Basitçe bahsettim ama çok laf ettiler. Eşim araya girmese görümcem belki de vuracaktı bana. Kayınvalidem tüm bu olanlar karşısında önce ateşi körükledi sonra kollarını kavuşturup izledi. Napıyorsunuz deyip bir büyük olarak kimseye bir şey demedi. Benim babamın psikolojik rahatsızlıkları var. Eğer konuşursa çok ağır konuşur dönüşü olmaz. Annem bir kaç kez denedi eşim müsade etmedi, konuyu değiştirdi problem yok gibisinden.Annelıgı beceremedıgını düşünmüyorum gerçekten , adil olmayı kocan beceremiyor .
Buarada ettıgınız kavga dıyorum cok sacma yanı cokta buyutulecek bısey soylememıssınız kı esyalarını toplamaya calıssın esın veya kayınvalıdenın o anda cekıp gıtmesı vs hepsı uzerınıze yıkılmıs ama ben sen belkı baskaları daha farklılarını ılla kı duymusuzdur, bu kadar buyutmek ıstesek pekala buyutecek seylerımızde ılla olmustur.
Bıraz annesının tavırlarını , esınde gordum sankı anlattıklarından .
Cok buyuk sorunlar yok evet , ama yerınde olsam bende gorusmezdım evet .
Onun dısında cokta elınde olan bısey degıl, esının bıraz kendıne gelmesı gerekıyor. Annen baban karsısına alıp hıc konusmadı mı , buna ızın vermeyız neden bu sekılde yapıyorsun dıye aıle buyugu konusabılır bence, onun aılesı sızı arkalamayacagı ıcın senın annen baban konusabılır. Benım kızım olsaydı mesela mudahale etmek olarak degıl ama alıp karsıma konusurum , nedır evladım derdın dıye
Hayır özür filan olmadı. Sadece Çınar domuz gribi olduğundan kayınpeder ve kayınvalide geldiler. Hoş geldiniz dedim. Tek konuşma bu. 3 saat oturdular gittiler. Ondan sonra gelen giden olmadı. Benim eğilmem isteniyor. Çınar için geldiklerinden dolayı bir adım atılmış gibi görünüyor. Ama işin aslı öyle değil. Kimse burnunu yere indirmiyor.Anladıgım kadarıyla onun aılesı bu kavganın ört bastır edılmesını ıstıyorlar. Yanı sen gıtsen hıc bozuntuya vermeden devam edeceksınız gıbı ?
Pekı senden ozur dıledı mı aılesı böyle bır adım atsalardı suanda esın senı zorlasın , bu durumda zaten kotu durumda bırakılan sen olduğun ıcın neden senınde gelmenı bekliyor. Bırde sasırdıgım nokta onlar sıze gelıp gıdıyorlarmı, sen ısteyken veya hafta sonu evdeyken. Cunku esın bunada musade edecek gıbı duruyor
Bu kadar buyumemelıydı bu meseleBasitçe bahsettim ama çok laf ettiler. Eşim araya girmese görümcem belki de vuracaktı bana. Kayınvalidem tüm bu olanlar karşısında önce ateşi körükledi sonra kollarını kavuşturup izledi. Napıyorsunuz deyip bir büyük olarak kimseye bir şey demedi. Benim babamın psikolojik rahatsızlıkları var. Eğer konuşursa çok ağır konuşur dönüşü olmaz. Annem bir kaç kez denedi eşim müsade etmedi, konuyu değiştirdi problem yok gibisinden.
Özür de beklemiyorum. Oldu bir şeyler kızım unutalım sen benim kızımsın dese ben yine affederim. Öyle kindar biri değilim. Ama bu şekilde gidersem daha da üzerime basıp geçecekler. Üzülme canım düzeleceğini sanmıyorum. Kadersizim ben ne ailede yüzüm güldü ne evlilikte. Bir karar vereceğim ama kısa vadede başarabilir miyim bilmiyorum.Bu kadar buyumemelıydı bu mesele
Bu kavgadan sonrada hersey daha zor olmuş senın ıcın cok uzuldum ınan kı senın ıcın , ınsallah hersey duzelır.
Devlet memuruyum fakat ev borcumuz olduğu için çalışmak zorundayım. Oğlum 11 buçuk aylık olana kadar çalışmadım.Çocuğun uyku konusu ve eş anlayışsızlığı konusunda eşit durumdayız ben hamileyken işten çıkarıldım ama çocuk bakımı konusunda iyi oldu diyorum çünkü sabaha kadar emzir bir de iş temposu dayanamazdım.Devlet memuruysan bebek 27 aylık olana kadar ücretsiz izin alabilirsin.Bebek emmeyi bırakınca uykuları düzene giriyor emzirmeyi bırakabilirsin. Eşin konusunda tipik anlayışsız erkek zor zamanlarda destek bekliyoruz onu da göremeyince insan çöküyor. Ailesine takma kafayı ne halleri varsa görsünler merhaba merhaba resmi takılırsın illa konuşman gerekirse. Bol sabır diliyorum
Bu kararı vermesi kolay ama bir yandan da çok zor. Ben kendi sevgimden de emin değilim artık.Sevgisi mutlaka vardır,işte yaşanan olaylar biz kadınları maalesef bunu düşünmeye itiyor.
Bu durumda çok iyi karar vermen lazım,ya bu adamı böyle kabullenip devam edeceksin yada hayatına tek başına oğlunla bir düzen kuracaksın.
Bu kararı vermesi kolay ama bir yandan da çok zor. Ben kendi sevgimden de emin değilim artık.CuteMom ve bir kaç arkadaş beni tanıyor. Öyle yüzüne bakılmayacak biri de değilim ama iyi niyet tip yetmiyor demek ki.
Hakkımda hayırlısı olsun abla ne diyeyim. Dün gece telefonunu karıştırdım. Belki aldatıyor filandır da boşanmak kolay olur dedim de bir şey bulamadım.Yüreğinde bişi hissetmemeye başlarsan orada durup düşünmek lazım.
Kararı verecek olan yine sensin,kendini ne zaman hazır hissedeceksen o zaman o kararı vermen lazım.
Hakkımda hayırlısı olsun abla ne diyeyim. Dün gece telefonunu karıştırdım. Belki aldatıyor filandır da boşanmak kolay olur dedim de bir şey bulamadım.
Bizim de borcumuz vardı ek iş yaptı eşek gibi ödedi. Sen de tehdit et üstesinden gelemiyorum ücretsiz izne ayrılacağım ek iş yapıp ödersin diye. Belki işe yararDevlet memuruyum fakat ev borcumuz olduğu için çalışmak zorundayım. Oğlum 11 buçuk aylık olana kadar çalışmadım.
Benim eşim ilkokul arkadaşım. 7 yaşından beri tanıyorum. 7 buçuk yıl sevgililik sonrası 26 yaşında evlendik. Şuan 30 yaşındayım. Sevgiliykenki huylardan eser yok. Benim eşim merhametliydi. Beni koklayarak öperdi. Şimdi o merhameti göremiyorum. Herkese adil olup beni ezmeye çalışan biri var karşımda.
Artık sevip sevmediğimden de emin değilim. İçimde sadece bir sıkıntı var böyle öküz oturmuş gibi.
Zaten sorun başlı başına eşim. Arkamda dursa ailesini takar mıyım hiç? Ben 3 aydır onlarla ilgili tek kelime etmiyorum. Adları bile geçmiyor. Ama eşim tarafından sürekli görüşme baskısı görüyorum, evdeki konularla ilgili eleştiriliyorum. Evin yükünün yüzde 70 i bende olmasına rağmen her şeyi beraber yapıyoruz diyor yaptıklarımın kıymeti yok. Bilmiyorum ki boşanmak istiyorum aslında da cesaretim yok.açıkcası diğer sebepler hep basit kalıyor bunların yanında.
hani ailesi bana saygı göstermedi demiştiniz mesela, aman onlar kim ki diye düşündüm.
e çocuk dediniz, uykusuzluk dediniz, hemen her çocuk sahibi insanın yaşadığı şeyler.
bunlar yüzünden evlilik bitmez.
ama şimdi iş eşinize geldi, her fırsatta sizi sindirmeye çalışan, sevgisini göstermeyen biri imiş söz konusu.
mutlu da değilsiniz. kıymette vermiyor.
boşanma sebebi mi? normal süreçte evet. öte yandan çocuk sahibi olduğunuzda ilk 3-4 yıl hayat bir alt üst oluyor. belki de bunu bekleyip sağlıklı karar almak en iyisi.
ama tahammülünüz kalmadıysa da yapacak bir şey de yoktur
Zaten sorun başlı başına eşim. Arkamda dursa ailesini takar mıyım hiç? Ben 3 aydır onlarla ilgili tek kelime etmiyorum. Adları bile geçmiyor. Ama eşim tarafından sürekli görüşme baskısı görüyorum, evdeki konularla ilgili eleştiriliyorum. Evin yükünün yüzde 70 i bende olmasına rağmen her şeyi beraber yapıyoruz diyor yaptıklarımın kıymeti yok. Bilmiyorum ki boşanmak istiyorum aslında da cesaretim yok.
Söyledikleriniz sonraki aşamada yapılacak şeyler. Şuan o konuşmadığı sürece ben adım atmayı düşünmüyorum. Yatağı ayıracak kadar ne yaşadık ki o bana bağırdı giden de o. Teşekkür ederim yapıcı yorum için.demekki o raddeye henüz gelmediniz. her şey bitse gözünüz hiç bir şeyi görmezdi bence. cesaretlik durum kalmazdı.
çocugu biraz annenize bırakıp akşam eskiden gittiğiniz bir yere gidip başbaşa vakit geçirin. orada biraz eski gunlerden, biraz onun ilgisini ne kadar özlediğinizden bahsedin. can sıkıcı şeyler konuşmayın. aileleri anmayın.
sadece kendinize odaklı sorunlara bakın.
ailenin tarafını seçiyorsun yerine, biz artık konuşamıyoruz, yalnız hissediyorum, diyin.
evin temizliği aksadıgında, aman ne olacak yerine, ben de farkındayım, böyle olmasını ben de sevmiyorum ama hadi sen öner çözümü, bütün gece uyanık kalıp nasıl her an enerjik olmamı bekliyorsun diye sorun. ama ev ortamında degil. her şey sarpa sarmasın iyice.
Mükemmel evlilik ve benCanım çok çok üzüldüm ben yaaa..
Ben seni o ayrı kaldığınız dönem bittiğinde tamamen düzeldiniz sanıyordum.
Çok mutlu bir evlilik, bir de çocuk.
Harika bir düzen kurdular nihayet ne mutlu diye düşünüyordum.
Hatta bu beceriksizlik eşimle bana özgü diye düşünüp
onu daha çok boğmak istiyordum..
Evlilik zor dediğimde, evlilik zor değil siz zor insanları seçtiniz falan diyorlar da..
Afedersiniz hepimiz mi salaktık?
Bu herifler bizi nikah masasına oturtmak için amuda kalktılar resmen.
Şimdi mutlu bir hayat sunmak adına yaptıkları ne var?
Hepsinin üzerine bomba atıp, ''Pardon, yanlışlıkla oldu!'' demek istiyorum..
Mükemmel evlilik ve benHa geçti ha geçecek bu günlere geldik geçmiyor canım. Kapıma gelen çiçekler, sadece camdan görebilmek için kilometrelerce yol gelip geri dönmek... Hepsi yalanmış. Annesinin eteğinden düşemeyen bir çocuk büyütüyorum ben. Düzelmeyeceğini bile bile. Gidebilsem, beceremiyorum Oğlum iyi ki var onun varlığından bir gün bile pişman olmadım da ileride pedagog pedagog gezeceğiz diye korkuyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?