Evet herkesin dediğini bende derdim.. hala daha inanamıyorum. kötü bir bir şaka olması gerekiyor diye düşünüyorum.
4yıllık süren mutlu bir beraberliğim var. ben mutluydum biz mutluyduk. ayaklarım yerden kesilecek kadar mutlulugu yaşadım
hakaret etsem daha bana sarılan bir sevgilim vardı. doğru şeyler değil tabiki yaptıklarım ama öyleydim. gereksiz yere kalbini okadar çok kırardım ki. kendime olan öz güvenimle, işine gelmiyorsa ben buyum derdim
şimdi ne oldu?
çok kötü bir hafta sonu geçirdim
hala durup durup ben bunları hak etmedim diyorum..gözlerim doluyor.. ne hayattan nede yaşamaktan keyif alıyorum..
iş yerinden bir arkadaşımdan mesaj geldi.
"kayıtlar bukadar bukadar olacakmış düşünüyormusun gitmeyi " diye mesajı gördü bu ne falan. anlattım sakin bi şekilde..
iki anahtarlık kullanıyorum. önceden onun aldığı anahtarlığı kullanıyordum. ev iş anahtarım takılıdır. iş yerinde anahtarı unuttuğum için çok kapıda kaldığımdan dolayı iki anahtarlık kullanmaya başladım. yeni anahtarlıgıma yine aynı iş arkadaşımın berlinden getirdiği anahtarlıktı. sevgilim,bu ne falan diye sordu. x almanyaya gitti.gelmişken bürodakilere hediye getirdi vs dedim. yine bir sorun yok..
bir kaç saat sonra x ten yine msj geldi.whatsaptan. sonuçlar açıklanmış durum nasıl vs diye.
bu sefer patladı. hangi hakla bana msj yazarmışta. benim samimiyet derecem neymiş onunlada.. ben iş yerinde çokmu samimiymişim vs vs diye sıraladı. bende güzelce anlattım. söz konusu bile olması gerekmeyen x için huzurumuzu bozmayalım.
zorla bana x e msj yazdırdı." bir daha beni rahatsız etme diye" neden yazdım bilmiyorum. şuan neden yazmayı kabul ettim bilmiyorum.. korktum sanırım. ben yazmasaydım o x i arayıp daha kötü şeyler söyleyebilirdi
x benden 2 3 yaş küçük zaten. ne o ne ben bişeyler hissetmiyoruz zaten. iyi iş arkadaşıyız. her iyi iş arkadaşı olan herkes birbirine birşeymi hissediyor?
sonuç olarak üstüme geldi kolumu sıktı. ben alttan almadım. bana bu şekilde davranamazsın. ben seviyemi biliyorum vs vs..
bir ara boğazımı sıktı
ayakta tartışırken evden çıkmaya çalışırken kolumu tututup kanepeye fırlattı.
ben hüngür hüngür ağlıyorum.kalbim çok acıdı. ben bunları hak etmiyorum.bu hale bu seviyeye düşmeyi hak etmiyorum diye ağladım. o yine kafamda birşeyler söylüyor..
en son yine kafamda dikilip hakaretler sayenken, sarıldım bana nasıl kıyabiliyosun benim ben sevdiğin dedim. bu sefer oda sarıldı ağlamaya başladı.. korkuyorum seni kaybetmekten çok korkuyorum vs dedi.
şimdi ne mi oldu.. üstü kapalı konuşmalar..ben böyle biri değilim. bidaha olmayacak dedi.. bana vurdukları canımı değil kalbimi acıttı. birdaha olmayacağına söz verip yemin etti.. güya unuttuk yolumuza devam ediyoruz. peki ben unuttummu? hayır unutmadım. unutamam.. nişanımıza az zaman kala ben bunları yaşamayı hak etmedim..
yaşanacak çok şeyimiz vardı. hayallerimiz umutlarımız.. hepsi yarım kaldı. kalbim parçalıyor. anneme aileme sevdiklerime ne dicem bilmiyorum. ayrıl demeyin bana çünkü zaten ayrılıyorum. sınava girecek. onu bekliyorum. senelerdir deli gibi hazırlanıyor. beni bahane gösterip çalışmamazlık yapsın istemiyorum..içim parçalanıyor. bunları bize nasıl layik gördü..
o günden beri ağlamadığım tek bir anım bile yok.. gözlerim doluyor sürekli.. lavaboda yolda otobüste iş yerinde.. haketmedim ben bunları.. okadar yardım ettim desteğimi hiç esir yemedim.. bana bunları nasıl layik gördü..
evet mesajlasıyorum.ama içimde birşey yok. kendime daha çok kızıyorum. oyun oynadığım için ayrılmadığım için..
bunları hak etmedim ben. biz iyiydik biz çok iyiydik.. ellerini nasıl kaldırabildi bana. hiçmi vicdanı sızlamadı..
ağlayarak dedim.. korktuğum iki şey vardı.. eşimin beni aldatması.. ve eşimin beni dövmesi.. beni buna laik gördüğün için teşekkür ederim diyip saatlerce ağladım..
2ay önce bana mektupta "umarım seninde bana kıyamadığın günler gelir" demişti.. bende ben nekadar kötü bir insanım demiştim.. dün aramızda bir konuşma geçti.. benim için naptın hiç söyler misin. benim adam yerine koyduğunmu var dedi.. gitsem ayrılsam beni nekadar özlersin nekadar üzülürsün dedi.. yaptığım iyi bir şeyi hatırlamazsın ama kötü şeyleri hiç unutmazsın.. ilk buluşmamızda sana bileklik aldığımı o bilekliği 4yıldır taktığını hatırlamazsın ama 4yıl önce yaptığım kötü birşeyi unutmazsın dedi.. azla yetinmeyi bilmiyorsun dedi. bu kelimeyi unutmazsın. kötü bir örnekle karşıma çıkarırsın biliyorum dedi. ama iyi örnek olarak hiç düşünmezsin dedi
şu sınava çalış kazan desek yemeden içmeden çalışırsın kazanırsın hırs edersin çabalarsın.. ama bizim sevgimiz aşkımız için kılını kıpırdatmazsın dedi..kariyerin, duruşun herzaman senin için daha önemli dedi.. bunun gibi şeyler..
herşey unutulur belki.. ben hatalarımı toplarım onu mutlu ederim.. adam yerine koyarım.. iyi davranırım mutlu ederim.. ama elini kaldırdı bana ben bunu nasıl unutup nasıl yoluma devam ederim..
Bence sırf bu sebeple soğutma kendini ondan. Ayrılık lafı etme. Ama şöyle de bir şey var: Sürekli bu çocuğu üzmeye kıyabiliyorsan bu nasıl sevgi? Belki de sevdiğini zannediyorsun ama sevmediğin için her hareketi senin gözüne batıyor ve onu üzüyorsun. Ya da belki kısmetindeki kişi o değil. Onun için bir türlü kendini ona kaptıramıyorsun. Benimseyemiyorsun. Aynı tarz bi ilişkim benim de olmuştu. Çok ağladım ayrılırken. Beni daha fazla seven birini bulamam zannediyordum. Ama şimdi kendi kararlarını bana benimsetebilen ve sırf duyduğum saygıdan düşüncelerine hiç karşı çıkamadığım biriyle evliyim. O çok ağladığım ilişki için iyi ki bitmiş diyorum :) Bazı şeyleri çok zorlamamak lazım 
karar vermek için çok az vaktin kaldı Eğer ayrılıcaksan uzatmadan bu haftasonu bitirmelisin bu işi
