Eşim gayet normal bir insan, sıradan, ortalama gibi gibi.
Ama bana kalırsa gerçekten gerizekalı mesela.
Hakaret etmek için söylemiyorum bunu, en basit kurduğum cümleyi anlama süresi 5 saniyeyi buluyor.
Ya ben çoğu kadın gibi çoklu kanalize olabildiğimden bir şeyle ilgilenirken diğerini de yapabiliyorum ya da kocam gerçekten gerizekalı.
Bazen ulu orta ne dediğini bilmez, çocuk gibi tembih etmem gerekir ama çevremiz bunu fazla samimi ve sempatik bulur falan filan.
O sebeple ne demek istediğinizi, rahatsızlığını anlayabiliyorum ama sizin eşiniz gerçekten saf, temiz kalpli biri.
Bu da davranışlarına, heyecanına ve konuşmasına yansıyordur normal olarak.
Onu engellemek yerine, dünyaya onun gözünden bakmayı denemez misiniz?
Çocuk heyecanı taşıyorsa ona ortak olmayı, toplum içinde heyecanlı, bazen tutuk vs konuşuyorsa tembihle susturmak yerine, eşlik edip beraberce bir olayı anlatmayı ve en önemlisi ona gülenlerin ağzını payını vermeyi deneseniz?
Açsın da totolarına gülsünler, şu pislik dünyada toz pembe gözlüklü kocanız var.
Sizin, bizim gibi realist, gerçeklerin farkında olarak belki de hevessiz yaşayacağına o toz pembe gözlüklerle siz de bakın arada.