Evet çünkü eşim onun yanında benim yanıma bile oturmuyor sarılmıyor öpmüyor hiçbir şey konuşmuyor benimle sadece maç vs açıp izliyor sadece odaya çekildiğimiz zaman o zaman da ben sinir olup uyumak istiyorum çünkü çocuk sabah kalkıp okula gidiyor
Evet çünkü eşim onun yanında benim yanıma bile oturmuyor sarılmıyor öpmüyor hiçbir şey konuşmuyor benimle sadece maç vs açıp izliyor sadece odaya çekildiğimiz zaman o zaman da ben sinir olup uyumak istiyorum çünkü çocuk sabah kalkıp okula gidiyorValla biz de yolluyoruz kitap okumaya. Belki konuşmaları gereken bir şey var, belki film açacaklar uygunsuz… yani anne baba oldular diye karı kocalık bitmek zorunda mı? Kadın evlenir evlenmez neden emekli olsun? Size katılamadım maalesef.
Peki sizi bu evlilikte tutan nedir ?Çocuğun direkt psikolojik yardım alması gerekiyor ama velayeti annesinde ben resmi ebeveyni olmadığım için doktora götürsem bile bakmazlar. Eşime söylesem diyeceği kelime şu kendin git psikoloğa benim kızımda bişey yok. Genel olarak kendisine kızına ailesine karşı hep bir savunma halinde bunu özellikle bana karşı yapıyor. Bu sabah bile namaz kılacak eve yeni taşındık kıbleyi gösteriyorum böyle kıble mi olur diyor pusula açtım gösterdim hayır bu yanlış diyor. Ben ne desem adama yanlış veya yalan geliyor. Her şeyimi sorguluyor ya da sorgusuz sualsiz kabullenmiyor asla.
Zaten babaanne ve dede halalar çocuğu ya salmış ya da çok sıkmışlar bi orta yolu olmamış çocukta asla sınırı koyulmamış ama beni dinliyor hatta kayınvalidem eşime demiş al karın baksın onu seviyor dinliyor bizi istemiyor diye bizim bi sorunumuz yok sorun tamamen eşimde zaten 12 yaşında bi çocuğun sorunu olmaz ki ebeveyninin sorunu olurBen sizi asla kötü niyetli bulmadım
Yine söylüyorum hiç annelik yapmamış biri olarak süreci gayet iyi de yonetmissiniz
Sizden önce yaşadığı evde bir uyku saati düzeni bile oluşmamış anladığım kadarıyla
Bir kaç yorumcu arkadaş da yazmış eşinizin tavrı yanlış sizin o çocuğa gerçek annesi gibi annelik yapmanızı istiyorsa o da size öyle davranacak çocuğun yararına söylediğiniz şeylere koyduğunuz kurallara karşı çıkmayacak hatta yol belirleyip birlikte hareket edeceksiniz çünkü çocuk böyle büyür anne ayrı baba ayrı telden çalamaz
Evet çünkü eşim onun yanında benim yanıma bile oturmuyor sarılmıyor öpmüyor hiçbir şey konuşmuyor benimle sadece maç vs açıp izliyor sadece odaya çekildiğimiz zaman o zaman da ben sinir olup uyumak istiyorum çünkü çocuk sabah kalkıp okula gidiyor
Bir şey soyleyim mi bence konu sahibi çocuğu benimsemiş hatta çocukta benimsemiş ki konu sahibini dinliyor . Güzel bir ilişki kurmuşlar . Konu sahibinin istekleri oldukça insani ve merhametli ama bunu hakeden bir eş yokSiz kocanızla birbirinize denk değilsiniz keşke denginiz olan çocuksuz biriyle evlenseydiniz. Maalesef sorununuzun hiçbir çözümü yok o çocuk sizin çocuğunuz olmadığı için hiçbir zaman tam olarak benimsemeyeceksiniz hem zaten babası da buna müsaade etmiyor.
Ayrıca bu çocuk kız çocuğu değil mi ya çatalınız göründü diye adam niye sizi azarlıyor hep böyle sinirli mi size karşı?
Çok haklısınızKendiniz de belirtmişsiniz siz adamla seks ve çocuk bakımı için evlenmişsiniz . Ortada iki eş yok . Eşiniz bunun çocuğa iyilik olduğunu sanmış ama kadın ve erkek ilişkini birbirini seven iki insanı görmeyen bir çocuk için güzel bir eş secimi olamaz . Bu hikayede yanan sizsiniz . Çocuk zaten annesi tarafından terk edilmiş onun hikayesi daha acıklı . Siz isteklerinizde haklısınız ama ortada size saygı ve sevgi besleyen bir eş yok .
Hata etmişsiniz cocuğu yanına alarak yani öz annesi değilsin ve babası ayrı kalarakta babalık yapabilirdi. Zorla getirip ikna etmişsin şikayetlenmenin anlamı yok 12 yaş ergenliğin en pik yaptığı yaş başında daha ve bi kaç sene sürecek üstelik. Kızcağızın adına üzüldüm annesi tarafından istenilmiyo bi tarafdan sen kendi evladınmış gibi bakıyosun ama eşin cabanı görmüyo saçma sapan tavırlar.. cocuk yokken son kez eşinle konuş gerekirse ayrıl yada cekmeye devam et. Cocuklu biriyle evlenmek böyle sorunlara sebep oluyor .. iş eşinde bitiyor yani olan olmuş artık eşin ya kafayı değitircek yada sen bay bay diceksin.Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Daha 2 hafta önce açıldı, uyku düzeni olmadığı için eşiyle kavga eden üye vardı. Birbirmize vakit ayıramıyoruz diye.Ben hiç görmedim öyle bir konu. Varsa link atın okuyayım. Eşim kızımızı uykudan bile uyandırıp seviyor. Başbaşa vakit geçiremiyoruz diye bir tane bile konu okumadım. Tabi ki heder olmuş çocuk. Önce anne atıp gitmiş. Sonra baba atmış çocuğu. Ondan sonra yanlarına almışlar ama çocuktan memnun değiller. Benim 2 çocuğum var. Allah bağışlar inş. Babalarından ayrıyım ama hiç anne baba eksikliği yaşatmıyorum. Kendimi çocuklarıma adadım. Zaten insanın çocupu olunca önce çocuk gelir diğerleri sonra gelir normali budur
Kesinlikle çocuk değil sorun zaten yazıyı okuyun anlayacaksınız çocuk ben ne şekil versem alacak fakat buna izin verilmiyor. Ve bunları baştan konuşmuştum ama maalesef eşim uyum sağlamıyorSizce bu cocuk yuzunden mi? Bu adamin cocuk yokken de size ilgi ve sevgi gosterdigini dusunmuyorum, adamin hamurunda ayilik var. Kusuru kucuk bir cocukta arayarak bosuna bahanelere yaratmayin berbat bir damla evlisiniz. Diger kadin cocugunu birakip kacmis acaba hic neden diye dusundunuz mu?
Yemeğe karışmayın. Haricindeki sorunlar eşinizle alakalı ,kızda birşey yok. Uyuyan çocuğu uandırmak asıro absürt bir olay. Baştan da kabul etmişsiniz çocuğu sonuçta illa beraber yaşanacaktı. Yapacak birşey yok yani buna. Eşiniz zaten sizi anlayacak birine benzemiyor.Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Ben kızımı çok seviyorum her gün onun saçlarını şekil şekil yapıyorum sürekli onu destekliyorum eşime baskı yapmasın diye dil döküyorum anne anne diye peşimden geziyor ben ona nası kötü düşünebilirim? Allah insanı perişan eder. Bu da benim imtihanım dedim ben ona bakayım Allah ta bana güzel kapılar açsın dedim aldım emanetimi inşallah imtihanımı güzel şekilde kazanırımBir şey soyleyim mi bence konu sahibi çocuğu benimsemiş hatta çocukta benimsemiş ki konu sahibini dinliyor . Güzel bir ilişki kurmuşlar . Konu sahibinin istekleri oldukça insani ve merhametli ama bunu hakeden bir eş yok
Sizin bu sorunu çözmek için bir aile danışmanına ya da çocuk psikologuyla görüşmeniz lazım . Eşiniz size ilgi gösterip kızını ikinci plana atmış gibi davranmak istemiyor sanırım . Ya da düz işte odun bir erkek belki ilk eşi de bundan ayrıldı . Sorun çocuk temelli değil bence . Eşiniz size sevgi ve saygı besleniyorBen kızımı çok seviyorum her gün onun saçlarını şekil şekil yapıyorum sürekli onu destekliyorum eşime baskı yapmasın diye dil döküyorum anne anne diye peşimden geziyor ben ona nası kötü düşünebilirim? Allah insanı perişan eder. Bu da benim imtihanım dedim ben ona bakayım Allah ta bana güzel kapılar açsın dedim aldım emanetimi inşallah imtihanımı güzel şekilde kazanırım
Bi komşumuz sizin gibi 2 çocuklu bi adamla evlendi.Çocuklara baktı büyüttü ve adam kadından ayrıldı.Meğer derdi çocukları büyütecek birini bulmakmış.Üzgünüm ama bu adamda sizi sadece bakıcı evde yapılacak işleri yapan biri gibi görüyor.Aklı başında birisiniz.Evinizde düzeni bozan kişi eşiniz .Bi çözüm yolu bulmalısınız.Eşler arasında çocuklara karşı tutumlar tutarlı olmalı.Çocuğun direkt psikolojik yardım alması gerekiyor ama velayeti annesinde ben resmi ebeveyni olmadığım için doktora götürsem bile bakmazlar. Eşime söylesem diyeceği kelime şu kendin git psikoloğa benim kızımda bişey yok. Genel olarak kendisine kızına ailesine karşı hep bir savunma halinde bunu özellikle bana karşı yapıyor. Bu sabah bile namaz kılacak eve yeni taşındık kıbleyi gösteriyorum böyle kıble mi olur diyor pusula açtım gösterdim hayır bu yanlış diyor. Ben ne desem adama yanlış veya yalan geliyor. Her şeyimi sorguluyor ya da sorgusuz sualsiz kabullenmiyor asla.
Kadin ne guzel baktigini anlatmis nerenizle anlayip heder olmus dediniz?!? Cokmu bisey istiyor kocasinin dangalikligi isteBu yazı bana dilek miydi neydi onu hatırlattı. Şimdi kızlar hatırlar tam adını. Kafayı üvey! kızına takmıştı. Hiçbir çözüm yolu yok. Kabul edip evlenmişsin. Çocuk bir orda bir burda heder olmuş elinizde. İnş ergenlik haliyle yanlış kararlar vermez.
Dengeyi eşinizin kurması gerekiyor. Suç sizde de değil çocukta da değil.Merhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Esinizle konusun burda yazdiklarinizi onada söyleyin ne gicik adam yaMerhaba bayanlar ben 32 yaşında bi bayanım eşim 37 yaşında 3 yıl evvel evlendik. Eşimin ilk evliliğinden 1 kızı var halihazırda 12 yaşında ben evlenip ayrıldım fakat benim çocuğum yok. Evlendiğimiz ilk zaman çocuk babaannesi dedesi ile kalıyordu. (Tabi şuna açıklık getireyim.Çocuğun annesi çocuğa hiç bakmak istememiş çocuk bir kaç kere görme dışında annesini görmemiş ve annesi başkasıyla evli çocukları var eşimden olan çocuğu da istemiyor.) İlk zamanlar ben çok yanımıza almak istedim ama babaannesi ve özellikle dedesi vermek istemedi. Ara ara geldi yanımıza ilk 1,5 yıl da beni hiç istemedi ayrılmam gitmem için her yolu denedi. Ama ben ona karşı sabırlı olmayı denedim zaman verdim. Şu an bi süredir tamamen bizimle artık ve kendisi kalmak istiyor bizimle bende bunu mutlu şekilde karşıladım fakat çocuk yaşına göre aşırı kilolu şu an 80 küsür kiloda ve ona ye desem olmuyor deme desem küsüyor. Eşim de ona karşı kural koyduğum zaman surat asıyor. Çocuk bana anne diyor her gün ona türlü türlü yemekler yapan servise bindiren merak eden yine servisten alan benim birlikte namaz bile kılıyoruz. Ama terbiye etmeme müsade etmiyor eşim. Çocuğun yanında geçen gün göğüs çatalım gözüküyor diye(ki ben farkında bile değildim) bağırdı bana kapat hemen oranı diye. 3 sene oldu hala çocuğun yanında beni görmezden geliyor o bizim çocuğumuz diyorum tamam diyor yine aynı hareketleri yapıyor. Çocukta asla bizi yalnız bırakmıyor zaten akşamdan akşama görüyorum eşimi onda da biz uyumadan uyumuyor.Eşim gelmeden çocuğu uyutuyorum bu sefer eve gelip direkt çocuğun yanına girip uyandırıyor uyuyan çocuğa babacım uyudun mu diyor. Konuşuyorum kızım arada sırada artık akşamları yatmaya yakın odanda oyun oyna ders çalış baba ve anneler de arada baş başa kalmak isterler çünkü dedim. Eee zaten ben okuldan geliyordur babam ya da o zaman gelsin neyinize yetmiyor diyor. Hiçbir şekilde baş başa bi yemeğimiz bile yok dışarıda. Ama sorun eşimde. Arada kayınvalideme bırakabilir zaten hep beraber geziyoruz ayda bir de 1 kaç saat bırakıp baş başa kalabiliriz. Çok bunaldım çocuğu çok seviyorum ama insanın kendi doğurduğu bile olsa bunu ister sizce ne yapmalıyım? Şimdiden teşekkür ederim
Aynı konu mu gerçekten? Orda uykusuz iki ebeveynin psikolojisi bozulmuştu. Zaten konu sahibi anlattıkça konunun çocuk olmadığı da ortaya çıktı. Konu adamın kadını eşi gibi görmemesiDaha 2 hafta önce açıldı, uyku düzeni olmadığı için eşiyle kavga eden üye vardı. Birbirmize vakit ayıramıyoruz diye.
Sanırım ilk yazdığınız çocuğu ikinci plana atacağını düşünüyor. Çünkü çocuk yanımızda yokken tutumu böyle değildi. Hatta benim annem bi kaza geçirdi ölümden döndğ ben bi süre anneme baktım eşimle ayrı kaldık bu süre içinde kızım babam beni hiç aramadı eve bile gelmiyordu anne dedi sorunu tamamen beni görünce beni herkesin altına atması ailesinin yanında da beni bu şekilde görmezden geliyorSizin bu sorunu çözmek için bir aile danışmanına ya da çocuk psikologuyla görüşmeniz lazım . Eşiniz size ilgi gösterip kızını ikinci plana atmış gibi davranmak istemiyor sanırım . Ya da düz işte odun bir erkek belki ilk eşi de bundan ayrıldı . Sorun çocuk temelli değil bence . Eşiniz size sevgi ve saygı besleniyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?