Sizin mesajınızı okuyunca epey rahatladım :) çevremde tam tersi örnekler var ve onları gördükçe hamileliğimin büyük bir bölümünde bende annelik güdüsü yok diye kendime çok yüklendim. Iyi ki paylaştınız :)
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Ebeveyn Olmaya Karar Vermek: Annelik içgüdüsü
- Konu Sahibi Processes
- Başlangıç Tarihi
Sizin mesajınızı okuyunca epey rahatladım :) çevremde tam tersi örnekler var ve onları gördükçe hamileliğimin büyük bir bölümünde bende annelik güdüsü yok diye kendime çok yüklendim. Iyi ki paylaştınız :)
- 20 Haziran 2017
- 1.117
- 4.239
- 20 Ağustos 2015
- 6.456
- 15.545
Hayatımın hiçbi döneminde çocuklara sempati bile duymadım.Uzaktan da sevmedim.Evlenince de durumum değişmedi.Çocuk istemiyordum herkesin üremesinin şart olmadığını düşünüyordum.Kazara hamile kaldım ve eşim de çok çocuk istediği için doğurmaya karar verdim.
Tüm bunları düşünmüş olsam da hamileliğimi öğrendikten sonra 3-5 gün içinde varlığına alıştım ve onu o andan itibaren çok sevdim.Benim de hep kaygılarım vardı iyi bi anne olabilecek miyim, yetecek miyim maddi manevi, nası koruyacağım gibi.
Doğduğu andan itibaren tabii ki hayatım değişti.Rahatına düşkün bi insandım ama insan birini bu kadar çok sevince o enerjiyi buluyomuş kendinde.
Gece kesintisiz uyumayı, şöyle sorumsuzca yatmayı, uzun uzun kahvaltı yapabilmeyi, rahatça gezebilmeyi, gece dışarı çıkabilmeyi, arkadaşlarımla rahatça buluşmayı hiç mi özlemedim tabii ki özledim.Ama onun sevgisi bazı şeyleri bastırabilmenize yardımcı oluyor sanırım bu en iyi böyle anlatılır.Çünkü nasıl olsa büyüyecek ve bana yapışık olduğu zamanlar bitecek işte o zaman ben geriye baktığımda arkadaşlarımla buluşamadığım günleri değil onla yapışık ve mutlu olduğum günleri özleyeceğim :)
Tüm bunları düşünmüş olsam da hamileliğimi öğrendikten sonra 3-5 gün içinde varlığına alıştım ve onu o andan itibaren çok sevdim.Benim de hep kaygılarım vardı iyi bi anne olabilecek miyim, yetecek miyim maddi manevi, nası koruyacağım gibi.
Doğduğu andan itibaren tabii ki hayatım değişti.Rahatına düşkün bi insandım ama insan birini bu kadar çok sevince o enerjiyi buluyomuş kendinde.
Gece kesintisiz uyumayı, şöyle sorumsuzca yatmayı, uzun uzun kahvaltı yapabilmeyi, rahatça gezebilmeyi, gece dışarı çıkabilmeyi, arkadaşlarımla rahatça buluşmayı hiç mi özlemedim tabii ki özledim.Ama onun sevgisi bazı şeyleri bastırabilmenize yardımcı oluyor sanırım bu en iyi böyle anlatılır.Çünkü nasıl olsa büyüyecek ve bana yapışık olduğu zamanlar bitecek işte o zaman ben geriye baktığımda arkadaşlarımla buluşamadığım günleri değil onla yapışık ve mutlu olduğum günleri özleyeceğim :)
Ben en son sorudan başlayayım . Bebek öncesine dönme şansım olsa donmezdim. Peki hayatım kolay mı böyle hayır çok zorlanıyorum eşimin işi gereği yıllardır yalnız bir ebeveyn olarak yetistirmek zorundayım. Kendime ait hiç alanım kalmadı. Depresyondan depresyona girip çıkıyorum. Eskiden spor yapardım, türlü etkinliklere katilirdim, farklı alanlarda eğitimler alırdım... Şimdi hiç birini yapamıyorum bu benim kendim olmamı engellediği için ve hayatımda kendim olmaya dair hiç alanım olmadığı için beni çok zorluyo. Saçma şeylere oturup aglayabiliyorum ama artık oglumsuz da yapamam ondan önceye dönmek istememe nedenim onu çok ama çok seviyo olmam. Belki eşim yanımızda olabilse az çok bana alan açar her şeyi yapamasan kısa anlarda kendim olabilme imkanı bulabilseydim daha mutlu bir insan , mutlu bir anne olabilirdim. Şimdi anlıyorum ki ebeveyn olmak için kararsız kalanlar eşlerine baksınlar , eşleri onlara destek olavilecekse hayat güzelleşir yoksa hayat yeterince zor zorluğu katlamış olursunuz
Benim ekonomik durumum var ama çocuklar çok hızlı büyüyor o yüzden ben nerdeyse her şeyi ikinci el alıyorum ve bu da çok normal.
- 15 Mayıs 2021
- 7.455
- 24.752
Telaşlı bi hamile gördüm sanki
Bende aynı böyleydim. Hem çok istiyordum hemde korkuyordum. İlk zamanlar zor geçti benim için 0-3 ay cidden zorluyor. Ama şimdi 7 ayı bitti ve çok şükür düzenimiz oturdu, her şey yine zor ama ben alıştım. İlk bebek mi senin de ?
- 13 Ocak 2020
- 44.414
- 166.808
- 33
Aslında o kadar çok hazırım ki kendimi ana bırakmaya. Tabi bebeyi elime verdiklerinde ne olur bilmem. Evet ilk evet bu bebe için çok uğraştım.Telaşlı bi hamile gördüm sanki
Bende aynı böyleydim. Hem çok istiyordum hemde korkuyordum. İlk zamanlar zor geçti benim için 0-3 ay cidden zorluyor. Ama şimdi 7 ayı bitti ve çok şükür düzenimiz oturdu, her şey yine zor ama ben alıştım. İlk bebek mi senin de ?
Konu sahibinin gebeliği fazla spontan olmuştu da o yüzden sordum aslında böyle bi konusu olduğunu da bilmiyordum. Sonucu gerçekten merak ettim.
- 15 Mayıs 2021
- 7.455
- 24.752
Güzel düşün , çok daha güzel olsun. İlk görüşte ben çok bişey hissedememiştim. Daha doğrusu benim doğumum acil sezaryen olmuştu ve ben 4 gün hastanede sürekli serum yiyerek yattım. Ondan dolayı da sonrasında bir çöküş yaşadım. Ama sonra geçti gitti.Aslında o kadar çok hazırım ki kendimi ana bırakmaya. Tabi bebeyi elime verdiklerinde ne olur bilmem. Evet ilk evet bu bebe için çok uğraştım.
Konu sahibinin gebeliği fazla spontan olmuştu da o yüzden sordum aslında böyle bi konusu olduğunu da bilmiyordum. Sonucu gerçekten merak ettim.
Her şey güzel olacak buna inan
NOT: Güzelce uyumaya bak
- 27 Ocak 2016
- 1.684
- 3.172
Evlenmeden çok ehli keyif ,çocuklara pek ilgisi olmayan biriydim...Çok el becerim de yoktu ne bileyim...Hamile olduğumu öğrendiğimde rüyalarıma çocuk emzirdiğim,altını değiştirdiğim vs girerdi..Rabbim hamileyken rüya yolu ile eğitim veriyor diyordum...Hamileliğim de süpriz olmuştu ama rüyalarla bebeğim doğmadan bayağı alışmıştım anneliğe,çocuğum doğunca o kadından eser kalmadı Allahım beni anne olayım diye yaratmış :) Özel bir nedenden dolayı lohusayken annemde bana gelemeyince tek başıma bebeğimle bayağı yol kat ettim.Yardımcın olmayınca biraz zor yoldan ama güzel öğrendim...15 günlük çocuğu öyle rahat yıkıyordum evire çevire artık... Hey gidi..geçmişe gittim geldim şimdi ...
Ama tabi çocuk sorumluluğu bundan ibaret değil sonrasında bir sürü şey yaşadık tabi...Evladımı cebimde getirmişim sanki şimdi dünyaya gelirken..ölsem değişmem hayatın hiçbir nimetine ama çok kolay değil...böyle her sene doğuran veye 5-6 çocuklu ailleler benden çok uzak..Bir tane bana yetti..
Ama tabi çocuk sorumluluğu bundan ibaret değil sonrasında bir sürü şey yaşadık tabi...Evladımı cebimde getirmişim sanki şimdi dünyaya gelirken..ölsem değişmem hayatın hiçbir nimetine ama çok kolay değil...böyle her sene doğuran veye 5-6 çocuklu ailleler benden çok uzak..Bir tane bana yetti..
- 17 Şubat 2015
- 7.457
- 19.499
Doğunca yetersiz hissedebilirsin, lohusa depresyonuna bedenin adapte sürecine dikkat et sağlıklı beslenip kendine güveni Kimseye kulak asma, kulak asacağın tek ses bebeğinin sesi olsun. Sen bir bebek doğuracaksın, bir anne doğuracaksın, bebek insana anne olmayı öğretiyor. İçgüdüsel olarak hepsinin hakkından geliyorsun. Bebekle başbaşa kalmak en kestirme yol oldu benim için. Nasıl hamileliğim dönem dönem zorlukları varsa ve bitince aklımıza gelmiyorsa bebek de öyle. Her saniyesi eşsiz her saniyesi kıymetli zorluğu da geçici, sadece ona odaklanmak her zorluğu unutturuyor. Kucağından indirmek istemeyeceksin, oda değiştirince özleyeceksin. Gelecek kaygım tam gaz devam ediyor tabi bu konuda yapacak bir şey yok. Evliliğin boyutu değişiyor, benim tahammülüm azaldı eskiye göre.
Kısacası gel gitli bir hormon deryası içinde uykusunda bile özlediğin ağlayınca içinin parçalanacağı minik bir insan yolda, doğurunca inanamıyor insan ben nasıl yaptım bunu diye
bin şükür Allah isteyen herkese nasip etsin.HA Bİ DE BU İŞLER PLANLA DÜŞÜNMEYLE OLMUYORMUŞ kervan yolda düzülüyor gerçekten. Daha önce doğursaymışım diyorum. Bazen de az daha keyif sürseydim dediğim de oluyor. Sonra bebişiiiiim anneeeem diye yavruyu kucaklayıp her şeyi unutuyorum.
Analık tam bir delilik. Deli gibi seviyorum.
Bu arada aklına gelen herhangi bir şeyle ilgili istediğini sorabilirsin elimden geldiğince deneyimlerimi seve seve paylaşırım
Son düzenleme:
- 13 Ocak 2020
- 44.414
- 166.808
- 33
Cansın. Samimiyetin ve vakit ayırıp yazdığın için çok çok teşekkür ederim. Sağlıklı huzurlu mutlu bir ömür diliyorum bebeğine de sana da.Doğunca yetersiz hissedebilirsin, lohusa depresyonuna bedenin adapte sürecine dikkat et sağlıklı beslenip kendine güveni Kimseye kulak asma, kulak asacağın tek ses bebeğinin sesi olsun. Sen bir bebek doğuracaksın, bir anne doğuracaksın, bebek insana anne olmayı öğretiyor. İçgüdüsel olarak hepsinin hakkından geliyorsun. Bebekle başbaşa kalmak en kestirme yol oldu benim için. Nasıl hamileliğim dönem dönem zorlukları varsa ve bitince aklımıza gelmiyorsa bebek de öyle. Her saniyesi eşsiz her saniyesi kıymetli zorluğu da geçici, sadece ona odaklanmak her zorluğu unutturuyor. Kucağından indirmek istemeyeceksin, oda değiştirince özleyeceksin. Gelecek kaygım tam gaz devam ediyor tabi bu konuda yapacak bir şey yok. Evliliğin boyutu değişiyor, benim tahammülüm azaldı eskiye göre.
Kısacası gel gitli bir hormon deryası içinde uykusunda bile özlediğin ağlayınca içinin parçalanacağı minik bir insan yolda, doğurunca inanamıyor insan ben nasıl yaptım bunu diye
HA Bİ DE BU İŞLER PLANLA DÜŞÜNMEYLE OLMUYORMUŞ kervan yolda düzülüyor gerçekten. Daha önce doğursaymışım diyorum. Bazen de az daha keyif sürseydim dediğim de oluyor. Sonra bebişiiiiim anneeeem diye yavruyu kucaklayıp her şeyi unutuyorum.
Analık tam bir delilik. Deli gibi seviyorum.
Bu arada aklına gelen herhangi bir şeyle ilgili istediğini sorabilirsin elimden geldiğince deneyimlerimi seve seve paylaşırım
- 29 Nisan 2016
- 1.476
- 1.770
Hiç gelınlık gayalı kurmadım cok da saxma geldi hep. Erken de evlenmek istememiştim. 28 de evlendim. Bebek istemedim hiç. Ikı dusuk yasadım . Sonra esım cok istiyordu ben kendımı haıze hıssetmezken, yasım ilerlesin istemedim anne olmak istedigimde.. tamam dedi . Kızım sekız aylık. Onsuz hayat bos olurdu,daha cok gezerdım belkı, daha cok uyurdum, daha cok kosturururdum arkadaşları la vs.. hangısı yerını doldurabılır hıcbırı. Cok yoruluyorum bitiyoruö resmen.ama kokladıgımda onu ne bıleyım..ezberlerımı bozuyor. Hayata dair bambaska türden bi umut verıyor.cok mucizevigelıyor yavas yavas buyumesı bır seyleri ogrenemsi..
Bence tadılması gereken bir his. ben tavsıye ederim
Bence tadılması gereken bir his. ben tavsıye ederim
- 3 Ağustos 2017
- 1.421
- 983
Anne olmayı çok ama çok istedim çokta uğrastım doğm yaptıktan sonra anne olmanın ccooook büyük sorumluluk oldugunun farkna vardım bendennnn daha büyük bir sorumluluk ben özgürlüğüne düskün bir insanım beni tamamen eve bağladı benden baska kimsede susmaz durmaz kalmaz oldu en önemlisi o bir kolik bebek gece uyumuyır gündüzde uyumuyor özgür bir kızken uykusuz bir zombiye benzedim hiç birşeyden keyif alamıyorum kendime zaman ayıramıyorum her ne kadar böyle olsada bebeğimin gözünün icine bakıyorum allah dermansız dert vermesin sağlığı yerinde olsun yavrumun
Corpse Bride Sürekli 
Bunu atmışsın. Ki insanlar hem kolaylıklarını hem zorluklarını yazmışlar. Anlam veremedim sürekli bunu atmanıza. Sizin düşüncenizi merak ettim açıkcası
- 17 Ocak 2020
- 27.262
- 39.357
Ben karar veremedim, sıkıntılı
Gezemicem edemicem uyuyamicam amaaan
valla bazen dısarıda yagmur yagıyor ondan bile haberim Olmaya biliyor
- 17 Ocak 2020
- 27.262
- 39.357
Bide millete düşen kenara atsan orada uyuyan bebekler var onu nasıl yapıyorlar acaba tarifini alsak da biz de yaparken öyle yapsak yani, gece gündüz kuran da okurum doğurana kadar karnındavalla bazen dısarıda yagmur yagıyor ondan bile haberim Olmaya biliyor
yeter ki doğduktan sonra yakamı bıraksın