Esimi istemiyorum sevmiyorum desem burada yazmazdim direkt bunu sonuclandirmaya calisirdim zaten. Bir cozum yolu bulmaya calisiyorum. Eskisi gibi neden olamadigini anlamaya calisiyorum. Uzuntumu paylasiyorum bir nevi. Cocugu ikimiz de istiyoruz. Ama bazen acaba dogru bir karar degil mi diye de dusunuyorum. Cunku dedigim gibi esimden dolayi mutlu da hissedemiyorumCanım yanılmıyorsam sen çocuk sahibi de olmaya çalışıyordun diğer konulardan hatırladıgim kadarıyla. Evlilik bana göre değilmiş cümlesinden kabul ediyorsun zaten sorun eşin de değil sende. Siz sadece daha önce uzun süre flört dönemi yaşadığınız için şuan evlilik size monoton geliyor. Bence terapiye git ve toparla kendini. Çocuk mu istiyorsun evliliğin düzenini kurmak için. Yada eşini artık istemiyor musun sevmiyor musun karar ver kendince bı düşün
Aslında değişen hem eşiniz hem sizsiniz,bizler kadıniz yapımız anaç, gerçekten evlenince birşeyler değişiyor anneleri biz oluyoruz sanki herseyini biz düşünüyoruz takip ediyoruz ilk başlarda bu bizi mutlu ediyor ,zamanla esefsizlesen eşinizin duygusuzlugunu hissedince sert kayaya çarpmış gibi oluyoruz ,uzulmenizde haklısınız ama çözümsüz değil siz eski siz olursaniz esinizde eski haline döner ama bu kavgayla gürültüyle olucak durum degilMerhaba herkese. Yaklasik iki senedir evliyiz. Oncesinde esimle bes sene bir birlikteligimiz oldu. Her seyi en guzel sekilde yasadik. Hatta oyle ki su anda o zamanlari o kadar ozluyorum ki dusununcw gozlerim doluyor. O zamanlar cok baska baska kavgalarimiz olurdu ama bana bakislari birlikte degilkenki bagliligi ozlemi telefonumu bissuru aramasi, ust uste attigi mesajlar vs vs. O zamanlar cok farkliydi. Hep derlerdi evlenince erkekler cok degisiyor diye asla imkan vermezdim ama galiba esim de bu sekilde bir degisime ugradi. Evlenmeden once beni hep bir ulasilmaz olarak goruyordu sanki. Ama su an asla oyle degil hatta neredeyse ben onun pesinden kosturuyor gibiyim. Acaba evde beni dogal hallerimle goruyor ayni evdeyiz alisti falan bu yuzden mi. Acaba ben bakimsiz miyim. Yeterli sekilde kendime bakmiyor muyum. Yoksa degisen ben miyim onceden tavirlarim daha umursamaz gamsizdi simdi cok mu ustune titrer oldum. Hep bunlari dusunuyorum. Asla gercek manada mutlu degilim. Ben tamamen duygulara onem veren biriyim. Esimde bana yaklastiginda bile duygu hissedemiyorum sanki. Karakter olarak cogu insandan duzgun. Cok sahiplenen, sorumluluk sahibi ve en onemlisi cok sadakatli. Ama iste diger bir yandan da duygu acisindan cok eksik hissediyorum. Hani en azindan eski halini bilmesem yine belki bu sekilde kabullenebilirdim. Ruyalarimda surekli ya esim tarafindan ya da baskalari tarafindan ask hissini yasiyorum. Surekli boyle ruyalar goruyorum. Bugun de yine bir ruya gordum ve beni cok etkiledi. İlkokul arkadasimi gordum yine duygularla dolu bir ruyaydi. İcinde sadece hisleri inanilmaz derecede duyuyorum. Hani derler ya iliklerime kadar hissediyorum. Bu ruyadan cok etkilendim. Bir yandan da kendimi cok kotu hissettim sanki esime karsi sadakat acisindan eksiklerim varmis gibigercekten duygusal olarak cok ac kalmis gibiyim. Bunu yapan da esim. Surekli bu sebepten tartismalar da yapiyoruz. Seni seviyorum sana sariliyorum gormuyor musun diyor. Evet gormuyorum hissetmiyorum hatta cogu zaman. Bilmiyorum bu konuda ne yapabilirim gercekten mutlu degilim bu acidan. Bu arada icimizdeki tek sıkıntı tabiki de sadece bu degil. Belki her evlilikte olabilecek problemler bizde de var hatta fazlasiyla. Ama en azindan bana bakisi bile farkli olsa o kadar farkli olacak ki. Sizce ne yapmaliyim.
Bir anda kimse kimseden soğumaz. Sebep bunlar olamaz diyorsunuz ama ilişkilerde herşey zincirleme gerçekleşir.Problemlerin buyuk bir kismi kendi ailesi yuzundendi. Ben bu problemler yasanirken hicbir huzursuzluk cikarmadim. O da bunu kabulleniyor zaten. Ailesi yuzunden cicim bicim aylari nedir bilmem mesela.. bunlar da buyuk problemler aslinda ama esimin bana karsi degisimin sebebi bunlar olamaz
Kendi hislerinize hiçbir şeydi derken neden eşinizden duygu patlamaları bekliyorsunuz?Ama ondaki bu hisler o kadar fazlaydi ki sanki benim hissettiklerim hicbir seydi yaninda. Su anda ise onda bu duygu patlamalari asla kalmadi
Sizin disinizda konuma cevap vermis herkes anladi bir siz anlamamamissiniz. Bu durumda ozel olmayi hak eden taraf siz oluyorsunuz. Lutfen cevap yazmayin cevap vermenizi istemiyorum yazdigim konumun altinda.Kimse sizi anlamıyor, öyle farklı öyle özel bir insansınız demek ki
Problemler bazen erkekte kaçınma davranisina dönüyor. Bizim gibi unutup gecemiyo olabilirler. Ben senin durduk yere problem yarattigini dusunmuyorum biseyler hissediyosan bir sıkıntı vardirMerhaba herkese. Yaklasik iki senedir evliyiz. Oncesinde esimle bes sene bir birlikteligimiz oldu. Her seyi en guzel sekilde yasadik. Hatta oyle ki su anda o zamanlari o kadar ozluyorum ki dusununcw gozlerim doluyor. O zamanlar cok baska baska kavgalarimiz olurdu ama bana bakislari birlikte degilkenki bagliligi ozlemi telefonumu bissuru aramasi, ust uste attigi mesajlar vs vs. O zamanlar cok farkliydi. Hep derlerdi evlenince erkekler cok degisiyor diye asla imkan vermezdim ama galiba esim de bu sekilde bir degisime ugradi. Evlenmeden once beni hep bir ulasilmaz olarak goruyordu sanki. Ama su an asla oyle degil hatta neredeyse ben onun pesinden kosturuyor gibiyim. Acaba evde beni dogal hallerimle goruyor ayni evdeyiz alisti falan bu yuzden mi. Acaba ben bakimsiz miyim. Yeterli sekilde kendime bakmiyor muyum. Yoksa degisen ben miyim onceden tavirlarim daha umursamaz gamsizdi simdi cok mu ustune titrer oldum. Hep bunlari dusunuyorum. Asla gercek manada mutlu degilim. Ben tamamen duygulara onem veren biriyim. Esimde bana yaklastiginda bile duygu hissedemiyorum sanki. Karakter olarak cogu insandan duzgun. Cok sahiplenen, sorumluluk sahibi ve en onemlisi cok sadakatli. Ama iste diger bir yandan da duygu acisindan cok eksik hissediyorum. Hani en azindan eski halini bilmesem yine belki bu sekilde kabullenebilirdim. Ruyalarimda surekli ya esim tarafindan ya da baskalari tarafindan ask hissini yasiyorum. Surekli boyle ruyalar goruyorum. Bugun de yine bir ruya gordum ve beni cok etkiledi. İlkokul arkadasimi gordum yine duygularla dolu bir ruyaydi. İcinde sadece hisleri inanilmaz derecede duyuyorum. Hani derler ya iliklerime kadar hissediyorum. Bu ruyadan cok etkilendim. Bir yandan da kendimi cok kotu hissettim sanki esime karsi sadakat acisindan eksiklerim varmis gibigercekten duygusal olarak cok ac kalmis gibiyim. Bunu yapan da esim. Surekli bu sebepten tartismalar da yapiyoruz. Seni seviyorum sana sariliyorum gormuyor musun diyor. Evet gormuyorum hissetmiyorum hatta cogu zaman. Bilmiyorum bu konuda ne yapabilirim gercekten mutlu degilim bu acidan. Bu arada icimizdeki tek sıkıntı tabiki de sadece bu degil. Belki her evlilikte olabilecek problemler bizde de var hatta fazlasiyla. Ama en azindan bana bakisi bile farkli olsa o kadar farkli olacak ki. Sizce ne yapmaliyim.
Bence kendinizi kandırıyorsunuz,sizin eşinizi sevmediğinizi düşünüyorum.Sadece eskisi gibi üstünüze düşmediği için bunu bir hırs haline getirmişsiniz.Çocuk olmaması daha sağlıklı,istediğiniz tutkulu ilişki bu değil.Esimi istemiyorum sevmiyorum desem burada yazmazdim direkt bunu sonuclandirmaya calisirdim zaten. Bir cozum yolu bulmaya calisiyorum. Eskisi gibi neden olamadigini anlamaya calisiyorum. Uzuntumu paylasiyorum bir nevi. Cocugu ikimiz de istiyoruz. Ama bazen acaba dogru bir karar degil mi diye de dusunuyorum. Cunku dedigim gibi esimden dolayi mutlu da hissedemiyorum
Yok ben istediğim sürece yazarım.Sizin disinizda konuma cevap vermis herkes anladi bir siz anlamamamissiniz. Bu durumda ozel olmayi hak eden taraf siz oluyorsunuz. Lutfen cevap yazmayin cevap vermenizi istemiyorum yazdigim konumun altinda.
Nasil donebilirim peki eskiye. Ne acidan eskiye donmem gerekir diye dusunuyorsunuz?Aslında değişen hem eşiniz hem sizsiniz,bizler kadıniz yapımız anaç, gerçekten evlenince birşeyler değişiyor anneleri biz oluyoruz sanki herseyini biz düşünüyoruz takip ediyoruz ilk başlarda bu bizi mutlu ediyor ,zamanla esefsizlesen eşinizin duygusuzlugunu hissedince sert kayaya çarpmış gibi oluyoruz ,uzulmenizde haklısınız ama çözümsüz değil siz eski siz olursaniz esinizde eski haline döner ama bu kavgayla gürültüyle olucak durum degil
Hirs haline getirmis olsam kavga olur huzursuzluk olur. Ev ortami sandiginiz gibi degil. İliskimizin eskisi gibi bir enerjisi olmadigi icin cok uzgunum. Evet aslinda bu konuda bir yere temas ettiniz. Tutku. Bizde su anda bu asla yok. Ben olmasi icin caba sarfediyorum ama olmuyor maalesefBence kendinizi kandırıyorsunuz,sizin eşinizi sevmediğinizi düşünüyorum.Sadece eskisi gibi üstünüze düşmediği için bunu bir hırs haline getirmişsiniz.Çocuk olmaması daha sağlıklı,istediğiniz tutkulu ilişki bu değil.
Sizin disinizda konuma cevap vermis herkes anladi bir siz anlamamamissiniz. Bu durumda ozel olmayi hak eden taraf siz oluyorsunuz. Lutfen cevap yazmayin cevap vermenizi istemiyorum yazdigim konumun altinda.
Sevgiliyken de öyle bakmıyordu zaten. Konu sahibi öyle görmek istiyordu sadece. Şimdi pembe gözlükleri çıktı, gerçeklerle yüzleşiyor.Bazı kadınların evlendikten sonra tek odak noktası eşi oluyor sanki, her hareketi, algı, sözü üzerine düşünülüp birseyler çıkarılıyor.
Aranizdaki herşeyin ilişkinin başındaki gibi olmasını beklemeyin.
Evlenmişsiniz,iki yıldır aynı evi aynı hayatı paylaşıyorsunuz, size dalıp gitmesini mi bekliyorsunuz? Sevgiliyken de öyle baktığını düşünmek abartılı geliyor bana. Çok mu ruhsuzum bilmiyorum ama gerçekçi olmakta fayda var gibi.
Düşünce yapısı olarak yaşam tarzı olarak vs,yani eskiden bekarken bı hayatınız vardı degilmi eşiniz dışında arkadaşlarınızla gorusurdunuz gezerdiniz suslenirdiniz eglenirdiniz bazen üzülüp aglardiniz bazen kavga ederdiniz ,bazen odanızı dağınık bırakırdıniz bazenler uzar gider ,yine eski siz olun bir süre eşinizden aradığınız ilgi alakayı siz kendinize gösterin siz kendinizle ilgilenin ,Nasil donebilirim peki eskiye. Ne acidan eskiye donmem gerekir diye dusunuyorsunuz?
Yanılıyor olabilirim ama yine ben bu mesajınızdan ilişkinin başından beri eşinizin size olan sevgisini sevmişsiniz gibi anladım.Eşinizin ilgisi sizi olan tavırları hoşunuza gitmiş eşiniz değil .Yani onun size olan hisleri hoşunuza gitmiş ve o yüzden devam etmişsiniz ilişkiye sanki.Zamanla eşinizin sevme şekli değişince siz bu sevme şeklini sevmediğiniz için kendinizi mutsuz hissediyor olabilirsiniz.Eğer en başından eşinizin sizi sevme şeklini değil de eşinizi sevseydiniz böyle hissetmezdiniz diye düşünüyorum.Benim kastettigim boyle bir degisim degildi bende var olan. Ben zaten onu onun kadar sevmiyordum en basindan beri. Hep diyordu beni benim seni sevdigim kadar sevmiyorsun diye. Hatta iliskimiz de onun cabalariyla baslamisti cok uzun bir sure ben istemedim o cok israr etti birlikte olmamiz icin. Oyle basladi hep de bu sekilde surdu. Hep en cok seven en cok deger veren taraf oydu. Ben de karsiliksiz birakmadim tabiki onu. Ama ondaki bu hisler o kadar fazlaydi ki sanki benim hissettiklerim hicbir seydi yaninda. Su anda ise onda bu duygu patlamalari asla kalmadi.