Eşim...

Oğlunuz emmek için o kadar sık kalkıyor. Çok gerekli değilde sütten kesin. Odasını ayırın. Eşlerin ayrı yatmaları gerçekten soğukluğa sebep oluyor.
Temizliğe gelince benim eşim de öyle. Kızım ne gece ne gündüz dururdu ama o isterdi ki ev tertemiz olsun. Kızımı ağlata ağlata bütün islerimi yetiştirmeye çalışırdım. Yapamazsam kalkıp sinirli sinirli kendi yapardı. O kadar üzülürdüm ki anlatamam.
Çok titizse deyin ki biz gidelim, o zaman ev asla dağılmaz kirlenmez. Bu evde bir aile yaşadığı için kirleniyor. Belki kafasına dank eder.
Orta yol bulunarak halledilir şeyler. Kendinizi hiç üzmeyin.
 
Herkesi tek tek alıntılayamıyorum. İşteyim bir yandan da çalışıyorum. Önce biraz oğlumla ilgili sorulara cevap vererek bahsedeyim. Oğlumun büyüyen beşiği var. Söktük onu aynı montessori gibi yerden bir karış yükseklikte oradan düşmesi mümkün değil. Ama yatıramıyorum. Yarım saatte bir uyandığını düşünün gidip gelmekten helak oluyorum. Uyuyor odadan çıktığım anda bas bas bağırıyor. Sabah 6 da gidip akşam eve 7 7 buçuk civarı geldiğimden sürekli git gele dayanamadım. Yanıma almakta buldum çareyi böyle de çok uyanıyor ama en azından yatıp kalkmıyorum. Eşimle ayrı yatmıyoruz birlikte yatıyoruz 3müz. Benimle küseli yani 3 gündür ayrı yatıyor. İnek sütü alerjisi ve bir kaç şeye daha alerjisi var oğlumun. Formül mama, inek sütü veremiyorum. Biberon tutmuyor, keçi sütlü mama vermeyi denedim kabul etmedi. akşam eve gelince de yapışık geziyoruz, kendime ayırabildiğim hiç vaktim yok. Bu durum da beni çok bunaltıyor haliyle.

Eşimin ailesine gelince. Ufak olarak bahsedeyim. Kız kardeşi eşimin problemli. Damak yarıklığı ve çene kemiği bozukluğundan bir çok defa ameliyat olmuş. Şuan 21 yaşında, bu yaşadek hastalıklarından dolayı her dediği yapılmış, poh pohlanmış. Ailesini yaptığı her terbiyesizlik tölere edilmiş. Benden de bu bekleniyor. Bana laflar söylüyor, abisiyle küsüp bana da küsüyor. Abisiyle barışıp benimle konuşmamaya devam ediyor. Yine bir böyle laf söyleme sonrası kayınvalideme bakıp artık ona karşı iyi olmak istemediğimi, benim kızı değil gelini olacağımı bundan sonra, çünkü kızı olsaydım adil olacağını söyledim. Bu lafı söylemem üzerine eşimin ablası benim evimde üzerime yürüdü, eşim ayırdı ve anneme nasıl öyle laf söylersin diyerek valizini toplamaya kalkıp, benden boşanacağını söyledi. kayınvalidem evime aldığı çer çöp ne varsa yiyecek toplayıp gitti. Ben de babamı aradım beni gelip almasını söyledim. Duymadığım laf kalmadı. Bu sebeple görüşmüyorum onlarla. Eşim babamın evine geldi sonra ağladı zırladı benim elimde değil kardeşim problemli dedi. Uzak duracağız dedi eve döndüm. Ama barış diye baskı yapıyor şimdi de.
CuteMom CuteMom
 
Buarada bebeği de eşim çok istedi. Onun baskılarına dayanamayıp ben de istedim sonrasında. Ben oğlumu çok seviyorum onun için ölürüm ama sanırım anneliği beceremiyorum.
 
Hamileliğim yatarak geçti. Aylarca dışarı çıkamadım kaybetme korkusuyla yaşadım. Oğlum doğdu küvez yolu gözledim, aylarca diyet yaptım aç kaldım o iyi olsun diye. Şimdi emzirebilmek için uyuyamıyorum. Ama beni anlayan kimse yok. Hep bir yetersizlik hissi. Çok mutusuzum ben. Bazen diyorum ki şu dünyada boşa nefes alıyorum. Ama oğlum hiçbir yere sığamaz ki yaramaz diye itelerler :KK61:
 
Dur durak bilmeyen çok hareketli bir çocuk. Ama çok da akıllı ve becerikli. İyi ki var...
 
Evet kahvaltida peyniri domatesin arasina saklayarak veriyorum mesela :) dedikleriniz dogru. Bazen ben de yemezsen yeme diyip gonderiyorum. Bazen de vicdan yapiyorum (gereksiz yere). Ilk kasigi yedirmek cok zor. Onu yedikten sonra severse devami kolay geliyor. Sevmedigi seyler de onun icin cok faydali. Ispanak, yesil mercimek, sebzeler. Hep kofte, pilav, corba yediremem ki. Damagi alissin diye zorluyorum bazen, hata yapiyorum belki de. Bir de bizde babaanne yedirmeye bayildigi icin, o baska ben baska yaklasinca cocuk kolaya kaciyor. Mumkun olsa kendimiz buyutsek, en guzeli o olurdu.

Aklima kizim daha küçükken, böyle 8 aylikken meyve puresini hiç sevmedigi geliyor. Bazen birazcik yerdi, bazen hiç yemezdi. Ben meyveyi hiç sevmiyorum ve kiziminda öyle olmasini istemiyordum. Yinede her gün inat o meyve püresi yapilirdi. Binbir emek ile yaptigim püreyi yememesi tabiki zor oluyordu. Benim kizimda öyle inat. Istemedigi seyi yemez.

Simdi damagi alisti ama, meyvaya bayiliyor. Yada artik püre halinde verilmiyor diye seviyor bilmiyorum. Sende inat et ve ispanak gibi yemekleri vermeye devam. Yogurt ile yesin. Yemediginde en fazla dedigim gibi süt. Tabiki anne yüregi yaniyor. Bende bunu her seferinde basaramiyorum. Farkli bir yemek yapma istegi büyük, azicik yer diye. Ama çoçuklar bazen bizim ile oyunda oynuyor. Annemde diyor, cidden çok aciksa o sevmedigi seyide yerdi diye.

Babaanneyede talimat var, yemez ise, biraksin diye. Oglun kaç aylik? Kendi basina yiyemiyormu daha?
 
evlendiğim ilk yıllar önemserdim ne düşündüklerini, nasıl davrandıklarını.
sonra vazgectim.
benim üzerimde kimsenin bir yaptırımı yok, olamaz.
eşim adaletime güvenir. kendim tabiki iki aileye eşit duramam, ama çocukları eşit tutmaya çalıştım hep.
bu da yetiyor çoğu zaman.


eşimle 6 yıllık sevgililik döneminden sonra evlendik. ama daha öncesinden beri tanıyordum, çocukluk arkadaşım. birlikte büyüdük.
ona rağmen aynı evde yaşamaya başlayınca hiç görmediğim huyları vardı. problem değildi ama farklıydı.
çocukla birlikte ben de o da değiştik. iyi yöne de kötü yöne de evrilmelerimiz oldu.
çocuk gerçekten hayati alt üst ediyor.
evliliğin dönüm noktası olmuş oldu.

belki de biraz ayrı kalıp denemeyi teklif edebilirsiniz.
hala sevip sevmediğinizi, ihtiyacınız olup olmadığını görme fırsatınız olur.
bu teklifi nasıl karşılar bilemedim tabi..
Benim eşim ilkokul arkadaşım. 7 yaşından beri tanıyorum. 7 buçuk yıl sevgililik sonrası 26 yaşında evlendik. Şuan 30 yaşındayım. Sevgiliykenki huylardan eser yok. Benim eşim merhametliydi. Beni koklayarak öperdi. Şimdi o merhameti göremiyorum. Herkese adil olup beni ezmeye çalışan biri var karşımda.
 
Benim eşim ilkokul arkadaşım. 7 yaşından beri tanıyorum. 7 buçuk yıl sevgililik sonrası 26 yaşında evlendik. Şuan 30 yaşındayım. Sevgiliykenki huylardan eser yok. Benim eşim merhametliydi. Beni koklayarak öperdi. Şimdi o merhameti göremiyorum. Herkese adil olup beni ezmeye çalışan biri var karşımda.

Bu duruma gelmenize sadece ailesimi neden oldu.
Yada başka bir sebebi varmı böyle değişmesine.
 
Bu duruma gelmenize sadece ailesimi neden oldu.
Yada başka bir sebebi varmı böyle değişmesine.
Evlendikten sonra ailesine düşkün oldu. Kadın gibi düşünüyor ne bileyim fesatlıkları var mesela. Sevgiliyken yoktu böyle şeyler. Ya da ben göremedim abla. Neden böyle oldu bilmiyorum. İnsan heran doğuracak eşini bırakıp ailesine gitmeye kalkar mı? 25. haftada 100 e vuran sancılarla yatarken.
 
Evlendikten sonra ailesine düşkün oldu. Kadın gibi düşünüyor ne bileyim fesatlıkları var mesela. Sevgiliyken yoktu böyle şeyler. Ya da ben göremedim abla. Neden böyle oldu bilmiyorum. İnsan heran doğuracak eşini bırakıp ailesine gitmeye kalkar mı? 25. haftada 100 e vuran sancılarla yatarken.

En baştan göstermemiş demekki,gösterseydi belki seni kaybedecekti onu göze almamış.
Seni o halde bırakıp gittiyse yazıklar olsun,demekki ailesi daha önemliymiş.
Eşin düzelirmi diyecemde hiç umut yok gibi sanki,ailesine yapışık yaşamayı tercih ediyor demekki.
Bunada seni mecbur bırakıyor.
 
En baştan göstermemiş demekki,gösterseydi belki seni kaybedecekti onu göze almamış.
Seni o halde bırakıp gittiyse yazıklar olsun,demekki ailesi daha önemliymiş.
Eşin düzelirmi diyecemde hiç umut yok gibi sanki,ailesine yapışık yaşamayı tercih ediyor demekki.
Bunada seni mecbur bırakıyor.
Gitmedi abla domuz gibi surat asıp oturdu. Ama ben unutamıyorum. Hiç alttan almadı ki. O hep benden daha çok lohusaydı...
 
Artık sevip sevmediğimden de emin değilim. İçimde sadece bir sıkıntı var böyle öküz oturmuş gibi.

Sevgisi mutlaka vardır,işte yaşanan olaylar biz kadınları maalesef bunu düşünmeye itiyor.
Bu durumda çok iyi karar vermen lazım,ya bu adamı böyle kabullenip devam edeceksin yada hayatına tek başına oğlunla bir düzen kuracaksın.
 
Buarada bebeği de eşim çok istedi. Onun baskılarına dayanamayıp ben de istedim sonrasında. Ben oğlumu çok seviyorum onun için ölürüm ama sanırım anneliği beceremiyorum.
Annelıgı beceremedıgını düşünmüyorum gerçekten , adil olmayı kocan beceremiyor .
Buarada ettıgınız kavga dıyorum cok sacma yanı cokta buyutulecek bısey soylememıssınız kı esyalarını toplamaya calıssın esın veya kayınvalıdenın o anda cekıp gıtmesı vs hepsı uzerınıze yıkılmıs ama ben sen belkı baskaları daha farklılarını ılla kı duymusuzdur, bu kadar buyutmek ıstesek pekala buyutecek seylerımızde ılla olmustur.
Bıraz annesının tavırlarını , esınde gordum sankı anlattıklarından .

Cok buyuk sorunlar yok evet , ama yerınde olsam bende gorusmezdım evet .
Onun dısında cokta elınde olan bısey degıl, esının bıraz kendıne gelmesı gerekıyor. Annen baban karsısına alıp hıc konusmadı mı , buna ızın vermeyız neden bu sekılde yapıyorsun dıye aıle buyugu konusabılır bence, onun aılesı sızı arkalamayacagı ıcın senın annen baban konusabılır. Benım kızım olsaydı mesela mudahale etmek olarak degıl ama alıp karsıma konusurum , nedır evladım derdın dıye
 
Hem çalışıyorsunuz, hem çocuk büyütüyorsunuz, hem de titiz olmanız bekleniyor anladığım kadarıyla.

Gerçekten eşitlik bu olmalı! adam kendi çocuğuna bakmamayı onur mücadelesi haline getirmiş. Eziyet resmen ya Allahım size yardım etsin, çevrenizdekilete de vicdan, merhamet versin.
 
Anladıgım kadarıyla onun aılesı bu kavganın ört bastır edılmesını ıstıyorlar. Yanı sen gıtsen hıc bozuntuya vermeden devam edeceksınız gıbı ?
Pekı senden ozur dıledı mı aılesı böyle bır adım atsalardı suanda esın senı zorlasın , bu durumda zaten kotu durumda bırakılan sen olduğun ıcın neden senınde gelmenı bekliyor. Bırde sasırdıgım nokta onlar sıze gelıp gıdıyorlarmı, sen ısteyken veya hafta sonu evdeyken. Cunku esın bunada musade edecek gıbı duruyor
 
X