinmeden ayakta durabilmek ile başlıyor kendini geliştirmek.
 
Neden eşim çalışmazken ben çalışayım,annesiyle yıllarca yaşayan kendisi eve bir ekmek getirmeyen yine kendisi,annesine ev konusunda yardım için en çok o mu yardım etmeli ben mi? Bilip bilmeden konuşacağınıza iyi okusaydınız yazımı. Orada dedim ki hatta eşim kendisi işe girene kadar benim de çalışmamı istemiyor. Yani merak etmeyin yan gelip yatmıyorum ayrıca ben açıktam okuyorum ben böyle çabalarken onun böyle "yan gelip yatması" zoruma gidiyor !
konunuza inanmadım .3000 tl maaşla kira veriliyor10 tane kredi ödeniyor sigara içiliyor termosifon alınıyor ha.evde eşyalıymış üstelik.tek eşyası olmayan ipiyle sapından başka bir şeyi olmayan annannemin deyimiyle bir adamla yaşadığınıza inanmadım ben.bu aile kaya kovuğundamıydı bunca yıl?
 
3000 tl para.1000 tl en kötü evin kirası ki eşyalıymış ev 1000 olabilir mi bilemedim?3 kişi sigara içiyor 500 o ayda.en düşüklerinden 150 tl telefon 100 tl su 150 tl elektrik ayda ortalama 200 tl de yakıt desek 2100 tl si gitti bile.geriye 900 tl kaldı.bunla mutfak masrafı mı olacak giyim mi eve alınan ufak tefek eşya mı ilaç katkı payı mı yol parası mı .ben bu konuda tek mantıklı şey göremedim ayoll
 
3000 lira gelirle gerçekten kahve, kitap ve dizi keyfi yapabiliyor musunuz? Tek yaptığım bunlar demişsiniz de bunlar için bile bütçe lazım. Market rafında satılan kitaplar bile 50 lira nerdeyse. Sizin gelirinizle yapabileceğiniz tek şey kirayı ödeyip makarna peynir yemek olabilir, geri kalanı ne derseniz deyin olmaz.
Ben çalışmam, çalışmayı sevmiyorum diyen bir kocanın aşkından yataklara dahi düşsem kahrını çekmem, böyle hayat mı olur? Yarın çocuğunuz olsa ne yapacaksınız? Boşanın ne hali varsa görsün, hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde dediğimiz şey bu değil.
 
Bu
Merhaba arkadaşlar iyi bayramlar dilerim herkese. 24 yaşındayım ve 2 senelik evliyim konuya nasıl gireceğim bilmiyorum ama şöyle başlıcam direk konuya ; BUNALDIM.
Eşim de 30 yaşında. 7 yaşındayken anne babası boşanıyorlar, annesiyle birlikte yaşıyolar babasından hayır yok kısacası,en son 10 sene önce görmüş babasıyla baba sevgisi nedir baba nedir bilmiyor kısacası (birazdan buraya bağlıcam konuyu)
Evlenmden önce 2 buçuk ay bi sevgililik dönemimiz oldu bazı durumlar gereği kaçmak zorunda kaldım, sevgiliyken zaten evlenmeyi hep düşünüyorduk aileler de tanıştı vs hatta bana diyordu ki; " annemle yaşıyorum biliyorsun,evlendiğimiz de 1 sene olur 2 sene olur işe girer çalışırım sonra kendi evimize çıkarız" diyordu gelelim fasülyenin faydalarına... 2 sene oldu işe girmedi. Girmek istemedi! Yok ben çalışmak istemiyorum çalışmak köleliktir,köle gibi çalışcam hakkımı vermicekler vs neyse sustum haklısın dedim ta ki 6-7 ay öncesine kadar. Ailem ile benim oturduğum evin arasında 2 saatlik mesafe var bu yüzden her gittiğimde aileme kalıyorum 2 3 gün. Neyse bir gün canıma tak etti ne düşünürse düşünsün dedim aradım çalışmasını istedim, ama tabiki bunu tatlı dilli bir şekilde "fikrin nedir,ne yapalım" gibisinden sordum. Ayrı eve çıkalım dediğim için sen benim annemi istemiyorsun diye tartıştık. Anneni istemiyorum demedim,sadece ikimizde rahat değiliz bunu biliyorsun dedim eşime. Afedersiniz ama rahat bir ilişkiye girmek için annesinin komşuya,arkadaşa,ya da eşimin anneannesine gitmesini bekliyorduk. Bunu dediğim için nankör oldum,işte yok sen vöyle kayınvalide bulamazsın vs analamadan dinlemeden gitmiş annesine söylemiş işte ben onu güya istemiyormuşum da ondan ayrı eve çıkmak istiyormuşum diye. Neyse annesi de bizi istemeyeni ben hiç istememem demiş,boşanma konusu açılınca göbek atmış. Yine hüyğümdür durumu bari ona izah edeyim dedim yok açmıyor. Bu durum olunca aişemin yanındaydım tabi,eşimle 10 güne yakın bi ayrı kaldık,boşanmaya kadar gitmiştik avukat bakınmıştık falan. Neyse en sonunda bi şekilde karara vardık ve tekrar deneyelim dedik bana söz verdi çalışıcam edicem vs bir kaç iş bakındı iş görüşmesine gitti olmadı diye daha da iş bakmadı.Kızlar eminim ki çoğu kadın,hele ki yeni evlenen biri asla istemez kayınvalidesiyle oturmayı,herşeyine karışılmasını.. hadi dedim bir kaç aylık evliyken heyecanla 3- 5 ay dayanayım işe girip ev bakarız dedim yok 2 sene oldu hala işe giricek. Arada babam sağlam iş ilanları gönderiyor bana ona söylediğimde " sana kaç defa dedim çalışmak istemiyorum zorlama bu konuda beni iş konusu açılınca afakanlar basıyor bunalıyorum diye" diyip bağırmaya tartışmaya başladı. Annesinin bi emekli maaşıyla geçiniyoruz şuan. Kiradayız üstelik emekli maaşı da 3. Bin tl kaldı ki asgari ücret şuan yetmezken.. e bi kadın olarak isteklerim vs var benim demi. Ben her zaman aileme gideceğim zamanlarda babama diyorum ki baba para gönderir misin size gelicem diye sağolsun gönderiyor ama utanıyorum artık istemekten. Geçenler de banyoda ki termosifon bozuldu şofben taktırdık bir kaç gün önce topraklama olmadığı için de uyardılar bizi çarpılanilirsiniz diye elektrikçi dedi. Ona da bi şofbenle birlikte (ev sahibi değil biz aldık üstelik) 1000 tl gitti ama yıkanamıyoruz.Ev sahibi desen açık açık napıyorsanız yapın diyor. Evden çıkıp farklı ev bakınsak 3 bin tl emekli maaşıyla nakliyeye para gitcek. Hadi onu da geçtim oturduğumuz ev eşyalı yani başka eve taşınsak eşya almak zorunsa kalcaz falan... Kısacası kafayı yemek üzereyim. Eşim bir de bunun üstüne arkadaşlarıyla futbol maçında dirseğini kırdı ameliyat parası bir de 30. Tl ona gitti özel hastanede. Teyzesi ödedi sağolsun borç olarak. E kredi deseniz 10 tane kredi borcumuz var. Ev deseniz temizleseniz dahi içinde oturulmayavak derece de. Ailemi ben yaşadığım eve çağıramıyorum düşünün. Ya yaşıtlarıma bakıyorum evleri,çalışkan eşleri vs bana bakıyorum kaynanasıyla yaşayan,çalışmayan bir eşi,annesinin parasını yemekten gocunmayan bir eşi ve üstüne üstlük onca maddi sıkıntı... Ya işin garibi eşim dışarı çıkmayı da sevmiyor. Bekarken ailem zor izin verdiği halde bile geziniyordum. Ya evliyim bak evli,kocam istemiyor bu sefer dışarıyı. Ya ekmek alamaya bile zar zor üşenir öi bir insan ya bu tembellik de harbiden kaçıncı seviye bilemiyorum. Ya aşağımız da hemen sahil var yürüyüş yapalım diyorum yok,param olmadan gezinmeyi sevmiyorum diyor,içimden e çalış da o zaman para kazan diyorum. Bugünüm dünümün aynısı inanın ki,monoton hep monoton. Sabah kalkıyorum kahvaltı,sigara çay kahve akşam yemek ev işi varsa ev işi,sonra kitao okuyorum bolca,dizi izliyorum. Yaptığım bu. Eşim oyun oynuyor,oyun oynuyor,bir de oyun oynuyor yaptığı bu... Kaynanam iyi kadın aslında fakat rahatsızım aynı evde istediğim gibi giyinemiyorum,istediğim gibi yiyip içemiyorum eşimle yakınlaşıyoruz tam bizi o şekilde yakalıyor. Yani ne kadar kısıtlı hayat ve utanç verici... Bir de kocam ben işe girmeden seni de girmeni istemem diyor. Ay çıldırcam,e napcaz peki ya?
Ayrıca kayınvalidem ilk senelerde evlenmek istiyordu,kendisi güzel de bir kadın yani fakat arada bir gelgir fikirli bir evlenmek istiyorum diyor bir istemiyorum diyor,bazen de diyor ki "belkide allah size bakmam için bana nasip etmedi evlenmeyi ben olmasam napcaktınız annem" eşime boşanma muhabbetleri olduğu zaman vir laf söylemiştim,kendimi evin çocuğu gibi hissediyorum diye cidden öyle. Evlilik bu değil. Bir de utanmadan eşim,ne güzel rahatsın işte demişti bana sorumlulul alsaydın inan ayrı evde olsaydım sen bu kadıncağızın yerinde olsaydın kaçar giderdin diyor bana ya şaka gibi. Ya bunu diyen düşünen adam hala çalışmak istemiyorum diyor bana ya? Saçımı boyarım kayınvalidem yaşlı göstermiş beğenmedim der,dışarı çıkarken halim yoktur özensiz giyerim makyaj yapmam bana şakayla karışık kombinin çok güzel der. Ayrı yaşamamız için annesi ancak evlenip de öyle ayrı çıkarmışız ancak bir de,yanımdan ayırmam diyor. Daha neler var da hangi birini söyleyeceğimi bilmiyorum çok da uzun uzadıya yazdım zaten kızlar fikirlerini nedir cidden kafayı yicem iyi anlaşıyoruz biribirimizi çok güzel seviyoruz fakat bu iş konusu açılınca adam cin çarpmışa dönüyor aramız yine bozuluyor. Yani bu durumdan muzdarip kişilerinin konularının sltına atılan yorumları gördüm,gözünü korkut vs tarzı ama inanın zaten huy olarak olsa da olur olmasa da olur kafasında olduğu için çoğu kez boşanmak istedi benden yok yere de babasızlığına verdim ben. Zamanında annesinden de darbe görmğş babadan da. Babam olsaydı başımda diyor beni zorlasaydı git çalış diye zorlasaydı kolumdan tutup alışırdım çalışmaya,***tüm alışmış tembelliğe napiyim diyor. Ha biliyor da bir de evet :) sizce napmalıyım,inanın konuşmak ya da araya birilerini devreye sokmakla olmuyor denedim. İnanın denedim,eşimi bakın seviyorum,ama ben bu gidişle kimsenin fikrini almadan zatrn boşanıcam bu gidişle. Sadece bu süreç için napmalıyım evden dışarı çıktığımız yok marketten markete insan yüzü görmüyorum ailem harici lütfen bişiler deyin çözüm ne
Bu evlilik olmamıs en fazla evcilik oynamıssınız
Simdi oyuncagı annesine iade et ve kendi ailenin evine dön 1 yıl süre ver ona bu sure icinde is bulup calısmazsa ayrı eve gecmezse bosanma davası acacagını soyle
 
ben bu ilişki ve evlilik hayatında sizin çıkarınızı göremedim. çıkar derken maddi bir şey kastetmiyorum illa. düşünüyorum, ben olsam bu durumun içinde neden kalırdım diye, hem de bu yaşta, cevap bulamıyorum. yerinizde olsaydım yapacağım ilk şey ayrılarak kendime temiz bir sayfa açmak olurdu. çalışma ve kölelik kavramları benim de kafa yorduğum şeyler. o halde eşiniz köleliğe eş olmayan ama kazanç getiren bir şey yapmak zorunda. yapmıyorsa da sonuçlarına katlanmak zorunda. herkesin kazancı birbirine eş olamaz ama evliliğe verdikleri emeğin bir olması gerektiğini düşünüyorum. 0 gelirle aile kurmaya çalışmak gerçekçi değil, sizin bu durumun içinde kalmanız da hiç mantıklı değil. milyarlarca insanın olduğu dünyada ne siz ona kaldınız ne o size. hayata dair beklentileriniz birbirine denk değilse, mutsuzluğu sürdürmeye gerek olmadığını düşünüyorum.
 
8 aylık evliyim eşim çalışmıyor ilk zamanlar çalışıyordu ama çıktı girmedi uyusuk . Derhal dava açtım 😄 Senin gibilerle benim oyum bir mi şimdi (ironi)

Hayatımı yaşayacağım boşayıp , ben daha iyilerine layığım kendime değer veriyorum kendimi seviyorum en iyisini hak ediyorum bu tip insanlara heba edecek 1 günüm dahi yok dedim şak diye davayı açtım yolladım evden 😏😏
 
X