İşin dini boyutuna girmeyeceğim. Herkesin dini hayatında yaşama derecesi farklı çünkü. Ama ben burada doğumun ya da aldırmanın sadece kadının kararı olduğu, erkeğin zerre söz hakkı olmadığı, kadının vücuduna karışamayacağı görüşlerine katılmıyorum. Adam kendini maddi ve manevi 2. çocuğa hazır hissetmiyor olabilir. Kendinde bu gücü görmüyor olabilir. Zaten bir çocuğu var ve ona endeksli yaşamak istiyor olabilir. Kendinizden düşünün lütfen. Eğer burada hiçbir şekilde çocuk ya da 2. çocuk istemeyen varsa gerçekten o sorumluluk ne kadar ağır gelir insana kendinizden pay biçin. Çocuğunuz beş yaşında, daha anca büyüyor, bebek zorlukları, gece uykusu problemleri, sizin cinsel hayatınız daha yeni yeni yoluna girmiştir ve bu süreçlerde de zorlandıysa şimdi hepsini yeniden başa sarmak istemiyor olabilir.
Bunun sadece kadının vermesi gereken karar olduğunu düşünüyorsanız, o zaman çocuk doğduğunda eşten hiç bir beklentiniz olmamalı. Çocukla ilgilenmesini, gece uykusuz kalmasını, maddi olarak sorumluluk altına girmesini, siz çocukla ilgilenirken onun yemek yapmasını beklememelisiniz mesela. Madem sadece sizin kararınız o halde görevler de sadece sizin olmalı. Eşinize çocukla ilgili hiç bir konuda sorumluluk yüklememelisiniz, adam da zaten almazsa bunun için ona kızmamalısınız, çünkü buna pek hakkınız olmaz.
