o zaman maddi imkan varsa bakıcı isteyeceksiniz eşinizdenBir hafta kalmaz en az 4 hafta kalır, öyle gönderilebilecek biri değil maalesef eşim de asla destek vermez bu konuda. Zaten biz senin düzenini bozmayalımın altındaki mesajı anlayamaz o ya d anlamazdan gelir. Biz eşimle ben için bir aileyiz dediğimde o ne demek asıl biz bir aileyiz demişti. Yani eşimle beni ayrı saymaz bile. Beni kendi büyük ailelerine dahil olmuş biri olarak görüyor.
Öncesinde eşinizi bu konu hakkında bilgilendirin hemşire muayeneye geldiğinde eşin hadi biz dışarda bekleyelim desin ve hemşire ile sizi yalnız bıraksınlar. Eşinizle işbirliğiniz çok önemli.Size de aynı soruyu sorayım deneyimliyseniz eğer, hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?
Ben sezaryen olduğum için alttan tedavi hiç olmadım ama öyle bi durumda arkasını döner görmez. Hastane dönemi ve sonrasındaki 3 gün gerçekten zor oluyor. Tecrübeli birinin olmasını tavsiye ederim. Ama asla istemiyorsanız da siz bilirsiniz tabi.Peki hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
Ben torununu atmasın demiyorum tabii atacak da 30 kişilik akraba whatsaap gruplarına yeni doğmuş bebeği atmaları mantıksız. Çok kardeşliler bir de attıkları da ona buna atıyor. Dallanıp budaklanıyor bir maşallah bile demeyen insanlar. Neden ufacık bebeği görsün ki bu kadar kişi doğduğu gibi üstelik.Sezeryanliyken bebekle rahat ilgilenemezsiniz esiniz ne anlar bez degismekten cok onyargilisiniz zaten ilk basta ihtiyaciniz var sonra degil torunu tabiki oglunun bebeği resim atmasi falan normal siz kadini sevmediginiz icin bahane ariyorsunuz oylede bir yardima ihtiyaciniz olacakki sasarsiniz
hemşirelerden rica edeceksiniz odayı boşalttıracak.Peki hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
Bu fikri çok sevdimhemşirelerden rica edeceksiniz odayı boşalttıracak.
bende öyle olmuştu.
emzirirken de yapabilirsiniz. anne bebek başbaşa olsunlar vs diyorlar hemşireler..
Herkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.
Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.
Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.
Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.
Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.
Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.
Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?
Eger sezaryan olacaksa dogum. Esin hastanede kalmasi gerekiyor, cunku tuvalete bile gidemiyor insan. Ben 6 gun kaldim hastanede cok kan kaybettim diye. Esim hep yanimdaydi ama evde benim annem vardi. O ortaligi toparladi yemek yapti.Lohusa eşine bir haftalığına yemek hazırlayamayan koca... Annesi hevesli ise siz de anne oluyorsunuz, huzurlu olmaya hakkınız yok mu? Annesine yaranmak, yemek hazırlamamak vesaire bebeğini doğuracak kadının huzurundan önemli mi? Doğum yapan birinin huzurlu olması gerektiğini bilmiyor mu? Sakince konuşun onunla, sinirlenmeden. Artık baba olduğunu kavrayıversin. Ama bu erkek kişisiyle lohusalık atlatamayacaksanız, ve kadında da oğlunun sevdiği şeyler yerine, lohusaya uygun yemek koyacak kadar vicdan varsa gelsin. Abla bir de haddim değil ama ikinciyi yapmasan daha iyi olur gibi.
Eğer yardım edeceğine inanıyorsanız gelsin. Bebeğin bütün bakımlarını siz üstlenin. Geri kalan yemektir temizliktir vs. işlerinde kv destek versin. İlk 1 hafta hormonların etkisi vs, ameliyat yarası toparlanma süreci biraz yorucu olabiliyor. Yalnız kalmak çok daha zor oluyor, yaşayan bilir. Eşinizden göreceğiniz destek asla yeterli olmayacaktır, eşimi var diye güvenmeyin. Uyuyacağınız 1 saatlik uyku bile çok kıymetli. Bebek emdi, memeyi tuttu, kilo aldı almadı, süt sağma vs. konularında evde birinim olması işinizi kolaylaştırır. Kv negatif biriyse, sizi üzen durumlarda cevabınızı verin, "lohusa her zaman haklıdır". Kimse lohusadan alçak gönüllülük anlayış beklemesin. Siz bebeğe ve kendinize odaklanın, şimdiden kendinizi strese sokmayın. Bebeğin bakımını bizzat siz üstlenin, altını siz açın, uyumasını siz sağlayın, yorulduğunuz noktada destek isteyin. Kv gittiğinde bebekle baş başa kalacaksınız, bocalamayın. Hayırlı sağlıkla doğum diliyorum. Her şey gönlünüzce olsun. Olumsuz durumlardan ziyade, bebişle geçireceğiniz güzel günlere odaklanınHerkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.
Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.
Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.
Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.
Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.
Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.
Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?
Hemşireler mahremiyete önem veriyorlar, benim kanamama bakacakları zaman herkesi odadan çıkardılar, ilk emzirmede çıkardılar, epidurali çekerken çıkardılar. Baktınız hemşire unuttu bu durumu, kulağına eğilip söyleyin. Mahremiyet istiyorum diyin. Bunun ayıbı yok. Ulu orta öyle şeyler yapmıyorlar. İçiniz rahat olsun.Size de aynı soruyu sorayım deneyimliyseniz eğer, hastanede yanımda olursa, daha evvelden doğum yapmış arkadaşlarım hep hemşirelerin gelip alttan bir iki kez tedavi yaptıklarından falan bahsetti ister istemez yanında kalanlar görür dediler. Böyle bir durum var mı acaba ben her yerim görünsün istemiyorum ona da dediğim gibi kendimi yakın hissetmiyorum.
İlk çocuk olduğu için bence ihtiyacınız olacak çünkü yenidoğan öyle filmlerde gördüğün gibi bir şey değil. İkinci çocuk olsaydı gelmese de olur derdim deHerkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.
Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.
Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.
Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.
Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.
Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.
Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?
Çok teşekkür ederim. :)Eğer yardım edeceğine inanıyorsanız gelsin. Bebeğin bütün bakımlarını siz üstlenin. Geri kalan yemektir temizliktir vs. işlerinde kv destek versin. İlk 1 hafta hormonların etkisi vs, ameliyat yarası toparlanma süreci biraz yorucu olabiliyor. Yalnız kalmak çok daha zor oluyor, yaşayan bilir. Eşinizden göreceğiniz destek asla yeterli olmayacaktır, eşimi var diye güvenmeyin. Uyuyacağınız 1 saatlik uyku bile çok kıymetli. Bebek emdi, memeyi tuttu, kilo aldı almadı, süt sağma vs. konularında evde birinim olması işinizi kolaylaştırır. Kv negatif biriyse, sizi üzen durumlarda cevabınızı verin, "lohusa her zaman haklıdır". Kimse lohusadan alçak gönüllülük anlayış beklemesin. Siz bebeğe ve kendinize odaklanın, şimdiden kendinizi strese sokmayın. Bebeğin bakımını bizzat siz üstlenin, altını siz açın, uyumasını siz sağlayın, yorulduğunuz noktada destek isteyin. Kv gittiğinde bebekle baş başa kalacaksınız, bocalamayın. Hayırlı sağlıkla doğum diliyorum. Her şey gönlünüzce olsun. Olumsuz durumlardan ziyade, bebişle geçireceğiniz güzel günlere odaklanın
Gerçekten yazdıklarınız üzücü, eşinizin annesi de babanne olacak torunu dünyaya gelecek, ve incelik edip sormuş annenize sen mi gideceksin ben mi diye. Büyük bir ameliyat geçireceksiniz eşiniz de ilk defa baba olacak bir yandan da eşi ameliyattan çıkmış olacak. yok niye yemek yapamıyormuş yok neden eşine bakamıyormuş size verilen cevaplar da kötü. Olaylara müdahale etmeyi bırakın doğumunuza ve kendinize odaklanın, gelen gelsin insanların hevesini kırmayın.Herkese merhaba. 37 haftalık hamileyim. Kayınvalidemle aramız hep mesafeli. Hamile kaldığım ilk zamanlar annemi arayıp sen mi gideceksin ben mi demiş doğum için. Annem de çok yaşlı ve kanser hastası bir ablam var ona bakıyor evde. Gelemeyeceğini belirtmiş, kaynanam da ama onlar yapamaz bebek falan bakmaktan anlamazlar demiş.
Sonrasında benim aradığım bir gün de bana normal doğum olursan çok rahat sezaryen olursan da napalım el mecbur artık bakacağız sana, işimiz yok ne de olsa burada gelir sana bakarız dedi.
Ben bana baksın vs istemiyorum, öyle bir beklentim de yok. Hayatta ne o benden bir şey beklesin ne ben ondan. Çünkü sonrasında başa kakma gibi durumları da çok olan biri. Gelme amacı da zaten bana yardım vs değil oğlunun çocuğu doğduğu için heves, fotoğraf çekip tüm aile gruplarına vs atacak oğlumun diye, hep her şeyi öyle yapan biri. Beni sayıp sevmez. Planlarından beni arayıp bana bahsetmedi bile zaten.
Eşimle konuşmuştum. Annen en azından doğumdan bir hafta sonra gelsin demiştim. O da kabul etmişti. Şimdi eşimin aklını çelmiş, sezaryen doğum olacağım, doğumdan 2 gün evvel orada olacağım bana tarih verin diyor. Zaten hastanede onun yatacağı kalacağı vs yer de yok. Bebekle ve benimle eşim ilgilenecek, bir de onu eve bırakmak almak gibi sorunlar olacak, hastane zaten evimizden çok uzak.
Bir de ben en azından biraz alışmak, dikişlerimin iyileşmesini istiyorum. İlk emzirme deneyimimde falan negatif davranma ihtimali olan birini yanımda istemiyorum.
Eşimse dün dedi ki yemeğimizi vs yapardı annem, bir hafta evde ne yiyeceğiz vs dedi. Annem çok hevesli çok istekli bebek için vs dedi.
Ben de ayaklarımın üzerinde durmak ve o dönemi kolay atlatmak için önden doğum sonrasına hazırlık yapmak istiyorum. Neler yapıp hazır edebilirim yiyecek vs olarak? Ayrıca sizce iyi mi ediyorum, sonraki dönemi en azından 5-7 gün eşimle geçirmek zor mu olur? Yalnız kalmak istemem sıkıntı çıkarır mı acaba? Bu dönemi yalnız geçirenler var mı?