How to install the app on iOS

Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.

Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.

Eş desteği yok

Öyle demeyin ya ben polislerle çalışıyorum, çok yakın arkadaşım üçü karilarina acayip destekler. Eşi çalışmayan adam eve gidip yemek yapıyor, başkasının karısı doğum yaptı adam günlerce izinde kaldı, şimdi de aklı hep kadında, başkası karısına her türlü yardımcı çocuk bakımından, temizliğine, yemeğine kadar. Genelleme yapmamak lazım .

Benim de en yakın arkadaşım asker kendisini çok severim ama genel çevresi bu şekilde bu arkadaşımın da. Kendisi sinirlenip karşı çıkınca ortamdaki çıkıntı oluyor hatta.

Bence öğretmen hanımlar bu genellemeyle ön yargılı olsunlar iyice adamı tanısınlar hayatı böyle burnundan getirip sonra evlensinler :KK48:

Yahu genelleme zaten kötünün kötüsü ama bu sitede en az 3 Kadın gördüm eş öğretmen koca güvenlik görevlisi…. Ve genelde öğretmenler de atanmamış oluyor.

Haklısınız genelleme yapmamak lazım ama bu sitede kaç yıldır benim gördüğüm sayı 3'ün çok üzerinde. Artık sinirim bozuldu milleti böyle genelleyip gruplara ayırıcam :olamaz:
 
Ya linçlenmek istemiyorum ama kızlar evlenmeyin şu askerlerle, polislerle ya. Özellikle öğretmen hanımlar dikkat edin avcı bunlar.

Astsubaylar arasında şöyle bi şey var zaten "abi bulucan bi öğretmen kadın zaten mesai saatleri kısa, hem maaşı olucak hem eve gidicen senden önce eve gitmiş yemeğin hazır, ev temiz. oh mis"
Gına geldi meslek genellemelerinizden. Bitin artık çok rica ederim yeter!
 
Gına geldi meslek genellemelerinizden. Bitin artık çok rica ederim yeter!
Bak kesinlikle senin gibi düşünüyorum hala da öyle ama bu güvenlik güçleri gerçekten çok fazla oldu bu aralar…. Bence mesleği kaldıramıyorsalar psikolojik yardım alınmalı. Bu kaç oluyor?
 
Birbirine bu kadar zıt iki insan daha görmedim. Görümce gençken çok aktif bir kızdı. Arkadaşları, hafta sonu partiler, alış veriş makyaj... Özel üniversitede tıp okudu, maddi sorunu hiç olmadı, her yaz Amerika'ya İngiltere'ye giderdi arkadaşlarını ziyarete. Eşiyle asistanken tanıştılar, adam bırak yurtdışını ailesinin annesinin bulunduğu çevreden ayrılamaz, annem hem çalıştı hem iş yaptı hem bize baktı kafasında, erkekler çocuk bakmaz zihniyetinde. Gece yarıları sofra kurduran, olmazsa annesine yemek yemeye giden tip. Bizim de yardımımızla yurt dışına geldiler 4-5 sene önce. Görümce 3 dil biliyor yurt dışı tecrübesi var ama kocası hiç yabancı dili olmayan, yurtdışı kültürüne çok yabancı biri olduğu için tutunamadılar geri döndüler. Görümce 1,5 sene doktorluk yaptı, kocası da her gün gezdi. Bir kez bile çocuğu kreşe sağa sola götürmedi.
Kayınvalide "ben kime laf söyledim kime beddua ettim de bunlar başıma geldi, belamızı bulduk sonunda" diyip duruyor devamlı. Bu düşünce yapısını sevgiyi anlayamıyorum ben. O yüzden sosyolojik ve psikolojik incelensin dedim. Kemalim yapmaz'ın altında var yatan bir şeyler. Babasının evinde bardak kaldırmayan kız köle oldu bir adama. 36 beden manken gibiyken 44 bedene çıktı.

Görümceniz, mesleğini de mi bıraktı yoksa ?
 
Bak kesinlikle senin gibi düşünüyorum hala da öyle ama bu güvenlik güçleri gerçekten çok fazla oldu bu aralar…. Bence mesleği kaldıramıyorsalar psikolojik yardım alınmalı. Bu kaç oluyor?
Okuduğu bölümde iş bulamayan çok insan asker ya da polis oluyor. Kötü insan olmanin meslekle ne alakasi var? Sık sık polis asker eş konusu görüyoruz diye böyle konuşmayı çok cahilce buluyorum.

Polis asker olmayıp işletmeci, muhasebeci, emlakçı olsalar süslü şirin gibi uysal mı olacaklardı? Karakterleri bu, bu kadarlar.

Geçen aylarda erkek doktor eşi tarafindan dövülen kadının konusu yok muydu? Dövüp edip morluklar geçsin diye krem getiriyordu adam. Buna bakarak doktorlar kötü eştir diyebilir miyim?


+Ben polis eşiyim. Dünyanın en yumuşak huylu eşlerinden birine sahibim. Eşimin arkadaşları da öyle. Iyi huylu, medeni, sakin adamlar. İçlerinden kötü çıkıyor diye hepsini çürük yumurta yapamazsınız.
 
o kemalim yapmazlardan biri benim annemdi ve ben anlattığın gibi bir evde büyüdüm. annem hep babamın etrafında pervane olmuştu babam kendine kadar köfte alır kendine kadar biftek et alır kendine kadar balık alır anneme al bana bunu yap derdi. annem de sualsiz yapardı babam gözümüzün önünde onu şapır şapır yerdi. Annem hiç demezdi çocuklara da yapayım yesin diye. Ablalarımla gözlerimizi kaçırırdık. Biz gider tavanın dibindeki yağa banardık tadını almak için öyle canımız çekerdi. Büyüdük insan içine çıktık da o zaman gönlümüzce bir şeyler yiyip içtik. hatta utanarak söylüyorum o zaman o kadar gözümüz kalmış ki bazen hala hiç doymayacakmışım gibi gözüm kalıyor bir şeyler de. Hiç unutamıyorum hiç aklımdan çıkmıyor. Zaten hır gürde hiç eksik olmazdı annem hep güçsüz taraftı. Hem kendini hem bizi ezdirdi.
O kemalim yapmaz kemalim mutlu olsun kafası yaş ilerledikçe çoğalıyor bazı kadınlarda annemde olduğu gibi.
Böyle kadınlara sinir oluyorum. Bence hiç eziklikten değil. Nice guzsuz kadın çocukları sozkonusu olunca kaplan kesilebiliyor. Ben erkek meraklısı diyorum bu tarz kadınlara açıkçası. Çocukları da kendilerini inandırıp fedakar acılı anne rolüne burunuyorlar. Benim kvde de öyle. Eşime sorsan annesi acılı annesi çekmiş. Bence erkek meraklısı olduklarından. Dayak yerim yine o çocuklara da o yemekten veririm.
 
Biz hiç geçmişi açamayız biliyor musun bizim evde her şey halı altına süpürülür.
Kırmaktan onları incitmekten çok korkuyorum hele evlendikten sonra daha yoğun oldu bu duygum her an onlardan kötü haber alacakmışım gibi yüreğim sızlıyor. O yüzden hiç diyemedim neden bize böyle yaptınız diye. :KK43:
Ya aynısı işte benim kv dem de. Esim o kadar ölecek diye düşünüyordu ki banyoda uzun kalsa merak ediyordu. Bu tarz kadınlar çok manipulatif bence. Demin size yazmıştım sanırım. Devamını okuyunca da benzer olduğunu gördüm.
 
o kemalim yapmazlardan biri benim annemdi ve ben anlattığın gibi bir evde büyüdüm. annem hep babamın etrafında pervane olmuştu babam kendine kadar köfte alır kendine kadar biftek et alır kendine kadar balık alır anneme al bana bunu yap derdi. annem de sualsiz yapardı babam gözümüzün önünde onu şapır şapır yerdi. Annem hiç demezdi çocuklara da yapayım yesin diye. Ablalarımla gözlerimizi kaçırırdık. Biz gider tavanın dibindeki yağa banardık tadını almak için öyle canımız çekerdi. Büyüdük insan içine çıktık da o zaman gönlümüzce bir şeyler yiyip içtik. hatta utanarak söylüyorum o zaman o kadar gözümüz kalmış ki bazen hala hiç doymayacakmışım gibi gözüm kalıyor bir şeyler de. Hiç unutamıyorum hiç aklımdan çıkmıyor. Zaten hır gürde hiç eksik olmazdı annem hep güçsüz taraftı. Hem kendini hem bizi ezdirdi.
O kemalim yapmaz kemalim mutlu olsun kafası yaş ilerledikçe çoğalıyor bazı kadınlarda annemde olduğu gibi.
Konunuzdaki bir yorumunuzdan çok tatli bir babaniz var diye düşünmüştüm. O kadar tatli gelmiş ki onca zamandir unutmadim, yorumunuzu her gördüğümde aklima o geliyor. Bunu okuyunca çok şaşırdım.
 
Konunuzdaki bir yorumunuzdan çok tatli bir babaniz var diye düşünmüştüm. O kadar tatli gelmiş ki onca zamandir unutmadim, yorumunuzu her gördüğümde aklima o geliyor. Bunu okuyunca çok şaşırdım.
Şuan çok tatlı gerçekten bazen şaşırıyorum. Sebebi eskiden alkol alıyordu ve biraz daha dışarıya dönüktü dışardaki herkes bizden daha önemliydi. Zaman geçtikçe insanlardan zarar gördükçe ( kendi kardeşinden bile) bize yaklaştı kötü alışkanlıklarından sıyrıldı. Tamamen bize odaklandı artık. Çok şükür.
 
erkeklerin çocuk olunca "evde ne yapıyorsun ki bütün gün" tavırlarına aşırı sinir oluyorum. aynısı bir yakınımın başında da var. her şeyi 4/4lük bekliyor yemeğiydi, çamaşırıydı, temizliğiydi.. ama 5 dk çocuğa bak desen bakmaz. işten gelir, kumandayı alır koltuğa yayılır.. 5 dk tahammül edemedikleri kendi çocuklarına anne sabahtan akşama bakar, bu bi iş olarak görülmez.
ben olsam sadece kendini düşünen koca karşısında, bende sadece kendimi düşünürdüm. insan dışarıdan yemek yenilecekse madem önce hiç bir şey yiyemedim diyen karısını düşünür, kendisini değil. ütüsünü de kendi yapabilir bir zahmet. 3 buçuk yıldır eşime hiç ütü yapmadım, iş bölümünde ütü onundur. kimse köle olmak için evlenmiyor sonuçta, aynı evde yaşıyoruz. ev de ikinizin, çocukta ikinizin.. çok sinirlendim eşinize.
 
Okuduğu bölümde iş bulamayan çok insan asker ya da polis oluyor. Kötü insan olmanin meslekle ne alakasi var? Sık sık polis asker eş konusu görüyoruz diye böyle konuşmayı çok cahilce buluyorum.

Polis asker olmayıp işletmeci, muhasebeci, emlakçı olsalar süslü şirin gibi uysal mı olacaklardı? Karakterleri bu, bu kadarlar.

Geçen aylarda erkek doktor eşi tarafindan dövülen kadının konusu yok muydu? Dövüp edip morluklar geçsin diye krem getiriyordu adam. Buna bakarak doktorlar kötü eştir diyebilir miyim?


+Ben polis eşiyim. Dünyanın en yumuşak huylu eşlerinden birine sahibim. Eşimin arkadaşları da öyle. Iyi huylu, medeni, sakin adamlar. İçlerinden kötü çıkıyor diye hepsini çürük yumurta yapamazsınız.
İlk atandığım ilçe küçüktü. Astsubaylar, memurlar, öğretmenler aynı apartlarda kalırdı. İnan kimin astsubay olduğu şöyle bi baksan belli olurdu hal ve tavırlarından. Benim iki kuzenim ve en yakın arkadaşlarımdan biri polis. Onlar bile kabul ediyor bu genellemeyi. İstisnalar tabii ki var. Kötü insana toplumun her kesiminde, her meslekten rastlanabilir ama insanların gözlemi de genelde bu yöndeyse boşuna değildir.
 
Şuan çok tatlı gerçekten bazen şaşırıyorum. Sebebi eskiden alkol alıyordu ve biraz daha dışarıya dönüktü dışardaki herkes bizden daha önemliydi. Zaman geçtikçe insanlardan zarar gördükçe ( kendi kardeşinden bile) bize yaklaştı kötü alışkanlıklarından sıyrıldı. Tamamen bize odaklandı artık. Çok şükür.
Benimki de kötü bir babaydi, hala öyle. Yemediği kazık kalmadı ama akıllanma yok.🥲
 
Bak kesinlikle senin gibi düşünüyorum hala da öyle ama bu güvenlik güçleri gerçekten çok fazla oldu bu aralar…. Bence mesleği kaldıramıyorsalar psikolojik yardım alınmalı. Bu kaç oluyor?
Sayıları çok olduğu için sanki hep onlardan çıkıyormuş gibi olabilir mi acaba? 🤔
 
Kızlar gerçekten ben napavağımı bilmiyorum 3 yıllık evliyim 7 aylık bebeğim var. Eşimin tayin durumundan dolayı 3 ay kendi annemde kaldım yani 3 ay bebekten ayrı kaldı esim ara ara gitti geldi.Yeni eve taşınalım 10 gün oldu. Bu süre zarfında Kaç oldu bütün gün napıyorsun evde diye kavga çıkarıyor. Bebek durmuyor bensiz uyuyunca bile beni ynaında istiyor uyanıyor yanında olmayınca diyorum inanmıyor. akşam geldi kiler dolabı aldık onu kurdu duş aldı bnde tuvalete gireyim dedim uyuyan çocuğun yanından ayrıldım çocuk 5 dkya uyandı gitti yanına aldı kucağına iki gezdirdi bi çorba bari yapayım bnde bişe yemedim dedim naptın sabahtan beri dedi uyuyunca naptın dedi ben dısarda yer gelirim dedi çocuğu bırakıp gitmiş yatağa bnde yanında zanneyorum mutfaktaydım çocuk ağlıyo sigara mı içiyo acaba dedim baktım gerçekten gitmiş sonra geldi nereye gittin dedim yedim geldim dedi o kadar şaşkın ve üzgünüm ki ayrı kalmak hiç iyi olmamış. dün annemlerde bile çocuğa 3 saat falan bak gitme bir yere kızlara yardım edeyim dedim(kız kardeşimin sözüne gittik) saat 12 de gitti akşam 6 da geldi millet gelmeden ben hiç yardım falan edemedim bebek onda da duruyor bakınca kendisi zorlanıyor sadece 2 dk sevmeyle nasıl olacak bu işler sürekli beni suçluyor ütü yapmazmısım 2 gün çamaşır yıkamadım yıkamıyorsun diyor işten gelince bari biraz çocukla ilgilense ben herşeyi yaparım çok üzülüyorum çok sabır ediyorum çok alttan alıyorum ama benim herşeye yetişemeyeceğimi onunda yardım etmesi gerektiğini gerekince tüm gün çocuğun onun bakabileceğini yeri gelince ütüsğnü kendisinin yapabileceğini birisi söylemesi lazım ben gercektem napacağımj şaşırdım
Beni
Kızlar gerçekten ben napavağımı bilmiyorum 3 yıllık evliyim 7 aylık bebeğim var. Eşimin tayin durumundan dolayı 3 ay kendi annemde kaldım yani 3 ay bebekten ayrı kaldı esim ara ara gitti geldi.Yeni eve taşınalım 10 gün oldu. Bu süre zarfında Kaç oldu bütün gün napıyorsun evde diye kavga çıkarıyor. Bebek durmuyor bensiz uyuyunca bile beni ynaında istiyor uyanıyor yanında olmayınca diyorum inanmıyor. akşam geldi kiler dolabı aldık onu kurdu duş aldı bnde tuvalete gireyim dedim uyuyan çocuğun yanından ayrıldım çocuk 5 dkya uyandı gitti yanına aldı kucağına iki gezdirdi bi çorba bari yapayım bnde bişe yemedim dedim naptın sabahtan beri dedi uyuyunca naptın dedi ben dısarda yer gelirim dedi çocuğu bırakıp gitmiş yatağa bnde yanında zanneyorum mutfaktaydım çocuk ağlıyo sigara mı içiyo acaba dedim baktım gerçekten gitmiş sonra geldi nereye gittin dedim yedim geldim dedi o kadar şaşkın ve üzgünüm ki ayrı kalmak hiç iyi olmamış. dün annemlerde bile çocuğa 3 saat falan bak gitme bir yere kızlara yardım edeyim dedim(kız kardeşimin sözüne gittik) saat 12 de gitti akşam 6 da geldi millet gelmeden ben hiç yardım falan edemedim bebek onda da duruyor bakınca kendisi zorlanıyor sadece 2 dk sevmeyle nasıl olacak bu işler sürekli beni suçluyor ütü yapmazmısım 2 gün çamaşır yıkamadım yıkamıyorsun diyor işten gelince bari biraz çocukla ilgilense ben herşeyi yaparım çok üzülüyorum çok sabır ediyorum çok alttan alıyorum ama benim herşeye yetişemeyeceğimi onunda yardım etmesi gerektiğini gerekince tüm gün çocuğun onun bakabileceğini yeri gelince ütüsğnü kendisinin yapabileceğini birisi söylemesi lazım ben gercektem napacağımj şaşırdım
Bı an ben mi uazdim acaba geçmişte dedim :) kızım şuan 4 yaşında ,bu durumların aynısını bende yaşadım ,benimde çok zoruma giderdi hala aklıma geldikçe gözlerim dolar hem annelikte hem evde kendimi okadar yetersiz hissederdim daha doğrusu hissettirdi ki duygularımı tarif edemem ama siz beni anlarsınız.. korkmayın bu günler gecicek ,ne yaparsanız yapın bebeğin size ihtiyacı olduğunu bu davarlara anlatamazsınız ,sabahtan akşama kadar ağzına mama yada meme dayayip TV karşısında keyif sürüyoruz zannederler , bunu anlamicagini kabullenin çünkü o kabullenmicek ,kendinize hayatı zindan etmeyin düşünmeyin ,sabredin ,ufaktan bir düzen oturtmaya çalışın kendinize pratik yemekler vs ,bu günler geçtiğinde sorarsınız hesabını, ayrılın demicem çünkü cidden cesaret isteyen bir mevzu ben denedim yapamadım ,ama şuan kızım büyüdü kreşe başladı bende işimi yapmaya başladım baktı bizim ona ihtiyacımız kalmadı benim ona ihtiyacım kalmadı birgün gidicem korkusuyla ski ski sarıldı he benden giden gitti napalim öyle yada böyle büyüttük işte şimdi ben sefasini sürüyorum kızım ise babasını pek takmıyor çünkü aradaki bağı kendi kuramadi bır saatten sonrada olmuyor
 
Bu adam bebekten önce evde süpermandi de bebekten sonra mı değişti?
Değil tabii ki.
Böylelerini baba yapmadan önce iyi düşünmeli işte.
Birden sihirli değnek değmeyecek böylelerine.
Şimdi Allah korusun boşansanız mahkeme bile direkt size veriyor çocuğu belli yaşa kadar istemeniz halinde.
Çocuğun bakımı -baba istemedikçe- ne yazık ki annede.
Onun için baba sıfatını yakıştırdığımız insanları iyi seçmeliyiz.
Sizinkinde ne yazık ki baştan yokmuş.
Zaten öncesinde de her şeyi siz yapıyormuşsunuz.
Size hangi hareketi bebek olunca yükün yarısını alır hissi uyandırdı ki?
Bence hiçbir hareketi.
Öyle görünüyor çünkü.
Atalarımız boşuna dememiş görünen köy kılavuz istemez diye ama siz boş geçmişsiniz ne yazık ki
 
iğrenç bir adam
ve siz bunları eş baba yapıyorsunuz
 
Back