- 9 Ağustos 2021
- 15.012
- 51.100
Bence o adam yine ailesine yaranmaya çalışacak konu sahibi adam sizin paralarla yaşıyor . Colugunuzun çocuğunuzun hakkıni yemiş gitmeyi n gelmeyin
Bence o adam yine ailesine yaranmaya çalışacak konu sahibi adam sizin paralarla yaşıyor . Colugunuzun çocuğunuzun hakkıni yemiş gitmeyi n gelmeyinBen aynı bu şekilde söyledim eşime. Hatta 170 bin bile vermiyordu kardeşi. 160 bin düşüyor dedi. Son 3 ay vermediği 4 binleri hesapladım eşime söyledim 12 bin daha vermesi gerekiyor son aylarda vermediği o paraları da ekleyecek dedim öyle 172 bin oldu para. Onun bile 2 binini vermedi karaktersiz.
Eşim ticaretten anlıyor işin kötüsü. Bile bile göz yumdu. Beni en çok delirten bu zaten. Çünkü kardeşinin kendine kazık atmayacağını düşünüyordu. Beni kötü niyetli olmakla suçluyordu. Şimdi arabanın 720 bine alındığını öğrendik diğer kardeşten. Eşim benden daha da kötü durumda. İyi bir darbe yedi oh olsun. Ama yanında bizim de hakkımız yendi.
Bence o adam yine ailesine yaranmaya çalışacak konu sahibi adam sizin paralarla yaşıyor . Colugunuzun çocuğunuzun hakkıni yemiş gitmeyi n gelmeyin
Ben olsam ailesinden uzak dururum . Iki gün sonra eşin bu sefer diyecek ki annem masum çocuğuma baktı . Siz daha çok cildiracaksiniz. Bir çocuk için en faydalisi zaten kreşEvet yüzlerini bile görmek istemiyorum. Şu an eşim de aynı şeyi söylüyor bilmiyorum. Ben senden daha kötü durumdayım duyduğumdan beri içim içimi yiyor dedi. Az önce kardeşini aradı. Araba almışsın başkalarından duydum dedi. Kardeşi çek yazarak aldım dedi herhalde. Eşim de çekin karşılığı nasıl olacak dükkan kazanıyor demek ki dedi. Hayırlı olsun ne diyim dedi kapattı.
çocuğu da kreşe verelim bıktım onları görmek istemiyorum artık diyor eşim. Ama ben kreşe aylık 8 bin ödemek yerine annesini sömüreceğim. Gelip çocuğa da baksın ev işi de yapsın meraklı zaten. Bizden aldıklarını ben de böyle ödeteceğim. Her fırsatta da laf çarpacağım. Başka türlü içim soğumaz.
Üzüldüm ya bildiğiniz siz kardeşine TL borç vermiş gibi oldunuz. Paranız da erimiş oldu. Neyse ki eşiniz de anlamış. En azından buna sevindim.Ben aynı bu şekilde söyledim eşime. Hatta 170 bin bile vermiyordu kardeşi. 160 bin düşüyor dedi. Son 3 ay vermediği 4 binleri hesapladım eşime söyledim 12 bin daha vermesi gerekiyor son aylarda vermediği o paraları da ekleyecek dedim öyle 172 bin oldu para. Onun bile 2 binini vermedi karaktersiz.
Eşim ticaretten anlıyor işin kötüsü. Bile bile göz yumdu. Beni en çok delirten bu zaten. Çünkü kardeşinin kendine kazık atmayacağını düşünüyordu. Beni kötü niyetli olmakla suçluyordu. Şimdi arabanın 720 bine alındığını öğrendik diğer kardeşten. Eşim benden daha da kötü durumda. İyi bir darbe yedi oh olsun. Ama yanında bizim de hakkımız yendi.
Ben olsam ailesinden uzak dururum . Iki gün sonra eşin bu sefer diyecek ki annem masum çocuğuma baktı . Siz daha çok cildiracaksiniz. Bir çocuk için en faydalisi zaten kreş
Üzüldüm ya bildiğiniz siz kardeşine TL borç vermiş gibi oldunuz. Paranız da erimiş oldu. Neyse ki eşiniz de anlamış. En azından buna sevindim.
Sormayacak konu sahibi.siz bu aileyle içli dişli olmaya devam ederseniz hele iki gün sonra annesi benim suçum yoktu diye unutturacak. Ki o zamanlar hatırlıyorum annesi de bu olayın içindeydi yok kazanamiyor çok yoruluyor bilmem ne diye.Bir süredir ailesine karşı tepkiliydi. Eskisi kadar kör değil sanırım. Yani bir şeyleri görüyor ama tepki gösteremiyor. Sadece uzaklaşıyor. Ailesiyle iletişimi yok denecek kadar az.
Çok sinirleniyorum ama bir yanım da üzülüyor eşime. Karakterinin ötesine geçemiyor ne yazık ki. Kardeşini bile arayıp sadece araba almışsın dükkan kazanıyor demek ki diyebildi. Sen ne karaktersizsin resmen beni dolandırdın diyemedi.
Bana biz çok zarar ettik benim yüzümden ama böyle olacağını hiç tahmin etmedim kardeşimin bu kadar hain olabileceğine ihtimal vermedim dedi. Biz kimsenin hakkını yemedik haksızlığa uğradık ama onlar hak yediler mutlaka bir yerden çıkacak bu haklar dedi. Ve kendisinin de hesabını soracağını söyledi. Ama telefondaki o konuşmasını görünce de hesap sorabileceğine inanamıyorum. Daha sert bir tepki göstermesi gerekirken kardeşi muhtemelen üste çıktı. Eşim de hayırlı olsun ne diyim dedi kapattı. Neden gerekeni söylemedin dedim. O anladı zaten ne demek istediğimi çirkinleşmeye başladı gerek yok dedi. Nasıl gerek yok anlamıyorum nasıl hesap soracak onu da bilmiyorum.
Sormayacak konu sahibi.siz bu aileyle içli dişli olmaya devam ederseniz hele iki gün sonra annesi benim suçum yoktu diye unutturacak. Ki o zamanlar hatırlıyorum annesi de bu olayın içindeydi yok kazanamiyor çok yoruluyor bilmem ne diye.
Sizi çok fazla iyi niyetli buluyorum ben. Ailesinin göstermediği merhametin kaç katını bu adama gösteriyorsuniz adam da siz sinir krizi geçirirken umursamıyor. Siz bu adamın ana babası değil eşiniz hakkı yenen sizin evladınız
Ben olsam evime sokmam bunları, anlayacağınızı anlamişsınız, sümsük kocanız sayesinde bir güzel dolandirilmişsınız . Üstüne bir bardak soğuk su için.Adam hâlâ anam, babam, kardeşim diye peşlerinde koşarsa adamı kapı önüne koyun.Bir insan kendi hakkına, evladının geleceğine sahip çıkamıyor kendiyle beraber ailesinide sefillige itiyorsa,benim için yok hükmündedir.Esinize net olun,tavrinizi koyun .......Şu an o kadar sinirlerim bozuk ki. Duyduklarımı sindiremedim henüz ama buraya da hemen yazmak istedim. Yine çok uzun olacak sanırım.
Daha önce açtığım bir konu vardı.
Eşimle sorunlarımız. Bana bu konuda yol gösterir misiniz?
Merak ederseniz diye ekledim linkini. Özetle şöyle oldu eşimin kardeşi dükkan açarken ortak olalım dedi biz nakit para koyduk ama kendi çektiği krediye başta bizi de ortak etti. Yani bizim aylık kar almamız gerekirken kardeşi kredi çekerek ortak olduğu için onun borcunu birlikte ödüyorduk. Ben itiraz ettim eşimle kavgalar ettim ve kardeşinden aylık hakkımızı istemeye ikna ettim. Kardeşine aylık bizim payımıza düşeni vermesi gerektiğini söyledi ve ayda 4 bin para gelmeye başladı. Bu parayı sadece 3 ay verdi. 4.ay ben işe başladım diye bi anda ne hikmetse dükkanın işleri kötüye gitti ve para vermemeye başladı.
Konuda olayların ne kadarını yazdım hatırlamıyorum şu an ama biz olayların devamında şöyle şeyler yaşadık. Eşim işten çıkarıldı. Küçük bir çocuğumuz var. Aylık ödememiz gereken bir kredimiz vardı. Ben de yarı zamanlı çalıştığım için 6 bin gibi bir ücret alıyordum. Eşim de 4 bin küsür işsizlik maaşı. Bu şekilde aylarca idare etmeye çalıştık. Eşim kardeşine bana ya ortaklıktan payımı ver ben çekileyim ya da aylık kardan payımı ver dedi. Kardeşi de dükkanı satılık ettik satılınca paranı vereyim dedi tamam dedik. Bizi birkaç ay da böyle oyaladı. Bu süreçte tabi asla aylık payımızı alamıyoruz. Üstelik asgari 5500₺ iken kendisi 10 bin maaş alıyor ordan ve bunu kendisi belirliyor kimseye sormadan. Ben üç kuruşa çalışıyorum eşim işsiz bi de geçmiş karşımıza diyor ki asgariye zam geldi ama kendime hala zam bile yapmadım. Beyinsiz.
Neyse bir süre sonra eşim yine satılmıyorsa benim payımı ver o zaman ben aradan çıkayım dedi. O da güya çıkma yıl sonunu bekle para kazanırsın demiş. Eşim de çıkmayacaksam bari aylık kredimi öde hakkım olanı versen zaten bu kadar zorlanmayacağım demiş. Eğer aylık halkımı vereceksen çıkmayacağım demiş. Kardeşi de dükkanın işleri kötü ödeyemem demiş. Ben sana payını vereyim demiş. o günkü dükkanı satılık ettikleri değerden dükkanın ortak borçlarını düşüp bize 170 bin gibi bir rakam çıkardı. Yani dükkan 1 milyon 400 bine satılacaktı. Borçları düşünce kalan parayı da 3 e böldüler ortak sayısına. Ve bize o para düştü. 100 bini mayısta verdi geriye kalanı da en geç temmuzda vereceğini söyledi. Ve temmuzun son gününe kadar bekletti bizi. Kalan 70 bini temmuzun sonunda verdi.
Tabi ben o süreçte kafayı yedim delirdim parayı resmen pula çevirdi. Üstelik dükkanı satmaktan da vazgeçtiler çünkü iyi kazanıyor adım gibi emindim. Amacı bizi çıkarmaktı. Zaten başta nakite ihtiyacı olduğu için bizi ortak etmişti. Dükkan da işler kötü diye diye bizi sürekli oyaladı paramıza değer kaybettirdi ve üç kuruşla ortada bıraktı. Bir de bize parayı vermek için babasının üzerinden kredi çekmiş bilmiyorum doğru mu değil mi. Eşim de madem aylık kredi ödeyeceksin babama kredi çekeceğine benim kredimi ödeseydin ben de ortaklıktan çıkmasaydım demiş. O da ama sen paranı istedin ben de çektim verdim demiş.
Son olarak bu akşam eşimin kuzenine gittik. Kuzenin eşi de ayrı bir olay zaten onu da anlatacağım. Bana direkt X araba almış dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Eşimin kardeşi güya işleri kötü giden dükkana rağmen kendisine araba almış. Üstelik arabayı çok uzun süre önce almış ve ben yeni duyuyorum. Düşünsenize eşimin annesi babası bile asla araba lafı etmiyor. Çünkü onlar da yapılan haksızlığın farkındalar başından beri ama tabi ki paradan yanalar. Dükkandan her şey bedava geliyor üstelik bir de para geliyor. Resmen bizden bunu gizlemişler. Çünkü kv normalde bir çöp bile alsa on defa söyler yeni aldık diye. Belli ki bu araba özenle gizlenmiş.
Yani o kadar sinirlerim bozuk ki. Kime ne diyeyim bilmiyorum. Bir taraftan diyorum ki boşver hepsi Allah’ından bulsun. Hakkımı asla helal etmiyorum ve elbet bir yerden bunun acısı çıkar diye kendimi avutmaya çalışıyorum ama yok.
Eşime de ayrı kızgınım. Hem olayları en başından bu noktaya getirdiği için, pasif davrandığı için. Hem de bu araba mevzusunu benden önce duymuş ama bana söylememiş. Kuzeninden dönerken arabada sordum duydum ben de ama canım sıkıldı bir şey demek istemedim sana dedi. Çünkü biliyor tepki göstereceğimi.
Bir de bunların üzerine kuzeninin eşi de başıma bela olacak herhalde. Şehir dışında yaşıyorlardı buraya tayin oldular. Normalde öyle çok iletişimimiz yoktu telefonda. Ancak geldiklerinde bir iki görüşürdük. Şimdi buradalar diye sürekli bir iletişime geçme çabası var kızda. Ben genel olarak eşimin ailesine mesafeliyim zaten bu mevzulardan dolayı. Çok net bir şekilde uzağım. Çağırırlar gitmem, çok vakit geçirmem. Öyle arada bir eşimle gidip dönerim. Ki o bile çok bundan sonra onu da yapmayacağım artık nefret ettim hepsinden.
Bu kızın kayınvalidesi de beni güya çok seviyor. Sürekli beni övüyormuş ben yokken. Bir de mesafeli oluşum mu cazip geliyor anlamıyorum beni sürekli bir yerlere davet etmeler ama bariz diğer kızdan daha özenli davranıyorlar bana. Benim kp hariç tabi onunla ezeli düşmanız. Bu bahsettiğim kız benim tam tersim bu insanlarla inanılmaz içli dışlı. Her çağırdıklarında gider evine davet eder falan. Üstelik 3 aydır burada henüz. Neyse o da sanırım bana gösterilen ilgiden mi rahatsız yoksa beni seviyor da bileyim diye mi anlatıyor bilmiyorum ama benimle ilgili konuşulanları falan da anlatıyor bana. Bu araba mevzusunu da o anlattı zaten.
Mesele şu. Eşimin Allah’ın cezası kardeşinin ortağının yazlığı var bize günübirlik mesafede. Bunlar hep birlikte oraya gidecekler birkaç günlüğüne. Tabi bize kimse hadi sizde gelin demiyor ama baştan gitmeyeceğimi bildikleri için çağırmıyorlar diye üzerinde durmadım. Gitmem de zaten. Neyse eşimin halaları yani bu kızın kv benim kv kp falan hepsi gidecekler. Sonra bu kızla eşine siz de gelin demişler. Kız diyor ki bizi normalde çağırmaz ama X in arabasında yer kalmadığı için kendini götürelim diye çağırıyor. Sonra kayınvalideme bizi sormuş kv daha aramadık demiş. Kız da son dakika mı söyleyeceksiniz ayıp ayıp olmaz mı diye üstelemiş sonra o da ama onlar da hiçbir şeye katılmıyorlar demiş. Eşimin halası da evet dün de bize davet ettik ama sadece kocası geldi kendi gelmedi demiş. Oysaki eşim bana davet edildik demedi. Yöresel bir yemekleri var halam onu yapmış gel al dedi onu alıp geleceğim dedi. Neyse zaten iyiki de gitmemişim oh. Bu kızı davet etmemişler o yemeğe. Diyor ki beni davet bile etmediler. Muhtemelen ona bozuldu ve bana onları kötüledi. Ay bilmiyorum ama bu aile komple canımı sıkıyor. İletişimim yok denecek kadar azdı şimdi kökünden keseceğim herhalde.
Şu araba olayını sindirmem çok zor olacak. Eşime de aşırı kızgınım. Şimdi ben ne yapayım nasıl davranayım?
Bu sene oğlumu kreşe verecektik kv vermeyin ben bakayım dedi ısrarla. Bize geliyor haftada iki gün. Yüzünü bile görmek istemiyorum. Şu an arayıp sakın bi daha gelme diyesim var. Bir taraftan da diyorum ki gelsin ağzını arayayım. Yazlığa nasıl gittiniz falan diyeyim. Bakalım oğlunun araba aldığını söyleyecek mi. Söylerse zaten şu ana kadar içimde biriktirdiğim her şeyi söyleyeceğim. Madem dükkan iş yapmıyordu nasıl araba aldı. Yok dükkan iş yapıyordu o zaman bizi neden aradan çıkardı. Bilmiyorum hiç sağlıklı düşünemiyorum şu an. İnanılmaz üzgünüm. Sadece bu insanlardan sonsuza kadar kurtulmak uzak olmak istiyorum. Ne yapayım sizce arkadaşlar?
Bakın bir şekilde herkes birbirinin arkasından konuşuyor ama günün sonunda hep bir aradalar. Sanki ben oyunbozanmışım gibi gösteriyorlar. Tabi bu umrumda bile değil ama böyle insanlara karşı nasıl davranılır hiç bilmiyorum. Ben dümdüz bir insanım en son göstereceğim tepkiyi başta pat diye söyleyip haklıyken haksız duruma düşüyorum hep. Şu olaylar karşısında nasıl bir yol izlemeliyim sizce?
Hem araba meselesiyle ilgili birlerine tepki göstermek içimdekileri dökmek istiyorum hem de arkamdan konuştuklarını yüzlerine vurmak istiyorum. Kız damarıma basmak için mi anlatıyor onu nasıl anlayacağım mesela? Eğer öyleyse nasıl davranmalıyım? Bugün hiç umursamamış gibi yaptım. Ne isterlerse öyle düşünsünler kendi ailemle keyfime bakıyorum dedim ama içim içimi yiyordu o dakikalarda. Arkamdan bu kadar bariz hep bir ağızdan konuşacaklarını tahmin etmezdim. Haklılar gerçi hiçbir yere gitmiyorum da ne bileyim duyunca böyle bir garip hissettim.
Bence eşinizin bu dersi alması gerekiyordu . Maddi darbe yeseniz de manevi olarak iyi oldu . Terapiyi kabul ediyorsa lütfen gidin çünkü sizin de ciddi sorunlarınız oldu . Bundan sonrası için ben olsam o aileye kapımı kapatır eşimde beni hakederse devam ederdim . Umarım artik ailesinin ona kıymet verenin kim olduğuni anlar yuvanizda mutlu olursunuzHayır hiçbir zaman içli dışlı olmadım ailesiyle. Kendileri de hatta cümle alem de bunun farkında. Hele şu anki durumunun gündelikçiden farkı yok. Gelip çocuk bakıyor ev işi yapıyor akşam olunca evine gidiyor. Evlerinin kapısını açmıyorum bile. Çocuğumu bile onlara götürmüyorum bakması için. Kırk yılda bir eşim götürürse öyle gidiyorlar. Ben gitmiyorum. Kv de bunun farkında zaten. En ufak bir şey söyleyecek olursa lafımı söyleyip ağzını kapatıyorum. Yani içli dışlı olma kaygım yok çocuğuma baksa bile gündelikçiden öteye geçemez artık hayatımda. Bunu haketti.
Eşime gelince bazı şeyleri kabullenmek yüzleşmek çok zor. Merhamet mi ediyorum yoksa hepsini hayatımdan tamamen çıkarıp yeni bir hayat kurmaya cesaretim mi yok bilmiyorum. Eşim çocukluğunda burada anlattığımdan çok daha fazla travma yaşamış. Mutsuz bir ailede başkalarıyla kıyaslanarak büyümüş. Parasızlıktan okulu bitirememiş. Yalanlar söyleyerek hayatıma girdi evet. Ama karşıma geçip ağlayarak seni kaybetmemek için söyledim başka bir niyetim yoktu dediğinde inanmak istedim. Ben de zengin bir ailenin çocuğu değilim ki param pulum için beni dolandırmak için evlendi diyeyim.
Yaşadığım krizlerin çoğunda umursamadı evet ama bence onun da tedaviye ihtiyacı var. Kendisi de bunu istiyor zaten. Olumsuz şeyler olduğunda onu çözmek yerine susmayı ve uzaklaşmayı öğrenmiş çünkü. Güçsüzüm diyor. Ama değişmek düzelmek istiyor. Birlikte çift terapisine de gidelim diyor. Ne bileyim tamamen kötü niyetli bulmuyorum eşimi. Ya da gerçekten safım. Bilmiyorum.
Bence eşinizin bu dersi alması gerekiyordu . Maddi darbe yeseniz de manevi olarak iyi oldu . Terapiyi kabul ediyorsa lütfen gidin çünkü sizin de ciddi sorunlarınız oldu . Bundan sonrası için ben olsam o aileye kapımı kapatır eşimde beni hakederse devam ederdim . Umarım artik ailesinin ona kıymet verenin kim olduğuni anlar yuvanizda mutlu olursunuz
Alin açıkçası hesap sorup ne yapacak ki ? Gerçekten bu noktada eşine katiliyorum . Ne diyecek yani adamın yaptığı ortada. Önemli olan bundan sonraki davranışları . Ben olsam eşime yapacağım konuşma şu olurdu . Benim için senin ailen yok bitti . Benim ve çocuğumun hakkını yediler. Bu saatten sonra senin bizim ailemizden herhnagi bir konuda aileni koyduğunu görürsem bu evlilik biter. Çok sınırlı ve öfkeliyim bir o kadarda yorgunum artık tekrar tekrar kavga etmeye halim de yok isteğim de. Bu son şansımız umarım sende dersini almissindir bizim bir aile olmamıza vesile olur bu olay deyin .Bu zamana kadar eşimle çok konuştum tartıştım kavga ettim. Boşanacağım da dedim. Bugün artık bunları tekrar etmek istemiyorum. Bu söylediklerinizi nasıl ifade edebilirim. Bunun son olduğunu, bir şeylerin hesabını sorarsa ve beni hakederse devam edebileceğimi nasıl anlatacağım? Bir de bunu nasıl ölçeceğim yani zamana mı bırakmalıyım nasıl karar vermeliyim?
Alin açıkçası hesap sorup ne yapacak ki ? Gerçekten bu noktada eşine katiliyorum . Ne diyecek yani adamın yaptığı ortada. Önemli olan bundan sonraki davranışları . Ben olsam eşime yapacağım konuşma şu olurdu . Benim için senin ailen yok bitti . Benim ve çocuğumun hakkını yediler. Bu saatten sonra senin bizim ailemizden herhnagi bir konuda aileni koyduğunu görürsem bu evlilik biter. Çok sınırlı ve öfkeliyim bir o kadarda yorgunum artık tekrar tekrar kavga etmeye halim de yok isteğim de. Bu son şansımız umarım sende dersini almissindir bizim bir aile olmamıza vesile olur bu olay deyin .
Benden size tavsiye oturup kalkıp bu olayı düşünmeyin çılgın çıkarsınız. Adam da bu saatten sonra terapiyle sunla bunla bakarsınız düzelir herşey yoluna girer .
Yani ben sizin yazılarınızdan anladığım kadarıyla anaç ruhlu birisiniz. Eşinizin ve kendinizin yüklerini taşımaktan da psikolojik olarak yoruldunuz. Hayattaki sorunları bırakın artık o aileyi de uzak tutun kendi planlariniza hedeflerinize bakınEvet bu konuşmayı yapacağım. Eşim de karşı çıkmayacak zaten biliyorum. Bundan önce de hep böyle oldu zaten. Eşim benden zaman istiyor hep. Her şeyin farkındayım ama bir anda bambaşka bir insan olamam diyor. Dışarıda herhangi bir insana çok rahat cevap verip hakkımı savunabilirim ama ailemle herhangi bir şeyi konuşmaya bile gücüm yok diyor. Bu aşmam gereken bir şey önce bunun için destek almalıyım ve karşılarına geçip her şeyi o zaman konuşabilirim diyor. Sadece dükkan meselesi değil çocukluğundan bu yana içinde biriktirdiği şeyler olduğunu söylüyor. Ayaklarım geri gidiyor orada rahat edemiyorum diyor.
Bunlar insani şeyler anlamaya çalışıyorum ama bu süreçte ben de çok yoruldum. Benim de kişisel problemlerim vardı üzerine bunları da yaşayınca saçma sapan bir hayatım oldu içinde bulunduğum duruma inanamıyorum bazen. Nasıl davranacağımı bilemiyorum o yüzden. yol gösterdiğiniz için teşekkür ederim.
Valla tüm hikayeyi okuyamadım çok uzun geldi. Artık olan olmuş. Ailenizle kimseden medet ummayın boşverin ilerde paranız olunca kendi girişimiminizi kendiniz kurarsınız. Hem o aileyi sevmiyosunuz hem de araya ortaklık bağı katmaya gerek yok. Sözleşmesiz işler asla yapmayın.
Yani ben sizin yazılarınızdan anladığım kadarıyla anaç ruhlu birisiniz. Eşinizin ve kendinizin yüklerini taşımaktan da psikolojik olarak yoruldunuz. Hayattaki sorunları bırakın artık o aileyi de uzak tutun kendi planlariniza hedeflerinize bakın
Ben olsam imkanınız varsa yakın kacabileceginiz şehire iki günlük bir tatil ayarlarım . Madem herşeye yeniden başlanıyor hayat kısa mjtlu olmak icin uğraşın . Çocuğunuz da huzursuz bir ortamda büyümesin