- 4 Şubat 2016
- 182
- 126
-
- Konu Sahibi okeanoss00
- #181
o ayarı bence yavaş yavaş evvel ılığa doğru çıkar. Eşin gerekeni yapmış. Sevindim senin adına. Kinlenme ve ıcını ferah tut. kotu düşünme. dusundugunde de at aklından
Herkese günaydın. Son olanları özet geçeyim. Cuma akşamı ben dışarıdayken eşim aradı beni almaya geleceğini söyledi. Eve dönerken de hiç konuşmadık. Eve girdim, kadınlar günü olması sebebiyle çiçek almış ayakkabılığın üzerine koymuş. Üzerinde de şöyle yazıyor " Dünyada her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)." Çiçeği elime bile almadım. Oğlumu alıp gidip yattım. Günlerdir yatağımızda yatmadığı için her gece farklı bir yerde yattı muhtemelen rahat edemediSabah oğlan uyanınca geldi, bana sırnaşmaya başladı sarılıyor zorla. Dedim kendine gel, bugüne kadar zulm ettin sabah sabah hayırdır. Her hamlesini püskürttüm. Öğlen oğlan uyuyunca konuştuk uzun uzun.
Artık onu istemediğimi, çok mutsuz olduğumu bekar bir kadın olursam daha mutlu olacağımı söyledim. Zaten her şeyle kendi başıma başa çıkabildiğimi, ondan sadece sevgi ve huzur istediğimi ama bunu da bulamadığımı bu sebeple ömrümü bu şekilde geçirmek istemediğimi anlattım. Ailesiyle ilgili durumla ilgili de herkesin durumdan memnun olduğunu ben de dahil görüşmeme mevzusunun kimsenin umurunda olmadığını söyledim. Bak ablan geri döndü gününü gün ediyor, biz neredeyse 4 ay olacak onun bıraktığı enkazı toplamaya çalışıyoruz dedim. Yazık değil mi bize dedim. Haklısın bir tek bize yazık oluyor dedi. Eğer görüşülmek adına başının eti yenilecek birileri varsa ailesine yapmasını artık bana bulaşmaması gerektiğinden bahsettim. Süpürge ile alakalı yaptıklarının çok saçma olduğunu bu evin benim de evim olduğunu, rahat olamadığımı elimde yedi yirmi dört bez ve süpürgeyle dolaşamayacağımı söyledim. Geceleri ne zorluklar çektiğimi anlatmaya çalıştım.
Etrafta iş olduğu zamana stres oluyormuş. Bundan sonra ben yapalım dediğimde ikiletmeden yardımcı olacakmış ama kendi işe başlayıp beni de darlamayacakmış bu saatten sonra öyle dedi. Yani ben sürekli ona hadi ev dağınık toplayalım diyecekmişim, o zaman beraber yaparmışız. O bana yapıp sen niye oturuyorsun demeyecekmiş.
Babası barışmamız konusunda ona baskı yaparsa sen karışma kendi aralarında halletsinler diyecekmiş. Onun da tek istediği yuvasında huzurmuş. Beni seviyormuş ayrılmak gibi bir düşüncesi yokmuş. Ben de ona göre davran o zaman biraz çeneni tut dedim. Şuan boşanalım desen hemen kabul ederim inan ki artık bıktım, ama eminim bu konuşma yine en fazla 1 ay işe yarayacak dedim. O da düzeleceğini söyledi.
Çok yoğun bir haftasonuydu kuzenimin çocuğu oldu bebek mevlüdüne gittik falan. Soğuk ayarında devam şuan.
İnancımı yitirdim galiba. Hiç mutlu olmadım bu konuşma sonrasında. Bir kaç gün sonra yine benzer bir problemle karşıma gelecek gibi geliyor. Çünkü hep öyle oluyor. Hepiniz benimle dertlendiniz. Çok teşekkür ederim.o ayarı bence yavaş yavaş evvel ılığa doğru çıkar. Eşin gerekeni yapmış. Sevindim senin adına. Kinlenme ve ıcını ferah tut. kotu düşünme. dusundugunde de at aklından
Kuzum benim benim içimi biraz rahatlattı sanki inşallah tekrar etmez farklı bir durumla seni üzmez hatasının farkına varmıştır inşallahHerkese günaydın. Son olanları özet geçeyim. Cuma akşamı ben dışarıdayken eşim aradı beni almaya geleceğini söyledi. Eve dönerken de hiç konuşmadık. Eve girdim, kadınlar günü olması sebebiyle çiçek almış ayakkabılığın üzerine koymuş. Üzerinde de şöyle yazıyor " Dünyada her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)." Çiçeği elime bile almadım. Oğlumu alıp gidip yattım. Günlerdir yatağımızda yatmadığı için her gece farklı bir yerde yattı muhtemelen rahat edemediSabah oğlan uyanınca geldi, bana sırnaşmaya başladı sarılıyor zorla. Dedim kendine gel, bugüne kadar zulm ettin sabah sabah hayırdır. Her hamlesini püskürttüm. Öğlen oğlan uyuyunca konuştuk uzun uzun.
Artık onu istemediğimi, çok mutsuz olduğumu bekar bir kadın olursam daha mutlu olacağımı söyledim. Zaten her şeyle kendi başıma başa çıkabildiğimi, ondan sadece sevgi ve huzur istediğimi ama bunu da bulamadığımı bu sebeple ömrümü bu şekilde geçirmek istemediğimi anlattım. Ailesiyle ilgili durumla ilgili de herkesin durumdan memnun olduğunu ben de dahil görüşmeme mevzusunun kimsenin umurunda olmadığını söyledim. Bak ablan geri döndü gününü gün ediyor, biz neredeyse 4 ay olacak onun bıraktığı enkazı toplamaya çalışıyoruz dedim. Yazık değil mi bize dedim. Haklısın bir tek bize yazık oluyor dedi. Eğer görüşülmek adına başının eti yenilecek birileri varsa ailesine yapmasını artık bana bulaşmaması gerektiğinden bahsettim. Süpürge ile alakalı yaptıklarının çok saçma olduğunu bu evin benim de evim olduğunu, rahat olamadığımı elimde yedi yirmi dört bez ve süpürgeyle dolaşamayacağımı söyledim. Geceleri ne zorluklar çektiğimi anlatmaya çalıştım.
Etrafta iş olduğu zamana stres oluyormuş. Bundan sonra ben yapalım dediğimde ikiletmeden yardımcı olacakmış ama kendi işe başlayıp beni de darlamayacakmış bu saatten sonra öyle dedi. Yani ben sürekli ona hadi ev dağınık toplayalım diyecekmişim, o zaman beraber yaparmışız. O bana yapıp sen niye oturuyorsun demeyecekmiş.
Babası barışmamız konusunda ona baskı yaparsa sen karışma kendi aralarında halletsinler diyecekmiş. Onun da tek istediği yuvasında huzurmuş. Beni seviyormuş ayrılmak gibi bir düşüncesi yokmuş. Ben de ona göre davran o zaman biraz çeneni tut dedim. Şuan boşanalım desen hemen kabul ederim inan ki artık bıktım, ama eminim bu konuşma yine en fazla 1 ay işe yarayacak dedim. O da düzeleceğini söyledi.
Çok yoğun bir haftasonuydu kuzenimin çocuğu oldu bebek mevlüdüne gittik falan. Soğuk ayarında devam şuan.
İnşallah canım. Kimse mutsuz olmak için evlenmiyor. Umarım bu dönüm noktası olur bizim için.Kuzum benim benim içimi biraz rahatlattı sanki inşallah tekrar etmez farklı bir durumla seni üzmez hatasının farkına varmıştır inşallahduygularını açıkça dile getirmişsin sonrasında olacakları da söylemişsin bence artık oda ona göre davranışlarını yontacaktır inşallah
Aynen öyle kuzum inşallah öyle olacak inanıyorum dualarım seninleİnşallah canım. Kimse mutsuz olmak için evlenmiyor. Umarım bu dönüm noktası olur bizim için.
Herkese günaydın. Son olanları özet geçeyim. Cuma akşamı ben dışarıdayken eşim aradı beni almaya geleceğini söyledi. Eve dönerken de hiç konuşmadık. Eve girdim, kadınlar günü olması sebebiyle çiçek almış ayakkabılığın üzerine koymuş. Üzerinde de şöyle yazıyor " Dünyada her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)." Çiçeği elime bile almadım. Oğlumu alıp gidip yattım. Günlerdir yatağımızda yatmadığı için her gece farklı bir yerde yattı muhtemelen rahat edemediSabah oğlan uyanınca geldi, bana sırnaşmaya başladı sarılıyor zorla. Dedim kendine gel, bugüne kadar zulm ettin sabah sabah hayırdır. Her hamlesini püskürttüm. Öğlen oğlan uyuyunca konuştuk uzun uzun.
Artık onu istemediğimi, çok mutsuz olduğumu bekar bir kadın olursam daha mutlu olacağımı söyledim. Zaten her şeyle kendi başıma başa çıkabildiğimi, ondan sadece sevgi ve huzur istediğimi ama bunu da bulamadığımı bu sebeple ömrümü bu şekilde geçirmek istemediğimi anlattım. Ailesiyle ilgili durumla ilgili de herkesin durumdan memnun olduğunu ben de dahil görüşmeme mevzusunun kimsenin umurunda olmadığını söyledim. Bak ablan geri döndü gününü gün ediyor, biz neredeyse 4 ay olacak onun bıraktığı enkazı toplamaya çalışıyoruz dedim. Yazık değil mi bize dedim. Haklısın bir tek bize yazık oluyor dedi. Eğer görüşülmek adına başının eti yenilecek birileri varsa ailesine yapmasını artık bana bulaşmaması gerektiğinden bahsettim. Süpürge ile alakalı yaptıklarının çok saçma olduğunu bu evin benim de evim olduğunu, rahat olamadığımı elimde yedi yirmi dört bez ve süpürgeyle dolaşamayacağımı söyledim. Geceleri ne zorluklar çektiğimi anlatmaya çalıştım.
Etrafta iş olduğu zamana stres oluyormuş. Bundan sonra ben yapalım dediğimde ikiletmeden yardımcı olacakmış ama kendi işe başlayıp beni de darlamayacakmış bu saatten sonra öyle dedi. Yani ben sürekli ona hadi ev dağınık toplayalım diyecekmişim, o zaman beraber yaparmışız. O bana yapıp sen niye oturuyorsun demeyecekmiş.
Babası barışmamız konusunda ona baskı yaparsa sen karışma kendi aralarında halletsinler diyecekmiş. Onun da tek istediği yuvasında huzurmuş. Beni seviyormuş ayrılmak gibi bir düşüncesi yokmuş. Ben de ona göre davran o zaman biraz çeneni tut dedim. Şuan boşanalım desen hemen kabul ederim inan ki artık bıktım, ama eminim bu konuşma yine en fazla 1 ay işe yarayacak dedim. O da düzeleceğini söyledi.
Çok yoğun bir haftasonuydu kuzenimin çocuğu oldu bebek mevlüdüne gittik falan. Soğuk ayarında devam şuan.
Bastan sona eksiksiz okudum ve malesef ne esinden koca nede kaynanangilden aile olur al birini vur otekine kendinize bi yol cizsenz iyi olur yoksa omur boyle gecmezBuraya yazdıktan ve yorumlarınızı okuduktan sonra durumumun düşündüğümden daha vahim olduğunu anlayıp psikolojik olarak daha da çökeceğim muhtemelen. Kendi kendime debelenip duruyorum. Beni anlamayan, bencil bir eşim var. Oğlum 17. ayını tamamladı. Çok zor bir çocuk. Emziriyorum ve sabaha kadar sayısız kez uyanıyor, beraber yatıyoruz, sabaha kadar koala gibi üzerimde. Ağrı ve kramplarla uyanıyorum. Bunun yanı sıra çalışıyorum. Kendim için yaptığım en iyi şey işe geri dönmek oldu. Oğlum 11 buçuk aylık olduğundan beri çalışıyorum. Oğlum diyordum, yemek yemeyi sevmez, uyumayı sevmez, banyo yapmayı sevmez. Sevdiği ne var derseniz asla karşı çıkmadığı tek şey zeytin :)
Eşimle 7 buçuk yıl flörtten sonra evlendik. Kimseden destek almadan. Görevi gereği evlendikten sonra 1.5 yıl ayrı yaşadık. Kopuşlar o zaman başladı aslında ama toparladık bir şekil. Sonra oğlum düştü karnıma. Hamilelikle bizim kabuslar başladı. Aslında ne kadar bencil bir adamla evli olduğumu o zaman anladım. Çok zor bir hamilelik geçirdim, yatarak ve erken doğum oldu zaten. O dönem beni ailemin yanına bırakıp hep ailesine gitmek istedi ben sancı çekerken. Aileme kulp buldu, titiz olmadıklarından tutun, yemek yeme şekillerine kadar eleştirdi. Sürekli yatmak durumunda olduğumdan annem bana baktı ailemin evinde, bu huylarını da o zaman gördüm. Şuan evliliğin 4. yılını bitiriyoruz. Ailesi problemli annesi ve babasının ilişkisi yok gibi. Adam cimri eve para bırakmaz, karıyla kızla gezer. Kayınvalide her şeyi bilir, sürekli onu takip halinde ama çaresizlikten boşanamayan biri. Ama onun da kalbi kötü. Oğlunun evliliği umurunda değil. Eşimden kocasının yapması gerekenleri bekliyor. 3 ay öncesine kadar görüşüyordum. Artık görüşmek istemiyorum ve görüşmüyorum onlarla. Çok uzun olur o yüzden o kısıma değinmek istemiyorum. Sadece gururumu çok kırdıklarını ve beni oturduğum apartmana rezil ettiklerini söyleyebilirim.
Haklı olduğumu bildiği, çoğu zaman haklı olduğumu dile getirdiği halde sürekli görüşmem için beni zorluyor, çocuk gibi sürekli konuyu önüme getiriyor. Keşke tek sorun bu olsa, sürekli söylenme halinde bir yapısı var. Oğlumla ilgili konularda emir vermeye bayılıyor. Örnek verecek olursam, hadi git oğlanı uyut, mamasını yap, altını kirletti temizle. He derseniz o hiç mi yapmıyor, yapıyor hepsini de ama o çenesi hiç susmuyor ya. Ben hep hazırolda olayım, elimden süpürge eksik olmasın, ev düzenli olsun, ev dört dörtlük olsun oğlana bakılsın he tabi kadınlık asla eksik olmamalı. Eve haftada bir yardımcı geliyor. Ama çocukla o düzeni kuramıyorum, koltuk tepelerinde gezen, her şeyi dağıtan yaramaz bir oğlum var. Yani adam beni hem ailesinden yana eziyor, hem de psikolojik şiddet uyguluyor.
Son konu ise hafta sonu misafir geldi. Her yer kırıntı olmuş çocuklar sebebiyle. Pazar sabahı kalkmış, evi süpürecekmiş. Oğlanın mamasını yap dedi yine, ben annesi değilim çocuğun acıkmış olacağını düşünemiyorum tabi! Ama ses etmedim gittim yaptım. Bu sıra ev süpürüyor. Oğlum da süpürge sesini duysun başından ayrılmaz, mamayı yaptım tezgaha koyup balkona çıktım. Süpürge bitsin, yediririm dedim. Birden bir gürültü balkonun camını yumrukluyor güm güm. O iş yaparken ben nasıl otururmuşum? Ve ben gece sayısız kez oğlan için kalktım. 17 aydır da böyleyim. Bir dakika dinlenmeye hakkım yok. Bu olanlar olurken de saat 10 buarada. Sonrası konuşmuyoruz. Ve pazar akşamından beri salonda yatıyor. Haklı olan benken gördüğüm muamele? Annesine gitmek de istedi o sabah yine beni yokladı gitmek istemediğimi oğlumla kendisinin gidebileceğini söyledim. Muhtemelen onun acısını çıkarıyor.
Huzur yok, cinsellik bitti gibi bir şey. Çok mutsuzum. Nereye kadar dayanacağım bilmiyorum. İç döküş gibi işte. Canım acıyor.
Edit:
Herkesi tek tek alıntılayamıyorum. İşteyim bir yandan da çalışıyorum. Önce biraz oğlumla ilgili sorulara cevap vererek bahsedeyim. Oğlumun büyüyen beşiği var. Söktük onu aynı montessori gibi yerden bir karış yükseklikte oradan düşmesi mümkün değil. Ama yatıramıyorum. Yarım saatte bir uyandığını düşünün gidip gelmekten helak oluyorum. Uyuyor odadan çıktığım anda bas bas bağırıyor. Sabah 6 da gidip akşam eve 7 7 buçuk civarı geldiğimden sürekli git gele dayanamadım. Yanıma almakta buldum çareyi böyle de çok uyanıyor ama en azından yatıp kalkmıyorum. Eşimle ayrı yatmıyoruz birlikte yatıyoruz 3müz. Benimle küseli yani 3 gündür ayrı yatıyor. İnek sütü alerjisi ve bir kaç şeye daha alerjisi var oğlumun. Formül mama, inek sütü veremiyorum. Biberon tutmuyor, keçi sütlü mama vermeyi denedim kabul etmedi. akşam eve gelince de yapışık geziyoruz, kendime ayırabildiğim hiç vaktim yok. Bu durum da beni çok bunaltıyor haliyle.
Eşimin ailesine gelince. Ufak olarak bahsedeyim. Kız kardeşi eşimin problemli. Damak yarıklığı ve çene kemiği bozukluğundan bir çok defa ameliyat olmuş. Şuan 21 yaşında, bu yaşa dek hastalıklarından dolayı her dediği yapılmış, poh pohlanmış. Ailesinde yaptığı her terbiyesizlik tölere edilmiş. Benden de bu bekleniyor. Bana laflar söylüyor, abisiyle küsüp bana da küsüyor. Abisiyle barışıp benimle konuşmamaya devam ediyor. Yine bir böyle laf söyleme sonrası kayınvalideme bakıp artık ona karşı iyi olmak istemediğimi, benim kızı değil gelini olacağımı bundan sonra, çünkü kızı olsaydım adil olacağını söyledim. Bu lafı söylemem üzerine eşimin ablası benim evimde üzerime yürüdü, eşim ayırdı ve anneme nasıl öyle laf söylersin diyerek valizini toplamaya kalkıp, benden boşanacağını söyledi. kayınvalidem evime aldığı çer çöp ne varsa yiyecek toplayıp gitti. Ben de babamı aradım beni gelip almasını söyledim. Duymadığım laf kalmadı. Bu sebeple görüşmüyorum onlarla. Eşim babamın evine geldi sonra ağladı zırladı benim elimde değil kardeşim problemli dedi. Uzak duracağız dedi eve döndüm. Ama barış diye baskı yapıyor şimdi de.
Buarada bebeği de eşim çok istedi. Onun baskılarına dayanamayıp ben de istedim sonrasında. Ben oğlumu çok seviyorum onun için ölürüm ama sanırım anneliği beceremiyorum. Hamileliğim yatarak geçti. Aylarca dışarı çıkamadım kaybetme korkusuyla yaşadım. Oğlum doğdu küvez yolu gözledim, aylarca diyet yaptım aç kaldım o iyi olsun diye. Şimdi emzirebilmek için uyuyamıyorum. Ama beni anlayan kimse yok. Hep bir yetersizlik hissi. Çok mutsuzum ben. Bazen diyorum ki şu dünyada boşa nefes alıyorum. Ama oğlum hiçbir yere sığamaz ki yaramaz diye itelerlerDur durak bilmeyen çok hareketli bir çocuk. Ama çok da akıllı ve becerikli. İyi ki var...
Bu konuşmayı kavga olmasını beklemeden arada bir tekrarla...durduk yere aniden...Herkese günaydın. Son olanları özet geçeyim. Cuma akşamı ben dışarıdayken eşim aradı beni almaya geleceğini söyledi. Eve dönerken de hiç konuşmadık. Eve girdim, kadınlar günü olması sebebiyle çiçek almış ayakkabılığın üzerine koymuş. Üzerinde de şöyle yazıyor " Dünyada her şey kadının eseridir (Mustafa Kemal Atatürk)." Çiçeği elime bile almadım. Oğlumu alıp gidip yattım. Günlerdir yatağımızda yatmadığı için her gece farklı bir yerde yattı muhtemelen rahat edemediSabah oğlan uyanınca geldi, bana sırnaşmaya başladı sarılıyor zorla. Dedim kendine gel, bugüne kadar zulm ettin sabah sabah hayırdır. Her hamlesini püskürttüm. Öğlen oğlan uyuyunca konuştuk uzun uzun.
Artık onu istemediğimi, çok mutsuz olduğumu bekar bir kadın olursam daha mutlu olacağımı söyledim. Zaten her şeyle kendi başıma başa çıkabildiğimi, ondan sadece sevgi ve huzur istediğimi ama bunu da bulamadığımı bu sebeple ömrümü bu şekilde geçirmek istemediğimi anlattım. Ailesiyle ilgili durumla ilgili de herkesin durumdan memnun olduğunu ben de dahil görüşmeme mevzusunun kimsenin umurunda olmadığını söyledim. Bak ablan geri döndü gününü gün ediyor, biz neredeyse 4 ay olacak onun bıraktığı enkazı toplamaya çalışıyoruz dedim. Yazık değil mi bize dedim. Haklısın bir tek bize yazık oluyor dedi. Eğer görüşülmek adına başının eti yenilecek birileri varsa ailesine yapmasını artık bana bulaşmaması gerektiğinden bahsettim. Süpürge ile alakalı yaptıklarının çok saçma olduğunu bu evin benim de evim olduğunu, rahat olamadığımı elimde yedi yirmi dört bez ve süpürgeyle dolaşamayacağımı söyledim. Geceleri ne zorluklar çektiğimi anlatmaya çalıştım.
Etrafta iş olduğu zamana stres oluyormuş. Bundan sonra ben yapalım dediğimde ikiletmeden yardımcı olacakmış ama kendi işe başlayıp beni de darlamayacakmış bu saatten sonra öyle dedi. Yani ben sürekli ona hadi ev dağınık toplayalım diyecekmişim, o zaman beraber yaparmışız. O bana yapıp sen niye oturuyorsun demeyecekmiş.
Babası barışmamız konusunda ona baskı yaparsa sen karışma kendi aralarında halletsinler diyecekmiş. Onun da tek istediği yuvasında huzurmuş. Beni seviyormuş ayrılmak gibi bir düşüncesi yokmuş. Ben de ona göre davran o zaman biraz çeneni tut dedim. Şuan boşanalım desen hemen kabul ederim inan ki artık bıktım, ama eminim bu konuşma yine en fazla 1 ay işe yarayacak dedim. O da düzeleceğini söyledi.
Çok yoğun bir haftasonuydu kuzenimin çocuğu oldu bebek mevlüdüne gittik falan. Soğuk ayarında devam şuan.
Hiç umudum yok desem :/ Hayırlısı olsun inşallah canım.Gelişmelere sevindim canım.
Umarım gerçekten bu son olmuştur, daimi düzelir.
Aynen öyle abla. Tahammülüm de kalmadı zaten.H,iç değilse ufakta olsa bir adım atmış eşin,bunada şükür diyelim.
Şayet biraz zaman geçince batın yine aynı sıkıntılar oluyor,o zaman ne yapacağına ciddi bir karar vermen lazım.
Senelerdir buralardayim beni tanıyan birilerinin olmasi ne kadar guzel :) Muhtemelen konuna yazmisimdir bakayim yine. Empati dahilinde yaptığın yorum için çok teşekkür ederim.Okea aldığın çeyizleri paylaştığın zamanları bile biliyorum. Gerçekten çok üzüldüm
Çocuk evliliği inanılmaz derecede sarsıyor. Sadece erkekler değil kadınlar da değişiyor. Yıpranıyorsun-yıpratıyorsun...
Ben de emzirme-uykusuzluk konusu açmıştım birkaç gündür memesiz uykuya dalıyor. Yarabandı yapıstırıyorum geceleri her istediğinde uf oldu diyorum uyanmaları bir-ikiye kadar düştü önerilmıyor bu tarz şeyler ama kimse de bize emen çocukların bağımlı olucagını söylememişti. Konuya bir bak
Aile konuları çok hassas gerçekten eşinle iletişimin çok iyi olması gerek ki atlatasın çocukla bukadar yıpranırken, sinirler laçkayken birde böyle şeylere tahammül de kalmıyor
Boşanmak aklında geçiyorsa bir süre daha idare etmeni, sabretmeni öneririm.
Eğer uyku konusunu çözemezsen oğlun 18 aylık zaten memeyi kes artık. Senden, psikolojinden, sağlığından önemli değil 6 ay
Ben de doldurduklarini düşünüyorum. Oğulları mutsuz olunca ellerine ne geçiyor anlamış değilim.Bu konuşmayı kavga olmasını beklemeden arada bir tekrarla...durduk yere aniden...
Çünkü ailesi sürekli dolduruyor, sen konuşmadığın zamanlarda sen haksız oluyorusn
Aynen öyle abla. Tahammülüm de kalmadı zaten.