Her bir satır tane tane okudum, üstüne düşündüm... benim doğumum da benzer şekilde oldu. Sıfır savcıyla gittim, bana verilen gün ve saatte tamamen suni savcıyla 4 saatte doğurdum. Bebek iri olduğu ve günü dolduğu, ben de sonuna kadar normal doğum istediğim için senide karar kaldık. Evet, sizdeki gibi 2 defa çubuk sokup idrar boşalttılar, suyum gelmedi yine onlar çubuk sokup patlattılar. Lavman yapıldı. Alttan muayene sık sık. Ve dayanılmaz sancılar. Beni öldürün ya da epidural yapın demelerimm... olmaz , bebek kanala girdi demeleri.... nasıl başaracağım yook yok ven yapamayacağım, ya bebek ölecek ya ben öleceğim...diye düşüncelerim.... sonrasında son ikinmalarda ebenin üstüme çıkıp var gücüyle abanmasi, bebeğin çıkışı.... evet, sizdeki gibi bebeği bana tuttuklarında hala içimde bir şeyin olduğunu hissetmem...millet ağlıyor, öpüp kokluyor bebeği ilk verdiklerinde ben hala inanamıyorum ve çok acı hissediyorum. Sonrasında 30 dakika kadar kesik yerin dikisi, dikisin tutmaması ve tekrar dikilmem...üstünden 5 yıl geçti, doğum anını asla unutmadım ama tramvaya da sokmadim. Yine olsa yine normal yaparım çünkü sonrası büyük rahatlık, göbek kalmadı çok hızlı kilo verdim, eve geçtim tüm işimi yaptım. Bakıma muhtaç asla olmadım. Ve doğumdan önce yıllardır çektiğim bağırsak sorunum vardı, son buldu... üstelik bebeğim 4 kg 300 gr doğdu. Sizin de başınıza gelen benzer şeyler, çok da abartmamak lazim... adı üstünde normal doğum kim demiş ki çok kolay olacak diye.... 30 saat sancı çekip sonrasında suni desteği alan arkadaşım var, daha mı iyi yani... güçten takarken düşüyorsun, ac susuz onca saat.. niye ? İlla suni almayacağım diye... bana doktorun işine karışmak gibi geliyor ... Ben suni aldığım için hiç pişman değilim... dedim ya yine olsa yine normal ve dr suni verelim dese tamam derim.