- Konu Sahibi MaraDespina
-
- #61
Sadece bahane belli ki biriktirmiş birşeyleri ondan bukadar aşırı tepki veriyor eşiniz.
Üstüne gidip sürekli barışma çabalarınız şımartmış beyefendiyi kendisini çok haklı görüyor.
Yoksa öyle abartılacak bir hatada bulunmamışsınız
Dahada yaklaşmayın sesiz kalın bakalım asıl derdi neymiş
anası değil babası değil bacısı değil...ne diye tirip yapıyor eşin anlamadım
rezil olan sensin ona ne oluyor....özür diledin ister affetsin ister affetmesin hiç üsteleme ve keyfine bakkkkk
Öncelikle o kadar cok yazan ve fikrini beyan eden olmus ki, tesekkürler, cok iyi geldi, farkli bakis acilar kazandirdi, hem destek verdi hem düsündürdü...
ben uzunlugundan dolayi okuyan olmaz saniyordum...
yapilan saygisizligi zaten kücümsemiyorum ve "tamam kaldiririz simdi" demek o kadar güzel olurdu ki ama ben kac kez alttan aldigimi saymadim bile, iste keske bir kez daha yapabilseydim...o an etrafimda kim var kim yok hic bisey görmedim...sigortam pat atti...
bu bana ya daha cok susmam gerektigini ya da sözümü söylemeden iki kez düsünmem gerektigini ögretti...
"Dilin kemiği olmadığından boğaz dokuz boğumdur. Dokuz defa yutkunmak gerek, sözü ağızdan çıkarmadan önce. Dilin insafına bırakmamak gerek sözleri. Vicdanda, yürekte tartmak gerek." (Türkan Saylan)
Ben öyle bir cevap verince yengesi de sasirdi ve "evveeeet beni gerdiiii" dedi,
ben de ordaki bütün bardaklari aldim mutfaga götürdüm bulasik makinesine yerlestirdim, sonra da kalktilar zaten...
kimse müdahale etmedi olayi büyütmemek icin, bence daha iyi oldu böylesi zaten...yoksa yengesi herkesle küsecekti ya da yengesi keyifle aile kavgasi sinemasini seyredecekti...
iste anlamadigim konu da bu, ben genelde susan, az konusan, herkese sicak davranmaya calisan, güleryüzlü ve hamarat olmaya calisan biriyim...kimsenin benimle bi problemi yoktur...ben ne kayinvalidem de ne de yengesinin evinde bütün ziyaret boyu oturmam, hep yardim ederim, ama gel gör ki bi kere yorulduk da hemen kaldirmadik diye göze battik...ama suc bende böylelerine niye firsat veriyom ki ben...kayinvalideme de anlattim, o da niye gidip anneme öyle bisey dedigine anlam veremedi...dogal olarak kayinvalidem de o kadinla ters düsmek istemiyor...konu ogluna gelince kayinvalidem icin akan sular durur o yüzden asla ona oglunu sikayet edip, yardim etmesini istemem...gercek annen gibi degil iste...kayinpederim icin dünya da batsa umrunda olmaz bisey, yeter ki o uykusunu alsin
benim esim, benim sevmedigim akrabalarimdan biriyle böyle bisey yasasa, ben o an müdahale etmem ve sonra "iyi yapmadin ama sen de kendine göre haklisin" derim, olan olmus derim kisa bi süre sonra da kapanir bu cünkü onu hatalari ile birlikte kendime bir es olarak, bir hayat dostu olarak secmisim, onu elestirip, ezmek icin degil...
ama haklisiniz bi süre geri cekcem kendimi, bence de esim cok simardi :)
ayrica bu cumartesi yengesigilde kuran var torunu icin ve inadina gidecem, bakalim neler olacak :)
Sadece bahane belli ki biriktirmiş birşeyleri ondan bukadar aşırı tepki veriyor eşiniz.
Üstüne gidip sürekli barışma çabalarınız şımartmış beyefendiyi kendisini çok haklı görüyor.
Yoksa öyle abartılacak bir hatada bulunmamışsınız
Dahada yaklaşmayın sesiz kalın bakalım asıl derdi neymiş
Burdaki her insan aynı durumda ; kendısını bu kadar ezmeye calısan ve kendısını son noktaya getıren kadına hemen hemen ayn cvbı verırdı , bu kısının terbıyesız oldugunu gostermez.
Hepımız insanız ve sınırlarımız var bahsı gecen yenge bu sınırları aşmıs ve hak ettıgını bulmus .. durum boyleyken kalkıp konu sahıbıne terbıye dersı vermek bıraz komık kacıyor hepsı bu .
Erkegın ezme kısmıda : kocasının kraldan cok kralcılık yapmasıyla alakalı , konu olmuş bıtmıs eşi ozur dılemıs hatası olmadıgı halde hata ettıgını kabul etmış bunlara rağmen karısını ezmeye calısıyor
O'nu bastırmasya sındırmeye calısıyor halbukı guzelce uyarsaydı karısını bu eşinin ıyı nıyetlı oldugunu gosterırdı ama burda acıkca bır ezme durumu var.
Bakmıs ki karısı zaten pişman ağlıyor onu daha cok pişman etmıs ve ezmiş işte.
daha evliligimizin 2 senesi dolmadi ve bu aralar cok problemli bir dönem geciriyoruz...arada bazen olurdu normal tartismalar ama ya ben ya esim konusurduk ve bi, iki gün sonra barisirdik ve olanlari unuturduk...
bu sefer sanki cok baska bir boyut aldi:
esimin kendi ailesi (annesi, babasi, kardesleri) cok iyi ve cok iyi anlasiyoruz ama akrabalari beni cok cildirtiyor...
1. özellikle amcasinin karisi, yani yengesi, sanki ben gelin oldum olali kafasini takti bana, herseye bi laf sokuyor, hep beni provoke etmeye calisiyor, herkesin yaninda rezil etmeye calisiyor...
ben pek aldiris etmiyordum, yari saka yari ciddi cevaplari yapistiriyordum ve bi keresinde esime "yengen beni cok üzüyor dedim", o da "aldiris etme" dedi...
hatta bi keresinde anneme gitmis demis ki bu kadin "senin bi kizin var, gittigi yerde ortaligi karistiriyor"...ben naptim allah askina?
bundan sonra tabi iyice sinirlendim bu kadina ama kimseye bisey demedim...bi aksam kayinvalidemlerde oturuyoruz hep birlikte, cay ictik, sohbet ediyoruz, bos cay bardaklari da masada duruyor, ve ben cok yorgunum, ayaklarimin alti agriyor, eyüp'te gezmekten, birden bana döndü herkesin icinde "daha ne oturuyorsuuuuun, kalksana sunlari bi kaldir" diye nerdeyse bagirdi...benim o an basimdan kaynar sular döküldü...kipkirmizi oldum, ne dicemi sasirdim ve " aaaaaaa, seni mi gerdi derdim. sen gittikten sonra kaldiririm, yapmadigim bi sey degil zaten" dedim (hay dilim kopsaydi da demeseydim) ama bardagi tasiran son damla oldu, dayanamadim artik....
2. biz simdi eve gectik...esim basladi bagirmaya "sen senden büyük birisine nasil böyle dersin, saygisizsin iste, terbiyesizsin iste vs. rezil ettin hepimizi vs. cik git bu odadan gözüm seni görmesin", ben tabi basladim kendimi savunmaya ama nafile "bana acitasyon" yapma diye bagirdi...
gittim yattim, sonra dayanamadim yanina gittim "evet yanlis yaptim" dedim "özür dilerim", agladim öylece uyuduk kaldik...
3.bi kac gün sonra esim aradi ve "benim icin ara ve özür dile yengemden" dedi ben de tamam dedim, aksam aradim özür diledim, cahilligime ver dedim...yengesi "özür dilenecek bisey yok, cahilligine veriyom zaten" dedi...
ama kayinvalidemle de konusmus ve gercekten affetmedigi ortada, ayni zamanda bu olayi herkese yaymis...kayinvalidem bile o kadini kinadi ve "evet kizim, olmasa iyiydi, hata ettin" dedi "ama insan hakliyim diye de bu kadar abartmaz ki, onlar bana da cok cektirdi" dedi " bi daha saygisizlik yapma, kafi" dedi...
4. ama esim böyle degil...o kadin beni gercekten affetmedigi icin, hala bana her gün trip atiyor, tavir yapiyor, her ufak bi olay icin bana bagiriyor, yatagini ayiriyor, küslük yapiyor, konusmak isteyince itiyor...
ve dün gece gercekten barisalim diye kac saat ugrastim sonra cok agir sözler söyledi "senin kurallarina göre bu oyunu oynamami istiyorsan, cok iyi oynarim, merak etme", "sen hic sevmedigim seyler yapiyorsun, bizim hata yapma gibi bi lüksümüz yok", "benim pis bi huyum var hic biseyi unutmuyorum", " artik her yaptigin sey bana batiyor" dedi ve ben orda patladim "naptim ben sana? baska kadinlar gibi aldattim mi seni? hirsizlik mi yaptim?söyle bana dedim....madem hersey sana batiyor o zaman bosanalim dedim, seni sevdigim güne lanet olsun" dedim sonra nerdeyse tüm gece aglayarak lavaboda gecirdim, ölmeyi bile istedim, kendimi öldürmeyi bile istedim, gitmeyi istedim ama burda ailemden kimse yok, bi yere gidemiyorum, hic gelip de "aglama git yatagina yat" demedi...evlilik yüzügümü kirdim...
beni cok derinden üzdü, psikolojim cok bozuldu, insandir hata yapar elbet, pisman olur ama hic mi affedilmez ya? hep ben suycluyum, hep ben bariscam, hep ben özür dilicem, cok yoruldum coook...ben sadece hep beni seven bi kocam olsun, bi cok cocugum olsun istedim, mutlu olalim istedim...
ayrica cocugu cok istiyor, ben de istiyorum ama olmadi bi senedir onun da stresi var galiba, sanki hamile kalsam hersey cözülcek, bana dua edin lütfen...
uzun oldu hakkinizi helal edin...
canım kusura bakma ama ben seni hatalı buldun.
ayrıca evliliğe hazır olmadığını da düşündüm.
yengeye söylediğin sözler çok çirkin.
ortada da geçerli bir sebep yok bence.
senin canın kadına sarmak istemiş.
Burdaki her insan aynı durumda ; kendısını bu kadar ezmeye calısan ve kendısını son noktaya getıren kadına hemen hemen ayn cvbı verırdı , bu kısının terbıyesız oldugunu gostermez.
Hepımız insanız ve sınırlarımız var bahsı gecen yenge bu sınırları aşmıs ve hak ettıgını bulmus .. durum boyleyken kalkıp konu sahıbıne terbıye dersı vermek bıraz komık kacıyor hepsı bu .
Erkegın ezme kısmıda : kocasının kraldan cok kralcılık yapmasıyla alakalı , konu olmuş bıtmıs eşi ozur dılemıs hatası olmadıgı halde hata ettıgını kabul etmış bunlara rağmen karısını ezmeye calısıyor
O'nu bastırmasya sındırmeye calısıyor halbukı guzelce uyarsaydı karısını bu eşinin ıyı nıyetlı oldugunu gosterırdı ama burda acıkca bır ezme durumu var.
Bakmıs ki karısı zaten pişman ağlıyor onu daha cok pişman etmıs ve ezmiş işte.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?