- 17 Kasım 2024
- 31
- 0
- 1
- 31
İnanın hissettiklerinizde haksız değilsiniz. Taşındığınız yerin sıradanlığı, çocuk sorumluluğu , eşinizin karakterindeki bir takım değişmeler bunlara sebep olmuş. Ama daha çok yeni 3 yıl olmuş. Severek de evlenmişsiniz, güzel keyifli zamanlarınız olmuş. Buradaki olumsuz canınızı sıkan size kendinizi tekrar tekrar açıklatma ihtiyacı hissettirecek yorumlara lütfen lütfen aldırın etmeyin. Ben sizi anlıyorum , ama inanın her evlilikte inişli çıkışlı dönemler oluyor. Eşinizdeki bu değişimlerin sizi üzdüğünü onu sevdiğinizi belli ettirin ama omun da yapmak istediği şeyler varsa bence orta yolu bulmak lazım, birlikte yaşamaya yeni huylara evlilikten sonra yavaş yavaş alışılıyor. Eşiniz ve siz farklı ilgi alanlarınız olabilir, siz kendi puzzle nızı yine yapın ya da kitabınızı okuyun, ama onu da bunaltmadan onun bu sade rutinine bir süre izin verin bakalım. Ama o sizin kendinize ne kadar değer verdiğinizi görsün bu arada. Yavaş yavaş onu da dahil edecek şeyleri çıkacaktır. Ama bu söylediklerim eşiniz de sizi aynı şekilde seviyorsa işe yarayacaktır. Umarım her şey güzel olur hakkınızda. Boşanma en son düşünülmesi gereken bir opsiyon bence. Güzel bir aile kurmuşsunuz.Hanımlar tanımadığım bir şehirde 3 yılı aşkındır yapayalnızım. Sevip güvenerek geldiğim kişi de beni yalnız bırakınca ve üstüne birkaç can sıkan konu eklenince insan pireyi deve yapıyor. Beni anlamanızı çok istiyorum. Çok kötü hissediyorum kendimi. Görünmez gibiyim kimse beni sevmiyor değer vermiyor gibi geliyor. Kendimi güzel bulmuyorum artık. Özgüvenim yerle bir oldu. Artık o kadar yabanileştim ki markete bile gitsem iki lafı bir araya zor getirir oldum. Evde ki duvarları ezberledim artık. Kafamdaki sesler hiç susmuyor sürekli birşeyler düşünüyorum. Öğlen eşime ne yemek yapsam, çocuk uyanınca ne yedirsem, akşama ne pişirsem. Şu sayye çamaşır sereyim şu saatte balkon yıkayayım gibi sürekli plan program yapıyorum hasta gibi birşey oldum
O zaman en mantıklı şey KPSS çalışmak her boşlukta hırsla çalışın. Ben KPSS değil ama başka bir sınava çocuğu 9da uyutur gece 1e kadar çalışırdım, sonra öğlen çocukla tekrar uyurdumPeki bu nasıl mümkün olacak? Kızım 21 aylık. Eşimin maddi durumu kızımı kreşe yazdırmaya yetersiz. Ki kızım dört dörtlük konuşmadan yani kendini çok iyi ifade edemediği sürece maalesef kızımı kreşe veremem malum çıkan haberlerden dolayı. Ben normal düz asgari ücretli bir işe girsem kızıma kim bakacak, bakıcı tutmaya kalksak yaşadığımız yerde öyle birşey de pek mümkün değil genel kesim çingene
Bu arada benim küçük çocuğum olsa kesin evde çocuk bakıcılığı yapardım çocuğu yanıma alıpOhooo dilimde tüy bitti güzelce konuştum kaç kez kararlar aldık. Uygulama da sınıfta kaldık. Çift terapistine gidelim diyorum duymamazlıktan geliyor. Bana iş bulalım ne olursa yaparım diyorum çaycılık, temizlik, market falan en azından aldığım maaşı bakıcıya bile versem en azından benim kafam dağılmış olur diyorum tamam diyor hatta herşeye tamam diyor icraat yok sadece
Tam Kızılcık şerbeti Pembe hanımın yorumu olmuş.esiniz iyi bir insansa bence barisin evinize donun bu devirde erkekler cok kotu ufak tefek seyler gozunuze batmasin.siz evde kalmaktan sıkntıdan takiyorsunuz.ayrica surprizmis vsvs seyler beklemeyin benim esimde anlamaz ama ben hep bir aktivite bulurum o da tamam der.sen planla gideceksin yanina erkegin aklina gelmiyor.cocugunu 1 yil daha buyut anaokuluna krese ver.kendin bir kursa basla egitime halk egitimde olur.ruhuna iyi gelecektir.bos durmaktan seytan vesvese vermis biraz
her ortama bir pembe hanim sart.kadin hep hakliydi aslindaTam Kızılcık şerbeti Pembe hanımın yorumu olmuş.
Daha 23 yaşında ne acelen vardı da alelacele tanımadığın adamla evlendin? Bir de koşa koşa çocuk mutlaka yapılır zaten. Aşk yok ki ortada adam da işim görülsün diye evlenmiş, ne bekliyorsun ki? Onun yerine bir ile girip çalışsaydın da elin ekmek tutsaydı. Gerekirse farklı şehre gidecektin kendi hayatını kazanmak için.Çocuğun yaşı kreşe uygun, girin bir işe çalışın bir an önce. Napıcaksınız çocukla annenizin evine dönüp bütün gün evde oturup. Adam da hiç iyi huylu falan değil haberiniz olsun.Merhaba arkadaşlar, kendimi nasıl ifade edeceğimi bilememekle beraber başlıyorum.
26 yaşındayım. Eşimle 3 yılı aşan bir evliliğim var. Biraz görücü usulü diyebiliriz. Şahsım adına mantık evliliğiydi. Burada ki mantık eşimin iyi huylu, güzel ahlaklı olmasıydı. Evlenip eşimin işi dolayısıyla farklı bir şehirde yaşamaya başladım. Evlendikten sonra insan birbirini daha iyi tanıyor, bizim eşimle kafa yapımız hiç uyuşmuyor. Müzik zevki, film zevki gibi. Eşim emekli amcalar gibi işe gidiyim eve geliyim karnım doysun hanımla iki TV izleyeyim yatayım uyuyayım gibi. Asla gezmek istemez, dışarıdan canı yemek çekmez. Bana karşı hiç cimri değil ama asla üstüne başına birşey almaz evde yırtık pırtık şeylerle gezer. Ben tanımadığım bir şehirde yapayalnız kaldım psikolojim bozuldu. Sosyalleşmek için çok uğraştım ama bir türlü arkadaş, çevre edinemedim. Eşime dışarı çıkalım dediğimde çıkıyoruz boş boş durup dönüyoruz. Adamla muhabbet edemiyoruz, kahkaha atamıyoruz. Ki sıkılıyorum bunalıyorum dememe rağmen hadi gel şunu yapalım diyen biri değil. Ben bir kadın olarak şımartılmak istiyorum. Arada hediyeler alsın, beni bebek gibi sevsin, ilgilensin ama yok. Bir insanın yaşadığı yeri güzelleştiren sevdiği insandır bence. Eşimle güzel vakit geçirebilsek çoğu şeye ihtiyacım kalmayacak belki de. Aynı zamanda ailesine aşırı düşkün. Evlendiğimizden beri beni asla ailesi gibi göremedi hissediyorum. Bir gün ailesiyle karşı karşıya gelsek kesinlikle onları seçer, onların küçük bebeği gibi, ailesi de eşimi hergün arar canım kuzum bitanem diye sever. Bizim bi kızımız oldu 2 yaşına girmek üzere. Ben artık aşırı bunaldım kaldıramıyorum hiç birşeyi. 3 yıldır evde oturan sürekli yemek, temizlik yapan vasıfsız birine dönüştüm. Anne baba olarakta aynı gemi de değiliz ben güzel yetiştirmeye çalışıyorum eşim saçma sapan şeyler öğretiyor benim başardığım tüm düzeni alt üst ediyor. Bir gün memlekete gittiğimizde eşimin ailesinden dolayı kavga ettik kavga büyüdü bende kızımı alarak annemin evine gittim ama belli etmedim birşey sadece tartıştık dedim annem ablam bunu büyük bir olay haline getirdi ee niye geldin o zaman, napcan boşancan mı ne yiyeceksin ne içeceksin nerde kalacaksın muhabbetine çevirdiler. Ben eşime küsemez miyim daha geleli 1 saat oldu ben bunları mı düşünecektim dedim tartıştık ablam evden kovdu küçük çocukla akşam vakti sokakta kaldık. Annemin ikinci evliliği 1 yıl anca oldu. Evlenmeden önce farklı bir ilçede yaşıyorduk yani eşimin memleketine yabancıyız. ablam oraya misafirliğe gelmişti. Annemin evinden beni onun kovması ve annemin ağzını açıp sen karışma, burası benim evim vs demediği için anneme çok kırgınım 4 aydır küsüz hiç konuşmadık. Ben eşimden boşanmak istiyorum ama yapayalnızım. Çok güçsüzüm. Maddi, manevi yetersiz kalacağım. Ne gidecek yerim var, ne bir gelirim, ne de gücüm kuvvetim. Eşim sürekli beni zorbalıyor. Çocuğuma dört dörtlük bakıyorum çeşit çeşit yemekler, eğitimler, oyunlar. Öfkelenip çocuğa bağırdığımda direk sen ne biçim annesin ben senden iyi bakıyorum gibi şeyler söylüyor. Herkesle arası kötü olan sensin, sıkıntı sende diyor. Sürekli deli, sinirli vırt zırt eleştiriyor. Zaten psikolojik olarak çökmüşüm arkadaş yok aile yok eş eş değil bir de hayatımı daha da çekilmez hale getirmeye çalışıyor. Nasıl bir yol izlemeliyim, ne yapmalıyım
Ah canım benim seni çok iyi anlıyorum çünkü bende tam olarak aynı olmasada benzer durumları yaşadım. Hiç bilmediğim bir şehirde ıssız sessiz ,aileden arkadaş çevresinden uzak yapayalnız çocuğunu büyüten, sık sık ve sürekli gördüğü akraba çevresi eş ailesi olan bir insan olarak sana hayali tavsiyelerde bulunmayacağım. Yaşamayan bilmez bu gurbeti, yalnız kalmayı her insanda kolay kolay kaldıramaz Evlililiğe yaklaşma tercihine takılmadan, zor zamanlardan geçerken bu kararı almışsın çünkü ,sadece evladını büyüten bi anne olarak psikolojini toplarlarlaman gerektiğini vurgulayarak yorum yapıyorum .Arkadaş edin sosyalleşle bitmiyor. Arkadaş olacaksın vakit geçireceksin diye hayatına öyle herkesi alamazsın. Sen bu yalnızlıktan eşine bağlandın daha fazla, ilgide beklediğin gibi olmayınca bu sıkıntılara düştün. Bebeğin oyun grubuna çok müsait imkan varsa götür. Eşin evde olursa bebeğini bir iki saatliğine bırak çık dolaş avm olur , kahve içme olur emin ol iyi gelecek hiçbir şey yapamazsan yürüyüş yap. En azından kendi başına bir şeyler yapabildiğini gör . Kendine bak sev kendini mutlu et. Ücretsiz Eğitimleri kovala her şey olabilir bu ama özellikle işine yarayacak şeyler olsun. Asgari ücret demişsin gerekirse çalış çocuğunun kreş masrafını ortak ödeyin evde yapayalnız kalmak insanda özgüvende zedeler , diksiyonda bozar bu sebeple kaliteli işler bulursan çalışabilirsin zaten bebeğin büyüyor artık belli bi zaman sonra akranlarıyla vakit geçirmek isteyecek. Eşin ve ailesi konusunda da nasıl davranılıyorsa öyle davran zaten elinden geleni yapmışsın ilgilensin diye bırak o seninle vakit geçirmek için çabalasın ters psikoloji uygula hareketlerinin değiştiğini fark etsin. Hiçbir şey yapamıyorsan KPSS çalış gece gündüz gerekirse uykusuz kal çocukla kolay olmaz ama yılma bırakmadan devam et mesleğinden olmasa başka kurumlardan alımlara bakarsın umarım gönlün ferahlar tez vakitte.Hanımlar tanımadığım bir şehirde 3 yılı aşkındır yapayalnızım. Sevip güvenerek geldiğim kişi de beni yalnız bırakınca ve üstüne birkaç can sıkan konu eklenince insan pireyi deve yapıyor. Beni anlamanızı çok istiyorum. Çok kötü hissediyorum kendimi. Görünmez gibiyim kimse beni sevmiyor değer vermiyor gibi geliyor. Kendimi güzel bulmuyorum artık. Özgüvenim yerle bir oldu. Artık o kadar yabanileştim ki markete bile gitsem iki lafı bir araya zor getirir oldum. Evde ki duvarları ezberledim artık. Kafamdaki sesler hiç susmuyor sürekli birşeyler düşünüyorum. Öğlen eşime ne yemek yapsam, çocuk uyanınca ne yedirsem, akşama ne pişirsem. Şu sayye çamaşır sereyim şu saatte balkon yıkayayım gibi sürekli plan program yapıyorum hasta gibi birşey oldum
AdChoices
ADVERTISING
Her gün eşim eve gelmeden makyaj yapıp güzel giyindim, çok güzel yemekler yaptım. Sürekli aktiftim hadi sinemaya gidelim hadi şuraya hadi buraya zaten 3 senedir herşeyin yükünü ben üstlendiğim için çok yoruldum. Halk eğitim kurslarına gittim hüsrandı katılım olmadı kapandı. Kedi sahiplendim 1 yıl baktım eşim dünyayı dar etti istemiyorum pis hayvan gitsin şu bu kedimi vermek zorunda kaldım psikolojim bozuldu. Evliliğimin 10.ayında hamile kaldım korunmamıza rağmen ve beklemediğim bir gebelikti anneliği hazır değildim bu da bana çok ağır geldi. Yaşadığım ilçe köy gibi bir yer iş imkanım yok çok denedim. Kpss ye çalışıyorum en son 81 aldım ama atanamıyorum. Yani hanımlar anlayacağınız olduğu yerde sayıp da şikayet eden biri değilim. Hayatımı güzelleştirmek için elimden geleni yaptım
Eşinizden beklentileriniz gayet normal geldi bana."Git Hint kumaşı getir bana"dememişsiniz sonuçta.Standart olması gereken hediyeleşelim,film izleyelim,flörtleşelim,ilgi güleryüz göster demişsiniz.Bu çok şey beklemek değil ki?
Daha bunları yerine getiremiyorsa evlenmeyiversin,ailesinin dizinin dibinde de otursun bir zahmet.
Ailenizin tavrı baştan aşağıya yanlış.Ortada bişey yokken üstlerine yıkılacaksınız diye kapı dışarı bile etmişler sizi yazık.Aile böyle kötü zamanlarda yanınızda olmayacak da kim olacak? Hayattaki en büyük şanssızlıklarınızdan biri de bu olmuş.
Eşiniz gibi bir adamı burdaki hanımların çoğu da dahil kimse çekmez.Kişilik özellikleridir, öyle kabullenmişsiniz çekmek zorundasınız,bilerek evlendiniz falan demek samimi gelmiyor bana şahsen,birbirimizi kandırmayalım.
Kaç kişinin eşi yüzde yüz ilk tanıştığı gibi ki? Biz bile değişiyoruz.Belli başlı sorumluluklarımız var kadınlı erkekli yapmamız gereken.Bir kadın olarak kaç gün canım bugün gezmek istedi yemek,temizlik yapmadım diyebileceğiz?
Erkeklerin de sorumluluğu olacak kusura bakmasınlar.Eşinin gönlünü (abartılı istekler olmadığı sürece) hoş edemeyen adam da kendini sorgulasın bir zahmet.
Kendinizi,evliliğinizi,beklentilerinizi,mutsuz olma sebeplerinizi gayet net anlatmışsınız.
Adımlar atmışsınız bazı şeyler için en azından bu yönden takdir ettim sizi.81 Kpss puanı gayet iyi biraz daha çalışarak bu puanın üzerine çıkabilirsiniz.
Dışarı çıkmakla alakalı da denemediğiniz sürece o cesaret bir türlü gelmez.
Arkadaşların da dediği gibi telefon uygulamaları,Google haritalar vs. kaybolmanız imkansız.Ufak ufak başlayın kendinize hedefler koyun.Ehliyetiniz mutlaka olsun.Kursları takip edin.Ders mutlaka çalışmaya devam edin,umarım atanırsınız.
Sonrasında eşinizle ilgili bir değişim hissetmez,bir çaba görmezseniz daha radikal bir kararla istediğiniz gibi bir hayat kurarsınız kendinize.
Bol bol başarı güç kuvvet diliyorum.
Eşin resmen bir robot. Görücü usulü evlenen çok kişi gördüm, evlilik içinde aşk evliliğinden daha çok aşık ve mutlu oldular. Tabi benim çevreme göre istatistik çıkaracak değilim. Nasibinize genç yaşında 50lik enişte modunda yaşayan enerjisiz, ruhsuz biri düşmüş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?