Size lise mezunu birini mi buldular da yer mi yapıyorlar yoksa? Bi de sizi havalı buluyor olabilirler siz öyle olmasanız bile belkiiyi geceler. sizinle dertlesmek istedim yine:) ben 32 yasina gelmiş, egitim fakultesini bitirdikten sonra bir süre özel sektörde ögretmenlik yapmis ve sonra atanmis bir ogretmenim. (ozellikle bu sekilde giris yapmamin sebebi konumla ilgili oldugu icin, lutfen yanlis anlasilmasin) bugün okuldan arkadaslarimla buluştuk. arkadaslarimin 2 si nişanli, 3 ü evli. tek bekar ben olunca eş secimiyle ilgili can sıkıcı tavsiyeler oldu her zamanki gibi. evli olan arkadaslardan biri "senin kriterin ne" diye lafa girdi. ben de karakteri soyle olmali boyle olmali dedikten sonra egitim seviyesi de en az benimki kadar olmali derken hemen "oooo cok yanlis dusunuyosuuun diye abartili tepkiler geldi. buyuk konusuyorsun, universite lise mezunu fark etmez insan olsun onemli olan vs diye konusmaya basladilar. buyuk konusmadigimi, oncelik tercihimin universite mezunu ve meslek sahibi olması gerektigini soyledim dogal olarak cunku kendimle ayni seviyede istiyorum. bunun neyi yanlis acaba? sonucta belli bir meslek grubundan istedigimi soylemedim, kendimle ayni seviye istedigimi soyledim."evlenmem demiyorum, onceligim diyorum" desemde mutsuz evliliklerle ilgili örnekler gelmeye basladi. ben sonucta egitimim icin, atanmak icin ve yuksek lisansim icin emek harcadiysam karsimdaki kisi de egitim icin caba sarfetmis olsun istiyorum. ben doktoraya basvuracagim zaman benim onumde kompleksinden engel olan biri degil destek olan birini istiyorum. işin garip tarafi ne biliyor musunuz? bu egitim farkinin onemsenmemesi gerektigini dusunenlerden birinin eşi teğmen, digerinin ki universitede arastirma gorevlisi, digeri ogretmen, digerinin ki eczacı:) "sizler neden kendinizden egtim seviyesi olarak dusuk biri ile evlenmediniz" dedigimde geçistirdiler. insanlar söz konusu kendileri olunca her anlamda en iyisini isterler ama baskasi olunca egitiminde kariyerinde hic bir onemi yok, kiymetsiz. insanlar o kadar iki yuzlu ki..
Belki aradığı mutluluğu mesleği iyi olanlarda bulamadılar bunu kendilerine bile itiraf edemedikleri için sizin konunuzda patlak vermiş aslında söylemek istediklerini evliliklerinde yaşadıklari meslek onemsizligini kendi dertlerini bı bakımaiyi geceler. sizinle dertlesmek istedim yine:) ben 32 yasina gelmiş, egitim fakultesini bitirdikten sonra bir süre özel sektörde ögretmenlik yapmis ve sonra atanmis bir ogretmenim. (ozellikle bu sekilde giris yapmamin sebebi konumla ilgili oldugu icin, lutfen yanlis anlasilmasin) bugün okuldan arkadaslarimla buluştuk. arkadaslarimin 2 si nişanli, 3 ü evli. tek bekar ben olunca eş secimiyle ilgili can sıkıcı tavsiyeler oldu her zamanki gibi. evli olan arkadaslardan biri "senin kriterin ne" diye lafa girdi. ben de karakteri soyle olmali boyle olmali dedikten sonra egitim seviyesi de en az benimki kadar olmali derken hemen "oooo cok yanlis dusunuyosuuun diye abartili tepkiler geldi. buyuk konusuyorsun, universite lise mezunu fark etmez insan olsun onemli olan vs diye konusmaya basladilar. buyuk konusmadigimi, oncelik tercihimin universite mezunu ve meslek sahibi olması gerektigini soyledim dogal olarak cunku kendimle ayni seviyede istiyorum. bunun neyi yanlis acaba? sonucta belli bir meslek grubundan istedigimi soylemedim, kendimle ayni seviye istedigimi soyledim."evlenmem demiyorum, onceligim diyorum" desemde mutsuz evliliklerle ilgili örnekler gelmeye basladi. ben sonucta egitimim icin, atanmak icin ve yuksek lisansim icin emek harcadiysam karsimdaki kisi de egitim icin caba sarfetmis olsun istiyorum. ben doktoraya basvuracagim zaman benim onumde kompleksinden engel olan biri degil destek olan birini istiyorum. işin garip tarafi ne biliyor musunuz? bu egitim farkinin onemsenmemesi gerektigini dusunenlerden birinin eşi teğmen, digerinin ki universitede arastirma gorevlisi, digeri ogretmen, digerinin ki eczacı:) "sizler neden kendinizden egtim seviyesi olarak dusuk biri ile evlenmediniz" dedigimde geçistirdiler. insanlar söz konusu kendileri olunca her anlamda en iyisini isterler ama baskasi olunca egitiminde kariyerinde hic bir onemi yok, kiymetsiz. insanlar o kadar iki yuzlu ki..
Sizinle tanıstırmayı düşündükleri ya da sizi yakıştırdıkları ama eğitim durumu sizin beklentilerinizi karşılamayan biri olabilir mi ? Bi an öyle bi hisse kapıldım nedense.iyi geceler. sizinle dertlesmek istedim yine:) ben 32 yasina gelmiş, egitim fakultesini bitirdikten sonra bir süre özel sektörde ögretmenlik yapmis ve sonra atanmis bir ogretmenim. (ozellikle bu sekilde giris yapmamin sebebi konumla ilgili oldugu icin, lutfen yanlis anlasilmasin) bugün okuldan arkadaslarimla buluştuk. arkadaslarimin 2 si nişanli, 3 ü evli. tek bekar ben olunca eş secimiyle ilgili can sıkıcı tavsiyeler oldu her zamanki gibi. evli olan arkadaslardan biri "senin kriterin ne" diye lafa girdi. ben de karakteri soyle olmali boyle olmali dedikten sonra egitim seviyesi de en az benimki kadar olmali derken hemen "oooo cok yanlis dusunuyosuuun diye abartili tepkiler geldi. buyuk konusuyorsun, universite lise mezunu fark etmez insan olsun onemli olan vs diye konusmaya basladilar. buyuk konusmadigimi, oncelik tercihimin universite mezunu ve meslek sahibi olması gerektigini soyledim dogal olarak cunku kendimle ayni seviyede istiyorum. bunun neyi yanlis acaba? sonucta belli bir meslek grubundan istedigimi soylemedim, kendimle ayni seviye istedigimi soyledim."evlenmem demiyorum, onceligim diyorum" desemde mutsuz evliliklerle ilgili örnekler gelmeye basladi. ben sonucta egitimim icin, atanmak icin ve yuksek lisansim icin emek harcadiysam karsimdaki kisi de egitim icin caba sarfetmis olsun istiyorum. ben doktoraya basvuracagim zaman benim onumde kompleksinden engel olan biri degil destek olan birini istiyorum. işin garip tarafi ne biliyor musunuz? bu egitim farkinin onemsenmemesi gerektigini dusunenlerden birinin eşi teğmen, digerinin ki universitede arastirma gorevlisi, digeri ogretmen, digerinin ki eczacı:) "sizler neden kendinizden egtim seviyesi olarak dusuk biri ile evlenmediniz" dedigimde geçistirdiler. insanlar söz konusu kendileri olunca her anlamda en iyisini isterler ama baskasi olunca egitiminde kariyerinde hic bir onemi yok, kiymetsiz. insanlar o kadar iki yuzlu ki..
Benim anlamadığım bizim toplumda erkekler şöyle güzel olsun böyle güzel olsuniyi geceler. sizinle dertlesmek istedim yine:) ben 32 yasina gelmiş, egitim fakultesini bitirdikten sonra bir süre özel sektörde ögretmenlik yapmis ve sonra atanmis bir ogretmenim. (ozellikle bu sekilde giris yapmamin sebebi konumla ilgili oldugu icin, lutfen yanlis anlasilmasin) bugün okuldan arkadaslarimla buluştuk. arkadaslarimin 2 si nişanli, 3 ü evli. tek bekar ben olunca eş secimiyle ilgili can sıkıcı tavsiyeler oldu her zamanki gibi. evli olan arkadaslardan biri "senin kriterin ne" diye lafa girdi. ben de karakteri soyle olmali boyle olmali dedikten sonra egitim seviyesi de en az benimki kadar olmali derken hemen "oooo cok yanlis dusunuyosuuun diye abartili tepkiler geldi. buyuk konusuyorsun, universite lise mezunu fark etmez insan olsun onemli olan vs diye konusmaya basladilar. buyuk konusmadigimi, oncelik tercihimin universite mezunu ve meslek sahibi olması gerektigini soyledim dogal olarak cunku kendimle ayni seviyede istiyorum. bunun neyi yanlis acaba? sonucta belli bir meslek grubundan istedigimi soylemedim, kendimle ayni seviye istedigimi soyledim."evlenmem demiyorum, onceligim diyorum" desemde mutsuz evliliklerle ilgili örnekler gelmeye basladi. ben sonucta egitimim icin, atanmak icin ve yuksek lisansim icin emek harcadiysam karsimdaki kisi de egitim icin caba sarfetmis olsun istiyorum. ben doktoraya basvuracagim zaman benim onumde kompleksinden engel olan biri degil destek olan birini istiyorum. işin garip tarafi ne biliyor musunuz? bu egitim farkinin onemsenmemesi gerektigini dusunenlerden birinin eşi teğmen, digerinin ki universitede arastirma gorevlisi, digeri ogretmen, digerinin ki eczacı:) "sizler neden kendinizden egtim seviyesi olarak dusuk biri ile evlenmediniz" dedigimde geçistirdiler. insanlar söz konusu kendileri olunca her anlamda en iyisini isterler ama baskasi olunca egitiminde kariyerinde hic bir onemi yok, kiymetsiz. insanlar o kadar iki yuzlu ki..
Olabilir tabi ki zaten saygı duyuyorum fikrine. Emek veriyor okuyor kendine denk birini düşünmesi gayet olağan yadırgamadım zaten. Sadece kendi hayatımdan pay biçerek kendi fikrimi beyan etmiştimHayata bakişinin, kafa yapisinin uymasi, muhabbet edebiliyor olmak filan bunlarin
okulla, meslekle alakali olduğunu düşünmüyorum ben kesinlikle, o konuda katiliyorum size ama konu sahibi "Diplomasi olsun taştan olsun." demiyor ki baska kriterlerinin yaninda meslegi de ekliyor ve bence bu çok normal birşey.
Çok güzel tespit yapıyorsunuz her kelimesine katılıyorumSizinle tanıstırmayı düşündükleri ya da sizi yakıştırdıkları ama eğitim durumu sizin beklentilerinizi karşılamayan biri olabilir mi ? Bi an öyle bi hisse kapıldım nedense.
İkinci ihtimal de son derece çirkin ancak klişeleşmiş toplumsal bakış açısının dışa vurumu olabilir. Bu çirkinliğe göre her kadının hayatta gelebileceği en son ve en önemli nokta bi adamın karısı ve bi çocuğun annesi olmaktır ki bu doğrultuda her bekar kadın evlenme hayaliyle yanıp tutuşan bekarlar listesinin bi parçasıdır.
Gel gelelim 30'unu geçen bi kadın artık gözde bir bekar değildir, listede alt sıralara düşmüştür. O ana kadar tercih edilmediyse kesin bi kusuru vardır. Çocuk sahibi olma şansı azalmıştır. Bu nedenle kriterlerini düşürmeli ve ilk potansiyel adaya razı olup evlenmelidir. Eğitim ve kariyer aile kuramamış kadınların dünyevi avuntusudur, bi kadın ancak eş ve anne olursa kutsal ve ulvi bi sıfat elde edebilir.
Yazarken parmaklarıma kramp girdi, kendimden tiksindim. Arkadaşlarınıza açık açık söyleseniz böyle sonuna kadar inkar ederler.
Gel gelelim ortalama bi semtte sokaktan çevireceginiz 10 kadının en az 3 tanesi doğrudan bu kafada, bi 3 tanesi de öyle olmadığına inanmak istese de bilinçaltında bu var. E araya 1 tane tepkisel misandrist, 1 tane kariyer saplantılı aseksüel, 1 tane de lezbiyen ekleyin (bıraksalar bu yavrumun mutlu bi evliliği olabilir mesela ama biz şu an varlıklarını kabul edersek helak olur muyuz onu tartışıyoruz ülkecek), 9'a tamamlarız. Kalan son kişi de işte şöyle şöyle olsa güzel olur ama olmasa da olur kafasında kendi hayatını yaşayan tipler. Onlar için de kısmet artık ne diyeyim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?