Selam kızlar.
Uzun uzun yazıp sizi sıkmak istemiyorum ama son zamanlarda eşimle aramızdaki sorunlar çok yorucu oluyor.
4,5 senelik evliyim,bir çocuğumuz var.
Evliliğin ilk ayından beri ailesiyle sorun yaşamaya başladık(sorun kız kardeşi ve ablaları)
Kız kardeşi sadece bizim evliliğimize zarar vermedi,diğer abisi de onun yüzünden boşanma raddesine gelmiş ama nedense bu kız ailesinde sütten çıkmış ak kaşık!
Çok sorun yaşadık,çok haksızlık edildi bana.En son araya mesafe koydum ve genel olarak iletişim kurmuyoruz (Daha önce çabaladım,olmadı.)
Yüz yüze gelince bir şey olmamış gibi konuşmayı başarabiliyoruz ailesiyle ve buna yeterli geliyor.Eşim daha önce de bazı imalardaa bulunmuştu.
‘Ablamla eskiden şakalaşırdık ama artık ne ben arıyorum,ne de onlar diyordu’ evet kendisi aramıyor onları bildiğim kadarıyla.
Artık en ufak bir tartışmada konu ailesine geliyor ve dün farklı bir sebepten tartışınca nasıl oldu bilemedim.Konu yine ailesine geldi.
‘Hayatı üç kişi yaşayamayız,ailemiz var,senden önce onlar vardı’ gibi cümleler kullandı.Ben de o zaman gidip ailesiyle yaşamasını söyledim.
Kızlar ben onun ailesinde yalancı durumuna düştüm,hakaret edildi bana ve hatta psikolojik sorunlarım olduğu dahi söylendi.Sırf kız kardeşleri temize çıksın diye.İlahi adalet var ve ben sadece O’na sığınıyorum.
Eşim açıkça söylemese de artık bu imâlarından sıkıldım.Ablaları da onunla iletişim kurmuyor ki.
Vicdanen ve kalben ben çok rahatım.Niyetimi ve kalbimi biliyorum ama artık gemileri yakıp,ailenin yanına git yaşa diyorum.Sorun sence bu mu diyor.
Düşün,düşün kafam kaldırmıyor artık.
Bana bir çözüm yolu bulun lütfen.
Ailesiyle konuş demeyin lütfen.Çok kez adım attım ama atılan adıma karşılık gelmedi.
İnanın boşanmayı bile düşünüyorum ben…