Onu söylüyorum ya. Şimdi ikinciye hamileymiş eşi. İkisi de çok huzursuz. Kolay tamam da olmadık yerde sancısı tutarsa bu kadının. Allah korusunBuda bi nebze travmatik sayilir
Herkesin dogumuO acılar, çekilenler, unutulduğu için tekrar doğum yapabiliyorlar. çünkü doğum kolay değil herkesin doğumu hemen hemen aynıdır. Bana da annelik duygusu 6 aydan sonra geldi.
Herkesin dogumu
Ayni degildir asla..her kadinin dogumu.. ayni kadinin tum dogumlari bile farklidir.
Dogum
Kolay degil bunda hemfikiriz.. ama
Birazcik insanca muameleyi
Hak ediyor kadinlar diye dusunuyorum. Sorun bu zaten.. fiziksel zorluk yasiyorsun o Allahin emri.. birde fiziksel ve ruhsal seni anlamayan empatiden uzak maganda dr ve hemsirelerin elindesin.
Aynıdır derken kolay doğum mu var acı anlamında dedimHerkesin dogumu
Ayni degildir asla..her kadinin dogumu.. ayni kadinin tum dogumlari bile farklidir.
Dogum
Kolay degil bunda hemfikiriz.. ama
Birazcik insanca muameleyi
Hak ediyor kadinlar diye dusunuyorum. Sorun bu zaten.. fiziksel zorluk yasiyorsun o Allahin emri.. birde fiziksel ve ruhsal seni anlamayan empatiden uzak maganda dr ve hemsirelerin elindesin.
Ay ohaBizim çalıştığımız bankadan geldiler geçende. Bankacı çocuk diyor ki abla kızım elime doğdu. Nasıl yani dedim. Karısının sancısı tutmuş hastaneye gitmek için 112 çağırmışlar onlar gelene kadar kadın doğum yapmış.
Evde....Doğum.....Yapmış
Buda yanlis bir yaklasim ben herseyi bilerek gittiğim halde beni katakulliye getirip sezeryana zorlamasini atlatamiyorum. Ve dunyanin en rahat dogum sonrasini geciren biri olmama rağmen.Öncelikle çok geçmiş olsun Allah analı babalı büyütsün . Benim oğlumun boynunda kordon vardı 2 gün boyunca 4 cm açılma ile sokakta gezdim sonra doktor artık seni böyle geziremem bebek mikrop kapar diye suni sancı verdi yatış yaptı . 09:00 da yatışım yapıldı 19:30 da doğum yaptım . Boynunda kordon olan bebek kendini aşağı itmekte zorlandığı için doğum zor oluyor . 6 cm de doktor suyumu patlattı büyük bir pilates topunun üzerinde 9, cm e kadar zıpladım ama hiç durmadım . Lavman yapıldı su patlatmak lavman karna bakmak hepsi normal şeyler. Doğum anında masada ıkınmadığınız için karnınıza basmışlar basmasa bebek kanalda sıkışıp nefessiz kalacaktı öyle bir anlatıyorsunuz ki sanki yanlış bir şey yapılmış gibi ifadeniz . Her önüne gelen muayene etmemiştir o an nöbetçi ebeler var beni 2 kişi muayene etmişti birde doktor 3 kişi hepsi normal uygulama sorun yok ki . Ağrı eşiğiniz düşükmüş zannediyorum ki herkesinki aynı olmuyor maalesef ki . Doğuma yakın artık tuvaletimi ( idrar ) yapamadığım için bebeğe yer açılmıyordu doktor sonda takmıştı zaten ağrı ile hissetmedim bile . Kesi atma işi iyiki doktorunuz atmış eğer atmasa biçimsiz yırtılacaktınız sonrası daha fena cinsel açıdan bile etkilenecektiniz . Bana da doktor iğnesiz attı ama tutup canlı kanlı kesti diye asla düşünmedim . Doğum anımda bebek inmedi ebe karnıma bastı kadının kollarını sıkmışım morardı. Benimde parmaklarım morardı . Doğumdan sonra tuvalette bayıldım ama geçti bakın içselleştirmedim durup düşünmedim bebeğimle ilgilendim sağlıklı vitaminli beslendim . Kırmak istemiyorum ama sizi doğum konusunda bilinçsiz gördüm o yüzden böyle olmuşsunuz . Keşke gebe okuluna gitseydiniz okusaydınız biraz o zaman böyle olmazdı . Sezeryan olsanız sonrası zordu yani netice de doğum zor zaten yapacak bir şey yok ki . Siz biraz psikolojik destek alın yoksa devamı maalesef ki lohusa depresyonu gibime geldi .
Doğumunuz nerede oldu acabaBen doğumumu asla unutamam. Bir gün önceden sancı çekmeye başladım evde sabaha kadar uyuyamadım kasılmalar oluyordu ama adet sancısı gibi, çok şiddetli değil. Yalancı sancidir dedim tahmin etmedim doğum yapacağımı.
Nişan geldi ben de acaba nişan mı yoksa kan mı kötü birsey olabilir diye hastaneye gittim özele. Direkt yatisimi yaptılar 3 cm aciklik var dediler. Çatı muayenesi filan yapmadılar hiç. Yatışimi yaptılar. Ben nasıl mutluyum ama doğum o kadar kolay ki Güle oynaya bebeğim doğacak sonunda kavusucam diye girdim odaya.
Lavman yaptılar. Sonra suni sancı için geldiler ben de istemiyorum dedim. Hemşire ikna etti böyle günlerce sancı cekersin gel bir kaç saatte doğur dediler ben de kabul ettim ama hiç niyetim yoktu. Keşke dinlemeseydim. Taktilar. Yaklaşık yarım saat içinde bana bir sancılar girmeye başladı. Zaten çok zayıfım yaşım küçük diye basaramam kafasıyla girmiştim ama çocuk benim kararimi bekler mi geldi işte.
Gelen muayene ediyor giden muayene ediyor alttan insan rahatsız oluyor ama inanır misiniz o kadar büyük bir sancı vardı ki hiç birşey hissetmiyordum.
Idrarı bosalttilar bebeğin gelişini engellemesin diye ben böyle birşeyin yapıldığını bilmiyordum kimse de anlatmadı bana psikolojim bozulmuştu. Idrar deliğine cubuk gibi birsey sokuyorlar. Hala ne olduğunu bilmiyorum araştırmak bile istemiyorum.Üstümde önlük altımda yetişkin bezi kurbanlık koyun gibiyim. Bi odama bi dogumhaneye muayene için.
Ben zannediyorum bebek suyla birlikte gelecek. Doktorum baktı sonra o da cubuk gibi birsey soktu benim suyu patlattı mı. Ben kızdım ona neden bana sormadan yapıyorsun diye. Bebek daha hızlı gelirmiş. Ama insan bi bilgilendirir zaten sancı yüzünden şok geçiriyordum. Sanci 30 saniye sürüyor. 50 saniye nefes alabiliyordum. Dakika bile değil dinlenme sürem. Ve 7 saat sürdü. Her bir dakikası benim için ölüm gibiydi kendimden geçmiştim gözlerim kayiyordu artık. Sezaryene alın diye yalvardim ama bebek geliyor az kaldı diye diye almadılar.
En son dogumhaneye indim doktor geldi. Ikın diyor gözüm öyle korktu ki o sancidan ikinmaya cesaretim yok canım aciyacak diye daha fazlasını kaldiramazdim. Meğer hissetmiyormuşsun zaten bebeğin çıktığını. Sancı gelince Ikın dedi geliyordu yapamiyordum en sonunda ebeler bastırdı tepeden karnima allah nefessiz kaldım. Nefes alınca bebek geri kaciyormus. Ben de zannediyordum bebegi ittiriyorlar nerden bileyim nefesimin kesilecegini gozlerim portledi resmen nefessiz kalmaktan beynim patlayacak gibi oldu. Gözlerim karardı cekildiler derin nefes aldim ve en son dediğim nolur beni kurtarın oldu. Hayatimin en guzel gununde kabus
yaşadım.
Sonra doktor iğne yapmış vajinaya kesmek için. Igneyi hissetmedim bile zannettim beni canlı canlı kesti. Kesmesiyle bir daha bastırdılar tepeden dedim meltem tamam sonun geldi. Derken Kızım doğdu.
Ben kaç ay heyecanla beklediğim Bebeğimi görünce korkudan tir tir titredim bana bu acıyı çektiren bu muydu diye. Lütfen yargılamayın kafayı yedim desem yeridir. Eminim sezaryen de çok zordur ama en azından insan kendi yavrusundan da Korkmaz yani. Öyle bir aciydi ki asla unutamam. Biraz unutmuş olabilirim şiddetini ama hatırlıyorum beni o hale soktuysa herkesi de sokmuştur.
Doğum sonrası çok hızlı toparlandım ama dedigim gibi psikolojim bozuldu o olayda ve Karnımı da inik gördükçe çok ağladım Bebeğimi benden aldılar diye. Sanki yanimdaki bebek başkasının bebeği de alıp gidecekler ben de uykuma kaldığım yerden devam edecekmisim gibi geliyordu. Çok zor oldu alışmam. Evde cekseydim sancıyı daha kolay geçerdi eminim. Son raddede o suni yi almış olsaydım bu kadar kötü olmayacaktim. Kendimi çok geç anne gibi hissetmeye başladım. Hamileyken resmen anne olmuştum. Doğumdan sonra bütün hayallerim suya düştü.
Kime sorsam kendini anne gibi hissediyor musun diye tabi ki öyle saçmalık mi olur diye tepki aldım kimseye anlatamadım ben çok abartiyorum Candan can çıkıyor tabi zor olacak diyorum ama yok bir yandan da unutamiyorum. Allahtan zamanla geçti ama ben o kafada kalsaydım belki hiç atlatamayacaktim. Kendi kendime toparlanmaya çalıştım kendimi dibe suruklemeyi sevmem. Aslinda hala aklima geldikce kotu oluyorum. Kızımın kardeşi olsun çok isterdim ama sanırım tek çocuk olarak kalacak. Ikinci üçüncü çocuğu yapabilenleri cesaretinden öpesim geliyor. Buraya yazmayı düşünmüyordum ama çok baktım benim gibi birsey yaşayan var mı diye de bulamadım yazmak istedim.
Benim gibi doğumdan korkan ve kendini toparlayamayan oldu mu? Kendinizi nasıl toparladiniz ne kadar sürdü toparlanma süreciniz? Paylaşırsanız çok sevinirim❤
Ay ya canım benim zor bir doğum olmuş o çubuk dediğin şey sondaj benimde canım onda çok acımıştı ya annelik hakkı nasıl büyük demi . Bide benim çocuğumu doğum sonrasi alıp 42 gün kuvezde yatırdılar sadece doğarken gördüm yüzünü bende senin gibi dedim buneymis böyle simsiyahtiBen doğumumu asla unutamam. Bir gün önceden sancı çekmeye başladım evde sabaha kadar uyuyamadım kasılmalar oluyordu ama adet sancısı gibi, çok şiddetli değil. Yalancı sancidir dedim tahmin etmedim doğum yapacağımı.
Nişan geldi ben de acaba nişan mı yoksa kan mı kötü birsey olabilir diye hastaneye gittim özele. Direkt yatisimi yaptılar 3 cm aciklik var dediler. Çatı muayenesi filan yapmadılar hiç. Yatışimi yaptılar. Ben nasıl mutluyum ama doğum o kadar kolay ki Güle oynaya bebeğim doğacak sonunda kavusucam diye girdim odaya.
Lavman yaptılar. Sonra suni sancı için geldiler ben de istemiyorum dedim. Hemşire ikna etti böyle günlerce sancı cekersin gel bir kaç saatte doğur dediler ben de kabul ettim ama hiç niyetim yoktu. Keşke dinlemeseydim. Taktilar. Yaklaşık yarım saat içinde bana bir sancılar girmeye başladı. Zaten çok zayıfım yaşım küçük diye basaramam kafasıyla girmiştim ama çocuk benim kararimi bekler mi geldi işte.
Gelen muayene ediyor giden muayene ediyor alttan insan rahatsız oluyor ama inanır misiniz o kadar büyük bir sancı vardı ki hiç birşey hissetmiyordum.
Idrarı bosalttilar bebeğin gelişini engellemesin diye ben böyle birşeyin yapıldığını bilmiyordum kimse de anlatmadı bana psikolojim bozulmuştu. Idrar deliğine cubuk gibi birsey sokuyorlar. Hala ne olduğunu bilmiyorum araştırmak bile istemiyorum.Üstümde önlük altımda yetişkin bezi kurbanlık koyun gibiyim. Bi odama bi dogumhaneye muayene için.
Ben zannediyorum bebek suyla birlikte gelecek. Doktorum baktı sonra o da cubuk gibi birsey soktu benim suyu patlattı mı. Ben kızdım ona neden bana sormadan yapıyorsun diye. Bebek daha hızlı gelirmiş. Ama insan bi bilgilendirir zaten sancı yüzünden şok geçiriyordum. Sanci 30 saniye sürüyor. 50 saniye nefes alabiliyordum. Dakika bile değil dinlenme sürem. Ve 7 saat sürdü. Her bir dakikası benim için ölüm gibiydi kendimden geçmiştim gözlerim kayiyordu artık. Sezaryene alın diye yalvardim ama bebek geliyor az kaldı diye diye almadılar.
En son dogumhaneye indim doktor geldi. Ikın diyor gözüm öyle korktu ki o sancidan ikinmaya cesaretim yok canım aciyacak diye daha fazlasını kaldiramazdim. Meğer hissetmiyormuşsun zaten bebeğin çıktığını. Sancı gelince Ikın dedi geliyordu yapamiyordum en sonunda ebeler bastırdı tepeden karnima allah nefessiz kaldım. Nefes alınca bebek geri kaciyormus. Ben de zannediyordum bebegi ittiriyorlar nerden bileyim nefesimin kesilecegini gozlerim portledi resmen nefessiz kalmaktan beynim patlayacak gibi oldu. Gözlerim karardı cekildiler derin nefes aldim ve en son dediğim nolur beni kurtarın oldu. Hayatimin en guzel gununde kabus
yaşadım.
Sonra doktor iğne yapmış vajinaya kesmek için. Igneyi hissetmedim bile zannettim beni canlı canlı kesti. Kesmesiyle bir daha bastırdılar tepeden dedim meltem tamam sonun geldi. Derken Kızım doğdu.
Ben kaç ay heyecanla beklediğim Bebeğimi görünce korkudan tir tir titredim bana bu acıyı çektiren bu muydu diye. Lütfen yargılamayın kafayı yedim desem yeridir. Eminim sezaryen de çok zordur ama en azından insan kendi yavrusundan da Korkmaz yani. Öyle bir aciydi ki asla unutamam. Biraz unutmuş olabilirim şiddetini ama hatırlıyorum beni o hale soktuysa herkesi de sokmuştur.
Doğum sonrası çok hızlı toparlandım ama dedigim gibi psikolojim bozuldu o olayda ve Karnımı da inik gördükçe çok ağladım Bebeğimi benden aldılar diye. Sanki yanimdaki bebek başkasının bebeği de alıp gidecekler ben de uykuma kaldığım yerden devam edecekmisim gibi geliyordu. Çok zor oldu alışmam. Evde cekseydim sancıyı daha kolay geçerdi eminim. Son raddede o suni yi almış olsaydım bu kadar kötü olmayacaktim. Kendimi çok geç anne gibi hissetmeye başladım. Hamileyken resmen anne olmuştum. Doğumdan sonra bütün hayallerim suya düştü.
Kime sorsam kendini anne gibi hissediyor musun diye tabi ki öyle saçmalık mi olur diye tepki aldım kimseye anlatamadım ben çok abartiyorum Candan can çıkıyor tabi zor olacak diyorum ama yok bir yandan da unutamiyorum. Allahtan zamanla geçti ama ben o kafada kalsaydım belki hiç atlatamayacaktim. Kendi kendime toparlanmaya çalıştım kendimi dibe suruklemeyi sevmem. Aslinda hala aklima geldikce kotu oluyorum. Kızımın kardeşi olsun çok isterdim ama sanırım tek çocuk olarak kalacak. Ikinci üçüncü çocuğu yapabilenleri cesaretinden öpesim geliyor. Buraya yazmayı düşünmüyordum ama çok baktım benim gibi birsey yaşayan var mı diye de bulamadım yazmak istedim.
Benim gibi doğumdan korkan ve kendini toparlayamayan oldu mu? Kendinizi nasıl toparladiniz ne kadar sürdü toparlanma süreciniz? Paylaşırsanız çok sevinirim❤
Aynı tepkiyi verdim ben deAy oha
Kimseyi dövmüyorıım kendi de zaten bahsetmiş gebelik okulu vs yok yani gitmemiş . Onun dışında doktoru iyiymiş tane tane anlatmış kendi yazmış ya yukarıda. Sizin durum doktor kolaya kaçmak istemiş işte sizin başınızada saatlerce beklemek gerekirse evden gelmek istememiş ucunda para da var tabiki maalesef ki . Ben öneride bulundum destek alsın yani başka çare yok .Buda yanlis bir yaklasim ben herseyi bilerek gittiğim halde beni katakulliye getirip sezeryana zorlamasini atlatamiyorum. Ve dunyanin en rahat dogum sonrasini geciren biri olmama rağmen.
Zaten yaşı 21. Arastirdim baktim diyor ki en bilen insana bile o an her aşama tane tane anlatilmali. Sureci rahat atlatabilmesi icin.
Benim doktorun geldigini bile gormedim. Selam bile vermedi. Korkuyla nerde diye sorunca burdayım dedi.
Siz icsellestirmediniz demek ki siz böyle birisiniz. Bunu baskasi icsellestirebilir tabi ki. Yasadigi zor surecler de bilincsizlikten degil de anneligin duygu yogunlugundan.
Onu sadece onun gibi hissedenler anlar. Ama hissetmeyeni de dovmuyoruz, sadece böyle kişiye has yorumlar ve yasantilarla karsidaki insana kendini kotu hissettirmemek daha dogru bence.
Döven siz degil benim yahuKimseyi dövmüyorıım kendi de zaten bahsetmiş gebelik okulu vs yok yani gitmemiş . Onun dışında doktoru iyiymiş tane tane anlatmış kendi yazmış ya yukarıda. Sizin durum doktor kolaya kaçmak istemiş işte sizin başınızada saatlerce beklemek gerekirse evden gelmek istememiş ucunda para da var tabiki maalesef ki . Ben öneride bulundum destek alsın yani başka çare yok .
Ay jes pardon ya anlamadımDöven siz degil benim yahuyani bu sureci rahat atlatani, konu sahibi gibi hissetmeyeni dovmuyoruz demek istedim.
Tamamen ağrı eşiği işte o olay . Bir arkadaşım 8 cm ile doktora gidip 2 saat sonra doğurdu tamamen evde yaşamış sakince . Benimde oğlumun kordonu olmasa evde olurdum kesin . Doktor epidural yapayom demişti istemedim sonra doktor iyiki yapmadım demişti Oda bir risk ya çünkü tutmazsa perişan olunuyor .Aynı tepkiyi verdim ben de
4 online gebe okulunda egitim gordum, 2 kitap okudum surekli arastirdim. Egitimimi tahsilimi filan yazmiyorum.Ay jes pardon ya anlamadımama dürüst ol sen bilinçli olduğunu düşünüyor musun ya ? Olsa bilse zaten gerçekten böyle olmazdı canlı canlı kestiler ne suyu patlamıyordu doktor patlayacak tabiki ( kaldı ki işlem 1 saniye ve acısız ) bebek içerde olacak hali yok ya
ben korkudan sezeryan istedim. şimdi 20 aylık bir oğlum varBen doğumumu asla unutamam. Bir gün önceden sancı çekmeye başladım evde sabaha kadar uyuyamadım kasılmalar oluyordu ama adet sancısı gibi, çok şiddetli değil. Yalancı sancidir dedim tahmin etmedim doğum yapacağımı.
Nişan geldi ben de acaba nişan mı yoksa kan mı kötü birsey olabilir diye hastaneye gittim özele. Direkt yatisimi yaptılar 3 cm aciklik var dediler. Çatı muayenesi filan yapmadılar hiç. Yatışimi yaptılar. Ben nasıl mutluyum ama doğum o kadar kolay ki Güle oynaya bebeğim doğacak sonunda kavusucam diye girdim odaya.
Lavman yaptılar. Sonra suni sancı için geldiler ben de istemiyorum dedim. Hemşire ikna etti böyle günlerce sancı cekersin gel bir kaç saatte doğur dediler ben de kabul ettim ama hiç niyetim yoktu. Keşke dinlemeseydim. Taktilar. Yaklaşık yarım saat içinde bana bir sancılar girmeye başladı. Zaten çok zayıfım yaşım küçük diye basaramam kafasıyla girmiştim ama çocuk benim kararimi bekler mi geldi işte.
Gelen muayene ediyor giden muayene ediyor alttan insan rahatsız oluyor ama inanır misiniz o kadar büyük bir sancı vardı ki hiç birşey hissetmiyordum.
Idrarı bosalttilar bebeğin gelişini engellemesin diye ben böyle birşeyin yapıldığını bilmiyordum kimse de anlatmadı bana psikolojim bozulmuştu. Idrar deliğine cubuk gibi birsey sokuyorlar. Hala ne olduğunu bilmiyorum araştırmak bile istemiyorum.Üstümde önlük altımda yetişkin bezi kurbanlık koyun gibiyim. Bi odama bi dogumhaneye muayene için.
Ben zannediyorum bebek suyla birlikte gelecek. Doktorum baktı sonra o da cubuk gibi birsey soktu benim suyu patlattı mı. Ben kızdım ona neden bana sormadan yapıyorsun diye. Bebek daha hızlı gelirmiş. Ama insan bi bilgilendirir zaten sancı yüzünden şok geçiriyordum. Sanci 30 saniye sürüyor. 50 saniye nefes alabiliyordum. Dakika bile değil dinlenme sürem. Ve 7 saat sürdü. Her bir dakikası benim için ölüm gibiydi kendimden geçmiştim gözlerim kayiyordu artık. Sezaryene alın diye yalvardim ama bebek geliyor az kaldı diye diye almadılar.
En son dogumhaneye indim doktor geldi. Ikın diyor gözüm öyle korktu ki o sancidan ikinmaya cesaretim yok canım aciyacak diye daha fazlasını kaldiramazdim. Meğer hissetmiyormuşsun zaten bebeğin çıktığını. Sancı gelince Ikın dedi geliyordu yapamiyordum en sonunda ebeler bastırdı tepeden karnima allah nefessiz kaldım. Nefes alınca bebek geri kaciyormus. Ben de zannediyordum bebegi ittiriyorlar nerden bileyim nefesimin kesilecegini gozlerim portledi resmen nefessiz kalmaktan beynim patlayacak gibi oldu. Gözlerim karardı cekildiler derin nefes aldim ve en son dediğim nolur beni kurtarın oldu. Hayatimin en guzel gununde kabus
yaşadım.
Sonra doktor iğne yapmış vajinaya kesmek için. Igneyi hissetmedim bile zannettim beni canlı canlı kesti. Kesmesiyle bir daha bastırdılar tepeden dedim meltem tamam sonun geldi. Derken Kızım doğdu.
Ben kaç ay heyecanla beklediğim Bebeğimi görünce korkudan tir tir titredim bana bu acıyı çektiren bu muydu diye. Lütfen yargılamayın kafayı yedim desem yeridir. Eminim sezaryen de çok zordur ama en azından insan kendi yavrusundan da Korkmaz yani. Öyle bir aciydi ki asla unutamam. Biraz unutmuş olabilirim şiddetini ama hatırlıyorum beni o hale soktuysa herkesi de sokmuştur.
Doğum sonrası çok hızlı toparlandım ama dedigim gibi psikolojim bozuldu o olayda ve Karnımı da inik gördükçe çok ağladım Bebeğimi benden aldılar diye. Sanki yanimdaki bebek başkasının bebeği de alıp gidecekler ben de uykuma kaldığım yerden devam edecekmisim gibi geliyordu. Çok zor oldu alışmam. Evde cekseydim sancıyı daha kolay geçerdi eminim. Son raddede o suni yi almış olsaydım bu kadar kötü olmayacaktim. Kendimi çok geç anne gibi hissetmeye başladım. Hamileyken resmen anne olmuştum. Doğumdan sonra bütün hayallerim suya düştü.
Kime sorsam kendini anne gibi hissediyor musun diye tabi ki öyle saçmalık mi olur diye tepki aldım kimseye anlatamadım ben çok abartiyorum Candan can çıkıyor tabi zor olacak diyorum ama yok bir yandan da unutamiyorum. Allahtan zamanla geçti ama ben o kafada kalsaydım belki hiç atlatamayacaktim. Kendi kendime toparlanmaya çalıştım kendimi dibe suruklemeyi sevmem. Aslinda hala aklima geldikce kotu oluyorum. Kızımın kardeşi olsun çok isterdim ama sanırım tek çocuk olarak kalacak. Ikinci üçüncü çocuğu yapabilenleri cesaretinden öpesim geliyor. Buraya yazmayı düşünmüyordum ama çok baktım benim gibi birsey yaşayan var mı diye de bulamadım yazmak istedim.
Benim gibi doğumdan korkan ve kendini toparlayamayan oldu mu? Kendinizi nasıl toparladiniz ne kadar sürdü toparlanma süreciniz? Paylaşırsanız çok sevinirim❤
Sen onlara bakma onların ne olduğunu bilemezsin Kafa gidiyor . Ben ondan diyorum destek alsın diye4 online gebe okulunda egitim gordum, 2 kitap okudum surekli arastirdim. Egitimimi tahsilimi filan yazmiyorum.
Beni kesti adi kadın allah ondan cikarsin bana kurbanlık koyun muamelesi yapti diye aylarca agladim.
Hani o kafa varya o lohusa kafasi allah yasatmasin insan yasayinca anliyor. Ve yurekten soyluyorum bunun bilincle alakası yok.
Köydeki kadinlar cok bilincli degildi ki cat cat doguruyordu. Ne oldugunu bile bilmezlerdi.