Bütün yorumlara tek tek teşekkür ediyorum a.s
Eşime sadece o akşam söyledim... Onu da uyarı niteliğinde söyledim. "Muhtemelen kimse sana daha önce böyle birşey söylemedi ama ben orada rahatsızlık duydum... Kız zaten cahil, cahil olmasa böyle oturmaz... Ama sen de haline tavrına dikkat et... Bunu sana kız eğitimsiz olduğu için söylüyorum" dedim. Bir daha da hiç açmadım konuyu... Açmam da...
Kızı ne yaparsa yapsın uyaracağımı zannetmiyorum. Orada kızın annesi abisi var. Gerçi abisi çok küçük, annesiyle de 5-6 yaş farkımız var... Ama ben düzgün otur desem, birisi de sana mı düştü dese, o anı yaşamak istemem...
Belki de bu kızın olayı biraz dışa vurmam oldu ama genel olarak galiba kayınvalidemlerle uyum zorluğu çekiyorum... Pek bir garipsiyorum... Bazen deli gibi öfkeleniyorum... benneyaptımki
Sonuçta eşime de güvenmek istiyorum. Ama bazen dayanamıyorum. Eşimde sonuçta bir erkek... Ve beğenilmeye, ilgi duyulmaya dayanamayan biri... Yarı güven yarı güvensizlikle çoğu zaman kafam karışık bir halde ben de yuvamı korumaya çalışıyorum kendimce...:çok üzgünüm:
Sınırlarım önceden o kadar netti ki... Ama yeni aile yani kayınvalidemler; onlarda normal olan şeyler, yetiştirilme tarzım... Eşimin bazen verdiği bazen veremediği güven... Herşey artık birbirine girdi...senağlama
