Kızlar size umut olsun diye hikayemi anlatmak istiyorum. İnşallah halinize şükretmeye vesile olur
2010’da evlendik. 5 yıl çocuk istemiyordum. Üç buçuk yıl sonra “ya olmazsa“ diye düşünüp Ocak2014’te korunmayı bıraktık. Tabii bir Kadın doğum doktoruna gidip muayene oldum, rahimde 5 tane miyom olduğunu öğrendim.
Ekim 2014’te sezaryen gibi miyom ameliyatı oldum ama sonrasında hamile kalamadım. Ameliyat yerinin sürekli ağrıması dışında bir şey yoktu elimde. Eşim kontrole gittiğinde spermlerin çok kötü durumda olduğunu öğrendik. Eşim varikosel ameliyatı oldu ve tüm değerleri düzeldi. Yine olmadı.
2015 yılı defalarca klomen ve çatlatma iğnesi kullandık. Bana ilaç fazla geldi, 10 yumurta falan oluştu ama gebelik olmadı
2016 yılında iki aşılama oldu, tutmadı. 2016 Ekim’de tüp bebeğe başladık. 19 yumurtadan 18 embriyomuz oldu. Hepsini doğurmaya ömrüm yetmez, diye düşünüyordum

Laboratuvar hiçbirini dondurmadık dedi. Dünya başımıza yıkıldı.
3 ay hayalet gibi gezdim. Meğer iki taneyi dondurup unutmuşlar. Ocak 2017’de transfer oldum, kızım dünyaya geldi

Kızım 16 aylıkken tekrar korunmayı bıraktık. 14 gün sonra hamile olduğumu öğrendim. Çok mutluyduk. 2 yaş arayla çocuklarımız olacaktı. Kan pıhtılaşması için iğne kullanmam gerekiyordu ama doktor kullanma dedi. Doktoru dinledim. Kalp atışını duymaya gideceğimiz gün kese elime düştü
İkinci bebeğime hemen hamile kaldığım için yine hemen olur sandık. Bir buçuk yıl denedik, olmadı. Ağustos ayında yine tüp bebek tedavisine başladık. 11 embriyomuz oldu. 3.gün 9 tane vardı. 5.güne bir tane ulaşmış ve dondurmuşlar.
Pazartesi günü transfer oldum. Bu minnoş benim son şansım gibi gözüküyor. İnşallah annesine tutunmuştur

