Uzun zamandır konu açıp fikir almıyordum. Çıldırmak üzereyim tavsiyelerinize ihtiyacım var. 5 sene boyunca bebeğimiz olmadı sayısız tedavi gördük, çok acılar çektim çok şey yaşadım. 3.tup bebek denemesiyle yavruma kavuştum doğum yapalı 1 hafta oldu. Bu zamana kadar en ufak tatsızlıklari olmayan aşırı iyi anlaşan aileler sanki bugünü bekler gibi ben 3 günlük lohusayken tartıştılar. Ortada hiçbir sebep yok benim ablam da görümcem de biraz ters insanlar. Hastanede 2 si yanımda kaldılar sorun yoktu. Ertesi gün görümcem benim terligim olduğunu bilmeden terligimi giymiş ablam misafirlerin yanında "hiç terlik kalmamış gibi efulimin terligini mi giydin" dedi o da biraz bozulup bilmiyordum ben diyip verdi bana. Ertesi gün gündüz geldiler ikisi de bu sefer önümde sehpa vardı. Ablam yine durmadı "ne bakıp duruyon alsana kızın önünden sehpayi" dedi o yine sustu. Kendileri kurup kendileri topluyor yenilip icileni. Akşam üstü annem ben gideyim bugun sen kalırsın dedi ablama. Görümcem de otursana abla biz yemek yapıp geldik yemeği yedikten sonra gideriz hepimiz dedi. Ablam"hergun burda yemek yenmez bizde öyle bişey yok" dedi. Görümcem de hayırdır bizi mi kovuyon kendi evin gibi dedi. Ablam bı anda bağırmaya başladı haddini bil de konuş benimle ben senin anan baban değilim seni simartmislar ben çekemem seni falan dedi. Kaynvaldeme döndü parmağını sallayarak teyze bundan sonra senin kızın ben burdayken buraya gelmeyecek dedi. Ablam sınırlı die ablamı gönderdiler. Görümcem kaynvaldeme yürü anne kovulduk biz de gidiyoruz dedi oturun dememe rağmen yo gidecegiz dediler tamam hepiniz kalkın gidin o zaman dedim. Gittikten sonra eşim gelip eve "kim kovdu benim annemle ablamı bu evden" dedi sus olayı dinlemeden bide sen başlama dedim. Anlattıktan sonra ben kimseyi istemiyorum dedim anne sen de git istemiyorum dedim eşim de aynen anne biz bize yeteriz hadi kovmus gibi olmasın da sen de git dedi. O sırada kayinpederim aradı burnundan soluya soluya küfür ettiği anlaşıldı ama eşim kıstı hemen telefonun sesini ne dediği duyulmadi. Annem gittikten sonra kaynvaldem geldi yalnız kaldım die. Misafir gelecekti haber geldi kaynpederim de geldi onun için. Babam aradı ben seni sonra araym misafir geliyo dedim ama yarım saat sonra çıkıp geldiler arayı bulmak için. Misafir gelip gittikten sonra herkes bı odaya toplandı ben sorun olacağını bildiğimden çocuğumu da alıp odama geçtim emzircem diyerek. İçerden gelen bütün bagrismali sesleri duydum. Kaynvaldem anneme "sizde böyle bı gelenek görenek yok siz hastaneden kızınız çıkınca eve koyup gidiyorsunuz sanırım ama bizim ilk torunumuz yemeğimizi de yaptık geldik . Biz normalde ayda yılda bi geliyoruz zaten efulime. Torun hevesiyle geleceğimiz 3-4 gün sonra zaten gelmeyecektik kızınızın bana parmak sallaması çok yanlış ben de ona bişey derdim ama bu evde benim gelinimin oğlumun hatri var sizde gelenek görenek yok zaten benim eşim gelince adam yere oturdu kızınız yer bile vermedi büyüğü olarak siz simartmissiniz kızınızı bizim kızınız gelene kadar sizle bı sorunumuz olmadı kızınız ortalığı karıştırdı "dedi. Annem de tamam biz görgüsüzuz hadi yürü gidiyoruz dedi babama. Çıkıp gittiler. Ben ağlıyordum odada kucağımda çocuk. Kayinvaldem geldi yanıma agladigimi görünce annemi cagirttirdi iyi değilim die. Annem gelince anneme sarıldı özür dilerim ben senin için üzülme tamam barıştık dedi. Bitti mi yani bu muydu 5 sene bugünü mu beklediniz benim ne suçum var diye ağlamaya başladım sonra tansiyonum biranda yükselmiş sinir krizi geçirip bayılmışım. Eşim de evi yıkıp devirmiş ben öyle oldum die. Kendimize gelince beşiği al bunlara yatak yorgan ver biz odamıza gidelim dedim. Yanımıza geldiler . Kaynvaldem tamam büyükler de hata yapar olmasaydı ama oldu biz 60 yaşındayız ama senin kadar aklımız yok demek ki ne desen haklısın affet dedi. Tamam gidin dedim ama o günden sonra soguklugum geçmedi 2 ablaya da söyleyin bu eve gelmesinler dedik. Sonra annem bana kaynvalden " bu bekarken de mi böyleydi sinir krizi geçirip bayıldı dedi sana hastalıklı demeye çalıştı ben senin yerinde olsam mesafe koyarım bunlar çok kötü insanlarmış sen iyi oldugun için iyilermiş dedi" iyice kin geldi kaynvaldeme karşi. Soğuk soğuk konuştum cevap vermedim tersledim ikisini de sürekli çünkü hiç içimden gelmiyor. 2 gün daha durdular gece durmaniza gerek yok artk hallediyorum herşeyi dedim ve 3 gündür yalnızım. Ne arayan var ne gelip giden. Temizligimi yemeğimi yapıyorum şuan çok şükür. Bide onlara tavır yaptım görmezden geldim istemedim diye onların bana tavır koyması aramamalari, lohusalık sıkıntısı gerçekten beni çok üzüyor. Bebegim sarılık oldu sütüm yeterli gelmiyor onun da ayrı sıkıntısı.. Ne yapacağım bilmiyorum
bende ilk 7 gün hastane macerası yaşadım sonra kızıma tek baktım hâlâ bakıyorum ben stres oldum bir kez bile bebek almadim kucağıma ama tecrübemi kızım sayesinde edindim tek başına daha iyi oluyor annem olsa da kv olsa da çok karışıyorlar hurafeler had safa o yüzden tek büyütüyorum eşimde yardım ediyor sağ olsun
