- 6 Aralık 2018
- 9.823
- 8.498
- 148
- Konu Sahibi dertliaslan
-
- #61
Adamın korkusu yok sizi kaybetmekten daha nişanlıyken boyle yaptına gore
Adamın korkusu yok sizi kaybetmekten daha nişanlıyken boyle yaptına goreArkadaşlar merhaba. Benim bir derdim var ne olur bir yardım edin. 25 yaşındayım Nişanlıyım yaklaşık 40 gün sonra düğünüm var. Nişanlım çok fazla kıskanç. Ben çok sosyal aktif ve çok çevresi olan bir insandım. Benim ailem nişanlım ve nişanlımın ailesi daha tutucu yapıdalar. Ben çok fazla hayatımdan taviz verdim evleniyorum yuva kuruyorum diyerek. Çok yakın iki kız arkadaşım var . Biri yaklaşık 15 yıldır hayatımda biri çocukluk arkadaşım. Nişanlım onların Hayat tarzının düşüncelerinin giyimlerinin vs bizim aile yapılarımıza uygun olmadığı gerekçesi ile onlarla görüşmemi istemiyor. Biri zaten yurt dışında biride burda ama en son 3,4 ay önce gördüm. Nişanlım şimdi böyle evlendikten sonra çok daha az görüşeceksin sadece telefonda falan Görüşürsün diyor. Nişanlımla çok problem yaşadık bana el kaldırdığı da oldu çok üzdü çok yıprattı beni. Arkadaşlarım ayrıl diyor. Biz hep arkandayız diyor ki olurlar da çok iyi biliyorum. Ne zaman bir derdim olsa başım sıkıssa bu yaşa kadar ilk koşan onlar oldu ailemden çok onlar bana destek oldu hayatımın her anında. Şimdi onlardan kopmak bana çok ağır geliyor . Arkadaşların mı yuvan mı ben mi diyor bana ne yapayım yardım edin
İşin en garip tarafı annenin buna göz yummasi oldu. "o kadar insanı çağırdık" diye insan evladını göz göre göre ateşe atar mı?
Ben elbette o kafada değilim, ailem tam olarak öyle ama ben bugüne kadar evin hep aykırı çocuğu oldum onlara göre. Fakat su anda çok zor durumdayım aileme açtım konuyu anneme anlattım bugün bunu yapan yarın daha büyüğünü yapar anne dedim ben bunu görünce ona sevgim çok azaldı evlenmeye isteğim hevesim yok dedim ama arkamda olmuyorlar , beni millete rezil etme istemiyorsan niye başta karşımıza cıkardın bu çocuğu ayrılırsan biz arkanda yokuz diyorlar huzur vermezler bana biliyorum yani evden de ayrılmam gerekecek muhtemelen ki bunu daha önce de yaptım bir süre uzaklaştım evden. O zaman da annemle çok problem yaşamıştım psikolojim çok bozulmuştu bir süre arkadaşmla kalmıstımBenim kına gecemde ve düğün günümde bende önce bir gelinin saçı yapıldı. Gelin ve annesi durmadan damatdan şikayet ettiler. Kızı dövüyormus da. Kuaför olan bayan "ama siz daha evlenmediniz. Adamdan ayrilabilir" dedi. ikiside "yooo. Ortaya çıkıldı bir kere. Hersey hazir" diye kabul etmedi. Kız şiddet göreceğini bile bile evlendi. Düğün günü tek derdi "salonda en güzeli ben olayliyim" di. Sizde galiba o kafa yapidasiniz. Nisanliniz sizi özgür insan yerine koymuyor bile ama EVLENIYORSUNUZ değil mi. Kafalar şahane. Düğün için saç modelinizi seçtiniz mi? Açık mi, topuz mu?
Dayak atmak değil aslında bana göre şiddetin büyüğü küçüğü olmaz o yüzden el kaldırdı diye anlattım kolumu sıktı ama çok sıktı sinirliydi bende sinirliydim ben sinirli iken yalnız kalmak istiyorum gitmek istedim o sırada o ortamdan müsade etmedi kolumu tuttu sıktı gidemezsin gel buraya konuşacağız diye ama kolum morarmıştıCiddi ciddi sordun mu bunu?
Adam sana nisanlıyken dayak atmıs hala cocukluk arkadasım mı nisanlım mı diyorsun? Daha iyisini bulabilirsin ama baska cocukluk arkadası bulamazsın sanırım. Cevap belli.
İlk nasıl başladı hiç düzelirim biliyorum yanlış gibi hatasını kabul etme durumları oldu mu, şiddetin büyüğü küçüğü olmaz ama su an çok öfkelenince kolumu sıktı bi kaç kere falan ama bana bu da çok ağır yalnız kabul etmesi tedavi olmak için bir adım atıp psikoloğa gitmesi bana umut veriyor. Hepimizin farklı problemleri olabilir bu hayatta onunkide öfke kontroldür ama sonuçta tedavi olmak istiyor yapmak istemiyor diye düşünüyorum bazenAyrıl. Benzer sahneler yaşadım ama görmezden geldi m. Meğer fragmanı imiş, gerçeği kâbus gibiydi. Beş yıl sonra çocuğumla ayrılmak zorunda kaldım. Üstelik 2 yıldır çekişmeli boşanma davası çekiyorum. Lütfen kendine bunu yapma ve arkana bakmadan kaç. Bende çok uyarildim ama değişir sandım. Değişen sadece giden yılların... Onlar asla değişmiyor...
Ben elbette o kafada değilim, ailem tam olarak öyle ama ben bugüne kadar evin hep aykırı çocuğu oldum onlara göre. Fakat su anda çok zor durumdayım aileme açtım konuyu anneme anlattım bugün bunu yapan yarın daha büyüğünü yapar anne dedim ben bunu görünce ona sevgim çok azaldı evlenmeye isteğim hevesim yok dedim ama arkamda olmuyorlar , beni millete rezil etme istemiyorsan niye başta karşımıza cıkardın bu çocuğu ayrılırsan biz arkanda yokuz diyorlar huzur vermezler bana biliyorum yani evden de ayrılmam gerekecek muhtemelen ki bunu daha önce de yaptım bir süre uzaklaştım evden. O zaman da annemle çok problem yaşamıştım psikolojim çok bozulmuştu bir süre arkadaşmla kalmıstım
Yani?Ben elbette o kafada değilim, ailem tam olarak öyle ama ben bugüne kadar evin hep aykırı çocuğu oldum onlara göre. Fakat su anda çok zor durumdayım aileme açtım konuyu anneme anlattım bugün bunu yapan yarın daha büyüğünü yapar anne dedim ben bunu görünce ona sevgim çok azaldı evlenmeye isteğim hevesim yok dedim ama arkamda olmuyorlar , beni millete rezil etme istemiyorsan niye başta karşımıza cıkardın bu çocuğu ayrılırsan biz arkanda yokuz diyorlar huzur vermezler bana biliyorum yani evden de ayrılmam gerekecek muhtemelen ki bunu daha önce de yaptım bir süre uzaklaştım evden. O zaman da annemle çok problem yaşamıştım psikolojim çok bozulmuştu bir süre arkadaşmla kalmıstım
Tam olarak öyle attığımız her adımda insanlar ne der nasıl düşünür diye düşünelim istiyor ben bugüne kadar annemin zihniyeti ile çok mücadele verdim çok savaştım bugün onunla aynı zihniyette olan biriyle bu noktaya geldim kaçtığım şey karşıma çıktı yineAilenle kavga edip sonra barışmak elin delisini ömür boyu dayak yiyerek çekmekten iyidir. Annen de şu elalem delilerden sanırım. Bizimkilerde eskiden öyleydi. Sonra o elalemin bi b* yaramadığını gördüler ama.
Tam olarak öyle attığımız her adımda insanlar ne der nasıl düşünür diye düşünelim istiyor ben bugüne kadar annemin zihniyeti ile çok mücadele verdim çok savaştım bugün onunla aynı zihniyette olan biriyle bu noktaya geldim kaçtığım şey karşıma çıktı yine
Ailem biliyor zaten kavgaları ama bana asla hak vermiyorlar, sende onu kızdırma eşin olacak söylediklerini yap seni çok seviyor çok kıskanıyor kafasında evlenince azalır diyorlar. Tabiki ben kabul edemiyorum. Bugüne kadar böyle sorunlar cıkmamıstı el kaldırdığı gün kolumu sıktı morardı kolum görüşmek istemedim ailem seni çok seviyor ayrılık konusunda bana destek olmaz diye kendine sakın güvenme daha önce aileme rest cektim ayrı bi hayat kurdum yine yaparım dedim şiddeti kabul edemem dedim tedavi olacağım dedi dün ilk seansa gittik psikoloğa Cumartesi ikinci seansa gidecek. Kabul etti ilk görüşmede de bunu aşmak istiyorum öfke sorunum var yaptığım kabul edilmez bi şey diye konuştu. İnanmalı mıyım düzelir mi bilmiyorum40 gün kalaya kadar keşke ayrılsaydınız ama şimdi de geç değil. Ailenize cok kavga ettiğinizi söylersiniz akrabalara da olmadı falan diye üstü kapalı konuşursunuz,ayrılırsınız. Cok müdahaleci ve baskıcı anladığım kadariyla ,böyle bir insani ne zamana kadar idare edeceksiniz .Başınızı yakmayın.
Elbette gururum da inciniyor bu canımın acısından daha önemli çünkü canımı yakacak kadar bi dövme dayak zaten yok kolumu sıkma kolumdan çekiştirme itme vs bu yüzden ailem ciddiye almıyor beni ama bana göre sadece çok sinirlenip el kaldırıp vurmasa bile yanlışDövüyor hadi gururunuz incinmiyor canınız da mı yanmıyor ben anlamıyorum ki.
Ayağımı sehpaya çarpsam canım acıyor benim....
Bazı insanların anlaması için yaşaması gerekiyor. Bazılarına yaşamak da yetmiyor.
Ben elbette o kafada değilim, ailem tam olarak öyle ama ben bugüne kadar evin hep aykırı çocuğu oldum onlara göre. Fakat su anda çok zor durumdayım aileme açtım konuyu anneme anlattım bugün bunu yapan yarın daha büyüğünü yapar anne dedim ben bunu görünce ona sevgim çok azaldı evlenmeye isteğim hevesim yok dedim ama arkamda olmuyorlar , beni millete rezil etme istemiyorsan niye başta karşımıza cıkardın bu çocuğu ayrılırsan biz arkanda yokuz diyorlar huzur vermezler bana biliyorum yani evden de ayrılmam gerekecek muhtemelen ki bunu daha önce de yaptım bir süre uzaklaştım evden. O zaman da annemle çok problem yaşamıştım psikolojim çok bozulmuştu bir süre arkadaşmla kalmıstım
Yok hayır öyle değil o ailem arkamda yok tek başıma bir hayat kurmak nasıl olacak herkes bana sırtını dönecek evden ayrılmam gerekecek bunları nasıl aşacağım düşünceleriCididyim bu evle kalicam korkusundan bence.
Ya da bu adamların şeyi altından bizim haberimiz yok.
Ailem biliyor zaten kavgaları ama bana asla hak vermiyorlar, sende onu kızdırma eşin olacak söylediklerini yap seni çok seviyor çok kıskanıyor kafasında evlenince azalır diyorlar. Tabiki ben kabul edemiyorum. Bugüne kadar böyle sorunlar cıkmamıstı el kaldırdığı gün kolumu sıktı morardı kolum görüşmek istemedim ailem seni çok seviyor ayrılık konusunda bana destek olmaz diye kendine sakın güvenme daha önce aileme rest cektim ayrı bi hayat kurdum yine yaparım dedim şiddeti kabul edemem dedim tedavi olacağım dedi dün ilk seansa gittik psikoloğa Cumartesi ikinci seansa gidecek. Kabul etti ilk görüşmede de bunu aşmak istiyorum öfke sorunum var yaptığım kabul edilmez bi şey diye konuştu. İnanmalı mıyım düzelir mi bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?