Allah yardımcınız olsun inşallah en kısa sürede düzelir eşiniz ve ilişkiniz. Sonuçta çocuğunuz var tamam her ne kadar siz bakabilecekte olsanız maddi olarak, bu durumun çocuk üzerindeki manevi etkilerine yapacak bişeyiniz olmaz ayrılınca. Ha evlilik bu şekilde de yürümez orası da ayrı. O yüzden tek temennim düzelmesi. İnşallah düzelir ve çok mutlu olursunuz.Ben sizi anladım. Bunlar benim de farkında olduğum şeyler. Ailesinden zaten çekiyorum bir de esimin çenesinin durmamasi cabası. Cok yoruldum.
Calismasam bu dediginizi yapmayi denerdim ama ben sadece aksam ogununu yedirebiliyorum. Bu disiplini saglamam icin butun gun yaninda olmam gerek. Ac veya tok olmasindan degil de tadini sevmedigi icin yemiyor bazen. Ben de hadi bunu sevmedin sunu yapayim demek istemiyorum, ille de sabirla o yemegi yedirmeye calisiyorum. Sevdigi seyleri olursa uzatmadan yiyor cunku.
Çocuğa beni annem bakıyor. Kayınaile uzaktalar ama aynı şehirdeyiz.. Evimde misafir ağırlama mevzusu, büyük grümcem yurt dışında yaşıyor. Babasıyla görüşmek istemediği için gelip benim evimde kaldılar. O zaman da sana gelelim diye sormamışlardı. Sonuçta eşimin de evi bir şey demedim. Kaldığı dönem bana sormadan hiç evime gelmemiş bir aileyi ben işteyken çağırıp ağırlamışlar ev
Oglunuz sizi neden suclasin? Babasinin yaptiklarini su anda da goruyordur,buyuyunce de gorecek. Sizi anlayacaktir. Mal mulk paylasimi sizin icin onemli degil bence,zaten calisan kadinsiniz. Paylasim illa ki yapilir bir sekilde hallolur. Zaten kocaman kadinsiniz ailenizle neden yasayasiniz ki,tutarsiniz bir kiralik ev bitti gitti. Anneniz yine cocukla ilgilenir. Sonrasi kres.Korkuyorum. Oğlumu almaya çalışırken yapacağı çirkeflikleri düşünüyorum. Borcunu hala ödediğimiz bir evimiz var. Onun paylaşımı. Bir arabamız var borcu bitti. Kendi ailem desem babamın psikolojik problemleri var. Onlarla yaşayamam. Geçinemem zaten. Oğlum beni suçlar mı ileride?
Buna ses etmedim zaten. Olaylar bambaska boyutta. Bu sadece bana saygi duymadiklarini anlatmak icin bir ornekti.önce oğlunuz için yazayım.
ilk oğlumun odasını 5 aylıkken ayırdım.
2. yi ne yaptıysam gitmedi. bana temas etmediğinde uyanıyordu.
uykum hafiftir, biri bana yapışırken uyumam mümkün degil. ve gerçekten hiç uyumuyordum.
sonra hamile kaldım, 9 aylıktı öğrendiğimde.
yine denedim olmadı.
1 yaşında yine denedim olmadı.
13 aylık emzirmeyi bıraktım, iyice çığrından çıktı.
gece 5-6 kere uyanıyordu.
2-3 ünde biberon süt.
saçlarımı eline dolayıp uyuyordu resmen.
15 aylık doğuma 1 ay kala artık zoraki dönem başladı.
abisinin odasındaki yaylakta uyuttum her gece.
gecede 4-5 uyanan çocuk 10 uyanır oldu.
1 ay kimi gece git-gel, kimi gece dayanamayıp yanında yattım. sonuç, doğuma 3 gün kala gecede 2 kere sadece süt için uyanmaya başladı.
1 ay uyku eğitimi mi olur? oldu.
he tamam da olmadı bu arada.
hala bazı geceler aklına vuruyor ve şansını deniyor. ama haftada 1, 15 te bir.
eşiniz için olan kısımda ise eşinizi anlıyorum. dağınık eve çok zor tahammül ediyorum. şimdi yanımda sürekli yardımcım var, ama 2 küçük çocuk ve hamile iken artık sinirden dişlerimi sıkıyordum.
takıntılıyımdır. hastalık derecesinde mi? sanmıyorum. perdenin kenarı bozuk diye sinir krizi geçirmem. ama duzenli evde daha huzurlu oluyorum.
size tavsiyem eşyalarınızı azaltın, çocuk dağınıklığı için de oğlunuza alışkanlık kazandırmaya bakın. bu oyuncak kalkmadan diğeri çıkmayacak gibi. sürekli yapıldığında bir yerden sonra oturuyor. ertelemeyin. bir şey yapılacaksa o an yapın.
normalde aman boşverin derim ama eşiniz de yapıyormuş. hani oturduğu yerden sallayan adam degil. 2 kişi bir evin üstesinden rahatlıkla gelirsiniz
ben bunda çok da bir şey görmedim açıkcası.
başka şeylerde varsa bilemem ama bence bunda çok da küs kalınacak bir durum yok.
Evet kahvaltida peyniri domatesin arasina saklayarak veriyorum mesela :) dedikleriniz dogru. Bazen ben de yemezsen yeme diyip gonderiyorum. Bazen de vicdan yapiyorum (gereksiz yere). Ilk kasigi yedirmek cok zor. Onu yedikten sonra severse devami kolay geliyor. Sevmedigi seyler de onun icin cok faydali. Ispanak, yesil mercimek, sebzeler. Hep kofte, pilav, corba yediremem ki. Damagi alissin diye zorluyorum bazen, hata yapiyorum belki de. Bir de bizde babaanne yedirmeye bayildigi icin, o baska ben baska yaklasinca cocuk kolaya kaciyor. Mumkun olsa kendimiz buyutsek, en guzeli o olurdu.Olsun, en fazla süt ver yemiyorsa ve öyle yatir. Bende çalisan bir kadinim, ama çoçuk ögrenmesi lazim baze seyleri. Daima onun keyfini dinleyemeyiz ki.
Ve sevmedigi 1-2 yemek ise, yapma. Biz büyüklerinde sevmedigimiz yemeklerimiz var. Her yemek için burun kiviriyorsa, olmaz. Mecburen alismasi lazim. Yemegi güzel sunabilirsin, mesela yüz formunda,
Boyle seylerde var https://www.bebekhouse.com/urun/ezp...mavi-orjinal-silikon-tabakmat-18mez020434-std
Yada baze seyleri 'saklayabilirsin'. Yani sevdigi seylerin içine azicik sevmedigi seyleri katarsan fark etmez bile.
Buna ses etmedim zaten. Olaylar bambaska boyutta. Bu sadece bana saygi duymadiklarini anlatmak icin bir ornekti.
Yemek yerken bızım bebek elıyle ya agzındakı çıkarıp yere atıyor, ya da dırek cok sıddetlı tukurukle ağzından çıkarıyor . Onun dışında mutfak dolabı ıcınde ne bulursa dökmeye cok meyıllı mesela cay dokuluyor nasıl dursun o sekılde 5 gun ev, bız hafta ıcı 1 kere hafta sonu her güne evı supuryoruz . Ev süpürmek bısey degıl 30 dk bıttı gıttı , o dağınıklıkla basa çıkmak zor...Ben haftalık yardımcı gelen evde misafir sonrrsı niye ev süpürdüğünüzü anlamadım. 3-5 güne ev temizlenecek zaten. Bu kadar sinir strese ne gerek var? Bizim evin 2-3 hafta hiç süpürülmediği olur. Üzgün sinirli olarak temiz evde oturacağıma pis evde keyifle otururum.
Her şey mükemmel olmayıversin. Eşinize de söyleyin. Gece şu kadar kalkıyorum dayanamıyorum diyin. Annenize de bence de minnet duyması lazım. Ama duymuyorsa bakıcı baksın. Para çıkınca kıymetini anlar. Anneniz de arada kontrol eder, gözünüz arkada kalmaz. Bence iki taraf da biraz gevşerse çözülmez sorunlar değil bunlar.
Montessori yatak yaptırdık bız , herhalde 3-4 ay oldu o kadar memnunum kı . Uyanınca sabah kendısı çıkıp geliyor yanımıza.Ben her dediğini yapan bir insan değilim. Sen de yapabilirsin, çok yoruldum şimdi sen ilgilen gibi sözlerim fazlasıyla oluyor. Çoğu zaman da sert söylüyorum. Bu emrivaki tavırları başkalarının yanında da yapıyor. En çok da ona üzülüyorum. Ev işlerinde de çok paylaşımcı, mutfağı da temizler, çamaşır asar katlar yerleştirir amanasıl anlatsam kendi yaptığı gibi sürekli benim de aktif olmamı istiyor. Bu söylemden benim tembel olduğum çıkmasın gece 1 de filan yatıyorum sürekli, sabah 6 da işe gitmek için kalkıyorum ve bu saat aralığında oğlumla uğraşıyorum bir de.
Çocuğa beni annem bakıyor. Kayınaile uzaktalar ama aynı şehirdeyiz.. Evimde misafir ağırlama mevzusu, büyük grümcem yurt dışında yaşıyor. Babasıyla görüşmek istemediği için gelip benim evimde kaldılar. O zaman da sana gelelim diye sormamışlardı. Sonuçta eşimin de evi bir şey demedim. Kaldığı dönem bana sormadan hiç evime gelmemiş bir aileyi ben işteyken çağırıp ağırlamışlar evimde.
Yere düşüyor diye yatağı bazadan indirdik. Bazaya da oğlanın küçük yatağını koyduk. Yatıramıyorum hiçbir şekilde. Beşikte hiç yatıramadım. Bazaya koyduğumuz yatakta da yatmıyor. Sürekli üzerimde. Gidip gelmeye dayanamıyorumAğrılardan yorgunluktan ağlıyorum artık.
Bu adama bir cinnet geçirip gerçekleri görmesi sağlanır.
+1
Bir cinnete bakar.
O çocuk tek başına dünyaya gelmedi.
Sen de eşin ile aynı şartlar altındasın.
Çalışıyorsun + evinde de durmaksızın çalışıyorsun.
Tabi çay dökülmesi gibi durumlarda acil süpürülür. Mesela bizde de geçen saksı düştü ama sadece o kısmı süpürdük.Yemek yerken bızım bebek elıyle ya agzındakı çıkarıp yere atıyor, ya da dırek cok sıddetlı tukurukle ağzından çıkarıyor . Onun dışında mutfak dolabı ıcınde ne bulursa dökmeye cok meyıllı mesela cay dokuluyor nasıl dursun o sekılde 5 gun ev, bız hafta ıcı 1 kere hafta sonu her güne evı supuryoruz . Ev süpürmek bısey degıl 30 dk bıttı gıttı , o dağınıklıkla basa çıkmak zor...
Acaba aılesıyle ne yasadınız canım , duzelmenız adına soyluyorum , telafısı olamaz mı?Maddi gücüm var. Bir evi tek başıma çekip çevirebilirim. Çocukla 7-24 beraberiz iş dışındaki zamanlarda. Beraber dışarı çıktığımızda oluyor ama havalar soğuk olduğundan genelde evdeyiz. Eşim benim aileme saygı duymuyor, aileme lafı sözü yok ama oraya gidince kafasını telefondan kaldırıp sohbet etmiyor. İlk geldiğinde merhaba nasılsınız o kadar. Ben bakıcı da bulabilirim ama içim rahat etsin diye annem bakıyor.Eşimin zerre minneti yok, dışarıdaki hayatın ne kadar zor olduğunun farkında değil nankör. Üstelik aileme 5 kuruş faydamız yok. Kendi ailesine karşı zaten koruyamıyor. Bütün baskı bana yük bana. Onlara bir şeyler söylemiş sözde ama takan yok. Ben kendimi korumaya çalışıyorum.
Hem çocuk isterler hemde eşe yardım etmezler.
Nasıl bir mantık ki bunların..
Ben çözdüm, aile alıştırması ile bağlantılı.
Benim eşim de öyleydi ilk çocukta, ama hakkını yiyemem kendisini çok değiştirdi.
Ben cinnet geçirdim bir gün, başlarım sana da ailene de çocuğuna da... sonra anladı, bu kadın deli...
Şimdi maşallah diyerek dilimi ısırayım.
Her konuda destek.
Eşim olmasa, 2 çocukla hem çalışıp, hem evimin temizliğini ve yemeğini yetiştirmek gibi bir hayatın altından kalkamazdım. Oturup ev hanımı olurdum herhalde...
Çalışan kadınların eşlerinden destek görmesi çok önemli.
Sanırım biraz çocuktan dolayıda aranızda ki bağ kopmuş . Bu biraz normal . Biraz bencil var . Ancak sanırım oda kendi yaptiklarini görmezden geldiğinizi düşünerek böyle davranıyor. Bence önce evdeki düzeni oturtmak gerekir. Öncelikle oğlunuz etmiyorsa sütten kesebilirsiniz. 2 yaşından sonra çok zor ve imkansız olucak. Ve zaten bu dönem kesmek için en doğru zaman fazla emzirmeye fiksasyon oluşturur çocuk da. Çok bağlı olsa dahi memeye emin olun benimki yakamda geziyordu. Ki siz çalışıyormuşsunuz kesinlikle daha kolay olacaktır. Ancak sizde emzirmeyi bırakmaya hazır iseniz. Memesiz uyumayı bilmeyen çok ama çok hareketliydi oğlum.2 yaşına bir hafta kala karar verdim azaltmıştır zaten kestim. Daha iyi yemek yiyecek ve deliksiz uyuyacak emin olun. İlk bir hafta biraz ağlıyor . İlk iki gün uyutmak imkansız meme vercem diye bilirsiniz . Sabri edin kesin. Hem oğlunuz hem siz artık deliksiz uyuyacaksiniz. Emin olun herşey daha düzene girecektir. Benimde çok hareketli oğlum var odaya çocuk kapısı koyarak çözüme gittim. Riskli şeyleri o odada tamamen kaldirdim. Ve sadece oyuncakları dusebilecegi yerde ; eskilerden yün bir yatak mevcut. Siz ev işi görürken oda o odada kendi başına oynayabilir. Elbette bunlar çözüm değil. Ancak çocuk ile düzen çok bozulduğu için . Her iki tarafında sinirleri gerilip; aralarında problemler çıkıyor. Belki biraz yardımcı olur bu durum.Buraya yazdıktan ve yorumlarınızı okuduktan sonra durumumun düşündüğümden daha vahim olduğunu anlayıp psikolojik olarak daha da çökeceğim muhtemelen. Kendi kendime debelenip duruyorum. Beni anlamayan, bencil bir eşim var. Oğlum 17. ayını tamamladı. Çok zor bir çocuk. Emziriyorum ve sabaha kadar sayısız kez uyanıyor, beraber yatıyoruz, sabaha kadar koala gibi üzerimde. Ağrı ve kramplarla uyanıyorum. Bunun yanı sıra çalışıyorum. Kendim için yaptığım en iyi şey işe geri dönmek oldu. Oğlum 11 buçuk aylık olduğundan beri çalışıyorum. Oğlum diyordum, yemek yemeyi sevmez, uyumayı sevmez, banyo yapmayı sevmez. Sevdiği ne var derseniz asla karşı çıkmadığı tek şey zeytin :)
Eşimle 7 buçuk yıl flörtten sonra evlendik. Kimseden destek almadan. Görevi gereği evlendikten sonra 1.5 yıl ayrı yaşadık. Kopuşlar o zaman başladı aslında ama toparladık bir şekil. Sonra oğlum düştü karnıma. Hamilelikle bizim kabuslar başladı. Aslında ne kadar bencil bir adamla evli olduğumu o zaman anladım. Çok zor bir hamilelik geçirdim, yatarak ve erken doğum oldu zaten. O dönem beni ailemin yanına bırakıp hep ailesine gitmek istedi ben sancı çekerken. Aileme kulp buldu, titiz olmadıklarından tutun, yemek yeme şekillerine kadar eleştirdi. Sürekli yatmak durumunda olduğumdan annem bana baktı ailemin evinde, bu huylarını da o zaman gördüm. Şuan evliliğin 4. yılını bitiriyoruz. Ailesi problemli annesi ve babasının ilişkisi yok gibi. Adam cimri eve para bırakmaz, karıyla kızla gezer. Kayınvalide her şeyi bilir, sürekli onu takip halinde ama çaresizlikten boşanamayan biri. Ama onun da kalbi kötü. Oğlunun evliliği umurunda değil. Eşimden kocasının yapması gerekenleri bekliyor. 3 ay öncesine kadar görüşüyordum. Artık görüşmek istemiyorum ve görüşmüyorum onlarla. Çok uzun olur o yüzden o kısıma değinmek istemiyorum. Sadece gururumu çok kırdıklarını ve beni oturduğum apartmana rezil ettiklerini söyleyebilirim.
Haklı olduğumu bildiği, çoğu zaman haklı olduğumu dile getirdiği halde sürekli görüşmem için beni zorluyor, çocuk gibi sürekli konuyu önüme getiriyor. Keşke tek sorun bu olsa, sürekli söylenme halinde bir yapısı var. Oğlumla ilgili konularda emir vermeye bayılıyor. Örnek verecek olursam, hadi git oğlanı uyut, mamasını yap, altını kirletti temizle. He derseniz o hiç mi yapmıyor, yapıyor hepsini de ama o çenesi hiç susmuyor ya. Ben hep hazırolda olayım, elimden süpürge eksik olmasın, ev düzenli olsun, ev dört dörtlük olsun oğlana bakılsın he tabi kadınlık asla eksik olmamalı. Eve haftada bir yardımcı geliyor. Ama çocukla o düzeni kuramıyorum, koltuk tepelerinde gezen, her şeyi dağıtan yaramaz bir oğlum var. Yani adam beni hem ailesinden yana eziyor, hem de psikolojik şiddet uyguluyor.
Son konu ise hafta sonu misafir geldi. Her yer kırıntı olmuş çocuklar sebebiyle. Pazar sabahı kalkmış, evi süpürecekmiş. Oğlanın mamasını yap dedi yine, ben annesi değilim çocuğun acıkmış olacağını düşünemiyorum tabi! Ama ses etmedim gittim yaptım. Bu sıra ev süpürüyor. Oğlum da süpürge sesini duysun başından ayrılmaz, mamayı yaptım tezgaha koyup balkona çıktım. Süpürge bitsin, yediririm dedim. Birden bir gürültü balkonun camını yumrukluyor güm güm. O iş yaparken ben nasıl otururmuşum? Ve ben gece sayısız kez oğlan için kalktım. 17 aydır da böyleyim. Bir dakika dinlenmeye hakkım yok. Bu olanlar olurken de saat 10 buarada. Sonrası konuşmuyoruz. Ve pazar akşamından beri salonda yatıyor. Haklı olan benken gördüğüm muamele? Annesine gitmek de istedi o sabah yine beni yokladı gitmek istemediğimi oğlumla kendisinin gidebileceğini söyledim. Muhtemelen onun acısını çıkarıyor.
Huzur yok, cinsellik bitti gibi bir şey. Çok mutsuzum. Nereye kadar dayanacağım bilmiyorum. İç döküş gibi işte. Canım acıyor.