Eşim bebekten sonra çok değişti

28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.
Biraz dönemsel

Ama lohusa zamanı erkeklerin kadından daha çok lohusa olmasını anlamıyorum hala
 
28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.
Boşanavak eşeyler değiş bunlar ama şuan lohusasın böyle hissetmeni yadırgamıyoeum bende o yollardan geçtim hatta benim eşimde biraz öyle oldu diyebilirim doğumdan sonra erkeklerede vişeyler oluyor aynı zamanda ben hamileykende eşim benim gbi değişmişti sanki onlarında hormonları etkileniyor ua da psikolojik mi bilmiyorum ama onlar içinde zor bir dönem ebe yeni bir üye katıldı ve bizim gibi iç güdükeri yok hak vermiyorum hiçbir erkeğe bizim yaşadıklarımzın yanında ama sadece anlamaya çalışıyorum benimneşimde gitti oyun aldı playstation Her gün az da olsa açıp oynuyor
 
Daha önce de size yorum yapmıştım. Bu dönem zor, eşinizin de zamana ihtiyacı var. Anneniz yanınızda madem eşinizle arada 20-30 dk yürüyüşe çıkın. Gerçi ayağınız kırılmış. Hiç olmadı eşinizle baş başa zaman geçirin bir çay için balkonda. Bebekle de ilgileniyormuş zaten. Bana kötü biri gelmedi. Maaş olayını da umarım bir tartışma anında söylemezsiniz. Çok ağır olur çünkü. O sizden daha fazla kazansa ve bunu söylese aynısını derdim. Bu tarz söylemler hiç hoş değil.

Bir de nedense sizin dominat olmanızdan daha dominat bir anneniz olduğunu seziyorum. Eşiniz bunalıyor olabilir mi? Oyun vs o yüzden olabilir.

Umarım ayağınız tez zamanda iyileşir de çekirdek aile düzeninize tekrar kavuşur ve bu durumu çözersiniz?

Bir de kedi ne oldu? Çok hırçındı, bebek doğunca ne yaptınız?
 
Kediniz noldu geleni gideni parcalıyordu?
Bir de nedense sizin dominat olmanızdan daha dominat bir anneniz olduğunu seziyorum. Eşiniz bunalıyor olabilir mi? Oyun vs o yüzden olabilir.

Umarım ayağınız tez zamanda iyileşir de çekirdek aile düzeninize tekrar kavuşur ve bu durumu çözersiniz?

Bir de kedi ne oldu? Çok hırçındı, bebek doğunca ne yaptınız?
Ya kıyamam kedim hiç endişendiğim gibi davranmadı ilk günden beri bebekten kaçıyor. Bir iki kez kokladı sonra ilgisini çekmedi. Üzmedi hiç beni sağolsun, canım ya, tüm olaylar içinde beni düşünüp işimi kolaylaştıran tek canlı kedim oldu 🫶🏻❤️🥹
 
28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.
Aman tipik kocanın doğuran anadan daha lohusa olma sendromu işte. Senden çok o doğurmuştur 😒
 
Maaş olayını da umarım bir tartışma anında söylemezsiniz. Çok ağır olur çünkü.
Hayır söylemedim, çünkü biz yaklaşık olarak benzer kazanıyorduk sonra ben işimde yükseldim filan. Türkiye ortalamasının çok üstüne çıktım. Eşim az kazanıyor değil de ben fazla kazanıyorum o yüzden böyle bir fark oldu. Bu konuda onu ezmem, aklıma bile gelmez.
Ama gidip de saçma sapan alışveriş yapınca ne hakla sormadan alıyor diye kuruluyorum. Ben soruyorum çünkü çıkarıp 200k harcayacaksam alayım mı sence filan derim fikrini alırım.
 
28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.
Kocanız lohusa olmuş resmen.
 
Bu topraklarda havasından mı suyundan mı bilmem ama kadınlar doğurur kocalar ve kaynanalar lohusa depresyonuna girer. Benzer durumlar bizde de olmuştu zamanla oturdu biraz zaman tanıyın derim. Bebeğinizi sağlıkla büyütün 🤗
 
Çok kuruluyorsunuz ya. Abartı bir durum yok. Değişmemiş bebekle ilgileniyormus ne güzel. Bi üyenin yorumunda gördüm sizi hatırlıyorum annenizin sağlık sorunu için siz koşturmuştunuz eşiniz 2 3 günlük bebekle ilgilenmişti. Bana orda sizin yaklasiminiz çok ama çok enteresan gelmişti. Eşinize anneme sen bak deseniz hayir asla der miydi mesela?
 
28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.
Çok yeni lohusasınız.Eşiniz de yeni bir hayata alışmaya çalışıyor olabilir.Siz de öyle.Eski hayatınızdan alışkanlıklarınızdan suan farklı bir hayatınız var bunların gerginliği olmuş olabilir.elbette unutulur elbette eşiniz normale döner dönemsel bir durumdur.Kendinizi üzmeyin siz daha lohusasınız 🌸
 
Ben tartışmada annemin haklı olduğunu düşünüyorum. Ayrıca ne olursa olsun büyüğüne karşı öyle bağırmamalıydı.
araları daha sonra düzelir evde herkes gergin demek ki.Bizde de kendi annem herseye alınır olmuştu o sıralar bizdeyken göbeğim çarladı herkesin arasını yumuşatacağım diye lohusa halimle.Simdi her şey normal.Sizde de herkes normaline döner merak etmeyin
 
Çok kuruluyorsunuz ya. Abartı bir durum yok. Değişmemiş bebekle ilgileniyormus ne güzel. Bi üyenin yorumunda gördüm sizi hatırlıyorum annenizin sağlık sorunu için siz koşturmuştunuz eşiniz 2 3 günlük bebekle ilgilenmişti. Bana orda sizin yaklasiminiz çok ama çok enteresan gelmişti. Eşinize anneme sen bak deseniz hayir asla der miydi mesela?
Annem zaten eşimle tartıştı diye kalp krizi geçirdi nasıl annemi eşime bırakayım?
Kocam bebeği ben annemi aldım hastaneye gittik işte.
 
28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.

Boşanıcam diyorsanız boşanın. Ha boşanıcam diyip hala evli kalacaksanız böyle bir kelimeyi asla söylemeyin.
Sıra diğer türlüsü tükürdüğünü yalamak oluyor.
 
Öyle bi durumda aileler size destek olacakken, teselli verecekken kavga niye? Eşinizin bebeği ve o an ölmesinden korkmuş, anlayış gösterilmeliydi! Annenizi acil evden gönderin ve sizde eşinizden özür dileyin bence.. O hatasını anlamış, sıra sizde.. Lohusalık dönemi evet zor olabilir ama yaptığımız her hataya "ama lohusaydım" dememeliyiz..
 
Ya ahahahahahshd konudan kopuyoruz ama siz bdv deki her konuya yorum yapsanıza. Tam ciddi ciddi okuyorum yorumunuzu görünce kopuyorum hshdhdhdhd. Ağız tadıyla kavga edemicez yorumuna da yarıldım 😄
😂😂😂 Sız boyle yazınca bi yorumlarımı gozden gecırdım de bende Cok guldum 🤭😂😂😂
 
Annem zaten eşimle tartıştı diye kalp krizi geçirdi nasıl annemi eşime bırakayım?
Kocam bebeği ben annemi aldım hastaneye gittik işte.
Siz de sonuçta 3 günlük bebeği dahi aramayarak önceliğinizin kim olduğunu eşinize göstermişsiniz. Çok aileci bir tutum olmuş. Bebeği merak etmemeniz çok ilginç. Eşiniz de buna bozulmakta çok haklı.
Değişen sadece koca değil siz de değişmişsiniz.
Tek başına eşinizi suçlamanız adil değil bana göre
 
ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
harcamalarda birbirinize danismanizin sizin maasinizin fazla olmasiyla ilgisi ne?

bir de gözünüzü seveyim doğurduktan sonra doldurmayin su analari eve ya!
Bakin büyütün iste bebenizi kari koca, ne diye eve insan dolduruyorsunuz doğurdunuz diye? Sonra da kavga gürültü.
 
X