- 22 Kasım 2010
- 11.117
- 19.559
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #1
Arkadaşlar yaklaşık bir aydır ruhumu daraltan bir olayı sizinle paylaşmak istiyorum. Uzun yıllara dayanan köklü bir dostluğum olan, canımdan çok sevdiğim arkadaşım bir süredir evli bir adamla ilişki yaşıyor. Üstelik bu adam onun iş yerinde insan kaynakları direktörü olarak çalışıyor. Arkadaşım başından beri adama karşı bir şeyler hissetmediğini, sadece adamın ona olan ilgisi ve yaklaşımından etkilendiği için kendisini geri çekemediğini söylüyor. İlişkilerinin nasıl başladığına gelirsek, adam tamamen işle alakalı bir durumu bahane edip arkadaşımla iki kere baş başa çaya çıkıyor. Öyle ustaca bir biçimde kıza yaklaşıyor ki, onun ruhunu, gururunu okşayan şeyler söylüyor, yaşına göre ne kadar olgun bulduğunu, ne kadar güzel olduğunu çok ustaca, ona asılıyormuş gibi değil de gayet profesyonel biçimde ifade ediyor. Hatta en başta, ilk buluşmalarından sonra arkadaşım emin olamamıştı, yok canım daha neler koskoca şirketler grubu direktörü, evli adam, beni işe alan adam benden mi hoşlanacak diyordu. Ama adamın niyeti ortaya çıktı. Arkadaşım başından beri adama karşı çok yumuşak davrandı. Ben başından beri tavrını koyması gerektiğini söylesem de o aman sonra beni kafaya takar, iş yerinde duyulur vs diye önce anlamamazlıktan geldi, sonra adam niyetini iyice belli edince de kendini bir türlü geri çekemedi. İş adamla birkaç kere buluşup yakınlaşmaya kadar gitti. Olayın her aşamasından haberdarım ve aralarındaki şey ilerlemeden önce de çok kez uyardım, olabilecekleri kah sert biçimde kah tatlı bir dille anlttım ama arkadaşım garip bir şekilde, adamdan fiziksel olarak etkilenmediğini söylemesine rağmen adamın çekim alanına girdi. Her buluşmalarından önce bitireceğini, böyle bir şey istemediğini söyleme niyetiyle gitti ama hiçbir zaman bunu yapamadı. Adam bir de üstüne üstlük karısını sevdiğini ama arkadaşımdan inanılmaz derece etkilendiğini, buna engel olamadığını, aralarındakinin bambaşka bir şey olduğunu söyleyip duruyor. Durup durup sen bana ne yaptın böyle diyormuş!
Sanırım arkadaşım onun bu tavrından aşırı derecede etkileniyor ve içten içe adamın kendisine aşık olacağına inanmak istiyor. En başta istemeyen, adamı peşinden koşturan arkadaşım şimdi adama aslında aşık olmadığını söylemesine rağmen o aramadığında acaba bitirdi mi, benden sıkıldı mı diye adeta deliriyor. Bana saygı duysun istiyorum diyor. Sana saygı duymasının tek yolu en başında kendine yaklaştırmamandı, madem yakınlaştırdın o zaman bari şu noktadan sonra kendini çek diyorum onu da yapamıyor. Kaç yıllık arkadaşımı tanıyamaz oldum. Gece gündüz beni arıyor (şu anda başka şehirlerdeyiz, ben başka şehirde master yapıyorum), abatrısız gün içinde en az 25 kere aradığı oluyor. Bazen dediklerimin yarısını bile dinlemiyor. Hem kendini suçlu hissediyor hem de çekemiyor. İnanın anlattıklarından benim de psikolojim bozuldu. Başından beri dediklerimin hiçbirini dinlemediği için ona çok kızıyorum, ama öte yandan ona çok üzülüyorum. Böyle bir insan değildi. Psikolojik yardım alması gerektiğini düşünüyorum ama bu aşamada benim rolüm ne olmalı onu kestiremiyorum. Çünkü her ne kadar ona destek olmaya, onu yaptığı yanlıştan döndürmeye çalışsam da bir noktadan sonra söyledikleri bana çok abes geliyor, benim ahlak anlayışıma, karakterime, yaşama bakışıma asla uymuyor. Ona destek olmak için sınırlarımı zorluyorum ama bu aşamada ben de inanılmaz yıpranıyorum. Sürekli kendi bildiğini okuyan, sizi dinlemeyen ama yaptıklarının sonucunda devamlı sizi arayıp akıl almaya çalışan birini düşünün.
İnanın son bir aydır nerdeyse ne ailemle ne de erkek arkadaşımla doğru düzgün telde konuşamıyoruz çünkü hep o arıyor. Onlara da bu durumdan bahsetmedim çünkü asla onaylamayacaklarını ve anlamayacaklarını biliyorum ama bir sorun olduğunu anladılar, beni sıkıştırıyorlar. Ne yapacağımı, onu nasıl bu işten kurtaracağımı bilemiyorum. Hele de başka şehirdeyken...
Sanırım arkadaşım onun bu tavrından aşırı derecede etkileniyor ve içten içe adamın kendisine aşık olacağına inanmak istiyor. En başta istemeyen, adamı peşinden koşturan arkadaşım şimdi adama aslında aşık olmadığını söylemesine rağmen o aramadığında acaba bitirdi mi, benden sıkıldı mı diye adeta deliriyor. Bana saygı duysun istiyorum diyor. Sana saygı duymasının tek yolu en başında kendine yaklaştırmamandı, madem yakınlaştırdın o zaman bari şu noktadan sonra kendini çek diyorum onu da yapamıyor. Kaç yıllık arkadaşımı tanıyamaz oldum. Gece gündüz beni arıyor (şu anda başka şehirlerdeyiz, ben başka şehirde master yapıyorum), abatrısız gün içinde en az 25 kere aradığı oluyor. Bazen dediklerimin yarısını bile dinlemiyor. Hem kendini suçlu hissediyor hem de çekemiyor. İnanın anlattıklarından benim de psikolojim bozuldu. Başından beri dediklerimin hiçbirini dinlemediği için ona çok kızıyorum, ama öte yandan ona çok üzülüyorum. Böyle bir insan değildi. Psikolojik yardım alması gerektiğini düşünüyorum ama bu aşamada benim rolüm ne olmalı onu kestiremiyorum. Çünkü her ne kadar ona destek olmaya, onu yaptığı yanlıştan döndürmeye çalışsam da bir noktadan sonra söyledikleri bana çok abes geliyor, benim ahlak anlayışıma, karakterime, yaşama bakışıma asla uymuyor. Ona destek olmak için sınırlarımı zorluyorum ama bu aşamada ben de inanılmaz yıpranıyorum. Sürekli kendi bildiğini okuyan, sizi dinlemeyen ama yaptıklarının sonucunda devamlı sizi arayıp akıl almaya çalışan birini düşünün.
İnanın son bir aydır nerdeyse ne ailemle ne de erkek arkadaşımla doğru düzgün telde konuşamıyoruz çünkü hep o arıyor. Onlara da bu durumdan bahsetmedim çünkü asla onaylamayacaklarını ve anlamayacaklarını biliyorum ama bir sorun olduğunu anladılar, beni sıkıştırıyorlar. Ne yapacağımı, onu nasıl bu işten kurtaracağımı bilemiyorum. Hele de başka şehirdeyken...