İkimiz de 32 yasindayiz. Ben kovayim o terazi.
Her sey olabilir. Ozellikle anlasmali istiyor belki tazminat falan mi isterim saniyo bilmiyorum kiboşanmak en mantıklısı gibi ama evden giden mahkemede haksız taraf oluyor.onun için evden çık demiş olabilir mi acaba?gerçekten kararlıysan boşanınca git.
tedbiri elden bırakma bi avukata danış kararlıysan,hayırlısı olsun inşallah...Her sey olabilir. Ozellikle anlasmali istiyor belki tazminat falan mi isterim saniyo bilmiyorum ki
Offff biz evli oldugumuzu idrak edemedik ki.Şu tuhaf 'ilk 1 sene' kazasız belasız atlatılsa işler rayına girebilir belki ama.. Bu acele neden?!
(Yeni evlilik için/genel olarak söylüyorum bunu)
Yani ben abarttim desem kavgalarimiza bircok arkadasi sahit oldu. Niyeyse ozellikle insanlarin yaninda kavga ediyoruz. Bu iki tarafin da bakin ben hakliyim deme ihtiyaci mi, yani biz aramizda cozemiyoruz da farkli insanlarin sahitligine mi ihtiyac duyuyoruz yoksa o bunu ozellikle bosanmada sahit bulundurmak icin kotu niyetle mi yapiyor? Ve insanlar benim tepkilerimde ileri gittigimi soyleseler de sebeplerimi hakli buluyolar. Kafam o kadar karisik ki.eski konulariniza simdi baktim.eger evliliginiz gercekten anlattiginiz gibiyse en mantiklisi bosanmak gibi gorunuyor..
Evet haklisiniz. Hak ettim diyeyim o zaman. Offffff. O kadar kotu hissediyorum ki. Ben bunu nasil soyledim diyorum bi an, sonra bana bunu soyleten hisleri hatirliyorum. Ama yine de kendimi sucluyorum. Ailevi sorunlar kiskanclik ne olursa olsun bunu soylememeliydim. Beni umursamiyor deger vermiyor nasil olsa birakacak ve cocukla yapayalniz kalip onun hayatini izliycem diye dusundum. Yapamam, o cocugu saglikli buyutemem dedim. Bunu soylerken istiyordum ki biz her seyi asicaz sakin ol desin. Tepki vermiyordu, sadece ben cocugu istiyorum diyordu. Peki beni? Tepki vermemek meleklik mi yoksa umursamazlik mi? Aslinda kendimi suclasam da o kadar kirginim ki. Hamile oldugumu ogrendigim gun isterdim ki is cikisi kosa kosa yanima gelsin. O hala annesini gezdirmeyi dusundu. Yine de simdi olsa sinirlenmek yerine tatli dille cozmeyi denerdim.Baba kaybi, bebek kaybi bunlar ağır travmalar. Kimi evlilikler bu sorunlarda kenetleniyor, kimileri dagiliyor. Sizinki ikincisi olmus.
fakat ayrilmak, cekip gitmek sozleri maalesef yipratiyor iletisimi. Ayrica bebegi aldirmak sozu cok nasil desem belden asagi vurmak gibi. O evlat sadece sizin degil ve adami bununla tehdit etmekhos degilmis.
Esiniz yine olay cikarmamis sessizce gitmis. Bu ulkede yemek neden tuzsuz diye eslerini dovenleri dusundukce esiniiz yanlarinda melek gibi duruyor.
Geri donusu yok biliyorum. Ben de olsam oyle dusunurdum.dövmeseydin iyiydi.. arada bir saygi perdesi olmali her daim,kadin kocayi yahut koca kadini dövdükten sonra .......
Geri donusu yok biliyorum. Ben de olsam oyle dusunurdum.
Geri donusu yok biliyorum. Ben de olsam oyle dusunurdum.
kendimi hakli cikarmak icin soylemiyirum ama benim kesinlikle istemedigimi bildigi halde eski sevgilisini dugune cagirmasi benim icin gurur kirici degil mi? Problemler en basindan basladi. Ben ona vurunca kalne gelmis, cani acimis. Peki sen benim kalbime kac kere vurdun diye bagirmak istiyorum. Ben bi sey hissetmiyorum ki, o benim ayni zamanda musterim, sen kiskancsin, ruh hastasisin, kendine guvenin yok diye bir de defalarca suclandim. Evet belki butun bunlar dogru, ama insan evlenecegi gun karisini bu kadar mutsuz edecek kadar duyarsiz olup da ben hakliyim diyebilir mi? Cok canim aciyor.objektif konusmak gerekirse ,kabahatin buyugu sizde gibi gorunuyor. nasilki siddeti kadinlar hakketmiyorsa erkeklerde haketmiyor. bu cok onur kirici bisey.esiniz babasini kaybetmis bu buyuk bi travma ,zaten aylarca bunun uzuntusunu yasamistir ... 9 aya bu kadar problemi nasil sigdirdiniz? elbette sizde mutlu huzurlu bi yuva istediniz ama bu sekilde olmasi mumkun degil
Baba kaybini atlatamamis olabilir esiniz. Eekekler tuttuklari yas konusunda bunaltici derece cocuksu ve ice kapanik olabiliyorlar. Bazi zamanlarda insanlar duymak istediklerimizi bize soyleyemezler ama bu onlarin ayni sekilde hissetmediklerini göstermez, sdece ifade tarzlari farklidir. Sizin gebeliginizi duydugunda saskinlasmis olabilir. Kendisi de artik baba olacagi icin kafasi karismis olabilir. Bence tarafsiz bir yerde tekrar bulusup konusmalisiniz. Herkes etegindeki taslari dokmeli. Yeni bir baslangic yapabilirsiniz bence. Bosanmak en son careniz olmali. Esiniz size umursamaz gibi gelebilir ama en azindan agresif degil anladigim kadariyla, telrar oturup konusup uzlasabilecek biri gibi.Evet haklisiniz. Hak ettim diyeyim o zaman. Offffff. O kadar kotu hissediyorum ki. Ben bunu nasil soyledim diyorum bi an, sonra bana bunu soyleten hisleri hatirliyorum. Ama yine de kendimi sucluyorum. Ailevi sorunlar kiskanclik ne olursa olsun bunu soylememeliydim. Beni umursamiyor deger vermiyor nasil olsa birakacak ve cocukla yapayalniz kalip onun hayatini izliycem diye dusundum. Yapamam, o cocugu saglikli buyutemem dedim. Bunu soylerken istiyordum ki biz her seyi asicaz sakin ol desin. Tepki vermiyordu, sadece ben cocugu istiyorum diyordu. Peki beni? Tepki vermemek meleklik mi yoksa umursamazlik mi? Aslinda kendimi suclasam da o kadar kirginim ki. Hamile oldugumu ogrendigim gun isterdim ki is cikisi kosa kosa yanima gelsin. O hala annesini gezdirmeyi dusundu. Yine de simdi olsa sinirlenmek yerine tatli dille cozmeyi denerdim.
Denedim. Defalarca. Esim agresif degil, mesela asla ama asla siddet uygulamaz. Ama iletisim kurulacak biri de degil. Kavga ettigimiz gece iki cok yakin arkadasimiz da yanimizdaydi. Hadi bana sinirli, onlar da konusmaya calisti. Kafasinda sabit fikirleri var ve bunlari degistiremiyorsunuz. Mesela ben farkinda olmadan kalbine vurmusum ya, ona sorsaniz su anda kalbinde bir soruna yol actim ben. O kavgadan sonra haber aldigima gore her gun basket oynuyor. Bir sorun olsa bunu yapamaz. Bu arada ben 42 kiloyum o benim iki katimdan fazladir. Hadi gururumu kirdin, basit davrandin vs bu gibi seyler soylese tamam ama sagligimla oynadin deyince ben ne cevap verecegimi bilemedim. Sana bi daha dokunamam diyor. Ne yaptim gidip baskasiyla mi yattim? Yani bilemiyorum ama ben iletisim kuramiyorum.Baba kaybini atlatamamis olabilir esiniz. Eekekler tuttuklari yas konusunda bunaltici derece cocuksu ve ice kapanik olabiliyorlar. Bazi zamanlarda insanlar duymak istediklerimizi bize soyleyemezler ama bu onlarin ayni sekilde hissetmediklerini göstermez, sdece ifade tarzlari farklidir. Sizin gebeliginizi duydugunda saskinlasmis olabilir. Kendisi de artik baba olacagi icin kafasi karismis olabilir. Bence tarafsiz bir yerde tekrar bulusup konusmalisiniz. Herkes etegindeki taslari dokmeli. Yeni bir baslangic yapabilirsiniz bence. Bosanmak en son careniz olmali. Esiniz size umursamaz gibi gelebilir ama en azindan agresif degil anladigim kadariyla, telrar oturup konusup uzlasabilecek biri gibi.
Denedim. Defalarca. Esim agresif degil, mesela asla ama asla siddet uygulamaz. Ama iletisim kurulacak biri de degil. Kavga ettigimiz gece iki cok yakin arkadasimiz da yanimizdaydi. Hadi bana sinirli, onlar da konusmaya calisti. Kafasinda sabit fikirleri var ve bunlari degistiremiyorsunuz. Mesela ben farkinda olmadan kalbine vurmusum ya, ona sorsaniz su anda kalbinde bir soruna yol actim ben. O kavgadan sonra haber aldigima gore her gun basket oynuyor. Bir sorun olsa bunu yapamaz. Bu arada ben 42 kiloyum o benim iki katimdan fazladir. Hadi gururumu kirdin, basit davrandin vs bu gibi seyler soylese tamam ama sagligimla oynadin deyince ben ne cevap verecegimi bilemedim. Sana bi daha dokunamam diyor. Ne yaptim gidip baskasiyla mi yattim? Yani bilemiyorum ama ben iletisim kuramiyorum.