- 29 Eylül 2015
- 64
- 10
- 88
- 34
- Konu Sahibi visnecikolatalimon
-
- #41
Ben sadece ahkam keserek kınayarak cevaplamayın demek istemiştim. Yanlış anlaşıldıysam kusura bakmayın.Her evliliğin ilk yılı böyle değil. Kim size bunu dedi?
Ayrılmak istemiyorum, ne yapacağımı söylemeyin dediğiniz için söyleyecek bişey zaten kalmamış.
Ne amaçla açtınız bu konuyu. Ama şiddet, aldatma, uyuşturucu, uyuşturucunu etkisiyle bütün gece sizinle olmak istemesi, her fırsatta evden kovması, "hata " diye tanımlanabilecek basit şeyler değil.
Peki
haklsınız.
git bi kac gun gozu korksun ailene de tatil yapcam dersib bir ihtimal duzelir yada terapiste gidin yani onca seye goz yummussun yuvam yikilmasin diyorsun ne denir ki simdiMerhabalar
1yılllık evliyim. Onun öncesinde de 4 yıl arkadaşlığımız oldu. Ufak tefek sorunlar oluyordu ama geçer diye düşündüm hep. Evlendik, evimizin inşaatı bitmedi kayınvalidemin evinde kaldık, o yazlıkta kaldı. Sadece kıyafetlerimi aldım gittim. Çok zordu o dönemler. Bana ait hiç birşey olmayan bir yerde yeni gelindim. Eşim bunu sorun yapmamın anlamsız olduğunu düşündü hep, tartışırdık. Bir gün öfkesini kontrol edemedi ve vurdu bana. O an ne yapacağımı bilemedim. Ne gidebildim ne kalabildim. Normalde çok merhametli, yardımsever, eli açık, neşeli, pozitif bi insan. Neyse evimiz bitti. Taşındık. Tabi gözyaşıyla. Yaşadığım şeyi kolay kolay kabul edemedim. Annesine anlattım. Ona çok pişman olduğunu anlatmış. Öfkeme yenildim diye. Ara ara düzeldik ara ara yine kavga ettik. Bir anda hiç olmadık birşeye sinirleniyor. Canı ne zaman isterse o zaman konuşuyor. Kaç kere evden kovdu. Gidersem bir daha dönmeyeceğimi biliyorum o yüzden sabretmek istedim. Herkes ilk yılların böyle geçtiğini söylüyor. Tabi ailemin haberi yok hiç birşeyden. Aldattı beni. Yatmış kadının biriyle. Yakaladım mesajını. Çok pişman oldu bir daha olmaz dedi. Ot gibi birşey içiyor arada. O zamanlar sinirlerini aldırmış gibi oluyor. Araştırdım internetten. Keyif verirmiş. İleriye gitmediği sürece sorun yokmuş. O zamanlar bana yaptıklarının hesabını soruyorum çünkü sinirlenmiyor. Hataydı diyor belkide Allah seni benimle sınıyor diyor. Onu içtiğinde sabaha kadar benimle olmak istiyor ama bende sırf onu içtiği için istemiyorum. Benim ona soğuk olmamdan şikayetçi. Ama bunları yaşarken nasıl yaklaşabilirim ki. Bunu anlatamıyorum. Herkese herşeyi anlatıyorsundur diyor. Bana zerre güveni yok. Ki benim ona güvenmemem gerekirken. Belki okurken diyeceksiniz ne duruyorsun diye. Her hatasını 1 kerede affettim. Daha evliliğimiz oturmadı diye. Yuvamı yıkmak istemiyorum ama bu ezik bir hayat yaşamaya devam edeceğim anlamına gelmiyor. Doktora gitmeyi kabul etmiyor. Sadece tahammülüm yok sana her dediğim batıyor diyor. Aramız iyiyken haklısın öfkemin farkındayım diyor. Ne yapacağım lütfen ahkam keserek konuşmayın. Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. Körü körüne olmasa da yuvamı yıkmak istemiyorum.
Sadece cesaretim yok. Söylediklerinizde haklsınız çünkü. Bende evlenmeden önce sizler gibi düşünüyordum. Ama insanın başına gelmeyince yaşamayınca anlamıyormuş. Bir de umut işte acaba düzelir mi diye.Neden sürekli haklisiniz diyorsunuz cok sinir bozucu dalga mi geciyorsunuz
Bunlarin farkindasiniz madem hak veriyorsunuz neden bir sey yapmiyorsunuz, neyi bekliyorsunuz
Canım bak haklısın ama durumun yalnızca kendini kandırmak sende farkındasjn. Adam hata yapmış affetmişsin sürekli. Gitmeyeceğini o da anlamış artık zatenNeden böyle birşey yapayım ki. Ben sadece her hatada bir kere şans verdim dedim. Ne yapacağımı bilmediğim için yazdım. Evliliğin çocuk oyuncağı olmadığı için öyle dedim. Sürekli baba evine gidip geri dönen insanlar var. Lütfen kınamayın. Kınadığınızı yaşamadan gitmezmiş insan.
Bende düşündüm aynı şeyi. Kalacak bir yer ayarlamalıyım.git bi kac gun gozu korksun ailene de tatil yapcam dersib bir ihtimal duzelir yada terapiste gidin yani onca seye goz yummussun yuvam yikilmasin diyorsun ne denir ki simdi
Cnm annesine anlatmaktan hiçbir sorun çözülmez ailesinin sizin arkanızda olması tabi iyi bişey ama sonuçta sıkıntıyı siz çekiyorsunuz ayrıca madde de alıyor anladığım kadarıyla kaç kurtar kendini çocuk olmadan29 yaşındayım. Bende sizin gibi düşündüm. Annesine anlattım. Kadın şok geçirdi ve hesap sordu. Bir daha olmayacak dedi. Olmadı gerçekten de. Ama öfke kontrolsüzlüğü hiç bitmedi. Sürekli kızıyor ve bağırıyor.
Şimdi kendime onu sordum. Aptallık yaptığım. Ama belki diyorum işte..Hiç mi canının kıymeti yok
ailene git bi yer yoksa kafa dinlicem de ki dinlede zatenBende düşündüm aynı şeyi. Kalacak bir yer ayarlamalıyım.
Burada herkes haklı olsa ne yazar ?Peki
haklsınız.
Hayır, niye kınayalım ki, bu anlattıklarını siz çekiyorsunuz ve hepsi çok korkunç detaylar. Sanırım içinde olunca aynı netlikde görünmüyorBen sadece ahkam keserek kınayarak cevaplamayın demek istemiştim. Yanlış anlaşıldıysam kusura bakmayın.
Öyle her gün yada çok sıklıkla değil aslında. Belki haftada 1 o da sırf keyif versin diye. Tabiki hiç olmaması lazım . Ama bağımlı değil diye biraz kendimi avutuyorum.Cnm annesine anlatmaktan hiçbir sorun çözülmez ailesinin sizin arkanızda olması tabi iyi bişey ama sonuçta sıkıntıyı siz çekiyorsunuz ayrıca madde de alıyor anladığım kadarıyla kaç kurtar kendini çocuk olmadan
Teşekkür ederim . Allah razı olsun.Burada herkes haklı olsa ne yazar ?
Derdimiz haklı olmak bile degilken üstelik.
Bilmem hangi yerde bu sıkıntıları yaşayan bir kadına gözünü aç yuva bu degil diyoruz.
Her evlilikte bu tip sorunlar olmuyor kendinizi kandırmayın diyoruz.
Sizi eşinizden daha çok düşünüyoruz yani.
Tamam siz avutun kendinizi böyle böyle.Öyle her gün yada çok sıklıkla değil aslında. Belki haftada 1 o da sırf keyif versin diye. Tabiki hiç olmaması lazım . Ama bağımlı değil diye biraz kendimi avutuyorum.
Süper korunmaya devam edinEvet. Zaten şu an çocuk istemiyoruz. Ki evlenirken de öyle düşünüyorduk biraz gezelim tozalım sonra diye.
Merhabalar
1yılllık evliyim. Onun öncesinde de 4 yıl arkadaşlığımız oldu. Ufak tefek sorunlar oluyordu ama geçer diye düşündüm hep. Evlendik, evimizin inşaatı bitmedi kayınvalidemin evinde kaldık, o yazlıkta kaldı. Sadece kıyafetlerimi aldım gittim. Çok zordu o dönemler. Bana ait hiç birşey olmayan bir yerde yeni gelindim. Eşim bunu sorun yapmamın anlamsız olduğunu düşündü hep, tartışırdık. Bir gün öfkesini kontrol edemedi ve vurdu bana. O an ne yapacağımı bilemedim. Ne gidebildim ne kalabildim. Normalde çok merhametli, yardımsever, eli açık, neşeli, pozitif bi insan. Neyse evimiz bitti. Taşındık. Tabi gözyaşıyla. Yaşadığım şeyi kolay kolay kabul edemedim. Annesine anlattım. Ona çok pişman olduğunu anlatmış. Öfkeme yenildim diye. Ara ara düzeldik ara ara yine kavga ettik. Bir anda hiç olmadık birşeye sinirleniyor. Canı ne zaman isterse o zaman konuşuyor. Kaç kere evden kovdu. Gidersem bir daha dönmeyeceğimi biliyorum o yüzden sabretmek istedim. Herkes ilk yılların böyle geçtiğini söylüyor. Tabi ailemin haberi yok hiç birşeyden. Aldattı beni. Yatmış kadının biriyle. Yakaladım mesajını. Çok pişman oldu bir daha olmaz dedi. Ot gibi birşey içiyor arada. O zamanlar sinirlerini aldırmış gibi oluyor. Araştırdım internetten. Keyif verirmiş. İleriye gitmediği sürece sorun yokmuş. O zamanlar bana yaptıklarının hesabını soruyorum çünkü sinirlenmiyor. Hataydı diyor belkide Allah seni benimle sınıyor diyor. Onu içtiğinde sabaha kadar benimle olmak istiyor ama bende sırf onu içtiği için istemiyorum. Benim ona soğuk olmamdan şikayetçi. Ama bunları yaşarken nasıl yaklaşabilirim ki. Bunu anlatamıyorum. Herkese herşeyi anlatıyorsundur diyor. Bana zerre güveni yok. Ki benim ona güvenmemem gerekirken. Belki okurken diyeceksiniz ne duruyorsun diye. Her hatasını 1 kerede affettim. Daha evliliğimiz oturmadı diye. Yuvamı yıkmak istemiyorum ama bu ezik bir hayat yaşamaya devam edeceğim anlamına gelmiyor. Doktora gitmeyi kabul etmiyor. Sadece tahammülüm yok sana her dediğim batıyor diyor. Aramız iyiyken haklısın öfkemin farkındayım diyor. Ne yapacağım lütfen ahkam keserek konuşmayın. Ben ayaklarının üzerinde duran güçlü bi kadındım sadece seviyorum hepsi bu. Körü körüne olmasa da yuvamı yıkmak istemiyorum.
Cesaretimi toplayıp yeniden başlamalı o zaman herşeye.Bu mu yuva ?
Niye hep siz dagıtılan şeyleri toplamak zorundasınız ?
Çer çöp olmuş bir ilişkide sizi daha kaç kere aldatması lazım ?
Siz onu seviyorsunuz peki o sizi sizin onu sevdiginiz kadar seviyor mu ?
Cevabını bildiginiz şeyler bunlar.
Adamın yuva kurtarmak diye bir derdi yok.
Bırakın dagıttıgı gibi kalsın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?