Arkadaşlar merhaba. Benim bir derdim var ne olur bir yardım edin. 25 yaşındayım Nişanlıyım yaklaşık 40 gün sonra düğünüm var. Nişanlım çok fazla kıskanç. Ben çok sosyal aktif ve çok çevresi olan bir insandım. Benim ailem nişanlım ve nişanlımın ailesi daha tutucu yapıdalar. Ben çok fazla hayatımdan taviz verdim evleniyorum yuva kuruyorum diyerek. Çok yakın iki kız arkadaşım var . Biri yaklaşık 15 yıldır hayatımda biri çocukluk arkadaşım. Nişanlım onların Hayat tarzının düşüncelerinin giyimlerinin vs bizim aile yapılarımıza uygun olmadığı gerekçesi ile onlarla görüşmemi istemiyor. Biri zaten yurt dışında biride burda ama en son 3,4 ay önce gördüm. Nişanlım şimdi böyle evlendikten sonra çok daha az görüşeceksin sadece telefonda falan Görüşürsün diyor. Nişanlımla çok problem yaşadık bana el kaldırdığı da oldu o olay da şöyle gelişti; Ben sinirli olunca bir ortamda bulunmak istemem sakinleşmek için yalnız kalmak ya da bi dışarı cıkıp nefes almak isterim. Yine bir tartışma anında dışarı cıkmak istedim bırakmadı konuscaz gidemezsin diyerek kolumu sıktı çok canım acıdı bırak nolur canım acıyor gidicem konuşmak istemiyorum dedim devam etti ve akşam kolum morarmıstı. Çok üzüldü ağladı nasıl yaptım bunu diye ve dedim ki bak bir süre sonra bu kol sıkma sana çok sıradan basit gelecek senin tatmin etmeyecek bi daha bunu yapınca nasıl yaptım ben bunu demeyeceksin ne var bunda sanki diyeceksin o yüzden son olsun bu bi daha kalkışma böyle bi seye dedim tekrar tekrar yaptı ve gerçekten artık ne var alt tarafı kolunu sıktım bu şiddet mi sanki dövdüm sanki bi yerin kanadı dedi, bi zaman sonra beni ağlattıktan sonra sus rezil edeceksin beni insanlara diyerek ben susamayınca çenemi sıktı sus diye. Ben zaten ailemde de çok Fiziksel ve psikolojik şiddet görmüş bir insandım bir süre dayanamayıp evden ayrılıp arkadaşımda kaldığım bile olmustu istedim ki eşim olacak kişi bana sevgiden aşktan çok saygı duysundu ama çok üzdü çok yıprattı beni. Arkadaşlarım ayrıl diyor. Biz hep arkandayız diyor ki olurlar da çok iyi biliyorum. Ne zaman bir derdim olsa başım sıkıssa bu yaşa kadar ilk koşan onlar oldu ailemden çok onlar bana destek oldu hayatımın her anında. Şimdi onlardan kopmak bana çok ağır geliyor. Ve nişanlımdan ayrılmam demek Ailemden tekrar aynı şeyleri görmem demek olacak. Bana huzur vermeyecekler. Annem olanları biliyor ama sende alttan al her istediğini yapıyor sende nankör olma yapma dediğini yapma görüşme dediğiyle görüşme evlenen kızın daha iyi eski hayatı olmaz kafasında. Ne yapayım yardım edin
Ekleme
Bugün psikologla ikinci seansımız vardı. Psikologda kadın ve ben sizlere benzer tepkiler verir sanmıştım şiddet eğilimini duyunca ama kadın nişanlımla birebir görüştükten sonra bana durumun çok ciddi olmadığını tedavisine aksatmadan devam etmesi durumunda öfke kontrol sorununun geçeceği düşüncesinde. Çok şaşırdım sakinliğine ve ılımlı yaklaşmasına...