Eşim bebekten sonra çok değişti

Bana biraz karakterinizin baskın olduğu eşinizi de askeriniz sanıyorsunuz gibi geldi. Kendiniz söylemişsiniz öncesinde örnek gösterilen güzel bir evliliğiniz varmış bariz bir sıkıntı olmamış. Anne baba olmuşsunuz her acemilikte olduğu gibi ne yapacağınızı bilemediğiniz için ortaya çıkan bir kaybetme korkusuyla birbirinize bir girmişsiniz sonrasını toparlayamıyorsunuz bence.
Eşin özür dilemiş daha ne yapsın annene?
O da daha yeni baba oluyor ilgileniyormusta bebekle beslenmesine bile kalkıyormuş gece daha ne yapsın diyorum. Eşiniz su an bence kendini çok değersiz görüyor size karşı Eşinizi annenize veya bir başkasına ezdirmeyin evliliğinizi boşuna heba etmeyin

Sizi hatırladım, 14 saatte çocuğu 2 kere aradınız diye eşiniz size kızmıştı haklı olarak. O günü ikiniz de iyi yönetemediniz sonrası da iyi gitmiyor anladığım kadarıyla

Konuyu yumuşatarak aktarmışsınız.
Annenizin o kalp krizine siz arabayla götürüp 16 saatte iki kere çocuğunuzu aramışsınız.
Adam kendini ve çocuğunu ikinci planda hissetmiş.
Bana da annelik içgüdülerinizin henüz gelişmediğini düşündürtüyorsunuz çünkü öncesinde de saldırgan kedi için aksiyon alamamıştınız.

Sigrid .!.:

size bir mesajınızdan alıntı yapıyorum.
eşinizin üç katı maaş ile aile bütçesinin birikiminine büyük katkıyı siz yapacaksınız. bebeği siz doğuracaksınız. bebeğin tüm sorumluluğu sizde olacak. beyefendi kendi maaşının iki katı değerinde kendine bir eğlence satın alacak. siz, bebeği yaka iğnesi gibi bütün gün memenizde gezdirirken özel alana ihtiyacı olduğunu söyleyecek. tüm boş zamanlarında oyun oynayacak.
Peki, bu evlilikten sizin çıkarınız ne olacak tam olarak?

Genişletmek için tıkla...

bebeğin tüm sorumluluğu kadında değil ki adam bakım sağlıyor, hatta kadın kendi annesi kalp krizi geçirdi diye bebeği aramayı unutmuş saatlerce - başka konu vardı böyle ben de hatırladım.

bu kadın birdenbire 3 kat maaş kazanmaya başlamadı ise bu durumu dikkate alarak evlenmeliydi...

Türk erkeği her ne kadar 3 kat maaşlı kadını idare edebiliyor gibi görünse de bu kadar da kenarda kıyıda kalmayı kabul edemez, ki bu adam bebeğe kadar hep kadını alttan almış. ama kadın daha çok kazanıyor diye ama genel olarak dominant bir kadın bilemiyorum. fark etmez, bu bir yerde genelde patlıyor (baştan zengin eve içgüveysi giden bile bir yerde patlıyor, istisnası az)
bu erkekler sonra da gider böyle saçma sapan şeyler yapar. ya eve gelmez, arkadaşlarımla takılcam der, ya oyuna borsaya filan sarar, telefonu elden bırakmaz. aklınca pasif agresif bir intikam alıyor.

hani adamı haklı çıkarmak derdinde değilim ama adam bebekle kadından bile daha ilgili olabilir.

bu kadının evlilik anlayışı annesiyle bebek büyütmek mi mesela? kalp krizi geçiren, damatla takışmış anne neden hala o evde. 2 yetişkin insan 1 bebeğe bakamıyorlar mı? evlilik tam olarak böyle bir şey değil mi???

migrenimsi .!.:

bebeğin tüm sorumluluğu kadında değil ki adam bakım sağlıyor, hatta kadın kendi annesi kalp krizi geçirdi diye bebeği aramayı unutmuş saatlerce - başka konu vardı böyle ben de hatırladım.

bu kadın birdenbire 3 kat maaş kazanmaya başlamadı ise bu durumu dikkate alarak evlenmeliydi...

Türk erkeği her ne kadar 3 kat maaşlı kadını idare edebiliyor gibi görünse de bu kadar da kenarda kıyıda kalmayı kabul edemez, ki bu adam bebeğe kadar hep kadını alttan almış. ama kadın daha çok kazanıyor diye ama genel olarak dominant bir kadın bilemiyorum. fark etmez, bu bir yerde genelde patlıyor (baştan zengin eve içgüveysi giden bile bir yerde patlıyor, istisnası az)
bu erkekler sonra da gider böyle saçma sapan şeyler yapar. ya eve gelmez, arkadaşlarımla takılcam der, ya oyuna borsaya filan sarar, telefonu elden bırakmaz. aklınca pasif agresif bir intikam alıyor.

hani adamı haklı çıkarmak derdinde değilim ama adam bebekle kadından bile daha ilgili olabilir.

bu kadının evlilik anlayışı annesiyle bebek büyütmek mi mesela? kalp krizi geçiren, damatla takışmış anne neden hala o evde. 2 yetişkin insan 1 bebeğe bakamıyorlar mı? evlilik tam olarak böyle bir şey değil mi???

Genişletmek için tıkla...

iki yetişkinin bir bebeğe bakamaması zaten başlı başına infialdi benim için. kaçıp gidene kadar kaynana bile dahildi bebek bakımına. dört kişinin ancak bir bebeğe yetebileceğini bu insanlara düşündüren tam olarak nedir bilemiyorum.
öte yandan kayınvalide hakkında da limoni konuşuyor ama içlerinde en aklını başına devşirip doğru hamleyi yapmış olan da o idi.
daha önceki konularını bilemiyorum ama adam tam oalrak burada ifade edilmeye çalışılan gibi üç kat maaşın rehaveti ile gevşeyip başı ayrı, g.tü ayrı oynamasına sebebiyet verecek hareketler yapacak, kadın yatırımın büyüğünü yapıyorken kendi kafasına göre harcamalar yapacaksa bana uymaz. genelde de dediğiniz gibi bununla sonuçlanıyor dengi dengine olmayan beraberlikler.

Sen

migrenimsi .!.:

anneniz kalp krizi geçirmiş, kavgalar edilmiş ve hala yanınızda mı?

eşiniz zaten bebeğe bakım veriyormuş -ki olması gereken
buna rağmen annenize neden ihtiyacınız var ki?

ben anlamıyorum tüm dünya doğum yapıyor ama bi' Türk kadını anası yanında olmadan yapamıyor nedense

Genişletmek için tıkla...

migrenimsi .!.:

bu kadının evlilik anlayışı annesiyle bebek büyütmek mi mesela? kalp krizi geçiren, damatla takışmış anne neden hala o evde. 2 yetişkin insan 1 bebeğe bakamıyorlar mı? evlilik tam olarak böyle bir şey değil mi???

Genişletmek için tıkla...

Ya valla dizi senaryosu gibi başıma gelenler ama 15 gün önce ayağımı kırdım. Annem bu sebeple kavga ettiği evde kalmak zorunda şu an. Eşim işe gidince bana ve bebeğe bakım lazım.

Annenizle bir olup adamı hiç mi görüyorsunuz acaba. O an ki panikle bağırmış olabilir sonra özür dilemiş. Hala anneniz sizde ve ona karşı tutumunuz nasıl bilmiyorum ama adam kendi evinde kendini sığıntı gibi hissediyor olabilir.

matmazelvera .!.:

mümkünse sakin kalmaya çalışın özürler dilensin bebekle de ilgileniyormuş zaten o da baba olmaya alışıyor streslidir gergindir biraz anlayış gösterin birbirinize maaşının 2 katı olacak oyun neymiş merak ettim

Genişletmek için tıkla...

oyun değil galiba tam olarak xr gözlük ve onun ekipmanları. Koltuk, pc filan.

gkulata .!.:

28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Maalesef bebekle beraber böyle zor bir döneme giriliyor sonra düzeliyor çoğunlukla. Siz şimdilik sakin kalın, bebeğinize ve kendinize odaklanın daha lohusasınız. Lohusalık da öyle 40 gün falan değil haaa, baya sürüyor yeni hayata alışmak. Eşiniz de şimdi gergin ve korkuyor. Tabi bu yaptığı kötü davranışları aklamaz ama ikinizin de vakte ihtiyacı var. Birbirinizi daha da kırmadan bebeğe odaklanın derim ben yakın zamanda bu süreci yaşamış birisi olarak.

gkulata .!.:

Bebeğim prematüre doğdu beslenme sıkıntısı yaşadı. Bir doktor anne sütün yetiyor mama verme dedi diğeri mama ver şekeri düşmüş ölüyor dedi bir başka doktor ikisini de ver dedi.
Bebeğin şekeri düştü böyle baygınlaştı gibi oldu sonra herkes “ben demiştim benim dediğimi niye yapmadınız bebek ölüyor” diye panik oldu. Benim haricimde herkes kavga etti yani. Annem kalp krizi geçirdi (öfkelenince tetikleniyor, eşim bunu bilmesine rağmen tartıştı annemle onu da affedemiyorum) o da kendini çocuğum ölüyor sandım ne yaptığımı bilemedim diye savundu çok özür diledi sonrasında. Ama olaylar bu noktaya geldi.

Genişletmek için tıkla...

cok kotu seyler yasamissiniz. ama olaylarin agirligina verin. su lohusaliktan cikana kadar ani kararlar vermeyin, bebege odaklanin. zamani gelince esinizle konusursunuz.
o da (evet bence de sacma) ama kendince zor seyler yasiyor. belki allak bullak olmustur once cocugu kaybetme riski, sonra bugune kadar of demeyen karısının ağzından duydugu bosanma lafi falan..siz deseniz zaten lohusasiniz. hormonlarla dolup dolup tasiyorsunuz.
karar vermek icin dogru bir zaman degil.
birakin bir her sey olacagina varir.
zamanla siz lohusaliktan cikinca, evde sular durulunca, yeniden kari koca iliskisine baslayinca, cocuk kendine gelince, o panik geçince, sizlere gülümseyip eve nese katinca belki de bu gunler unutulur bile

gkulata .!.:

28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Erkekler baba olduğunu/olacağını bebek doğana kadar anlamazmış. onun için de yeni bir dönem. Sabredin mantıklı saygı sevgi cercevesinde konusun küs kalmamaya calısın hersey duzene girecektir....

gkulata .!.:

28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Beni yanliş anlamayın siz hala lohusasınız , ama aldatma kumar şiddet yoksa niye ağzınıza boşanmayı alıyorsunuz? Neden kayınvalide ve annenizin yanında eşinizi kıracak rencide edecek üzecek ithamlarda bulunuyorsunuz? Bazı şeyler vardır sakince oturup konuşulur Hall edilir anlaşılan sizde iletişim kopukluğu olmuş ..

Masaya yatırıp ,gel bi konuşalım sorun ne biz niye böyle olduk seni ne rahatsız etti diyebilmeli insan.
Sizde kendi hatanızı görmelisiniz ama nerde yanlış yaptıysanız ben burda yanlışım ama sende burda yanlışsın diyebilmelisin eşine.

Bide böyle şeyleri başkaların yanında anne de olsa yapmayın , Anneler o an sizin öfkenize stresinize verir ama eve gidince acaba tartıştılar mı acaba bişey mi oldu , acaba birbirlerini üzüyorlar mı yoksa işin içinde başka şeyler mi var diye içten içte kendilerini yer dururlar. Bunu aile büyüklerinize bikere yapmayın
kendinize de yapmayın. Eşiniz o an da tamam boşanalım deseydi ne yapacaktınız ? 28 günlük bebekle ?

Sorunun ne olduğunu öğrenmelisiniz yani bu bebek plansız süpriz bir bebek olduysa belki yeterince evliliğin tadını çıkarmamış olabilir sizinle ama yapacak bir şey yok şuan kucağınızda minnacık bir insancık var ve onu büyütmelisiniz.

Eşindeki tuhaf değişiklikler hoşunuza gitmiyorsa sakince bağırmadan çağırmadan ağlamadan konuşmalısınız.

Herşeyi lohusaya veya psikolojiye çekmekte doğru değil, belki başka sıkıntı var ve sen öyle sanıyorsundur konuşmadan öğrenmen imkansız. Umarım tez vakitte çözersiniz biraz daha bekleyin bakalım yada çift terapisine gidebilirsiniz kabul ederse eğer orda da konuşabilirsiniz terapi eşliğinde daha iyi olur.

Anneniz haklı değil öncelikle. Herkes kendi çocuğundan sorumlu, herkesin kendi çocuğu kendine değerli. Çocuğunuz ayılıp bayılsa kayınvalide gönlünü hoş etmekle uğraşmazsınız siz de, eşiniz de uğraşmamış.

Onun dışında çocuk olunca değişecek tabii ki. Siz de değiştiniz. Belki değişiminiz 9 ay boyunca devam ettiği için çok net bi çizgi olmamıştır ama değişmemek bana çok mümkün gelmiyor. İlgisiz bi baba olsa ne alaka diyebilirim ama siz kadar gece uyanıp siz kadar çocuk bakımında söz sahibiyse alışmaya çalışırken boşanma gibi ağır laflar ağza alınmamalı

Ya kocan bağırdı diye mi anneniz kalp krizi geçirdi? Kadın öledebilirdi. Düşünsenize kocanızdan sebep anneniz ölüyor, kim hangimiz kabul ederiz? Eziyet çeken kadın ama alana ihtiyacı olan erkek!
Bir de kaynananız da aynı tepkiyi vermişse eşiniz annesine de bağırdı mı merak ettim?

gkulata .!.:

28 günlük anneyim. 2.5 yıllık evliyim. Evliliğin ilk gününden doğuma kadar mükemmel bir evliliğim vardı. Herkesin örnek gösterdiği, en ufak bir kavganın yaşanmadığı, sevgi saygı gördüğüm evliliğim 28 gündür cehennem gibi oldu.
Öncesinde aşırı üstüme düşerdi eşim çok aşıktı bana. Doğuma kadar. Sonra doğumda birden stres oldu gergin saçma sapan birine dönüştü. Annemle tartıştı. Ki normalde büyüklerine böyle şeyler yapacak biri değildi. Olaylar çok büyüdü.
Kayınvalidem evden gitti (normalde doğum için annen ve kayınvalidem bana gelmişti) gitme sebebi çok kavgalar oldu annem ve eşim arasında ben de lohusa psikolojisi ile boşanacağım dedim. Buna bozuldu gitti.
Olaylar olduğunda 2 günlük lohusaydım.
Boşanacağım dememe eşim de çok takıldı günlerce trip attı.
Şimdi çok ilgisiz, kaba saçma sapan birine dönüştü. Normalde ikimiz de çalışıyoruz ve büyük harcamalarda birbirimize danışırız çünkü benim maaşım onunkinin 3 katı.
Baktım iki gündür anlamsız alışverişler yapıyor kendi maaşının 2 katına oyun almış filan. Sormuyor bile. Güya çok sıkılmış onun da kendine ait bir alana ihtiyacı varmış boğuluyormuş filan.

Netice olarak sorum şu, ben bu karakterde bir insanla evli kalmam. Ama daha 28 günlük minicik kızımın hakkına girmek istemiyorum. Babasız büyümesin istiyorum. Babasız büyümek baya korkunç.
Bu adam düzelir mi? Anlık ve dönemsel bir şey midir? Bu yaşadıklarımı unutur muyum. Yoksa böyle bir gecede değişti ve artık geri dönüşü yok mu dersiniz? Bu durumda benim de kendime ait yolumu çizmem gerekir. Çünkü şu anki adamla evli kalmak istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Kediniz noldu geleni gideni parcalıyordu?

Öncelikle sakin olun bende Haziran'da doğum yaptım ikinci kızıma.lohusa kafası bambaşka bişey mesela ilk kizimda deli gibiydim aylarca depresyondan çıkamadım.ikincisi süper geçti lohusalık hiç yasamadim.biz kadınlar nasıl lohusalık yaşıyorsak aynı şekilde babalarda o psikolojiye girebiliyor.oyun falan alması yada ailenizle kavga etmesi yanlış ama halen fevri davranmayın.oncesinde çok iyiyse demekki doğum onu da etkilemis

gkulata .!.:

Sen




Ya valla dizi senaryosu gibi başıma gelenler ama 15 gün önce ayağımı kırdım. Annem bu sebeple kavga ettiği evde kalmak zorunda şu an. Eşim işe gidince bana ve bebeğe bakım lazım.

Genişletmek için tıkla...

Kalp krizi geçirmiş hâlâ da geçirme riski olan anneniz size nasıl bakım yapiyor ?

Pamukannesi83 .!.:

Vallaha 3 lohusalik geciren biri olarak sana tek tavsiyem: frene bas. Sen nasil anne olduysan o da baba oldu. Kavgalarin olmasi ortami cok germis. Ama esim bana "Ben bosaniyorum" dese bende bozulurum, cünkü o laf ölye ortaya gercekten ciddi degilse atilmamali. Biraz zaman taniyin, ortalik bir yatissin. Evde birileri varsa gönderin. Kimseyi de iliskinize karistirmayin. Ilk bebekse aile icinde delirenler oluyor. Ilk bebegimde ki olaylari bir düsünüyorum da simdi komedi gibi geliyor, ama zamaninda acayip sinir olmuştum. Siz siz olun bosanma lafini önce bir rafa kaldirin. Bebeginize odaklanin ikinizde. Oyun da oynasin, ama sizi ve bebegi de ihmal etmesin. Bebekle ilk sene nasil gecse evlilik öyle devam eder derler. Ilk seneniz zehir olmasin. En cok da bebeginiz icin. Hayirli olsun bebis bu arada ⚘️

Genişletmek için tıkla...

Bence erkegın bizden evvel lohusalaşmaya hakkı yok. Kendime alan ıstıyorum demeye de hakkı yok.
Nıye alan yaratcan pardon hayatında ne degıstı ıse gıdıp gelıyon ıkı kakalı bez degısıyosun, ne degıstı tam olarak


Erkekleri anlayamam

bebeklinick .!.:

Bence erkegın bizden evvel lohusalaşmaya hakkı yok. Kendime alan ıstıyorum demeye de hakkı yok.
Nıye alan yaratcan pardon hayatında ne degıstı ıse gıdıp gelıyon ıkı kakalı bez degısıyosun, ne degıstı tam olarak


Erkekleri anlayamam

Genişletmek için tıkla...

Erkegin de sorumlulugu artiyor. Esimden örnek vereceksem: cocuklar dogduktan sonra emzirme haric benim yaptigim herseyi yapti. Motosikleti vardi, ben istedim diye sattı korktugum icin. Cocuklari yetistirirken beraber uykusuz kaldik ve herseyi beraber yapiyoruz hala. Eve girdigi an cocuklar zaten üstüne atliyor. Yeri geldi o bana alan acti, bende ona alan actim. O yüzden sahsen erkeklerin hayatinda bir degisiklik olmuyor kismina katilmiyorum. Onlarinda sorumlulugu artiyor. Ha tabi bütün yükü kadina yikan erkekler de var. Onlar ayri bir konu