aynen öyleBen katılıyorum hayatboyu böyle farklı şehirlerde, uzaktan uzağa mı görüşmek istiyor bu adam? Böyle ilişki olmaz, saçmalık yani.
Yaşıtı adamlar çocuklu evi geçindiriyor, sorumluluk alıyor gayet onlar eşşek mi? Bu adamdan bir yol olmaz bence ayrılın. Etrafımda da var 30luk 40lık adamlar sorumluluk almak istemiyorum diyor, soytarılık başka bir şey değil. Belki evlenir diye arkalarından bekleyen kızçeler de ha oldu ha olacak diye sinir hastası oluyor. Maalesef ben pek olumlu bir tablo göremedim.
İlişki danışmanlarının en çok değindiği konu bu üç yıl belirsiz ilişki olmaz adı konup zaman istenebilir.istemiyorum hazır degilim demek seninle olmayı seviyorum fakat evlilik için seni düşünmüyorum evlilik arayışım farklı anlamına geliyormuş.yani diyorlarya 3-5 yıl beraberdik evlenmedi gitti 1 aylık sevgilisiyle evlendi nedeni bu senle evlilik istemiyor biranda aradıgı karşısına çıkınca evleniyor birde üzgünüm bazı erkekler arasında şu konusmalar var sizden alabilceği herşeyi alıp yasıyor ulasılabilirken neden zorlasın geri durun ve resti çekin adı olmayan sonu olmayan belirsizliğe dur diyinHerkese merhabalar. Kendimi çok çaresiz hissettiğim için sizlerle de paylaşmak istediğim bir durumum var. 3 yıllık bir ilişkim var, erkek arkadaşımla farklı şehirlerde yaşıyoruz. Bu konular açılana dek güzel giden bir ilişkimiz vardı. Uzakta da olsak elimden geldiğince görüşme imkanları yarattık. Geçtiğimiz sene ilk kez evlilik konuları açıldı, erkek arkadaşım hazır olmadığını söyledi. O bir sene boyunca asla bir yol alamadık. Arkadaşları evlendi , nişanlarına düğünlerine gittik. Ama onda tık olmadı. Bu çok zordu benim için. Hazır değilim korkuyorum gibi gerekçeler sundu bana hep. Ne zaman hazır olacaksın bana bi zaman ver dediğimde de asla bir süre vermiyor bana. Ne olacağı belli olmayan bi kara delikte ilerliyorum yani sanki. Ben 27 yaşındayım o 31 yaşında. Maddiyat deseniz var. Ailesini tanıyorum, ailesel ya da maddi hiçbir sorun yok. 1 yıldır aynı şeyin içindeyim ve inanın ne yapacağımı bilmiyorum çünkü bana sunduğu şey belirsizlik ve bu belirsizlik beni mahvetti. Bana zaman ver yine birkaç ay sonra anca düşünebilirim şu an işim gücüm çok yoğun diyor bana. Etrafıma bakıyorum arkadaşlarım mutlu, sevgilileri yanında , evlilik teklifi alıyorlar vs normalde bunlara asla takılmazdım ama böyle bi şeyin içinde olunca kafama takmaya başladım onlar mutlu ve yaşıyorken ben neden bunlardan mahrum bırakılıyorum diye. Onu seviyorum ama şu çıkmazda olmak beni deli ediyor artık. Sürekli ötelenerek kendimi değersiz hissetmeye başladım. İnsan sevdiğini bu kadar bekletmezdi herhalde ya. Düşünmeyeyim diyorum kendimi baskılıyorum akışa bırakayım olacağı varsa olur diyorum ama bir noktada tıkanmaya başlıyorum. Yanında olmak istiyorum olamıyorum. Lütfen kırıcı yorumlarda bulunmayın zaten yeterince üzgün bir durumdayım. Şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız için.
Arkadaşlar erkek arkadaşım başından beri evlilik istemiyorum vs gibi şeyler hiç söylemedi bana. Aksine istekli ve hevesliydi, yani öyle görünüyordu bana en başta ben evlenmek istemiyorum gibi bir şey demedi ki. Ne zaman bu konular açılmaya başladı,, o zaman sorunlar oluştu. Konu elbette evlilik değil. Ben kendi evimde ailemle zaten mutlu ve huzurluyum yani hiç evlenmesem de olur ama ortada 3 yılllık bir ilişki, bir emek var . Ben emeklerimin karşılığını istiyorum. İnsan sevdiğiyle hayatını birleştirmek ister buna hak verirsiniz diye düşünüyorum. Bir de uzaklık yeterince zorlayıcı zaten, anlıyorsunuz beni değil mi..
Nakit olarak isteyin emeğinizin karşılığını?ortada 3 yılllık bir ilişki, bir emek var . Ben emeklerimin karşılığını istiyorum.
Herkese merhabalar. Kendimi çok çaresiz hissettiğim için sizlerle de paylaşmak istediğim bir durumum var. 3 yıllık bir ilişkim var, erkek arkadaşımla farklı şehirlerde yaşıyoruz. Bu konular açılana dek güzel giden bir ilişkimiz vardı. Uzakta da olsak elimden geldiğince görüşme imkanları yarattık. Geçtiğimiz sene ilk kez evlilik konuları açıldı, erkek arkadaşım hazır olmadığını söyledi. O bir sene boyunca asla bir yol alamadık. Arkadaşları evlendi , nişanlarına düğünlerine gittik. Ama onda tık olmadı. Bu çok zordu benim için. Hazır değilim korkuyorum gibi gerekçeler sundu bana hep. Ne zaman hazır olacaksın bana bi zaman ver dediğimde de asla bir süre vermiyor bana. Ne olacağı belli olmayan bi kara delikte ilerliyorum yani sanki. Ben 27 yaşındayım o 31 yaşında. Maddiyat deseniz var. Ailesini tanıyorum, ailesel ya da maddi hiçbir sorun yok. 1 yıldır aynı şeyin içindeyim ve inanın ne yapacağımı bilmiyorum çünkü bana sunduğu şey belirsizlik ve bu belirsizlik beni mahvetti. Bana zaman ver yine birkaç ay sonra anca düşünebilirim şu an işim gücüm çok yoğun diyor bana. Etrafıma bakıyorum arkadaşlarım mutlu, sevgilileri yanında , evlilik teklifi alıyorlar vs normalde bunlara asla takılmazdım ama böyle bi şeyin içinde olunca kafama takmaya başladım onlar mutlu ve yaşıyorken ben neden bunlardan mahrum bırakılıyorum diye. Onu seviyorum ama şu çıkmazda olmak beni deli ediyor artık. Sürekli ötelenerek kendimi değersiz hissetmeye başladım. İnsan sevdiğini bu kadar bekletmezdi herhalde ya. Düşünmeyeyim diyorum kendimi baskılıyorum akışa bırakayım olacağı varsa olur diyorum ama bir noktada tıkanmaya başlıyorum. Yanında olmak istiyorum olamıyorum. Lütfen kırıcı yorumlarda bulunmayın zaten yeterince üzgün bir durumdayım. Şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız için.
Böyle konuşmak ne kadar da basit değil mi? Üstelik de bir anne adayısınız, hassas olmanızı beklerdim. Yapışkanca tavır ne demek ne kadar çirkin bir kelime. Biraz empati kurabiliyor olmanızı dilerdim.Nakit olarak isteyin emeğinizin karşılığını?
Ne kadar çirkin geliyor değil mi kulağa?
3 yıl sevgililik sadece sizin için 3 yıl değil, karşı taraf için de 3 yıl zaman geçirmek demek. Kaldı ki 1 sene önce konuşunca zaten istemediğini belli etmiş adam, neden bu yapışkanca ısrarcı tavır? Biraz gururunuz olsun, istemeyen insanı üstelemeyin, işinize gelmiyorsa dönüp arkanızı gitmeyi bilin.
Yapışkanca değil duygusallıkla, sevgiyle beklemek emek vermek seninkisiBöyle konuşmak ne kadar da basit değil mi? Üstelik de bir anne adayısınız, hassas olmanızı beklerdim. Yapışkanca tavır ne demek ne kadar çirkin bir kelime. Biraz empati kurabiliyor olmanızı dilerdim.
Aşağılayıcı bir anlam içermiyor, evlenmek istemeyen adama ısrar etmek benim gözümde çok yapışkanca. 2,5 yıllık bir ilişkim oldu, birlikte düğün planları yaptık hatta. Sonra oturdu ben yapamicam, evlenmek istemiyorum galiba dedi. Üzerine tek söz söylemedim, bitirdim. O yüzden uzaktan konuşmuyorum, tecrübe ettim ve o tecrübeyle yorum yapıyorum. Siz de silkelenip bi dışarıdan bakın bence, evlenmek gibi bir hedefiniz varsa kendinizi kullandırmayın elin adamına.Böyle konuşmak ne kadar da basit değil mi? Üstelik de bir anne adayısınız, hassas olmanızı beklerdim. Yapışkanca tavır ne demek ne kadar çirkin bir kelime. Biraz empati kurabiliyor olmanızı dilerdim.
maddi hali iyi, yaşı da evlilik için uygun peki hala neyi bekliyor? oyalıyor gibime geliyor korkuyormuşmuş bla bla, korku falan değil bu rahatı seviyor sorumluluk almak istemiyor aynı evde inanın yaşamak isteyecektir ama resmiyete dökülmesini istemez böyleleri, bırakın gitsinHerkese merhabalar. Kendimi çok çaresiz hissettiğim için sizlerle de paylaşmak istediğim bir durumum var. 3 yıllık bir ilişkim var, erkek arkadaşımla farklı şehirlerde yaşıyoruz. Bu konular açılana dek güzel giden bir ilişkimiz vardı. Uzakta da olsak elimden geldiğince görüşme imkanları yarattık. Geçtiğimiz sene ilk kez evlilik konuları açıldı, erkek arkadaşım hazır olmadığını söyledi. O bir sene boyunca asla bir yol alamadık. Arkadaşları evlendi , nişanlarına düğünlerine gittik. Ama onda tık olmadı. Bu çok zordu benim için. Hazır değilim korkuyorum gibi gerekçeler sundu bana hep. Ne zaman hazır olacaksın bana bi zaman ver dediğimde de asla bir süre vermiyor bana. Ne olacağı belli olmayan bi kara delikte ilerliyorum yani sanki. Ben 27 yaşındayım o 31 yaşında. Maddiyat deseniz var. Ailesini tanıyorum, ailesel ya da maddi hiçbir sorun yok. 1 yıldır aynı şeyin içindeyim ve inanın ne yapacağımı bilmiyorum çünkü bana sunduğu şey belirsizlik ve bu belirsizlik beni mahvetti. Bana zaman ver yine birkaç ay sonra anca düşünebilirim şu an işim gücüm çok yoğun diyor bana. Etrafıma bakıyorum arkadaşlarım mutlu, sevgilileri yanında , evlilik teklifi alıyorlar vs normalde bunlara asla takılmazdım ama böyle bi şeyin içinde olunca kafama takmaya başladım onlar mutlu ve yaşıyorken ben neden bunlardan mahrum bırakılıyorum diye. Onu seviyorum ama şu çıkmazda olmak beni deli ediyor artık. Sürekli ötelenerek kendimi değersiz hissetmeye başladım. İnsan sevdiğini bu kadar bekletmezdi herhalde ya. Düşünmeyeyim diyorum kendimi baskılıyorum akışa bırakayım olacağı varsa olur diyorum ama bir noktada tıkanmaya başlıyorum. Yanında olmak istiyorum olamıyorum. Lütfen kırıcı yorumlarda bulunmayın zaten yeterince üzgün bir durumdayım. Şimdiden teşekkür ederim yorumlarınız için.
Arkadaşlar erkek arkadaşım başından beri evlilik istemiyorum vs gibi şeyler hiç söylemedi bana. Aksine istekli ve hevesliydi, yani öyle görünüyordu bana en başta ben evlenmek istemiyorum gibi bir şey demedi ki. Ne zaman bu konular açılmaya başladı,, o zaman sorunlar oluştu. Konu elbette evlilik değil. Ben kendi evimde ailemle zaten mutlu ve huzurluyum yani hiç evlenmesem de olur ama ortada 3 yılllık bir ilişki, bir emek var . Ben emeklerimin karşılığını istiyorum. İnsan sevdiğiyle hayatını birleştirmek ister buna hak verirsiniz diye düşünüyorum. Bir de uzaklık yeterince zorlayıcı zaten, anlıyorsunuz beni değil mi..
Böyle konuşmak ne kadar da basit değil mi? Üstelik de bir anne adayısınız, hassas olmanızı beklerdim. Yapışkanca tavır ne demek ne kadar çirkin bir kelime. Biraz empati kurabiliyor olmanızı dilerdim.
gibime gelmiyor hatta oyalıyormaddi hali iyi, yaşı da evlilik için uygun peki hala neyi bekliyor? oyalıyor gibime geliyor korkuyormuşmuş bla bla, korku falan değil bu rahatı seviyor sorumluluk almak istemiyor aynı evde inanın yaşamak isteyecektir ama resmiyete dökülmesini istemez böyleleri, bırakın gitsin