Eşim...

okeanoss00 .!.:

Gitse daha iyiydi. Bunlar unutulmuyor. Hep sancım olduğu için bir şey olmaz diye düşündü herhalde. İlerleyen zamanda sancılardan kese patladı zaten.

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Gitsin anasıyla yaşasın o zaman.
Sana bunları yaşatmaya hakkı yok.

Bütün gün çalışıp, eve yorgun gelip huzursuzluk mu kaşıklayacağız?

Süpürmesin evi de ekmek kırıntıları ile yaşayabilirim ama seninle yaşayamıyorum defol deseydin..

Kadın sana dünyanın en güzel hediyesini vermiş.
Sorunlu ailene rağmen bu evliliğe çocuk vermiş be adam.
Bu o kadar zor bir karar ki..

Bir şeyleri düzeltmek yerine.
Mükemmel olmayan ailenin yanına kendini de ekle bravo.
Beyin yerine hıyar taşıyorlar diye düşünüyorum yemin ederim.

Genişletmek için tıkla...

okeanoss00 .!.:

Bazen diyorum ki şu dünyada boşa nefes alıyorum. Ama oğlum hiçbir yere sığamaz ki yaramaz diye itelerler

Genişletmek için tıkla...

caykasigi1234 .!.:

24 haftada erken dogum riski ve sancilar yuzunden yataga mahkum oldum bende..ve tayin oldugumuz kimsemizin olmadigi bir sehirde..ve ustelik anaokuluna giden bir cocugum vardi....
Yatmak korku ile yasamak nedir ben bilirim psikolajiden eser kalmiyor kimseyi Rabbim sinamasin...Ama eşim olmasaydi o gunleri nasil atlatirdim ben...Her gece her gun basimi oksayan beni teselli eden bunlarin bir sinav oldugunu gececegini her saat başı soylemeyen esim olnasaydi nasil gecerdi...Gecerdi ama zor gecerdi...Ben ben olmazdim...Esim yapardi butun evin isini bana wc harici kalmak yasak oldugundan aksam gelir yemek yapar, kizimi ve beni doyurur, hafta sonlari kizimizi yıkar, evin tum temizligi ve alisverisini o hallededi...
Ve her gun is yerinden attigi o guzel mesajlari is yerinde olsa bile kalbi kalbimle atan esim olnasaydi nasil gecerdi o gunler...
Cok kez hastaneye kaldirildim sancilarim yüzünden ve ben haftam gec olmasina ragmen serklaj oldum iki kat dikkat ve ozen isteyen durumum vardi...Hastane odasinda o koltukta yari uykulu benimle sabahlayan esim olmasa nasil gecerdi o gunler...Coraplarimi giydiren,bana her gun yanimda oldugunu hissettiren eşim...
Ve biliyormusunuz benim kadin doğum Dr um bana sen ne kadar sanslisin eşin sana nasil guzel bakiyor nasil seviyor dedi...Evet öyle..
Esimin ailesi ile ayni sikintilari yasadik sizin ki gibi ama yanimda oldu...Gorusmek istemiyorsam gorusmem kime ne...Neyin acisini cektirebilir bana...Cunku esim merhametli olduğu kadar da akilli..Gozleri goruyor cok şükür...Ayrica ben bir bireyim ve saygi beklerim sukur ki görüyorum..
Oglunuza gelince aynisini yasadim sanirim hamilelikte yasattiklari sikintiyi devam ettiriyorlar:)) Kalk yat yapmaktan belimde gecmeyen aci gece yarisi kollarda sinir sikismasi bacaklarda hissizlik vs vs...Esim bu surectede yanimda fazlasiyla oldu...Hic bir zman tek uyanmadim esim de kalkti cocugu kucakladi salladi uyuttu..Hadi sen kizimizin odasina gec ben onunla uyurum diye haftada bir kac gun dinlenmem icin bana musade etti...
Peki bziim hic mi kotu günlerimiz olmadi cok oldu evliligimizin ilk yillari zehir gibiydi...Bosanma durumlari vs vs
Ama geçti çünkü olgunlastik ve buyuduk ben 18 esim 23 yasindaydi evlendigimizde...maddi sikintilar aile sikintilari da cabasi...Aştık o gunleri esim ailesinin bizim yani yanımızda oldu...Çünkü o baba olmuştu
Ve benim hiçbir meslegim yok calismiyorum ve inanin sizin yasadiklarinizi yasasam maddi gucumun sıfır olmasina ragmen yoluma bakardim...
Memursunuz paraniz hayatinizi idame ettirecek gucunuz var...Peki siz neyi reva görüyorsunuz kendinize ve cocugunuza...
Ben esinizin kusura bakmayin düzeleceğine zerre inanmiyorum....Erken dogum yapma riskiniz olacak sizi ailenizin yanina birakacak hadi eyvallah diyecek...yaaa eşlik kocalik bumudur degildir bunu sizde biliyorsunuz...Ben en zor animda yanimda olmayan koca yi napayim...Sancim olurdu hastaneye giderdim eşim zirtt is yerinden atlar gelirdi....
Koca diye yaninizda sizin hayat enerjinizi somuren bir asalak tasimayin...bu fenaligi kendinize oglunuza yapmayin....Bu hayat sizede verilmis bir armagan kimsenin üzerinize çöreklenmesine musaade etmeyin
Hersey gönlunuzce olsun

Genişletmek için tıkla...

eisvogel .!.:

okuyunca esinizden nefret ettim.Kusura bakmayin lütfen.Size de cok üzüldüm.Bence de oglunuzun acil yanliz basina uyumaya alistirmalisiniz.Sizin yerinizde olsam böyle bir adama tahammül edemezdim ama tüm kosullari düsünerek hareket etmek lazim.O yüzden bol keseden atip ayrilin demiycem.Esinizin de ciddi bir tebiyeye ihtiyaci var.Cok bencil ve saygisiz.Ben olsam son bir defa konusup istiyorsa bir sans daha verirdim.Ailesinie gelince madem sizi bu kadar rahatsiz ediyorlar tamamen iletisimi keserdim.Kendime 6 ay süre verirdim baktim ki olmuyor ayrilmanin yollarina bakardim.

Genişletmek için tıkla...

Mihail Zoscenko .!.:

Şu cümleniz içime çok dokundu, lütfen böyle şeyler söylemeyin kendiniz için. Çok dolmuşsunuz, çok yorulmuşsunuz belli ki. Hayatımızda kötü dönemler yaşayabiliyoruz hepimiz. Ben olsam ne yapardım diye düşünüyorum, böyle dönemlerimde önce biraz yere yapışır kalırım ama sonrasında muhakkak kendimi nasıl toparlarımın peşine düşerim. Bu kadar tükenmiş hissetmenizin sebebi iletişimsizlik ve fiziksel yorgunluk. İlkini ilk etapta tek başına çözemezsiniz belki fakat acil olarak fiziksel olarak biraz rahatlamanın çaresine bakmanız gerek. Sağlam kafa sağlam vücutta olur diye boşuna demiyorlar. Zaten uykunuz çok düzensizmiş bu elinizde değil, tüm mesajlarınızı okuyamadım ama beslenmeniz nasıl? Yardımcıyı daha sık alma durumunuz var mı, yemek falan yapsa extra olarak? Koşullarınızı tam bilmiyorum ama mümkün mertebe iş ve bebek dışındaki işleri devredip bedenen dinlenebilseniz sinirleriniz bu kadar bozuk olmaz. Ayrıca eşinizle iletişimsizliğinize de daha sağlam bir haliyle eğilmiş olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

okeanoss00 .!.:

Bak 1 ay önce konuştuk. Mektup yazdım. Boşanalım dedim, zorluk çıkarma. Ben artık seni sevdiğimden emin değilim. Düzeltebiliriz dedi, çok yorulduk dedi. Seni seviyorum ben ayrılamam dedi. Bu son dedim tükendim artık. 1 ay sürdü etkisi. Şuan saçma sapan bir sebeple bana bağırdı, cevap verdim sustuk. Yatak ayırmak çok saçma geliyor bana. Günlerdir konuşmuyoruz ayrı uyuyor. Devam etsin bakalım nereye kadar.

Genişletmek için tıkla...

okeanoss00 .!.:

Buraya yazdıktan ve yorumlarınızı okuduktan sonra durumumun düşündüğümden daha vahim olduğunu anlayıp psikolojik olarak daha da çökeceğim muhtemelen. Kendi kendime debelenip duruyorum. Beni anlamayan, bencil bir eşim var. Oğlum 17. ayını tamamladı. Çok zor bir çocuk. Emziriyorum ve sabaha kadar sayısız kez uyanıyor, beraber yatıyoruz, sabaha kadar koala gibi üzerimde. Ağrı ve kramplarla uyanıyorum. Bunun yanı sıra çalışıyorum. Kendim için yaptığım en iyi şey işe geri dönmek oldu. Oğlum 11 buçuk aylık olduğundan beri çalışıyorum. Oğlum diyordum, yemek yemeyi sevmez, uyumayı sevmez, banyo yapmayı sevmez. Sevdiği ne var derseniz asla karşı çıkmadığı tek şey zeytin :)

Eşimle 7 buçuk yıl flörtten sonra evlendik. Kimseden destek almadan. Görevi gereği evlendikten sonra 1.5 yıl ayrı yaşadık. Kopuşlar o zaman başladı aslında ama toparladık bir şekil. Sonra oğlum düştü karnıma. Hamilelikle bizim kabuslar başladı. Aslında ne kadar bencil bir adamla evli olduğumu o zaman anladım. Çok zor bir hamilelik geçirdim, yatarak ve erken doğum oldu zaten. O dönem beni ailemin yanına bırakıp hep ailesine gitmek istedi ben sancı çekerken. Aileme kulp buldu, titiz olmadıklarından tutun, yemek yeme şekillerine kadar eleştirdi. Sürekli yatmak durumunda olduğumdan annem bana baktı ailemin evinde, bu huylarını da o zaman gördüm. Şuan evliliğin 4. yılını bitiriyoruz. Ailesi problemli annesi ve babasının ilişkisi yok gibi. Adam cimri eve para bırakmaz, karıyla kızla gezer. Kayınvalide her şeyi bilir, sürekli onu takip halinde ama çaresizlikten boşanamayan biri. Ama onun da kalbi kötü. Oğlunun evliliği umurunda değil. Eşimden kocasının yapması gerekenleri bekliyor. 3 ay öncesine kadar görüşüyordum. Artık görüşmek istemiyorum ve görüşmüyorum onlarla. Çok uzun olur o yüzden o kısıma değinmek istemiyorum. Sadece gururumu çok kırdıklarını ve beni oturduğum apartmana rezil ettiklerini söyleyebilirim.

Haklı olduğumu bildiği, çoğu zaman haklı olduğumu dile getirdiği halde sürekli görüşmem için beni zorluyor, çocuk gibi sürekli konuyu önüme getiriyor. Keşke tek sorun bu olsa, sürekli söylenme halinde bir yapısı var. Oğlumla ilgili konularda emir vermeye bayılıyor. Örnek verecek olursam, hadi git oğlanı uyut, mamasını yap, altını kirletti temizle. He derseniz o hiç mi yapmıyor, yapıyor hepsini de ama o çenesi hiç susmuyor ya. Ben hep hazırolda olayım, elimden süpürge eksik olmasın, ev düzenli olsun, ev dört dörtlük olsun oğlana bakılsın he tabi kadınlık asla eksik olmamalı. Eve haftada bir yardımcı geliyor. Ama çocukla o düzeni kuramıyorum, koltuk tepelerinde gezen, her şeyi dağıtan yaramaz bir oğlum var. Yani adam beni hem ailesinden yana eziyor, hem de psikolojik şiddet uyguluyor.

Son konu ise hafta sonu misafir geldi. Her yer kırıntı olmuş çocuklar sebebiyle. Pazar sabahı kalkmış, evi süpürecekmiş. Oğlanın mamasını yap dedi yine, ben annesi değilim çocuğun acıkmış olacağını düşünemiyorum tabi! Ama ses etmedim gittim yaptım. Bu sıra ev süpürüyor. Oğlum da süpürge sesini duysun başından ayrılmaz, mamayı yaptım tezgaha koyup balkona çıktım. Süpürge bitsin, yediririm dedim. Birden bir gürültü balkonun camını yumrukluyor güm güm. O iş yaparken ben nasıl otururmuşum? Ve ben gece sayısız kez oğlan için kalktım. 17 aydır da böyleyim. Bir dakika dinlenmeye hakkım yok. Bu olanlar olurken de saat 10 buarada. Sonrası konuşmuyoruz. Ve pazar akşamından beri salonda yatıyor. Haklı olan benken gördüğüm muamele? Annesine gitmek de istedi o sabah yine beni yokladı gitmek istemediğimi oğlumla kendisinin gidebileceğini söyledim. Muhtemelen onun acısını çıkarıyor.

Huzur yok, cinsellik bitti gibi bir şey. Çok mutsuzum. Nereye kadar dayanacağım bilmiyorum. İç döküş gibi işte. Canım acıyor.

Edit:
Herkesi tek tek alıntılayamıyorum. İşteyim bir yandan da çalışıyorum. Önce biraz oğlumla ilgili sorulara cevap vererek bahsedeyim. Oğlumun büyüyen beşiği var. Söktük onu aynı montessori gibi yerden bir karış yükseklikte oradan düşmesi mümkün değil. Ama yatıramıyorum. Yarım saatte bir uyandığını düşünün gidip gelmekten helak oluyorum. Uyuyor odadan çıktığım anda bas bas bağırıyor. Sabah 6 da gidip akşam eve 7 7 buçuk civarı geldiğimden sürekli git gele dayanamadım. Yanıma almakta buldum çareyi böyle de çok uyanıyor ama en azından yatıp kalkmıyorum. Eşimle ayrı yatmıyoruz birlikte yatıyoruz 3müz. Benimle küseli yani 3 gündür ayrı yatıyor. İnek sütü alerjisi ve bir kaç şeye daha alerjisi var oğlumun. Formül mama, inek sütü veremiyorum. Biberon tutmuyor, keçi sütlü mama vermeyi denedim kabul etmedi. akşam eve gelince de yapışık geziyoruz, kendime ayırabildiğim hiç vaktim yok. Bu durum da beni çok bunaltıyor haliyle.

Eşimin ailesine gelince. Ufak olarak bahsedeyim. Kız kardeşi eşimin problemli. Damak yarıklığı ve çene kemiği bozukluğundan bir çok defa ameliyat olmuş. Şuan 21 yaşında, bu yaşa dek hastalıklarından dolayı her dediği yapılmış, poh pohlanmış. Ailesinde yaptığı her terbiyesizlik tölere edilmiş. Benden de bu bekleniyor. Bana laflar söylüyor, abisiyle küsüp bana da küsüyor. Abisiyle barışıp benimle konuşmamaya devam ediyor. Yine bir böyle laf söyleme sonrası kayınvalideme bakıp artık ona karşı iyi olmak istemediğimi, benim kızı değil gelini olacağımı bundan sonra, çünkü kızı olsaydım adil olacağını söyledim. Bu lafı söylemem üzerine eşimin ablası benim evimde üzerime yürüdü, eşim ayırdı ve anneme nasıl öyle laf söylersin diyerek valizini toplamaya kalkıp, benden boşanacağını söyledi. kayınvalidem evime aldığı çer çöp ne varsa yiyecek toplayıp gitti. Ben de babamı aradım beni gelip almasını söyledim. Duymadığım laf kalmadı. Bu sebeple görüşmüyorum onlarla. Eşim babamın evine geldi sonra ağladı zırladı benim elimde değil kardeşim problemli dedi. Uzak duracağız dedi eve döndüm. Ama barış diye baskı yapıyor şimdi de.

Buarada bebeği de eşim çok istedi. Onun baskılarına dayanamayıp ben de istedim sonrasında. Ben oğlumu çok seviyorum onun için ölürüm ama sanırım anneliği beceremiyorum. Hamileliğim yatarak geçti. Aylarca dışarı çıkamadım kaybetme korkusuyla yaşadım. Oğlum doğdu küvez yolu gözledim, aylarca diyet yaptım aç kaldım o iyi olsun diye. Şimdi emzirebilmek için uyuyamıyorum. Ama beni anlayan kimse yok. Hep bir yetersizlik hissi. Çok mutsuzum ben. Bazen diyorum ki şu dünyada boşa nefes alıyorum. Ama oğlum hiçbir yere sığamaz ki yaramaz diye itelerlerDur durak bilmeyen çok hareketli bir çocuk. Ama çok da akıllı ve becerikli. İyi ki var...

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Çok tanıdık bunlar.
Seviyorum ayrılamam..
Başarabiliriz.
Sen dırdır etmesen düzelir.
Şöyle yapsan kesin düzeliriz.
Bütün hatalar bizde zaten.

Böyle mi düzeltecekmiş.
Çok başarılı sahiden.
Tebrik ediyorum.

Bugün zaten canım çok sıkkın.
Senin konun çok üzdü beni..

İnşallah her şey düzelir onunla ya da onsuz.

Keşke madem bu kadar beceriksizler, kabul edip düşseler yakamızdan.
Çok daha kolay olurdu.

Genişletmek için tıkla...

minnakmimar .!.:

çok üzüldüm allah yardımcın olsun. Ben erkeklerdeki bu her işi kadın yapar olgusunu bir türlü anlayamıyorum. Hem çocuk iste hem de her yükünü kadına at oldu paşam. Çocuk büyütmek çok yorucu bir süreç ama yolu yarılamışsın bence. 2 yaşına geldiğinde hiç bir yükü kalmıyor inan az daha dayan sadece. Eşinle ilgili kısma gelirsek çift terapisi şart mutlaka ikna etmen gerekir klinik bir yardım almadan düzelecek gibi değil bu adam. Allah oğluna sağlıklı uzun ömürler nasip etsin ...

Genişletmek için tıkla...

Aslında her işi kadın yapar değil, birlikte yapalım ama hep yapalım kafasında. Ama ben gece uyuyamıyorum, gündüz çalışıyorum. Yorgunluktan öleceğim artık. yardım etmesin evi bok götürsün ama sussun lütfen

okeanoss00 .!.:

Lütfen üzülme sen de. Sabahtan beri kulaklarım uğulduyor. Sanırım asabi tansiyon hastası oluyorum. O kadar üzgünüm ki. Bu akşam babam çocuğu alırken içeri gelmemizi bekleyecek çünkü kandil. İçeri girmeyecek eşim babam çok üzülecek. Böylece eşimin de benim ailemle görüşmemek için beklediği sebep gelmiş olacak. Çoğu zaman bunu dile getiriyor zaten ben sadece kendi ailemle görüşelim istiyormuşum. yaşayıp göreceğim şuan üzüntü dışında bir de gerginlik yaşıyorum.

Genişletmek için tıkla...

okeanoss00 .!.:

Yazdıklarınız bana kendimi hiç iyi hissetirmedi. Ben de rahim ağzı kısalması vardı. O yüzden yaşadım bunları sadece serklaj olmadım. Sadece tuvalet için kalkarak geçti. Eşinizle mutluluklar dilerim.

Genişletmek için tıkla...

okeanoss00 .!.:

Aslında her işi kadın yapar değil, birlikte yapalım ama hep yapalım kafasında. Ama ben gece uyuyamıyorum, gündüz çalışıyorum. Yorgunluktan öleceğim artık. yardım etmesin evi bok götürsün ama sussun lütfen

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

İyi bir aileye sahiplermiş gibi afra tafrayı da eksik etmezler değil mi?
Utanmadan bir tutarlar.

Benimki dün diyor ki, herkes kendi ailesine baksın.
Altta da bırakmaz deli soyunu..

Bence oğlunla birlikte git ailene eşine hiç söylemeden.
Babanı üzmeye değmez.

Bırak tek başına otursun mübarek akşam ya da süper ailesiyle!

Genişletmek için tıkla...

minnakmimar .!.:

o kadar iyi anlıyorum ki ben o uykusuzlukları yeni atlatmış bir anne olarak söylüyorum güzel günler yakında hiç merak etme. O zaman biraz cadılık yapıp onu da uyutmaman lazım ki halden anlasın.

Genişletmek için tıkla...

okeanoss00 .!.:

Çok teşekkür ederim çok iyi geldi yazdıklarınız.

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Aklima kizim daha küçükken, böyle 8 aylikken meyve puresini hiç sevmedigi geliyor. Bazen birazcik yerdi, bazen hiç yemezdi. Ben meyveyi hiç sevmiyorum ve kiziminda öyle olmasini istemiyordum. Yinede her gün inat o meyve püresi yapilirdi. Binbir emek ile yaptigim püreyi yememesi tabiki zor oluyordu. Benim kizimda öyle inat. Istemedigi seyi yemez.

Simdi damagi alisti ama, meyvaya bayiliyor. Yada artik püre halinde verilmiyor diye seviyor bilmiyorum. Sende inat et ve ispanak gibi yemekleri vermeye devam. Yogurt ile yesin. Yemediginde en fazla dedigim gibi süt. Tabiki anne yüregi yaniyor. Bende bunu her seferinde basaramiyorum. Farkli bir yemek yapma istegi büyük, azicik yer diye. Ama çoçuklar bazen bizim ile oyunda oynuyor. Annemde diyor, cidden çok aciksa o sevmedigi seyide yerdi diye.

Babaanneyede talimat var, yemez ise, biraksin diye. Oglun kaç aylik? Kendi basina yiyemiyormu daha?

Genişletmek için tıkla...

caykasigi1234 .!.:

Kusura bakmayin amac sizi uzmek degil aksine yasadiklarinizin size yapilan haksizlik oldugunu anlatmakti...sizi kirmak neden istiyim zaten zor bir donemdesiniz...
Aynen rahim agzi kisalmasi vardi bendede zaten ikimiz de ayni seyi yasadik fakat eslerimizden gördüğümüz muamele apayri...
Siz kendinizi o insani hayatinizdan cikararak zaten iyi hissedeceksiniz...Ve yine söylüyorum benim zor zamanimda karnımdan canini tasidigim adam varligiyla sevgisiyle alakasi ile yanımda olmayacakta ne zman olacak...siz sorun bu soruyu kendinize....unutulur mu size yaptigi haksizliklar

Genişletmek için tıkla...

okeanoss00 .!.:

Sürekli ailemle ilgili şikayetlenme durumu var onlardan bahsetmedim bile. Zaten ben gideceğim. Bir mesaj mı atsam acaba. Ben ailemle kalacağım kandil için dilersen sen de git kendi ailene diye. Pazar gününden beri sıfır iletişimimiz var.

Genişletmek için tıkla...